Μουσικοί στην Ελλάδα!!??

Τωρα, guitar man on fire, σαφως και δεν επιζητω τα χρηματα στη ζωη μου, ως τωρα τα αντιμετωπιζω μαλλον με απεχθεια, ποτε δε με συγκινουσαν!!
οχι ρε μαμωτο και ελεγα να σου δωδω 2-3- εκατομμυρια ευρω να καμεις δουλεια σου...αλλα αφου δεν τα θες παω πασσο. ;D

 
stavros_d80 είπε:
Μην κάνεις βλακείεεεες....

θα σε κόψει η πείναααα...

έμπα στρατιωτική μπάνταααα...

θα την φας και θα 'ναι κρύαααα!
Βρε Σταύρο συγνώμη αλλά μεγαλύτερη νιλα (για μένα προσωπικά) δε θα υπήρχε από το να μπω σε στρατιωτική μπάντα (και έχω κάνει στρατονόμος, άρα ξέρω και απ'την καλή και απ'την ανάποδη το στρατό).
Τώρα τα σχετικά πτυχίων κλπ...

Μερικά πράγματα που ξέρω (γενικά)...

1. Στην Ελλάδα μερικά πανεπιστήμια, πολύ απλά δεν αναγνωρίζονται (ως ισότιμα) άρα τα πτυχία τους ΔΕΝ αναγνωρίζονται απο το ΔΟΑΤΑΠ. Ο λόγος είναι ότι πανεπιστήμια που ΔΕΝ εκδίδουν τα ίδια πτυχία (πχ Royal Academy of Music δινει validated degrees by the University of westminster) δεν ακολουθούν την λογική της Ελλάδας (ότι το πανεπιστήμιο που φοιτείς πρέπει να δίνει τα δικά του πτυχία, να έχει δικό της ελεγκτικό σώμα).

2. 3 χρονα πτυχία (τύπου Bachelor στην Αγγλία) δεν αναγνωρίζονται, γιατι λείπουν χρόνια. Στην Ελλάδα θέλεις 4 χρόνια!

3. Ανεπισημα στο ΔΟΑΤΑΠ μπορείς πιθανώς ή

α. Να δώσεις κάποια μαθήματα που περισεύουν και να πάρεις κάποια αναγνώριση

ή

β. Να κάνεις και ένα μεταπτύχιακο και να τα περάσεις όλα μια σούμα ως 1ο πτυχίο (πρόπτυχιακό δηλ) 3 χρονια Bch + 1 χρόνο masters και είσαι "εκεί".

4. Μεταπτυχιακά ΔΕΝ αναγνωρίζονται χωρίς πρώτο πτυχίο. Αν και στην αγγλία (τουλάχιστον) μπορείς να κάνεις μεταπτυχιακά βασισμένος στις εμπειρίες σου, χωρίς προπτυχιακό, στην Ελλάδα αυτό δεν περνάει (ακόμη). Παλαιότερα (2003-2005) που το ΔΙΚΑΤΣΑ είχε διαλυθεί και το ΔΟΑΤΑΠ δεν υπήρχε ακόμη για την μουσική μόνο υπήρχε η Διατμηματική Επιτροπή Μουσικών Σπουδών, που ΔΙΝΑΝΕ αναγνώριση μεταπτυχιακών και διδακτορικών τίτλων, με υποσημείωση απο κάτω "χωρίς πρώτο πτυχίο". Έχω γνωστό μου που έχει τέτοια αναγνώριση!

Ενώ το να φεύγεις έξω δείχνει πολύ δελεαστικό, λοχεύουν κίνδυνοι για όποιον δεν τα ψάχνει! Η σελίδα του ΔΟΑΤΑΠ έχει λίστες με όλα τα πανεπιστήμια που αναγνωρίζει (αν και κάποια δεν τα έχει γιατί δεν έχει τύχει ακόμη περίπτωση και περνάνε). Μπορεί κάποιος επίσης να πάρει χαρτί ΠΡΙΝ σπουδάσει, ότι το πανεπιστήμιο όταν έφυγε αναγνωριζόταν (ήταν στις λίστες), κλπ...

Φυσικά όλα αυτά τα γραφειοκρατικά, λίγο εως πολύ λίγο έχουν να κάνουν με τη μουσική, και με το πως θα ζήσει κανείς, αλλά είναι μια κάποια, έστω μικρή εξασφάλιση.

 
Καλησπέρα κι απο εμένα!!

Εγώ βρίσκομαι σε παρόμοια φάση με το Μενέλαο. Η μόνη διαφορά είναι ότι εγώ

σε λίγους μήνες θα έχω παρει το 1ο μου πτυχιο. Οχι βεβαια στη μουσικη.

Ειμαι απο αυτους που ακολουθησα το δρόμο του να σπουδασω κατι "σιγουρο".. (Εφαρμοσμενη Πληροφορικη). Περα απο αυτο βεβαια, κ παραλληλα με τις σπουδες μου, εκανα διαφορες δουλειες. Διανομεας σε σουβλατζιδικα, οικοδομη με τον πατερα μου, αρπαχτες live σε διαφορα μαγαζια, οπως επισης κ σκυλαδικα για λιγο καιρο..

Τον τελευταιο 1 χρονο περιπου βγαζω τα προς το ζειν ασκοντας το επαγγελμα που σπουδασα. 

Το θεμα ειναι οτι τελικα, ενω σε 1 περιπου χρονο απο τωρα κ αφου εχω μπει κ βγει απο φανταρος, αισθανομαι αδειος κ δεν μπορω να δω το πως θα μπορεσω να συνδιασω τη μουσικη παραλληλα  οπως λετε πολλοι με μια σταθερη δουλεια. Τουλαχιστον στο επιπεδο που θα ηθελα. Δε θεωρω τον εαυτο μου τεραστιο  ταλεντο, αλλα σιγουρα θα μπορουσα να με καταταξω αναμεσα στους αρκετα καλους, που με δουλεια οπως λεει ο Μενελαος θα μπορουσαν να φτασουν καπου. Εχω φτασει λοιπον παλι στην αρχη, μετα απο 6 χρονια σπουδων, να συνεχιζω να μη γουσταρω τιποτα αλλο απο τη μουσικη κ να ειναι αυτο που θελω να κανω με οποιον τροπο στη ζωη μου. Αλλα ειμαι παλι αντιμετωπος με παρομοιο σταυροδρομι οπως αυτο μετα το λυκειο.

1 Να πιασω δουλεια κ να  ασχοληθω οπως οι περισσοτεροι εδω στο νοιζ "ερασιτεχνικα" κ οσο μπορω κ προλαβαινω με το μερακι μου..

2 Να παω για μεταπτυχιακο πανω στις σπουδες μου, εξω που επισης παραλληλα θα μπορω ερασιτεχνικα να ασχοληθω, αλλα "ισως" σε αλλο επιπεδο..

3 Να Ψαχτω για μουσικο πανεπιστημιο εξω..

Τελικα το 3 ειναι αυτο που σκεφτομαι περισσοτερο εδω κ μηνες κ ηδη εχω κινησει διαδικασια κ ψαχνομαι..

Για να κλεισω, γιατι πολλα ειπα.. Πιστευω πως αν εχεις το "μικροβιο" δε σου φευγει με τιποτα.. Φιλε Μενελαε.

Πηγα κι εκανα οτι μου ειπαν. Πηρα πτυχιο που ηδη μου εχει εξασφαλισει δουλεια σιγουρη, που σαν 1ο μισθο εχω 1500ευρο περιπου. Περαν του οτι τη σιχαινομαι, νιωθω πιο αδειος απο ποτε. Γιατι μεχρι τωρα ημουν φλου κ κρατουσα ζωντανο ενα ονειρο, το οποιο ψοφησε τη στιγμη αρχησα να νιωθω καβατζωμενος στη δουλεια μου. Με αφορμη βεβαια το στρατο για τον οποιο θα σταματησω τη δουλεια, θα συνεχησω να κυνηγω το ονειρο μου.. αυτο κανε κι εσυ απο τωρα που εισαι μικρος..

Πολλα ειπα αλλα ελπιζω να βοηθησα.. εχω πιει κ κατι ρετσινες κ παιζει να εγραψα κ μλκιες...

Φιλικα Νικος

 
Κατά κύριο λόγο στην Ελλάδα 3 είναι οι τομείς που μπορεί κάποιος να ασχοληθεί με τη μουσική, ιδίως αν προέρχεται από ροκ καταβολές, επιρροές, παίξιμο κτλ:

1) Συγκρότημα τύπου Πυξ-Λαξ και κολυμπάει στο 500ευρω (αν μπορεί βέβαια)

2) Session πίσω από ένα όνομα - όσο μεγαλύτερο τόσο το καλύτερο (αν μπορεί βέβαια)

3) Διδασκαλία (αν μπορεί βέβαια)

Μπορεί κάποιος να κάνει και αρκετά άλλα πράγματα, αλλά πιστεύω ότι αυτά τα 3 είναι που επικρατούν.

Για τα τρία που ανέφερα όποιος αποφασίσει να ασχοληθεί είναι καλό να έχει όσο το δυνατό περισσότερες γνώσεις και προσόντα, πτυχία κτλ. Βοηθούν πάντα.

Πάντως όποιος μπορεί να κάνει κάτι άλλο το συστήνω ανεπιφύλακτα μιάς και ασχολούμαι σχεδόν 20 χρόνια "επαγγελματικά" με το σπορ και ξέρω πραγματικά και σε βάθος τις δυσκολίες.

Το να ασχολείται ερασιτεχνικά (με τη πραγματική έννοια της λέξης) κάποιος με τη μουσική ίσως να είναι στην ουσία και το καλύτερο. Λέω ίσως...

 
Μετα το μηνυμα του lambrosgg, ειδα αρκετη απογοητευση σχετικα με τη μουσικη σχολη του.Απ'οτι καταλαβα πηγε στων Αθηνων, εχω ακουσει ομως και απο εδω και απο αλλους, η καλυτερη σχολη ειναι στην Κερκυρα, δεν ξερω ακριβως γιατι, φανταζομαι τους καλους καθηγητες!!Λυπαμαι πολυ παντως που ηρθαν ετσι τα πραγματα..και προβληματιζομαι για τα μαθηματα των σχολων..μηπως ρε παιδια ειναι λιγο απαρχαιωμενα??

Τωρα οσο αφορα την απαντηση του asparados, εδω βλεπω μια τελειως διαφορετικη οπτικη πανω στο θεμα!!Βλεπω εναν ανθρωπο, που δοκιμασε να σπουδασει κατι αλλο, κατι πιο "σιγουρο", και το εχει μετανιωσει ολοκληρωτικα, παρα την σημερινη του επαγγελματικη και οικονομικη αποκατασταση..γιατι το 1,5 χιλιαρικο, τουλαχιστον στα δικα μου δεδομενα, ειναι παρα πολυ καλα χρηματα..

Τελικα αναρωτιεμαι, τι ειναι προτιμοτερο??Να παρεις μια "δευτερη" επιλογη και τελικα να μην πετυχεις, ή να κυνηγησεις αυτο που θες, και αν ειναι να αποτυχεις τουλαχιστον θα ξερεις οτι προσπαθησες??

Φιλε mij,

mij είπε:
Πάντως όποιος μπορεί να κάνει κάτι άλλο το συστήνω ανεπιφύλακτα μιάς και ασχολούμαι σχεδόν 20 χρόνια "επαγγελματικά" με το σπορ και ξέρω πραγματικά και σε βάθος τις δυσκολίες.
δε φαινεσαι και να το αγαπας πολυ αυτο που κανεις αυτα τα 20 χρονια, μαλλον μετανιωμενο σε βλεπω να πω την αληθεια..οσο για αυτο που λες, μπορω να κανω κατι αλλο, δηλαδη εχω τη δυνατοτητα να περασω σε μια αλλη σχολη και αρκετα ψηλοτερη, αλλα δεν θα τη σπουδασω τη μουσικη ετσι..θα παρω μια πιο γενικη ιδεα!!Σαν μουσικος ομως μετα τη σχολη με το καλο, θα εχω ανταποκριση??θα εχει καποια δυναμη το πτυχιο που θα χω στα χερια μου??

 
O_Menelaos είπε:
Φιλε mij, δε φαινεσαι και να το αγαπας πολυ αυτο που κανεις αυτα τα 20 χρονια, μαλλον μετανιωμενο σε βλεπω να πω την αληθεια..οσο για αυτο που λες, μπορω να κανω κατι αλλο, δηλαδη εχω τη δυνατοτητα να περασω σε μια αλλη σχολη και αρκετα ψηλοτερη, αλλα δεν θα τη σπουδασω τη μουσικη ετσι..θα παρω μια πιο γενικη ιδεα!!Σαν μουσικος ομως μετα τη σχολη με το καλο, θα εχω ανταποκριση??θα εχει καποια δυναμη το πτυχιο που θα χω στα χερια μου??
Φίλε Μενέλαε όχι μόνο το αγαπάω αλλά είναι όλη μου η ζωή. Ζω από τη διδασκαλία αποκλειστικά τα τελευταία χρόνια και έχω ρίξει ατελείωτη προσωπική δουλειά σε αυτή.

Όμως μη μπερδεύεις το βιοποριστικό μέρος της ζωής με την αγάπη σε κάτι. Σου μιλάει κάποιος με μεγάλη πείρα στο χώρο. Δε δείχνει το πόσο αγαπάς τη μουσική το αν ασχολείσαι επαγγελματικά με αυτή ή όχι.

Ο βοσκός που...σαλαγάει τα πρόβατα σε μια ραχούλα και παίζει το πάτο του σε μιά φλογέρα είναι μουσικάρα αλλά παραμένει κτηνοτρόφος στο επάγγελμα...

Απλά στη χώρα που ζούμε είναι πολύ δύσκολο το επάγγελμα και απόλυτα ασταθές. Αν θες να πάρεις πτυχίο από εξωτερικό φρόντισε να είναι αναγνωρισμένο από το ΔΟΑΤΑΠ και κοίτα τους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ για τους εκπαιδευτικούς.

My 2c.

 
Γεια σας κ παλι!

Σήμερα με περισσότερη πνευματική διαύγεια θα ήθελα να εξηγήσω καλύτερα στο Μενέλαο

τη θέση μου.

Λοιπόν φίλε μου. Όχι δεν έχω μετανοιώσει που σπούδασα κάτι άλλο. Ότι εφόδιο έχεις σε αυτή τη ζωή, καλό είναι. Ο λόγος που παρέθεσα κ κάποιες από τις άλλες δουλειές που έχω κάνει, είναι για να σου δώσω να καταλάβεις ότι έχω βιώσει κ το συναίσθημα της αβεβαιότητας, όσων αφορά στα οικονομικά μου. Έχω δει πως βγαίνουν τα χρήματα και εύκολα και δύσκολα.

Κάτι άλλο που έχω δει επίσης, είναι καλοί και κακοί επαγγελματίες. Πιστεύω φίλε μου πως ο λόγος που υπάρχει τέτοια μετριότητα στην Ελλάδα, όχι μόνο στον τομέα της μουσικής αλλά γενικά (εξ άλλου οι τέχνες είναι ο καθρέφτης της εκάστοτε κοινωνίας), είναι αυτή καθεαυτή η ηττοπαθής λογική του να κάνω κάτι τώρα να καβατζωθώ και μετά βλέπουμε.

Ο λόγος της μετριότητας πιστεύω, είναι το ότι,το 60%-70% όσων σπουδάζουν αυτή τη στιγμή στα ιδρύματα της χώρας, θα ήθελαν να κάνουν κάτι άλλο, απλά αυτό έκατσε..

Αυτοί θα είναι οι αυριανοί μέτριοι επαγγελματίες της χώρας, που θα διαιωνίζουν τις γνωστές πολιτικές κ κοινωνικές καταστάσεις που γνωρίζουμε κ μας χαλάνε όλους.

Αυτά όλα έχουν τις ρίζες τους σε πολλά ζητήματα, αλλά κυρίως στο εκπαιδευτικό σύστημα. Έχεις σκεφτεί όμως πως οι επιλογές που σου δίνει το σύστημα μας, να μην είναι οι μόνες...???

Αρχικά φίλε μου κάτσε κ βάλε τα κάτω κ σκέψου πως φαντάζεσαι τη ζωή σου σε 10-15 χρόνια απο τώρα. Σκέψου τι είναι αυτό που θα γούσταρες να κάνεις αλλά όσο πιο συγκεκριμένα γίνεται.. Αυτό που δε σου δίνει η Ελληνική παιδεία, είναι ο χρόνος να σκεφτείς τι σκατά θες να κάνεις στη ζωή σου. Είναι τόση η πίεση, που όταν τελικά σηκώσεις κεφάλι μετά που τα έχεις κάνει όλα, (σχολεία, πανεπιστήμια, στρατό) συνειδητοποιείς οτι ζείς τη ζωή κάποιου άλλου. Και τότε βέβαια πρέπει να την ζήσεις αφού την έχεις χτίσει..

Σκέψου λοιπόν ότι μια τέτοια απόφαση (το τι θα κάνεις στη ζωή σου) δεν είσαι υποχρεωμένος να την πάρεις ΤΩΡΑ!!!  όπως σου επιβάλλει η Ελληνική παιδεία. Σε αρκετές σοβαρές χώρες του υπόλοιπου κόσμου, τα παιδιά τελειώνουν το σχολείο κ πάνε να δουλέψουν, να κάνουν πράγματα κ γενικά να ανοίξουν το μυαλό τους, κ μετά από 1-2-3 χρόνια λένε... Ναι! αυτό (στο οποίο έχουν καταλήξει) θέλω να κάνω στη ζωή μου.

Η κουβέντα με ένα σωρό από εμάς εδώ στο noiz, δε θα σου δώσει απαντήσεις σε τίποτα. Απ' ότι βλέπω απο τα όσα γράφεις, δεν ξέρεις ούτε εσύ καλά καλά τι ακριβώς θές. Αγαπάς τη μουσική, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό για να σε κάνει επαγγελματία. Ο επαγγελματίας θα κάνει κ πολλά που δε γουστάρει..Η ακόμα και αυτά που γουστάρει σε στιγμή που δε γουστάρει.. Αλλά είναι υποχρεωμένος γιατί είναι PRO. Ο κάθε επαγγελματίας, όχι μόνο ο μουσικός.

Αυτό που σου είπα στο προηγούμενο post μου, είναι απλά να μην κάνεις κάτι για να το κάνεις.. ΜΗ σπουδάσεις κάτι που δε θες μόνο για τη σιγουριά. Στο λέω γιατί το έκανα. Δεν το μετάνιωσα, χαμένο δεν πάει, αλλά δε με γεμίζει. Οπότε ΠΑΡΕ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΣΟΥ!!! Άραξε, παίξε μουσική,διάβασε, δούλεψε, ζήσε εμπειρίες κ θα έρθει μόνη η απόφαση. Ούτως η άλλως το βαθμό των πανελληνίων δεν τον χάνεις, απ' όσο ξέρω.

Και υπάρχει πάντα κ το εξωτερικό, που απο εκπαιδευτικά ιδρύματα είναι πολυ μπροστά!!

Κυνήγα το όνειρο σου, αρκεί να ξέρεις ποιό είναι αυτό... Αν είσαι καλός σε αυτό που κάνεις, δε θα χαθείς...Αρκεί να το αγαπάς... Αλλιώς μπορείς να είσαι άλλος ένας μέτριος και να γεμίζεις το κενό σου αγοράζοντας και πουλώντας εξοπλισμό κάθε βδομάδα μέσω noiz..η ακόμα και παίρνοντας θέση σε θέματα τύπου "χρώμα κάλτσας & μεσαίες συχνότητες"..

Αυτά απο εμένα..

Φιλικά Νίκος...

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Φιλε mij, εχεις δικιο, το ποσο αγαπας τη μουσικη δε φαινεται απο το αν θα ασχοληθεις με αυτην επαγγελματικα ή οχι.Στην Ελλαδα βεβαια καταλαβα και απο προηγουμενα ποστ, ειναι ισως απο τις πιο ασταθεις εργασιες.Βεβαια υπαρχουν ατομα σαν τον Νικολα, που ζουνε αποκλειστικα απο αυτο..και λεω εγω, γιατι να μην καταφερω και εγω κατι αντιστοιχο??Αληθεια ητανε θεμα τυχης Νικολα??Η απλα το εψαξες, το κυνηγησες πολυ, και ιδρωσες για να φτασεις σε αυτο το σημειο, δηλαδη να ζεις ανετα και αξιοπρεπως.

Και αγαπητε asparados, στο εξωτερικο ξερω οτι γινεται ακριβως ετσι, δηλαδη τα παιδια στα 18 τους, δεν εχουν διαλεξει ακομα τι ειναι αυτο που θελουν να κανουν, και υπαρχει αρκετος σε σχεση με εδω χρονος, ωστε να κατασταλαξουν καπου.Ομως στην Ελλαδα, δεν σε περνει να "χανεις χρονο".Δηλαδη δεν νομιζω οτι υπαρχει η πολυτελεια να δωσω 4 χρονια π.χ της ζωης μου σε μια αλλη σχολη που θελω και μετα να καταληξω να σπουδασω μουσικη.

Η αληθεια ειναι πως ΑΚΡΙΒΩΣ τι θελω να κανω, δεν ξερω ακομα..ειναι τοσες πολλες οι πτυχες της μουσικης..Το μονο σιγουρο ειναι οτι τη μουσικη θελω να την ΜΑΘΩ, θελω την θεωρια της μουσικης να την κανω κτημα μου!!Και αυτο σημαινει σπουδες.

Θα μου αρεσαν πολλα πραγματα να κανω, οπως να εχω π.χ οργανοποιειο, να ασχολουμαι με οργανα, να φτιαχνω, να επισκευαζω!!ΕΙναι πολλα αυτα που με ενδιαφερουν, αλλα πρωτα νομιζω οτι πρεπει να παρω τη ΒΑΣΗ, και μετα να επιλεξω μετα απο μερικα χρονια σπουδων, οταν θα χω δει και θα χω μαθει περισσοτερα, τι θελω να κανω, πιο συγκεκριμενα!!

Κατι αλλο, μιλουσα πριν λιγες βδομαδες με την θεια μου στον Καναδα, συγκεκριμενα στο Τοροντο.Εχουμε μεγαλο σοϊ εκει περα, και ετυχε να μιλησουμε για μουσικη και πανεπιστημια.Μου ειπε λοιπον η θεια μου για εναν ανηψιο της, ξαδερφο μου (αναθεμα και αν τους μαθω ποτε τοσοι που ειναι :P), που πηγε στο Κονσερβατοριο του Τοροντο, και μετα τελοσπαντων απ τις σπουδες του, δεχθηκε απ'ευθειας 3 συμβολαια για δουλεια, με πολυ καλα χρηματα, οι δυο εταιρειες ηταν για video games, και η αλλη νομιζω ηταν μια με υπολογιστες-πληροφορικη!!!Της λεω μα καλα που κολλαει ο μουσικος στην εταιρεια με υπολογιστες-πληροφορικη, και μου λεει οτι εδω τους μουσικους τους κυνηγανε!!Παντου υπαρχουν μουσικοι!!Σε καθε ειδους εταιρεια, παντου, χρειαζεται ενας μουσικος!!Ενθουσιαστηκα απο την κατασταση εκει, οταν μου μιλουσε νομιζα οτι μιλαγε για μια ουτοπια πραγματικα, και με κανει να λυπαμαι πολυ που βρισκομαι εδω, και δεν μπορω να αποδοσω στο μεγιστο αυτα που ηθελα, δεν μου δινονται οι ευκαιριες να το κανω..

 
Γι' αυτό ακριβώς σου πρότεινα να πάρεις το χρόνο σου.. Κι όχι να χάσεις το χρόνο σου..

Μουσική μπορείς, όπως νομίζω πως ήδη σου έχει πει ο Νικόλας, μπορείς να μάθεις και με ένα πολύ καλό δάσκαλο. Αν τελικά θες να ασχοληθείς με οργανοποιεία  για παράδειγμα,

πιστεύω οτι τελικά θα είναι χαμένος χρόνος το μουσικό πανεπιστήμιο..

Σου ξαναλέω λοιπόν, ΠΑΡΕ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΣΟΥ!! Δημιουργηκά... Διάβαζε κ εξελήξου σαν άνθρωπος κ στο δρόμο θα τη βρείς την άκρη.. Κι αυτό που λες, οτι  στην Ελλάδα δεν το έχεις το περιθώριο, είναι αυτό ακριβώς που σου είπα πριν.. Κάνεις λάθος!!! Το έχεις το περιθώριο, αλλά σε έχουν κανει να νομιζεις οτι δεν το εχεις.. Απλα σε κανουν να βγαινεις χέστης απο το σχολειο κ φοβασαι να κανεις κατι περα απο το συνηθισμενο. Αλλα πίστεψέ με φίλε γίνεται.. Εξ' άλλου αφου λες οτι έχεις τοσο σοϊ στον Καναδα, τι σε νοιάζει τι γίνεται στην Ελλάδα... κάτσε διάβασε κ πηγαινε να δώσεις εκεί να μπεις...

Αρκεί να καταλήξεις οτι ειναι αυτό που θες...

 
O_Menelaos είπε:
Φιλε mij, εχεις δικιο, το ποσο αγαπας τη μουσικη δε φαινεται απο το αν θα ασχοληθεις με αυτην επαγγελματικα ή οχι.Στην Ελλαδα βεβαια καταλαβα και απο προηγουμενα ποστ, ειναι ισως απο τις πιο ασταθεις εργασιες.Βεβαια υπαρχουν ατομα σαν τον Νικολα, που ζουνε αποκλειστικα απο αυτο..και λεω εγω, γιατι να μην καταφερω και εγω κατι αντιστοιχο??Αληθεια ητανε θεμα τυχης Νικολα??Η απλα το εψαξες, το κυνηγησες πολυ, και ιδρωσες για να φτασεις σε αυτο το σημειο, δηλαδη να ζεις ανετα και αξιοπρεπως.
Παίζει λίγο και είναι σχεδόν αδύνατον να πω πόσο τύχη ήταν, πόσο δουλειά, κλπ...
Αλλά προφανώς αν δεν το θέλεις στο σημείο που το ήθελα... δε μπορείς να το κάνεις. Εδώ δεν υπάρχουν ημίμετρα και 'περίπου'. Ξεσκίστηκα στην Αγγλία με 2 παιδιά, σπουδές και δουλειά. Μόνο εύκολο δεν το λέει κανείς. Ως φαντάρος οι άλλοι πίναν κι εγώ έγραφα ένα συμφωνικό έργο για το master μου (για να μπω).

Ίδρωσα πολύ! Έσκασα στον ιδρώτα. Αλλά βέβαια είχα την τεράστια τύχη να έχω τη γυναίκα μου δίπλα, και τους γονείς μου, και τους γονείς της και την οικογένειά μου, κλπ... :)

 
Θα μπορούσα να γράφω για 2-3 μέρες, αλλά τις περισσότερες σκέψεις μου εν κατακλείδι θα τις βρείς εδώ.

http://www.noiz.gr/index.php?action=articles;sa=view;article=174

Μαζί με την λύση που βρήκα για τον εαυτό μου στα 49 μου.  :-[ Μπορείς να ζήσεις στην Ελλάδα και σαν μουσικός. Τα πράγματα δέν αλλάζουν ποτέ απο μονα τους, τα αλλάζουμε εμείς.

Διάβασα κάτι σήμερα που μου άρεσε πολύ.... Work like you don't need the money, love like you have never been hurt, and play the music like nobody is listening

Καλή τύχη στην αναζήτησή σου νεαρέ μου φίλε  :) Η όλη στάση σου δείχνει μια ωριμότητα που μου λέει ότι θα τα καταφέρεις μια χαρά  :) :) :)

 
Asparados, αυτο που λες πρεπει να κανω..να παρω το χρονο μου!!Θα μπω σε αυτη τη σχολη, θα αρχισω αυτο που θελω πραγματικα να σπυδαζω, και με το περασμα του χρονου σιγουρα θα βρω τι μου ταιριαζει και τι με εκφραζει πιο πολυ..

Οσο για αυτο,

asprados είπε:
Αν τελικά θες να ασχοληθείς με οργανοποιεία  για παράδειγμα,

πιστεύω οτι τελικά θα είναι χαμένος χρόνος το μουσικό πανεπιστήμιο..
ειπαμε οπως και συ σπουδασες πληροφορικη, οτι ξερει ενας ανθρωπος περισσοτερο στη ζωη, κερδος ειναι!!Τιποτε δεν παει χαμενο!!

Μακαρι να παω στον Καναδα, θα ελεγες οτι ειναι μια επιλογη πολυ καλη, αλλα τα εξοδα ρε γαμωτο...ειναι πολλα για τα δεδομενα της οικογενειας μου!!Μακαρι να μπορεσω, θα ειναι ενα ονειρο..

Νικολα χωρις ιδρωτα δεν γινεται τιποτα, και εισαι ζωντανη αποδειξη αυτου!!Πραγματικα σε θαυμαζω που καταφερες να σπουδασεις υπο αυτες τις συνθηκες, τα παιδια ειναι πολυ μεγαλο "βαρος" σε μια τετοια φαση της ζωης σου, αλλα φανταζομαι και πολυ μεγαλη δυναμη συναμμα!!Μ'αρεσε πολυ που ειπες οτι ειχες τους γονεις σου και τους γονεις της γυναικας σου διπλα σου, δειχνει πραγματικα οτι αξιζες την στηριξη αυτων των ανθρωπων!!

Αγαπητε bassbill, ε τωρα οτι και να πω ειναι λιγο!!Το οτι πηρες τετοιες πρωτοβουλιες πραγματικα με εντυπωσιασε!!Το διαβασα ολο με πολυ ενδιαφερον!!Εγω καταλαβα οτι αυτο που εκανες, και κανεις, το εκανες ολοψυχα..τα εδωσες ολα!!Γιαυτο αλλωστε και πετυχες!!Ειδες αμα θελει ο ανθρωπος..Μπραβο σου που εκανες πραγματικοτητα αυτο που ηθελες, μπραβο σου που πηγες κοντρα σε ολη αυτη την κατασταση και εκανες αυτο που γουσταρεις!!Αυτη την "ιστοριουλα" δεν προκειται να την ξεχασω, μου δωσε πολυ θαρρος, και θα εχω να τη λεω στα παιδια μου ;D!!Σ'ευχαριστω πολυ φιλε!!

Γι'αυτο θελω και γω να γινω μουσικος, για να μπορω καπου να τα δινω ολα!!Να μπορω να εκφραζομαι!!Τρομερη η ελευθερια της μουσικης..

 
Τωρα δεν ξέρω αν σε απογοητευσω κι εγω, για το αναλογο τμημα της Θεσ/νικης. Αλλα οσοι μουσικοι εκτιμω είναι περίπου στο 10ο ετος (εγώ στο 7ο) και αντιθετα αυτοι που τελειωνουν στα 5 δε σκαμπαζουν γρι. Με οποιες εξαιρεσεις και οι 2 περιπτώσεις.

Ζω κι εγω απο μουσική τα τελευταια 3-4 χρονια μονο οπότε δε μπορω να ξέρω πως θα παει στο μελλον. Αλλα μπορώ να σου πω πως δε με νοιαζει. Περα απο τον βραχνα του στρατου, εχω πει πως θα ζω οσο μπορω από τη μουσική και οταν δω οτι δε μπορω βλέπουμε παρακατω. Μεχρι στιγμης τα πραματα πανε καλα. Σκυλαδικα δεν εχω παιξει ακόμα, πραματα που δε μου αρεσουν ομως στο μεγαλυτερο ποσοστό. Αυτο που κατάλαβα είναι οτι χρειαζεται προσαρμοστικότητα και συνέπεια. Στους ρυθμους που πανε αυτα τα πραγματα κανει καλη εντυπωση το να εισαι συνεπης και αποτελεσματικός.

Κακά τα ψεματα ομως παρα ολες τις γκρινιες μου και μας αλλη δουλεια δεν υπάρχει ;D

 
Συγγνωμη οταν λες 10 ετος τι εννοεις :o??Εχουν παει 28??

Πωπω αυτο ειναι πολυ..και πως γινεται αυτοι που το βγαζουν πιο γρηγορα να ξερουν λιγοτερα??Τα μαθηματα εσενα πως σου φαινονται??Ειναι ενδιαφεροντα??

 
Πανω κατω οπως τα είπε ο Λαμπρος. Τα ενδιαφεροντα ειναι ελευθερης επιλογης. Τα υποχρεωτικά όχι μονο είναι αδιαφορα σαν αντικειμενο αλλα ο τροπος διεξαγωγης και εξετασης τους είναι χειροτερος και απο του λυκειου.

Τωρα γι αυτους που σου είπα οτι τελειωνουν πιο γρηγορα, δεν ειναι οτι ξερουν λιγοτερα. Στο μεγαλυτερο ποσοστο τους δεν ξερουν τιποτα :P Γιατί απορεις, δε σου ειναι οικεία η μεθοδος της παπαγαλίας? :D

Και τι θες να πεις πολυ? Γεροι είναι οι 28ρηδες? >:( χεχε κι εμενα αν μου λεγες οτι θα χρωσταω 25 μαθηματα στο 7ο ετος θα σ ελεγα πολλά είναι :P Αλλα να ;D

Αλλά για να λέμε και την αληθεια εκει μεσα ξεστραβωθηκα σε πολλά θεματα απο κορυφαιους τη μουσικης και φιλοσοφικής παιδείας ;) Απο παντου πρεπει να παιρνουμε το καλυτερο που μπορουμε. Οπως δειχνουν τα πραματα το χαρτι δε θα ναι το καλυτερο που θα παρω απο κεινη τη σχολη ;)

 
Μμμμ δηλαδη με παπαγαλια την παλευουν..

Οσο για τους 28αρηδες μην φοβασαι ρε συ, στο ανθος της ηλικιας τους ειναι..!!Να εσυ στα 24 μπουσουλας ακομα ;D

Οταν λες ξεστραβωθηκες εννοεις οτι καθησες και τα διαβασες πολυ καλα, ή οτι ειναι δυσκολα?Τι εννοεις οτι το χαρτι που θα παρεις δεν θα ναι και το καλυτερο απο κεινη τη σχολη??

 
ΜΕΡΙΚΕΣ ΚΩΜΙΚΟΤΡΑΓΙΚΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ

1. Το να θες να γίνεις ροκ σταρ στην Ελλάδα είναι το ίδιο σα να θέλεις να γίνεις snowboarder στη Χαβάη. Φυσικά και δεν είναι αδύνατο.

2. Για να ζεις από τη μουσική πρέπει να βρεις ανθρώπους να πληρώνουν χρήματα, έμμεσα ή άμεσα, για να σε ακούνε.

3. Σπουδές πανεπιστημιακού επιπέδου για μουσικούς (που παίζουν όργανο) δεν  υπάρχουν στην Ελλάδα.

4. Αν βιοπορίζεσαι με άλλο τρόπο και κάνεις αυτό που θέλεις μουσικά, δεδομένου ότι έχεις βρει αυτό που θέλεις και "αντέξεις" για 10-20 χρονάκια, μπορεί να κάνεις αυτό που θέλεις και να πετύχεις. Το "αντέξεις" σε εισαγωγικά, γιατί μπορεί να περνάς και γ**ώ με αυτή τη φάση.

5. Μουσικός χωρίς κοινό παθαίνει μαρασμό.

6. Πολλοί παραδοσιακοί Μουσικοί που παίζουν και "τσιφτετελια" (μιας και αναφέρθηκε με υποτιμητικό τόνο) είναι μουσικοί με Μ κεφαλαίο, και ζουν από αυτό. Μην αρχίσω και λέω ποιοι ροκ-σταρ δεν είναι γιατί το θρεντ θα γίνει παρανάλωμα.

Κράτα τη φλόγα μέσα σου :)

(πάντα) φιλικά

 
Φίλε Μενέλαε,σου εύχομαι αρχικά να είσαι πάντα καλά και να απολαμβάνεις τη ζωή σου άσχετα με το τι τελικά αποφασίσεις να ακολουθήσεις.Στο θέμα μας τώρα!

  Από κάθε μουσικό θα πάρεις και μια διαφορετική απάντηση για το πως και το τι κατάφερε ο καθένας τους στην επαγγελματική του σταδιοδρομία.Η επαγγελματική σταδιαδρομία είναι προσωπική πορεία για τον καθένα μας γιατί άλλες μπορεί να έιναι οι δικές μου ικανότητες,άλλη όρεξη για δουλειά μπορεί να έχω,άλλες ιδέες να κουβαλάω και άλλο να έιναι το οικονομικό μου background.

Η επαγγελματική σταδιοδρομία ενός μουσικού επίσης δεν ξεκινάει με την εισαγωγή του σε κανένα μουσικό πανεπιστήμιο,ωδείο ή μουσικό ίδρυμα αλλά ξεκινάει με τα πρώτα χρήματα που κερδίζει από τη μουσική.

Σαν ένας νέος μουσικός που τα τελευταία 3 χρόνια ζει αποκλειστικά από αυτήν θα σου πρότεινα να δοκιμάσεις,αφού με το καλό τελειώσεις το σχολείο,να κερδίσεις κάποια χρήματα(από μαθήματα,από live ή οτιδήποτε) για να δεις το πόσο εύκολα ή όχι τα καταφέρνεις και αν σου κάνει και στην τελική.Τις απαντήσεις που ψάχνεις Μενέλαε θα τις δώσεις ο ίδιος στον εαυτό σου όταν ξεκινήσεις να "φλερτάρεις" με το θέμα της μουσικής ως επάγγελμα.Η πραγματικότητα μπορεί να σε εκπλήξει!!!!

Τέλος,θα ήθελα να σου πω ότι τα μουσικά πανεπιστήμια πού υπάρχουν στην Ελλάδα είναι παντελώς άσχετα με το θέμα του performing στην κιθάρα.Είναι όμως αρκετά μεγάλο "συν" στο βιογραφικό σου και σου δίνουν ακόμη τη δυνατότητα να κυνηγήσεις θέσεις στο δημόσιο τομέα(αν και όχι ιδιαίτερα πολλές).

Η σοβαρή ενασχόλησή,το "ψάξιμο",η τριβή με τη μουσική και με την κιθάρα είναι δικό σου θέμα και δεν είναι ανάγκη να γίνει μόνο μέσα από το πλαίσιο ενός μουσικού ιδρύματος.

KEEP ON ROCKIN' φίλε μου!!!!!!

 
Nikolas είπε:
πωπω... θέτεις του κόσμου τα θέματα...

Πάμε και ο Θεός βοηθός που λένε...

Καταρχήν για τον εαυτό μου, γιατί νομίζω ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση έχει μεγάλο νόημα (ακόμη και για να το δείξεις στους γονείς σου, και αν θες να μιλήσουμε και τηλεφωνικά... :)).

Είμαι 32 χρονών, με δίπλωμα πιάνου, αρμονίας, αντίστιξης και διδακτορικό στη σύνθεση. Πήγα έξω με υποτροφία από το ΙΚΥ (σύνθεση) και ζω ως μουσικός και 90% ως συνθέτης. Με δύο παιδία και γυναίκα, δεν ζω μόνος μου σε ένα υπόγειο, αλλά κανονικά με τις εξόδους, τα babysitting κλπ.

Γιατί τα λέω αυτά; Γιατι ΕΙΝΑΙ δυνατον να ζήσει κάποιος ως μουσικός στην Ελλάδα μας!

__________________

Πρακτικά θέματα:

1. Τα πτυχία των ωδείων ΔΕΝ είναι αναγνωρισμένα, ούτε στην Ελλάδα, ούτε πουθενά στον κόσμο ως ισότημα πανεπιστημιακού χαρτιού! Μπορεί να λένε εδώ στην Ελλάδα ότι τα ωδεία είναι αναγνωρισμένα από το κράτος κλπ, αλλά μόνο σε ωδείο μπορείς να διδάξεις μετά, ούτε κάν σε ΑΣΕΠ.

2. Αυτό σημαίνει ότι αν πάρεις ωδειακά πτυχία και πας έξω μετά, μπορεί να έχεις πρόβλημα αναγνώρισης των πτυχίων σου (μεταπτυχιακών, διδακτορικών τίτλων κλπ) από το ΔΟΑΤΑΠ (πρώην ΔΙΚΑΤΣΑ).

3. Εξ'όσων γνωρίζω: Ναι, ένα πανεπιστήμιο θα σου δώσει άπειρες παραπάνω γνώσεις, απ'ότι ένα ωδείο (ΟΠΟΙΟ ωδείο). Τα ωδεία απλά δεν ελέγχονται και πολύ απλά μπορεί ο οποιοσδήποτε να ανοιξει ωδείο (σαν επιχείρηση). Όσο για τους καλιτεχνικούς διευθυντές... μπρρρ... σκέψου ότι ένα ίδρυμα, στο οποίο πληρώνεις για να φοιτήσεις, ΚΑΙ για να πάρεις τα χαρτιά, πρέπει να έχει στις εξετάσεις του απεσταλμένο από το υπουργείο (τόση εμπιστοσύνη υπάρχει!). Συνεπώς, ναι υπάρχει μια πιο συγκεκριμένη γνώση, και εμπιστοσύνη στα μουσικά πανεπιστήμια...

4. That said, στα μουσικά πανεπιστήμια, απ'ότι γνωρίζω, οι αυτούσιες μουσικές γνώσεις (πχ κιθάρα που λές, ή αρμονία), κλπ είναι αρκετά πιο χαμηλές από το να βρεις έναν ΚΑΛΟ καθηγητή και να κάνεις μαθήματα μαζί του! Απλά και μόνο ο αριθμός εισακτέων κάθε χρονιά κάνει τα πράγματα πιο δύσκολα!

σύμφωνα με τα παραπάνω (και τις εμπειρίες μου, φυσικά) το διθέσιο είναι ψιλομονόδρομος!

5. Για το εξωτερικό, κλπ.

α. Δεν είναι σωστό και βάσιμο να υποθέτεις ότι το επίπεδο στο εξωτερικό (πχ Αγγλία) είναι καλύτερο απ'της Ελλάδας. Οι εμπειρίες μου λένε το αντίθετο (σε προπτυχιακό επίπεδο πάντα).

β. Ναι, αν το ψάξεις δεν έχει τεράστια διαφορά Ελλάδα με εξωτερικό στα έξοδα. Μπορεί να παίζει κάνα δυό χιλιάρικα το χρόνο, αλλά μπροστά στις 10-15 χιλιάδες που θα ξοδεφτούν ούτως ή αλλιώς, δεν είναι τεράστια η διαφορά.

γ. Το εξωτερικό έχει δύο κινδύνους: Να μείνεις εκεί για πάντα (γιατί κάνεις κάποια καρίερα, γιατί συνήθησες, γιατι βρήκες μία ξανθιά Σουηδέζα, κλπ), και το ότι όταν γυρίσεις και μπορεί να έχουν αλλάξει τα πράγματα, αλλά και οι νόμοι να μη σου επιτρέπουν να αξιοποιήσεις το πτυχίο σου (πχ το Royal Academy of Music δεν περνάει απο το ΔΟΑΤΑΠ! Πολύ απλά, κι ας είναι απ'τα καλύτερα conservatoire της Αγγλίας, και της Ευρώπης γενικά).

6. Για να μην νομίζεις, το να συνθέτεις για ταινία ή computer games, δεν είναι κάτι το 'διαφορετικό' για το οποίο πρέπει να ασχοληθείς ειδικά στις σπουδές σου, ή κάτι που θες πτυχίο. Μουσική πρέπει να ξέρεις, για τα computer games προγραμματισμό καμμιά φορά, και γενικά να μπορείς να προωθήσεις τον εαυτό σου. Είμαι αρκετά αντίθετος σε όλες αυτές τις σπουδές που εξειδικεύουν τους φοιτητές στα computer games music, film music, media κλπ... Γράφω μουσική για παιχνίδια και δεν έχω πάρει τέτοιο πτυχίο, παρα μόνον πτυχία μουσικής 'αυτούσιας'.

7. Έχε υπόψην σου ότι λόγο ηλικίας, λόγο διαφορετικότητας, λόγο έλειψης εμπειρίας αν θες, τα πράγματα μπορεί να αλλάξουν. Μπορεί τώρα να ελπίζεις ότι θα γίνεις "master" στη κιθάρα, αλλά είναι φρόνιμο να ερωτηθείς εσωτερικά, τι δουλειά θα κάνεις αργότερα: session player? Solo player? Satriani wannabe? pop composer, arranger? Αυτά υπάρχουν, θα υπάρχουν σε μερικά χρόνια; Η βιομηχανία υποφέρει (όπως κάθε βιομηχανία, αλλά η μουσική βιομηχανία προηγήθηκε της κρίσης)... Αντέχει και άλλο κόσμο στα συνηθισμένα μονοπάτια;

Τα πράγματα δεν είνια εύκολα, αλλά όπως είπα και παραπάνω, εγώ τα κατάφερα, άρα γίνεται... Θέλει προσπάθεια, θυσίες, κόπο, ιδρώτα, το ακαθόριστο ποσοστό του 'ταλέντου' (ή τό'χεις ή δεν τό'χεις), κλπ...

Όπως και να έχει καλή τύχη σε ότι αποφασίσεις!

Νικόλας
+10000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000  ;D

 
Φιλε skantzos σ'ευχαριστω παρα πολυ, οντως ετσι ειναι στα ελληνικα δεδομενα η μουσικη ειναι μαλλον κωμικοτραγικη!!Και ευχομαι και εγω, και ο οποιοσδηποτε απο δω μεσα και οχι μονο, να παλεψουμε για το αντιθετο, μπας και αλλαξει κατι σ'αυτο τον τομεα, γιατι η Ελλαδιτσα μας εχει μεινει λιγο πισω..αλλα ουτως η αλλως παντα ειμασταν καμια 20αρια χρονια πισω :Pκαποτε θα φτασουμε και κει!!

Christoq, αυτο που θα ακολουθησω κατα πασα πιθανοτητα, το ειχε πει και πιο πριν ο Nicolas τωρα το λες και συ, ειναι να μπω στη σχολη, να κανω τα θεωρητικα μου, και παραλληλα να ειμαι με εναν καλο δασκαλο, που ειμαι φοβερα ικανοποιημενος με αυτον που εχω, και να συνεχισω το "performing" στην κιθαρα οπως λες!!

 

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top