Ο Emerson ειχε κανει μια αποτυχημενη εγχειρηση στο δεξι του χερι, αν θυμαμαι καλα, στις αρχες των 90s. Κατι πηγε να διωρθωσει αλλα απο ιατρικο λαθος τα πραγματα εγιναν χειροτερα. Οι γιατροι τοτε του ειχαν πει οτι δεν θα ξαναπαιξει πληκτρα! Αλλα ο Emerson καταφερε να ξαναπαιξει μετα απο πολυ μεγαλη προσπαθεια. Ποτε ομως δεν επανηλθε 100%. Αυτα ειναι γνωστα βεβαια, για την καταθλιψη πρωτη φορα ακουσα. Τωρα περιμενουμε να δουμε τελικα τι και πως.
Οπως και να'χει, ο Emerson ηταν 'One Of A Kind' μουσικος και συνθετης, ενας απιστευτος πιανιστας/πληκτρας που μπορουσε να κινηθει με ανεση αναμεσα στην Κλασσικη και την Jazz. Οι συνθεσεις του εξαλλου ηταν ενα fusion απο Rock, Κλασσικη και Jazz, ενω οι διασκευες του σε εργα των Alberto Ginastera, Sergei Prokofiev, J. S. Bach, Scott Joplin, Aaron Copland, Dave Brubeck, Leonard Bernstein, Jean Sibelius , Modest Mussorgsky κ.α. αφησαν εποχη.
Τρομερα πρωτοπορος μουσικος, οταν ολοι οι υπολοιποι επαιζαν Rock&Rollακια, ο Emerson εκανε live με την μπαντα του
(The Nice) και με συνοδεια ορχηστρας παιζοντας ενα πρωτογνωρο fusion Κλασσικης και Rock. Σε ενα απο τα live του εκει στα τελη των 60s μπορουσε να ακουσει κανεις απιστευτα πραγματα, απο Tchaikovsky και Sibelius μεχρι Bach και Dylan, κι ολα αυτα στο ιδιο live. Το "ανορθοδοξο" παιξιμο του δε πανω στο Hammond εχει μεινει ιστορικο. Ποιος Hendrix και ποια σπασιματα κιθαρας πανω στη σκηνη? Ο Emerson επιανε το_160 κιλων_Hammond L100 και το "εσκιζε", περιφεροντας το στη σκηνη και πετωντας το απο δω κι απο κει, αναποδογυριζοντας το πανω του και παιζοντας αναποδα, και φυσικα καρφωνοντας αναμεσα στα πληκτρα του...στιλετα για να κραταει πατημενες νοτες, ετσι ωστε χτυπωντας το και σερνοντας το γυρω γυρω στη σκηνη να βγαζει εναν απιστευτο ηχο απο το οργανο, ενας συνδυασμος στριγκλιας και κροτου που ηταν αποτελεσμα του overdrive των Leslie speakers και του "κουνηματος" του spring reverb του Hammond.
Σιγουρα ο κοσμος δεν ειχε ξανακουσει τετοιον παρανοϊκο ηχο βγαλμενο απο ενα Hammond. ;D Ουτε η ιδια η Hammond βεβαια. Καποτε ενας τεχνικος της εταιρειας αρνηθηκε στον Emerson να κανει service στο L100 του, γιατι πριν λιγες μερες τον ειχε δει στην tv να...μαχαιρωνει το Hammond
και το θεωρησε μεγαλη προσβολη και απαραδεκτη συμπεριφορα ως προς το ιδιο το οργανο.
Λεπτομερεια: τα στιλετα που χρησιμοποιουσε ο Emerson για να καρφωνει το L100
(κατι που συνεχισε να κανει ως τα 90s) ηταν δωρο ενος τυπου που δουλευε τοτε στους roadies της μπαντας, και ηταν αυθεντικα στιλετα του Γ' Ράιχ. Το ονομα του roady? Ian Kilmister,
aka Lemmy. ;D
O Emerson ηταν πρωτοπορος και στα synths. Το ονομα του εχει συνδεθει απολυτα με τον Bob Moog και τα synths του. Emerson και Moog ειχαν στενη συνεργασια για πολλα χρονια. Η φημη του ονοματος Moog χρωσταει παρα πολλα στον Emerson, ο οποιος το εκανε διασημο στην Αγγλια και οχι μονο. Το κλασσικο setup του για πολλα χρονια στα live ηταν ενα Hammond C3, ενα Hammond L100 για τις "γυροβολιες" του ;D, ενα concert piano και ενα τεραστιο Moog Modular synth. To τελευταιο το χρησιμοποιουσε στα live ως και προσφατα, κυριως για λογους εντυπωσιασμου οπως ειχε δηλωσει. Το synth βεβαια ηταν πληρως λειτουργικο και επαιζε κανονικα.
Τα live με τους ELP εχουν μεινει κι αυτα ιστορικα. Μια μπαντα απο τρεις υπερμουσικους που μπορουσε να παιξει σχεδον τα παντα, συνοδευομενη πολλες φορες απο μεγαλες κλασσικες ορχηστρες κανοντας live σε γεματα και τεραστια σταδια, μεσα σε ενα γραφικο κλιμα με "ιπταμενα πιανα" και...μεσαιωνικα κανονια να εκπυρσοκροτουν πανω στη σκηνη! Απιστευτο θεαμα, καποιοι θα το ελεγαν και "τσιρκο", και θα ειχαν δικιο, αν...Αν και οι τρεις αυτοι τυποι δεν ηταν υπερμουσικοι. Γιατι καλο το σοου και τα καραγκιοζιλικια του Emerson, που κρεμοταν πανω απ'τη σκηνη δεμενος σε ενα πιανο με ουρα και στριφογυριζοντας στον αερα με το πιανο μαζι, ;D αλλα το σοου απο μονο του δεν γεμιζει σταδια. Ο Emerson, περα απο την original τρελα που κουβαλουσε, ηταν πρωτα και κυρια ενας εκπληκτικος μουσικος. Οταν καθοταν στο πιανο και αρχιζε να παιζει solo, εκει τα καραγκιοζιλικια και ολο αυτο το κιτς σοου ξεχνιοντουσαν.
Jazz, Κλασσικη, Rock, περναγαν απ'τα χερια του με απιστευτη ευκολια. Τρομερη τεχνικη με αξιοσημειωτη ανεξαρτησια των δυο χεριων, αφηνε το κοινο που τον παρακολουθουσε με ανοιχτο το στομα.
Επηρεασε οσο κανενας αλλος τους Rock πληκτραδες, και οχι μονο, και μαζι με τον Jon Lord των Deep Purple και τον Rick Wakeman των YES αποτελεσαν την "Αγια Τριαδα" στο ειδος. Ο Lord μας αφησε κι αυτος στα 71 του το 2012, και τωρα πλεον μονο o Rick εμεινε απ'την τριαδα, ο οποιος ειναι και ο μικροτερος της παρεας, στα 67 σημερα. Να'ναι καλα ο ανθρωπος, χτυπατε ξυλο.
O Keith Emerson ηταν αναμφιβολα οτι καλυτερο περασε ποτε απ'την ταξη των πληκτραδων στο Rock. Το Rock δεν θα ηταν το ιδιο χωρις αυτον, το Prog Rock δε μπορει να μην υπηρχε καν σαν ειδος χωρις αυτον, ή στην καλυτερη περιπτωση θα ηταν πολυ διαφορετικο χωρις αυτον. Οι συνθεσεις του θα υπαρχουν παντα για να μας θυμιζουν το εξαιρετικο μουσικο του ταλεντο. Η αποκτηση ή εστω η ακροαση της δισκογραφιας των
The Nice και
Emerson, Lake & Palmer κρινεται απαραιτητη.
Ενα μικρο αφιερωμα παρακατω με φωτογραφιες και καποια βιντεο. :-*
Ενα Hammond στις φλογες απο καποιο live του Emerson
Υποτιθεται οτι το Punk και το Prog Rock ηταν "στα μαχαιρια".
Εδω βλεπουμε τον Keith Emerson με τον Johnny Rotten των Sex Pistols
Jon Lord & Keith Emerson στο εξωφυλλο της Ιαπωνικης εκδοσης του Keyboard mag.
Η φωτο τραβηχτηκε στην Ιαπωνια το 1993.
Jordan Rudess, Keith Emerson, Rick Wakeman.
O Emerson ηταν η μεγαλυτερη επιρροη του Rudess, συμφωνα με δηλωση του ιδιου.
Keith Emerson & Bob Moog
Keith Emerson & Bob Moog
Ο Keith Emerson με τα Yamaha GX1, Hammond B3 και Moog modular στο Ολυμπιακο σταδιο του Μοντρεαλ το 1977
