10 πασίγνωστοι μουσικοί που δεν έμαθαν ποτέ... μουσική

[fusiongtr]

Παιδιά αυτό το θέμα, όσο πιασάρικο κι αν ακούγεται, στην πραγματικότητα, δεν είναι τίποτε άλλο από μια υπερβολή.

Η "τακτική" εκπαίδευση είναι ένα πράγμα, και η εκπαίδευση γενικά, ένα άλλο.

Πολλοί απέκτησαν τις πρώτες τους γνώσεις από άλλους, βλέποντας, ακούγοντας, ρωτώντας και μαθαίνοντας με πειραματισμό και λάθη.

Κανείς δεν ήταν "κενό βιβλίο".

Από εκεί και πέρα, μπορεί να μην είχαν "κανονική" εκπαίδευση, αλλά μπορούσαν να κάνουν αυτά που ήθελαν να κάνουν.

Στον χώρο τους λοιπόν, μια χαρά εκπαίδευση είχαν.

Τους έφτανε και με το παραπάνω για να παίξουν/γράψουν αυτά που ήθελαν.

Πχ ο Wes που αναφέρθηκε, μπορεί να μην ήξερε "κανονική" θεωρία, έμαθε όμως, μέσα από το παίξιμο με άλλους μουσικούς κάποια πράγματα, κατάλαβε τις φόρμες της μουσικής που έπαιζε, πώς να ελίσσεται μέσα σ΄αυτές, και μετά από κάποια χρόνια, φυσικά απέκτησε τις γνώσεις εκείνες που να του επιτρέπουν να επικοινωνεί με άλλους μουσικούς, να μπορεί να τους πει τι θέλει, και να καταλάβει τι του λένε.

Αν δηλαδή δεν ξέρεις Ινγκλέζικα, και πας να μείνεις στην Ιγκλαντέρα, δεν θα μιλάς Ινγκλέζικα μετά από κάποια χρόνια?

Κι ας μην πήγες σε σχολείο να μάθεις την γλώσσα.

 

[harilatron]

Επίσης οι Ικτίνος και Καλλικράτης δεν είχαν βγάλει πολυτεχνείο ούτε είχαν μάστερ σε urban planning. 

Η συζήτηση με τους επιτυχημένους μουσικούς που δεν ήξεραν νότες μου θυμίζει τις αντίστοιχες με τους επιτυχημένους επιχειρηματίες του χώρου της τεχνολογίας που παράτησαν το πανεπιστήμιο. Αληθινές ιστορίες βέβαια, αλλά ίσως λίγο παραπλανητικό το μήνυμα - ειδικά για κάποιον που δεν έχει καλή εικόνα του τι προϋποθέτει η επιτυχία στο επίπεδο αυτό, το ρόλο που παίζει η τύχη, η συγκυρία και η βοήθεια από -συχνά αφανείς- κοντινούς ανθρώπους. 

 

[Nestoras]

Εγώ που έχω σπουδάσει τη δισκοθήκη μου πιάνει;

 

[cos_dr]

Εγώ που έχω σπουδάσει τη δισκοθήκη μου πιάνει;

κανονικά.

 Είναι σχετικά τα πράγματα.

 Οι σπουδές διευρύνουν το πνεύμα.

 Οι σπουδές στη μουσική είναι πολυμορφικές, πολύπλευρες, πολυσύνθετες, πολυδιάστατες, περιλαμβάνουν και την ακρόαση σε πολύ μεγάλο βαθμό και αναλόγως με το τι θες να κάνεις στη μουσική καθορίζονται και οι ανάγκες γιατί ανάλογα με το είδος και το επίπεδο κλπ. καθορίζονται κάποια στάνταρ που εξελίσσονται ανάλογα.

 Αυτά καθορίζουν και την προσέγγιση του θέματος.

 Εξατομικεύονται.

 Η κλίση στις τέχνες και τις επιστήμες εξαρτώνται και από το περιβάλλον που κάποιος έχει μεγαλώσει και από τα αντίστοιχα ερεθίσματα.

 Κάποιοι που διέπρεψαν στην διεθνή, εγχώρια μουσική σκηνή ή στην μουσική της γειτονίας και τα καταφέρνουν χωρίς σπουδές μπορούν και το κάνουν για ανάλογους λόγους.

 Οι σπουδές όμως για λόγους συνεργασίας/επικοινωνίας και παραγωγικότητας είναι αναγκαίες.

 Για κάποιους λιγότερο γιατί για τους πιο πάνω λόγους αντιλαμβάνονται και μαθαίνουν πιο γρήγορα π.χ., για άλλους περισσότερο και για άλλους είναι αναγκαίες για να προχωρήσουν.

 Ιδιαίτερα στην σύγχρονη δημοκρατική εποχή γιατί στην παλαιά εποχή ο Ικτίνος και οι άλλοι δεν ξέρω υπό ποιες συνθήκες έφτιαξαν την Ακρόπολη.

 Με ένα όπλο στο κεφάλι π.χ., είναι φοβερό το τι μπορεί να κάνει ο άνθρωπος και μάλιστα γρήγορα και καλά.

 χααχαχαχαχχαχαχαχαχαχαχα

 

[ez]

Για τους νεότερους ίσως είναι λίγο έκπληξη το πόσοι μουσικοί είναι αυτοδίδακτοι, είναι όμως κάτι πολύ συνηθισμένο. Ειδικά στη χώρα μας, δεν είναι πολλά τα χρόνια που τα διάφορα ωδεία σιγά σιγά άρχισαν να αφήνουν πίσω τους αρτηριοσκληρωτικές αντιλήψεις, μαζί με μια αυστηρή προσήλωση σε θέσφατα και απαγορεύσεις. Αυτό δεν βοήθησε καθόλου στο παρελθόν και πολλοί μουσικοί ενώ ήθελαν ενδεχομένως, όχι μόνον δεν σπούδασαν αλλά οδηγήθηκαν και σε εγκατάλειψη της τέχνης αυτής καθεαυτής.

Ευτυχώς σήμερα τα πράγματα είναι διαφορετικά και οι στείρες προσεγγίσεις έχουν δώσει τη θέση τους σε πιο φιλοσοφημένες αναζητήσεις, πιστεύω είναι πλέον πολύ ενδιαφέρον και χρήσιμο για κάποιον που ξεκινάει να φοιτά σε κάποια απο τις εξαιρετικές σχολές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Πάντα ο δημιουργός και η προσωπικότητα του θα καθορίσουν του που και πως θα διοχετευτούν οι γνώσεις του - και όχι το αντίστροφο. Αυτό νομίζω είναι και μια παγίδα της σύγχρονης διδασκαλίας. Είναι πλέον τόσο έυκολη και γρήγορη η πρόσβαση σε αδιανόητα μεγάλο όγκο πληροφορίας που αργά η γρήγορα μπλοκάρει ο εγκέφαλος και αδυνατεί να ξεχωρίσει τα σημαντικά για τον καθένα. Αν πρώτα δεν διδαχθείς να έχεις άποψη και δημιουργική αίσθηση, ό,τι και να μάθεις δύσκολα θα σε βοηθήσει να σταθείς αξιοπρεπώς. Και αυτό χρειάζεται πολύ χρόνο, ακρόαση μουσικής και διαλογισμό. Ελάχιστοι στον σημερινό κόσμο τα διαθέτουν, σε αντίθεση με παλαιότερες περιόδους, το αποτέλεσμα κατα κανόνα δυστυχώς καταλήγει κολοβό, γεμάτο χάσματα που εμποδίζουν και την ολοκληρωμένη αντίληψη αλλά και την καλλιέργεια της κριτικής σκέψης.

Νομίζω επίσης πως η συσώρευση γνώσεων - για πολλούς τουλάχιστον, περισσότερο αποσκοπεί στην ανάλυση/αποκωδικοποίηση του τι παίζουν και όχι στην ώθηση και εξέλιξη κάποιου δημιουργικού ταλέντου.

Τίποτε δεν τάχει όλα, σαφώς. Ο ίδιος ο μουσικός όμως πρέπει να φροντίζει την ανάπτυξη του χαρακτήρα του σφαιρικά και πολυεπίπεδα προκειμένου να είναι ικανός να επιλέγει, σε κάθε στιγμή της διαδρομής του, όσο είναι δυνατό.

Τέλος, να προσθέσω στην λίστα που δημοσίευσε ο ΟΡ κι έναν ακόμα κιθαρίστα που δύσκολα θα πίστευε κάποιος πως τυγχάνει αυτοδίδακτος, τον Robben Ford.

 

[Spyros Delta]

Βλεπω στο κειμενακι να μιλανε πολυ για διαβασμα νοτων.
Ο τιτλος ομως το θεματος λεει για "μουσικους που δεν έμαθαν ποτέ... μουσική"
Άλλο "δεν ξερω μουσικη" (θεωρια, αρμονια - εστω και ατυπα, δλδ να μην ξερω πως λεγονται αυτα που παιζω/συνθετω) κι αλλο "δεν ξερω να διαβαζω νοτες".

Το διαβασμα ειναι μια δεξιοτητα που αποκτιέται ξεχωριστα και δεν ειναι απαραιτητο προσον για ενα κιθαριστα.

Ακομα και για ενα σεσιον κιθαριστα, ενα μετριο διαβασμα αρκει. Για ροκ κιθαριστα ακομα πιο ευκολα τα πραγματα. Εως καθολου διαβασμα.

Αιτια Νο1. Απειροελαχιστοι "μαεστροι" (ακομα και στο εξωτερικο) ξερουν να γραφουν σωστα ηλεκτρικη κιθαρα (ιδιως rock) και περιμενουν απο τον κιθαριστα να βαλει αυτα που πρεπει στο κομματι.

Αυτα που μπορουν να γραφτουν ειναι πραγματα που τα παιζει και ο καθε κιθαριστας της σειρας. Ετσι λοιπον ειναι πιο ευκολο να βρεις ενα μετριο κιθαριστα που ξερει να διαβαζει, παρα ενα καλο, γιατι εχει δωσει σε αλλα πραγματα προτεραιοτητα και χρονο. Το κειμενο ειναι μια αποδειξη.
Νο2. Μπορει ο κιθαριστας με αλλους τροπους να ισοσκελισει αυτο το μειονεκτημα.

.

 

[fusiongtr]

1. Αυτα που μπορουν να γραφτουν ειναι πραγματα που τα παιζει και ο καθε κιθαριστας της σειρας.

2. Ετσι λοιπον ειναι πιο ευκολο να βρεις ενα μετριο κιθαριστα που ξερει να διαβαζει, παρα ενα καλο, γιατι εχει δωσει σε αλλα πραγματα προτεραιοτητα και χρονο.

1. Τι εννοείς?

2. Διαφωνώ σ' αυτό.

 

[dimsonic]

1. Τι εννοείς?

2. Διαφωνώ σ' αυτό.

συμφωνώ και στα δυο του Σπύρου, μόνο που θα έβαζα άλλη λέξη στο 2. αντί για μέτριο.

Επίσης θα προσθέσω στο 1. ότι σήμερα κανείς σχεδόν δεν θέλει αυτά που μπορούν να γραφούν, αλλά θέλουν κάτι που δεν μπορούν να το περάσουν στο χαρτί και μόνο στο μυαλό και στο χέρι του κιθαρίστα υπάρχουν.

Για το 2. πχ θα χρησιμοποιήσω δυό γνωστά ονόματα σε όλους. Ο Tommy Tedesco ήταν άσσος στο διάβασμα αλλά σχεδόν πάντα ¨διεκπεραίωνε". Γι αυτά που είχαν στη δεκαετία του 60 και 70 οι μαέστροι στο μυαλό τους για ηλεκτρική κιθάρα ή απλώς κιθάρα  ήταν αυτό που χρειάζονταν και ξεμπέρδευαν γρήγορα (συνήθως στο μυαλό τους είχαν κάτι για κιθάρα με ήχο ηλεκτρικής). Γι αυτό κι όλας η καρριέρα του στη δεκαετία του 80 έφθινε.

Από τα μέσα της δεκαετίας του 70 και πέρα η έννοια του κιθαρίστα άλλαξε αρκετά έως παρα πολύ. Εκεί ταιριάζει το όνομα του Larry Carlton ή του Lee Ritenour ή του Tim Pierce αργότερα.

 

[pipityri]

Η κουβέντα μοιάζει λίγο μπερδεμένη. Το αρχικό ποστ αναφέρεται σε κιθαρίστες που ανήκουν σε μια παράδοση προφορική και οι οποίοι σε κάθε περίπτωση-ή σχεδόν-έχουν δουλέψει πάνω στην τέχνη τους και, φυσικά ξέρουν μουσική. Δεν ξέρει ο Clapton ή ο Hendrix τα blues? Δεν έχουν εξασκηθεί? Ο πατέρας του έλεγε πως ο Hendrix κοιμόταν με την κιθάρα αγκαλιά. Και βέβαια ήξεραν μουσική. Αλλο η αποτύπωση της μουσικής στο χαρτί, άλλο η θεωρητική ανάλυση της.

 Το διάβασμα, όπως είπε και ο Δέλτα, είναι ένα συγκεκριμένο skill. Καθώς έχει δουλέψει και ξέρει την ελληνική πραγματικότητα, δεν θα διαφωνήσω σε αυτό που λέει-και η δική μου, μικρότερη, εμπειρία δείχνει το ίδιο πράγμα, δηλαδή αυτά που γράφονται για την κιθάρα στις δουλειές είναι τίποτα, βασικά περιμένουν από τον κιθαρίστα να κάνει αυτό που πρέπει.

Παρόλα αυτά, αν κάποιος με ρώταγε...πες μου pipi, να μάθω να διαβάζω ή να το παίξω λίγο χύμα καθώς νοιώθω πως το χω όπως ο Τζίμι και ο Ερικ και δεν θα μου χρειαστεί γιατί θα κάνω kariera...θα έπαιρνα μια βαθιά ανάσα-ώστε να καταπιώ τα μπινελίκια-και θα έλεγα, μάθε να διαβάζεις

-για να έχεις πρόσβαση σε ένα τεράστιο όγκο πληροφορίας και ρεπερτορίου

-για να μπορείς να επικοινωνήσεις και με αυτόν τον τρόπο, θα σου ανοίξει πόρτες, δεν θα σου κλείσει

-για να είσαι αυτάρκης και να μην χρειάζεσαι πάντα κάποιον να σου εξηγεί τι και πως, στην γνώση το ένα φέρνει τ΄άλλο και η γνώση είναι δύναμη,

-δεν είναι δύσκολο, γαμώ το στανιό μου μέσα. Δεν μιλάω να γίνεις πριμαβισταράς, αλλά για έναν ευφυή ενήλικα είναι υπόθεση ενός μήνα να μπορεί να διαβάσει τα βασικά.

 

[loucas]

Στράτο εδωσες κορυφαία απάντηση.

Περα απο ολα όμως guys μην ξεχνάμε τον υπερτατο σκοπό της : Την ευχαρίστηση μας. Απλα.

 

[TamTam]

Θα πρόσεθετα και αυτόν τον κύριο

 

[fenderiarhs]

Ολοι οι ασχετοι που δεν εχουν ιδεα απο μουσικη μαζευτηκαν και το διαλαλουν ??

 

[Spyros Delta]

1. Τι εννοείς?

2. Διαφωνώ σ' αυτό.

Νομίζω τα έγραψα. 

Τα γραμμένα για την κιθάρα, είναι συνήθως πράγματα που μπορεί να παίξει και ένα midi instrument, χωρίς να δωσει κάτι ιδιαίτερο όπως θα έκανε ένας χαρισματικός παίχτης (άσχετα αν ξέρει ή όχι να διαβάζει) και που θα μπορούσε αυτός να δώσει κι άλλα πράγματα ... που δεν γράφονται.

Ενα παράδειγμα. Ας παίξει κάποιος Hendrix, από παρτιτούρα. Ακόμα και ας έχει αναλυτικοτατο tab, θα ακουστεί κάτι άλλο και όχι Hendrix.

Υπενθυμίζω οτι μιλάω πάντα για ηλεκτρική κιθάρα και ως επί των πλείστων για rock .

Πχ για μένα, το να παίξει κάποιος το giant steps στην ηλ κιθάρα ... δεν είναι ηλ κιθάρα, αλλά το giant steps με ήχο ηλ κιθαρας. Εκεί ναι, είναι χρήσιμο το διάβασμα. Και πάλι όμως όχι απαραίτητο.

Για να γίνει ακόμα πιο κατανοητό.

Όσες φορές κλήθηκα στη δουλειά να παίξω από παρτιτούρα ένα κομμάτι (για εισαγωγές ή σόλο κυρίως μιλάω και όχι για tutti κλπ) και ακολούθησα πίστα τις "οδηγίες" .... δεν ήταν αυτό το κομμάτι.

Ήταν σαν να το έπαιζε ο πιανίστας στο πιάνο.

Ας φανταστεί πχ κάποιος το purple haze στο πιάνο.

.

 

[Nestoras]

Διορθώστε με αλλά νομίζω ούτε ο Lukather διαβάζει. Αυτός και αν έχει κάνει session. 

 

[pipityri]

Νομίζω τα έγραψα. 

Τα γραμμένα για την κιθάρα, είναι συνήθως πράγματα που μπορεί να παίξει και ένα midi instrument, χωρίς να δωσει κάτι ιδιαίτερο όπως θα έκανε ένας χαρισματικός παίχτης (άσχετα αν ξέρει ή όχι να διαβάζει) και που θα μπορούσε αυτός να δώσει κι άλλα πράγματα ... που δεν γράφονται.

Ενα παράδειγμα. Ας παίξει κάποιος Hendrix, από παρτιτούρα. Ακόμα και ας έχει αναλυτικοτατο tab, θα ακουστεί κάτι άλλο και όχι Hendrix.

Υπενθυμίζω οτι μιλάω πάντα για ηλεκτρική κιθάρα και ως επί των πλείστων για rock .

Πχ για μένα, το να παίξει κάποιος το giant steps στην ηλ κιθάρα ... δεν είναι ηλ κιθάρα, αλλά το giant steps με ήχο ηλ κιθαρας. Εκεί ναι, είναι χρήσιμο το διάβασμα. Και πάλι όμως όχι απαραίτητο.

Για να γίνει ακόμα πιο κατανοητό.

Όσες φορές κλήθηκα στη δουλειά να παίξω από παρτιτούρα ένα κομμάτι (για εισαγωγές ή σόλο κυρίως μιλάω και όχι για tutti κλπ) και ακολούθησα πίστα τις "οδηγίες" .... δεν ήταν αυτό το κομμάτι.

Ήταν σαν να το έπαιζε ο πιανίστας στο πιάνο.

Ας φανταστεί πχ κάποιος το purple haze στο πιάνο.

Καταλαβαίνω το πνεύμα, αλλά θα προσθέσω πως τίποτα δεν ακούγεται σαν αυτό που πρέπει από την παρτιτούρα και μόνο, διαφορετικά θα μας ήταν αρκετό το playback του Finale. Αν, για παράδειγμα, σε είχα προσλάβει να παίξεις κάτι που έχω γράψει-απολύτως συγκεκριμένες και πολλές νότες, που θα τις ήθελα να ακουστούν "σαν Hendrix" , θα είχες πρόβλημα να το κάνεις?Δηλαδή, να διαβάσεις τις νότες και να τις ερμηνεύσεις όπως πρέπει, σύμφωνα με την περίσταση? Δεν νομίζω. Και, για να συνεχίσω στο ίδιο σενάριο, αν στο session είναι και 4 πνευστοί και 5 βιολιτζίδες που ΌΛΟΙ δαβάζουν γιατί είναι ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ, πες μου ποιον να διαλέξω για το seesion, εσένα που είσαι ροκ κιθαρίστας με κοχόνες μέχρι το πάτωμα ΚΑΙ ξέρεις να διαβάζεις ή τον Κίτσο που είναι επίσης παιχταράς αλλά πρέπει ή να του σιγοψιθυρίζω στο αυτί την μελωδία ή να του το στείλω μια βδομάδα πριν στο σπίτι σε midi να το βγάλει με το αυτί?

Διορθώστε με αλλά νομίζω ούτε ο Lukather διαβάζει. Αυτός και αν έχει κάνει session. 

Σε διορθώνω.

 

[Πνοή και Νύξη]

δεν είναι δύσκολο, γαμώ το στανιό μου μέσα. Δεν μιλάω να γίνεις πριμαβισταράς, αλλά για έναν ευφυή ενήλικα είναι υπόθεση ενός μήνα να μπορεί να διαβάσει τα βασικά.

Μου φαίνεται αδιανόητο ότι μπορώ να μάθω, όχι να διαβάζω, αλλά να κάνω εικόνα αυτού που παίζω γραπτά, σε αυτή τη φάση της ζωής μου. (Μεσήλιξ με όψη γκουανταναμέρα και διαθέσιμο χρόνο περίπου 2ώρες το μήνα). 

 

[pipityri]

Μου φαίνεται αδιανόητο ότι μπορώ να μάθω, όχι να διαβάζω, αλλά να κάνω εικόνα αυτού που παίζω γραπτά, σε αυτή τη φάση της ζωής μου. (Μεσήλιξ με όψη γκουανταναμέρα και διαθέσιμο χρόνο περίπου 2ώρες το μήνα). 

Αν κατάλαβα καλά και αυτό που εννοείς είναι η καταγραφή αυτού που παίζεις, αυτό, λυπάμαι, είναι αρκετά πιο δύσκολο.

Αν μιλάς γενικότερα για το διάβασμα, αν έχεις κίνητρο και κάποιον να στο δείξει σωστά-εφόσον χρειαστείς βοήθεια-ναι, επιμένω, δεν είναι πυρηνική φυσική. Πολύ πιο δύσκολο μου φαίνεται να μάθω να ψιλοσετάρω μια κιθάρα, πόσο μάλλον αυτό που κάνεις εσύ.

 

[fusiongtr]

γαμώ το στανιό μου μέσα

Μακράν το πειστικότερο επιχείρημά σου, μέχρι να βγάλεις το 45άρι από την θήκη.

 

[pipityri]

Μακράν το πειστικότερο επιχείρημά σου, μέχρι να βγάλεις το 45άρι από την θήκη.

Ε, μα...

 

[dimsonic]

διακρίνω κάποιον εκνευρισμό ? ? (διορθώστε με αν κάνω λάθος)