Μουσικοί στην Ελλάδα!!??

[Nikolas]

Καλημέρα

Λοιπόν, Νικόλα μου, κατ' αρχήν να ξέρεις ότι τα ταμεία στα ΑΒ είναι πάντα στο ισόγειο (οπότε δε κινδυνεύεις να πέσεις από το δεύτερο όροφο).

Τα Tescos έχει και ορόφους! ;D

Κατά δεύτερον, για τ' όνομα του Θεού, μη γίνεις ποτέ ταμίας και ειδικότερα μη γίνεις ταμίας του ελληνικού κράτους διότι τον ήπιαμε.

Στην ορθογραφία τα πάω άθλια, όχι και στα μαθηματικά! 

Κατά τρίτον, όσον αφορά τα παιδιά, εγώ δεν είπα πουθενά ότι τα παρατάς ή τίποτε τέτοιο βαρύγδουπο. Είπα μόνο, ότι αν διακρίνω ότι πλέον δεν έχω (λόγω αποτυχίας μου) καμία επιρροή στη διαμόρφωση των απόψεων του παιδιού μου, δεν θα αυταπατώμαι ότι έχω.

Νόμιζα ότι είπες ότι θα πάψεις να προσπαθείς, και εξού το πόστ μου. Mea culpa
Πάμε τώρα στα σοβαρά:

Είναι ενδιαφέρον ότι είσαι 32 χρονών διότι ακριβώς σε αυτή την ηλικία (αλλά χωρίς παιδιά) αποφάσισα να αλλάξω επαγγελματικό αντικείμενο, ενώ και εγώ έβριθα σπουδών, διπλωμάτων, συγγραμάτων, εκπαιδευτικού και συγγραφικού έργου, διαλέξεων κλπ. Όμως - επειδή δεν έβγαιναν χρήματα - πήρα τη μεγάλη απόφαση και τα παράτησα (έτσι ξηγιόμαστε εμείς οι ζόρικοι). Χρειάστηκαν τέσσερις μήνες πριν βγάλω τα πρώτα μου χρήματα από τη νέα εργασία μου και τέσσερα χρόνια μέχρι να ισορροπήσω στη νέα κατάσταση. Να σκεφτείς, ότι ακόμη και σήμερα συναντώ ανθρώπους που έχουν να με δουν πολύ καιρό και δεν ξέρουν τίποτε γι' αυτή την αλλαγή - εξακολουθούν να πιστεύουν ότι είμαι ..... και να με ρωτάνε "πως πάει η δουλειά".

Είναι, ακριβώς ενδιαφέρον ότι είμαι 32! ;D σοβαρά τώρα όμως, το θέμα είναι ότι εγώ βγάζω χρήματα και ζω απ'αυτό! Το δε μπορώ να κάνω, κλπ, θα μπορούσα, δεν είμαι και κανένα βλαμμένο, αλλά το νόημα είναι ότι αφού έχω ξοδέψει 25+ χρόνια στη μουσική, θα ήταν ολίγον παράλογο να μην προσπαθήσω ΠΟΛΥ να τα καταφέρω ως μουσικός! Μπορεί, πράγματι, σε μερικά χρόνια να αλλάξω τροπάρι. Αλλά και πάλι επαναλαμβάνω ότι ξέρω πολύ κόσμο (εδώ και έξω) που ζει από τη μουσική, γενικά ή ειδικά (κάτι που όλοι το προσπερνάτε μου φαίνεται).

Γι' αυτό έγραψα παραπάνω ότι πρέπει κανείς να είναι πολυπράγμων (μέχρι κάποια ηλικία, τουλάχιστον), διότι είναι ανάρμοστο για ένα σύγχρονο άνθρωπο να εγκλωβίζεται σε μονόδρομους, οποιουδήποτε είδους.
Βέβαια, εννοείται ότι ειδικές συνθήκες (και τα παιδιά είναι σίγουρα τέτοια ειδική συνθήκη) θα μπορούσαν να εμποδίσουν έναν άνθρωπο από τέτοια άλματα. Απ' την άλλη, ίσως θα μπορούσαν να τον αναγκάσουν σε τέτοια άλματα, π.χ. αν πεινάνε τα παιδιά σου κάπου ξεχνάς και διπλώματα και διδακτορικά στη σύνθεση.

Μα φυσικά. Απλά τα παιδιά μου δεν πεινάνε αυτή τη στιγμή και καμμία στιγμή δεν στέρησα απο οικογένεια κάτι για να ακολουθήσω το όνειρό μου! Και εννοείται ότι κωλυμένα άτομα είναι "προβληματικά"... Ο Μενέλαος δεν δείχνει κλίση για κάτι τέτοιο...

Εσύ π.χ., θα μπορούσες να γίνεις εξαιρετικός πωλητής (όχι πλασιέ) διότι είσαι μέγας μπλαμπλάρας και έχεις και φατσούλα άλα Ντεμπισύ / αρχοντοσυνδικαλιστή του Θασόκ. Σε "βλέπω" (κάτω από άλλες συνθήκες) σε μία εβένινη γραφειάρα να καπνίζεις το πούρο σου και να σερβίρεις φίνο κονιάκ σε κυρία των δημοσίων σχέσεων φίλιας εταιρείας ενώ κάνεις κάποιο περισπούδαστο σχόλιο για τον Μότσαρτ που ακούγεται στο background ενώ ετοιμάζεσαι να κλείσεις μία συμφωνία 35.000 ευρώ. ΜΗΝ είσαι σίγουρος ότι δεν μπορείς να κάνεις τίποτε άλλο, εκτός από αυτό που κάνεις.
Αλλά ακόμη και αν έχεις δίκηο, τι σημασία έχει αυτό για κάποιον που ακόμη δεν έχει δαπανήσει χρόνο σε σπουδές αντίστοιχες των δικών σου; Αυτό συζητούμε εδώ.

Όπως είπα και παραπάνω, το ξέρω ότι μπορώ να κάνω και άλλα πράγματα, αλλά το έθεσα ως σκέψη. Επιπλέον δε μπορείς να φανταστείς τι άλλα πράγματα έχω στο μυαλό μου, που πολύ λίγο έχουν να κάνουν με τη σύνθεση και πολύ με άλλα θέματα...
Αυτό που συζητάμε εδω πέρα είναι αν υπάρχει κάποιο μέλλον για έναν άνθρωπο που θα σπουδάσει μουσική ή όχι. Εσύ λες ότι όχι, εγώ λέω πως ναι. Δίνεις παραδείγματα, δίνω κι εγώ. Απλά...

ΥΓ. Έχω αδυνατίσει από την φωτογραφία μου. Τώρα είμαι ολίγον Prokofiev... Λες να καταλήξω στο ΚΚΑΙ;  ;D

 

[skantzos]

Επειδή αναφέρθηκαν πολλές φορές οι γονείς και τα παιδιά δεν κρατιέμαι και θα το πω:

Ως εκπαιδευτικός έψαξα πολύ και με ειλικρινή απορία γιατί οι γονείς πιέζουν τα παιδιά να σπουδάσουν κάτι στο Πανεπιστήμιο. Το οποίο "κάτι", λόγω της πολυπλοκότητας του συτήματος εισαγωγής, και του ελλείματος αυτογνωσίας των παιδιών, τελικά στις πιο πολλές των πειρπτώσεων αποφασίζεται στην τύχη.

Έψαξα λοιπόν γιατί κάποιος μπορεί να θέλει να γίνει σήμερα στην Ελλάδα π.χ. Γεωλόγος. Γιατί δηλαδή να δίνει 2 χρόνια άπειρα λεφτά και χρόνο σε φροντιστήρια, και άλλα 4-5 χρόνια στο Πανεπιστήμιο, και είναι σε άλλη πόλη και νοίκια και λοιπά έξοδα διαβίωσης. Αν τα βάλουμε όλα κάτω μιλάμε για 6-7 χρόνια πλήρους απασχόλησης και συνολικό κόστος δεκάδες χιλιάδες ευρώ. Αν σήμερα αποφασίσω ότι έχω 7 χρόνια ελεύθερα και π.χ. 70.000 ευρώ διαθέσιμα για έναν 16χρονο νομίζω ότι μπορούμε να δούμε μια άποψη του προβλήματος.

Γιατί λοιπόν να σπουδάσει κάποιος κάτι καλά και σώνει; Πιθανές απαντήσεις:

1. Λόγω κοινωνικού πρεστίζ; Τελευταία φορά που θυμάμαι το να δήλωνες απόφοιτος Πανεπιστημίου δε σου εξασφάλιζε ακριβώς την είσοδο στα σαλόνια

2. Επειδή αγαπά τη γνώση και τη μόρφωση; Μάλλον ούτε αυτό στέκει, αλλιώς θα διαβάζαμε κανα βιβλίο αντί να βλέπουμε τηλεοραση

3. Για να αυτοπραγματωθεί; Πώς με ένα Πανεπιστήμιο που έβγαλε η ρουλέτα;

4. Εδώ λοιπόν ερχόμαστε στο γέλιο του ανεκδότου; Για τη δουλειά και τα λεφτά;

Έψαξα και βρήκα ποια περίοδο του Ελληνικού κράτους έβρισκες αμέσως δουλειά με ένα πτυχίο. Οι πιο πολλοί γνωστοι μου που είναι λίγο μεγαλύτεροι από εμένα μου λένε ότι γύρω στο 60 με 70 ήταν όντως καλά για τους πτυχιούχους.

Για να κλείσω κάπου, φαίνεται ότι τα κοινωνικά μας αντανακλαστικά, το κοινωνικό knee jerk reaction παίρνει 40 χρόνια. Και δυστυχώς αυτό είναι μια άποψη του βαθύ συντηρητισμού (όχι με την στενά πολιτική έννοια) της κοινωνίας μας. Του "έτσι τα βρήκαμε", του "μη ρωτάς", του "έτσι κάνουν όλοι", του "κι ο άλλος έκλεβε", του ...

Επί του πρακτέου, φίλε Μενέλαε, αν έχεις και άλλη δουλειά να κάνεις εναλλακτικά φυσικά είναι καλά. Αν έχεις τέτοια καλή διάθεση, και δουλειές θα βρεις και τη μουσική θα μάθεις, μην ανησυχείς, εσύ ξέρεις καλύτερα. 

 

[theoctapus]

Σε κάποιο βαθμό αυτά που λες είναι σωστά, αλλά δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να εκμηδενίζουμε την αξία της ακαδημαικής μόρφωσης.

Ναι, απαιτούνται χρήματα, θυσίες και πολύς χρόνος χωρίς καμία εγγύηση για το αποτέλεσμα, αλλά είπαμε αν θέλουμε εγγύηση το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ασχοληθούμε με το προσφιλές ελληνικό σπορ "φιλώ κατουρημένες ποδιές πολιτικών" με έπαθλο μια θέση στο δημόσιο (btw, θάνατος στο ελληνικό δημόσιο, the source of all evil)

Παρόλο τις δυσκολίες και την απαξίωση, τα πανεπιστημιακά πτυχία έχουν αξία και πάντα θα έχουν. Και πάντα ένας του πανεπιστημίου θα είναι (στις περισσότερες των περιπτώσεων) καλύτερος από έναν π.χ. από ΙΕΚ (ειδικά στα τεχνικά επαγγέλματα). Για να μην ξεχνάμε το γεγονός ότι για κάποια επαγγέλματα το πανεπιστήμιο είναι μονόδρομος.

Σπουδές δεν σημαίνει μόνο εξειδίκευση επαγγελματικού προσανατολισμού, σημαίνει και πνευματική παίδευση. Γι' αυτό στα πανεπιστημιακά τμήματα υπάρχουν και μαθήματα που πολλοί αναρωτιούνται αν είναι απαραίτητα. Χρησιμεύουν στο να ανοίξουν οι πνευματικοί και γνωστικοί ορίζοντες του φοιτητή, να του δώσουν αυτό το κάτι παραπάνω. Μην ψαρώνεται με την ασταμάτητη απαξιωτική συμπεριφορά του έλληνα (έλεος πια, τίποτα δεν αξίζει, όλα είναι χάλια, κ.τ.λ.). Όταν ενα παιδί κλείνεται στο δωμάτιό του για ώρες για να διαβάσει για την εξεταστική κάνει κάτι πολύ σημαντικότερο από το να αποκτά γνώσεις. Γυμνάζει το μυαλό του.

Δεν πρέπει να σκεφτόμαστε τα πάντα με όρους οικονομικούς. Υπάρχουν και άλλα πράγματα που γεμίζουν την ζωή. Χίλιες φορές μια σφικτά οικονομικά ενδιαφέρουσα ζωή παρά μια άνετη αλλά μέτρια και ανούσια ζωή.

Όταν κλείνουμε τα κεφάλαια της ζωής μας, κοιτώντας πίσω αυτά που έχουν αξία είναι τα έργα μας και όχι το πόσα λεφτά ξοδέψαμε.

 

[freerock1974]

Ζητω ο theoctapus!!!

(και δεν ειρωνευομαι)

Moνη ενσταση το οτι υπάρχουν και ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΙ δημοσιοι υπαλληλοι.

Μη συγχεουμε τον τροπο ληψης αποφασεων και την επιβολη τους,οπως και καποια κοπροσκυλα που θα ταν ΠΑΝΤΟΥ κοπροσκυλα,με ΟΛΟΥΣ τους δημοσιους υπαλληλους.

Δεν το λεω λες και ειμαι ενας απ αυτους(τους εξαιρετικους)αλλα ξερω καποιους που ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ πραγματικα και σφιγγουν στομαχια για τον οποιοδηποτε καφρο εκτος δημοσιου..Το αν θα πρεπε οι αχρηστοι να παιρνουν ποδι,ειναι μια αλλη κουβεντα...

 

[skantzos]

Σε κάποιο βαθμό αυτά που λες είναι σωστά, αλλά δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να εκμηδενίζουμε την αξία της ακαδημαικής μόρφωσης.

Δεν την εκμηδενισα εγώ, ο κόσμος δεν τη θέλει πραγματικά. Άσε που την έχει μπερδεψει με το φροντιστήριο. Ή "με το σπουδάζω κάτι στην τύχη με το ζόρι".

 

[theoctapus]

Τι εννοείς ο κόσμος δεν την θέλει πραγματικά;

Το "σπουδάζω κάτι στην τύχη με το ζόρι" είναι σχετικό. Πρώτον γιατί κανείς δεν υποχρεώνει κανένα για τίποτα (εκτός αν εννοείς ενδοοικογενειακές πιέσεις) και δεύτερο γιατί επιλέγεις που θα σπουδάσεις (όχι απόλυτα ελέυθερα είναι οι αλήθεια αφού εξαρτάται από τις βάσεις σε κάποιο βαθμό)

@freerock1974

Προφανώς δεν είναι όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι "κακοί". Όποιος υποστηρίζει κάτι τέτοιο είναι το λιγότερο παρανοικός. Μιλάω γι' αυτούς που μπήκαν (απο την κλειδαρότρυπα) για να βολευτούν και να κάνουν το όνειρο τους πραγματικότητα "ξύνω τα πα!@#$ρια μου και πληρώνομαι χωρίς να μπορεί να με κουνήσει κανείς".

 

[blue]

+1 στις αποψεις σου skantzos

Μ' αρεσει η οπτική σου και η αναλυση της σκεψης σου

 

[bloody_sunday]

Να πω κάτι τελευταίο σχετικά με το "θέμα" (το όποιο τελος πάντων). Οι συνεχείς ερωτήσεις του Bloody Sunday, αποσκοπούν σε τι, αναρωτιέμαι; Γιατί να αναρωτηθεί ο κ. το σε ποιές περιοχές του εξωτερικού έχω μείνει, χωρίς να δώσει την γνώμη του;

Νικόλα, στο ξαναλέω, φρέναρε λίγο σε παρακαλώ. Σου έχει μπει μια μυστήρια ιδέα πως σε κυνηγάω, πως σε έχω στη μπούκα και άλλα παρόμοια. Όχι μόνο δεν στηρίζεται πουθενά αλλά ορισμένοι θα το ονόμαζαν και μανία καταδίωξης. Οι "συνεχείς" ερωτήσεις μου ήταν 4-5 quotes. "Aπό τη 2η σελίδα": εκεί βρέθηκε η ένστασή μου, θα μπορούσε να ήταν και στην 15η. Η ερώτηση για τις περιοχές του εξωτερικού που έχεις μείνει (που κανείς δεν σε υποχρέωσε να απαντήσεις) έγινε για να διαμορφώσω άποψη αν έχεις προσωπική (όχι εκ συζητήσεων) εμπειρία για το κόστος διαβίωσης και για την επαγγελματική αποκατάσταση μεγαλύτερη από αυτή του Λονδίνου και μόνο, το οποίο όπως σημείωσα δεν αποτελεί καλό μέτρο σύγκρισης γιατί είναι η ακριβότερη περιοχή της Βρετανίας, και γενικά αρκετά έως πολύ ακριβή και σε Ευρωπαϊκό επίπεδο.

Θέλησε να ρίξει άκυρο σε όλα μου τα ποστ εδώ, ΧΩΡΙΣ να δώσει λογικά αίτια, ΧΩΡΙΣ να δώσει τη γνώμη του (αφού είναι γνωστή κλπ), και ΧΩΡΙΣ να προσφέρει ουσιαστικά κάτι

Η γνώμη μου όπως είπα έχει ξανασημειωθεί, και λινκς δεν δίνω γιατί βαριέμαι και δεν έχω χρόνο να ψάχνω. Απλά δεν ήθελα να μείνει η εντύπωση πως μερικά πράγματα για τα οποία έδωσες μια πολύ ρόδινη χροιά είναι πράγματι έτσι, και διαφώνησα με κάτι που έγραψες (αν και συμφωνώ σε γενικές γραμμές με όλα τα υπόλοιπα). Για να κάνω κάτι τέτοιο όμως δεν είναι ανάγκη να μεταμορφώσω το Νόιζ σε "αγαπητό ημερολόγιο", ούτε να διατυμπανίζω συνεχώς το CV μου.

 

[Nikolas]

Νομίζω ότι το θέμα το ψιλοεξαντλήσαμε και ο Μενέλαος αν μη τι άλλο έχει τόνους να διαβάσει, να σκεφτεί και να αποφασίσει περαιτέρω.

Τα υπόλοιπα σε ΠΜ αφού δε νομίζω ότι ενδιαφέρει κανέναν άλλο.

 

[O_Menelaos]

Εχει δικιο ο Nικολας, εχω πααααρα πολλα πραγματα να διαβασω, παρα πολλες γνωμες, παρα πολλες εμπειριες..και μεσα απ την καρδια μου σας ευχαριστω για ολα οσα σπευσατε να με βοηθησετε και για την καλη σας την προθεση πανω απ'ολα, γιατι σε ολα τα ποστ αυτο διεκρινα, καλη προθεση!!

Συμπερασματα τελικα δεν εχω βγαλει, μαλλον γιατι η καθε πλευρα εχει και τα θετικα της και τα αρνητικα της (αν και η επιλογη του να "ξενιτευτω" νομιζω οτι ειναι αυτη με τα λιγοτερα αρνητικα).Ειναι τοσες πολλες οι αποψεις, και κατι που τις κανει ακομη πιο ενδιαφερουσες ειναι οτι αντικρουονται!!Ετσι μπορω 100 φορες καλυτερα να δω και τη στραβη και την αναποδη καθε "δρομου" που θα μπορουσα να διαλεξω!!

Μακαρι να στε παντα καλα και να βοηθατε ετσι τον κοσμο, και να στε σιγουροι πως μολις θα ρθω στην θεση σας θα κανω το ιδιο, και θα προσπαθησω για ακομη παραπανω!!Ολα τα ποστ που στειλατε, καθως και αυτα που πιθανον να στειλετε, θα συνεχισω να τα διαβαζω και να τα ξαναδιαβαζω για να "βγαλω" απ'αυτα οτι καλυτερο μπορω!!Και μακαρι να ζησετε και σεις, να ζησω και γω, και να εχω να διηγουμαι παρομοιες ιστοριες με τις δικες σας..στα δικα σας παιδια!! (που φυσικα θα χουν γραφτει στο Νοιζ!! ;D)