...δεν δουλεύουν όλα μέσω απορόφησης....η ηχομείωση επιτυγχάνεται μέσω του συνδυασμού ανάκλασης και απορόφησης.
Θεωρητικά θα μπορούσαμε να φτιάξουμε ένα τοίχο με τόσο μεγάλη μάζα που θα ανακλούσε το σύνολο των ηχητικών κυμάτων ή αντίστοιχα έναν τοίχο τόσο αποροφητικό που κατακρατούσε στο εσωτερικό του το σύνολο των ηχητικών κυμάτων. Και στις 2 περιπτώσεις μιλάμε για τελείως μη ρεαλιστικές λύσεις (δηλαδήθα έπρεπε να φτιάξουμε έναν τοίχο από οπλισμένο σκυρόδεμα πάχους 10 μέτρων ή έναν τοίχο από πετροβάμβακα πάχους 30 μέτρων.....). Για αυτόν ακριβώς τον λόγο επιλέγουμε σύνθετες κατασκευές που συνδυάζουν την ανάκλαση μέσω της μάζας και την απορόφηση στο εσωτερικό και στα διάκενα της κατασκευής μέσω αποροφητικών υλικών. Σε αυτές τις σύνθετες κατασκευές μπαίνει ο παράγωντας decoupling τόσομεταξύ των ίδιων των στοιχείων της νέας κατασκευής όσο και σε σχέση με την φέρουσα κατασκευή, γι'αυτό και στην ουσία προσπαθούμε να δημιουργήσουμε ένα σύστημα ΜΑΖΑ-ΕΛΑΤΗΡΙΟ-ΜΑΖΑ το οποίο για να είναι λειτουργικό θα πρέπει να υπάρχει η κατάλληλη φόρτιση στο "ελατήριο".
Σε αυτές τις σύνθετες κατασκευές όμως υπάρχουν 2 πολύ βασικοί παράγωντες που τελικά θα καθορίσουν το αποτέλεσμα.
- Σε κάθε τέτοια σύνθετη κατασκευή πολλών στρωμάτων όπως είναι ένας "διπλός τοίχος", το διάκενο αέρα παίζει τον ρόλο του ελατηρίου σε ένα σύστημα ΜΑΖΑ - ΕΛΑΤΗΡΙΟ - ΜΑΖΑ και είναι η φυσική συχνότητα συντονισμού αυτού του συστήματος που θα καθορίσει σε πολύμεγάλοβαθμό τον συντελεστή ηχομείωσης (τουλάχιστον σε ότι αφορά τις μουσικές εφαρμογές όπου η κατηγοριοποίηση STC δεν έχει ιδιαίτερη χρησιμότητα ή ακόμη καλύτερα είναι παραπλανητική).
- Το τελικό αποτέλεσμα θα καθορίζεται ΠΑΝΤΑ από το χειρότερο κομμάτι της κατασκευής μας. Και επειδή πάντα θα υπάρχουν λεπτομέρειες όπως η στεγανοποίηση ανάμεσα στις ενώσεις των διαφόρων υλικών, οι απώλειες από το ελειπές decoupling σε σχέση με την φέρουσα κατασκευή κλπ κλπ αυτές είναι που θα καθορίσουν και το τελικό αποτέλεσμα το οποίο πιθανότατα θα είναι αρκετά διαφορετικό από τις εργαστηριακές μετρήσεις των ιδιοτήτων των επιμέρους υλικών. Υπάρχει δηλαδή για κάθε κατασκευή-υλικά ο Lab συντελεστής ηχομείωσης και υπάρχει και ο real world
Στο link που παρέθεσα μπορείτε να βρείτε αρκετές λεπτομέρειες γύρω από το θέμα όπως και το γιατί τα 2-leaf συστήματα υπερέχουν των τριπλών ή τετραπλών, καθώς και γενικά τους λόγους για τους οποίους πολλές φορές η "τετράγωνη λογική" δεν συμβαδίζει με την φυσική.
Τέλος σε ότι αφορά την μετατροπή της κινητικής ενέργειας (δηλαδή της ενέργειας που προκύπτει όταν τα ηχητικά κύματα θέτουν σε κίνηση τις ελαφριές κατασκευές από υλικά όπως η γυψοσανίδα) σε θερμική είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα και βρίσκει εφαρμογή σε ακόμη πιο σύνθετες κατασκευές που ουσιαστικά αποτελούν "σάντουιτς" από διαφορετικά υλικά συμπεριλαμβανουμένου και κάποιου viscoelastic υλικού που αναλαμβάνει αυτήτην μετατροπή, μειώνωντας έτσι την ενέργεια που φθάνει στην "έξοδο" της κατασκευής (αν φανταστούμε ένα τοίχο σε κίνηση, δεν είναι παρά μια μεμβράνη μεγαφώνου η οποία κινεί τον αέρα στην "έξοδο" ξαναδημιουργώντας τα ηχητικά κύματα,πολλές φορές ενισχυμένα λόγω των resonanses που αναπτύσονται αναλόγως της μάζας, ακαμψίας, διάκενου κλπ κλπ). Η ουσία είναι πως αυτές οι λύσεις είναι ιδιαίτερα ακριβές και έχουν πρακτική εφαρμογή και νόημα όταν ο χώρος που μπορούμε να "σπαταλήσουμε" είναι πολύ περιορισμένος....έως εκείνο το σημείο η πιοπρακτικήπροσέγγιση του θέματος είναι η δημιουργία ενός σωστού συτήματος ΜΑΜ με την κατάλληλη μάζα, διάκενο, decoupling και έλεγχο των resonanses που αναπτύσονται στο διάκενο (ηχοαπορόφηση)
