Εγώ πάλι θα σου πω ότι μπορείς βέβαια και μην ακούς κανέναν, αλλά μην αποκλείεις τίποτα.
In the long run θα αποκτήσεις τη δική σου σοφία, τις δικές σου εμπειρίες- που θα είναι φυσικά βιωματικές.
Μουσικά μιλώντας πάντα, είσαι σε μια ηλικία που τα πάντα είναι "απόλυτα". Όλοι περάσαμε από εκεί, ως κοινωνοί μιας "απόλυτης αλήθειας" που μπορεί να ήταν rock, punk, heavy metal, κλπ...
Και φυσικά δεν ακούγαμε κανέναν. Και καλύτερα δηλαδή, διότι η διεύρυνση των οριζόντων είναι μια εξελικτική διαδικασία και IMHO είναι προσωπική- δεν μεταβιβάζεται, δεν επιβάλλεται, αλλά έγκειται στον μη αποκλεισμό των "αλλότριων".
Το είπες και εσύ για τον πατέρα σου: Μεταλλάς που τώρα ακούει έντεχνα, που σημαίνει ότι πήγε παρά κάτω.
Και στο μην αποκλείεις τίποτα βάλε και αυτό: Θα έρθει η ώρα που θα ακούς πράγματα που σε μικρή ηλικία τα "αποθέωνες" και θα λες "αυτό εδώ γούσταρα;". Προσωπικά μου έχει συμβεί με μπάντες που στα '80ς τις άκουγα ήμουν ουάοοο και πολύ αργότερα μου ακουγόντουσαν ως ανέκδοτα.
ΥΓ: Αν δεν ήμασταν στο 2022, αλλά στο 1992 (και αν υπήρχε Noiz), χάνω στοίχημα ότι όλο αυτό το thread θα ήταν "Γνώμη για τους Nirvana"- οι απαντήσεις πάνω κάτω θα ήταν οι ίδιες ?