Sound Synthesis Tutorial by ManosX

Πραγματι ειναι σημαντικα τα εφε, ειδικα αν ενσωματωνονται στη μηχανη του synth. Δηλαδη ειναι αλλο πραγμα να βαλουμε τα εφε εκ των υστερων ως ενα plug in στο καναλι η ενα ρακ μετα το συνθ, και εντελως αλλο να εχουμε εφε π.χ. πριν το φιλτρο, η να μπορουμε να πειραξουμε τις παραμετρους ξερω γω ενος delay με ενα LFO. Εκει πραγματικα αρχιζουν τα κουφα.

 Γενικα ειναι σκουληκοτρυπα η συνθεση ηχου, αν κανεις την αρχη δεν ξερεις που θα καταληξεις ? Υπαρχουν τοσες πολλες πατεντες, και τοσες δυνατοτητες, που πραγματικα το να χειριζεσαι απλα τα envelopes και τα φιλτρα δεν αρκουν ουτε για να ξυσεις την επιφανεια.

 Το πιο απλο: Layering των ηχων. Εχεις φτιαξει εκει τρεις τεσσερις ηχους, που απο μονοι τους ειναι απλα ΟΚ, τους πετας ολους μαζι να ακουγονται ταυτοχρονα, παιζεις και γουσταρεις ? Εκανα ενα παραδειγματακι στο πολυ μπαμ μπαμ, τεσσερις ηχους που ειχα ηδη φτιαξει, τους εβαλα μαζι, και στην ουσια εφτιαξα εναν πεμπτο ηχο με αφθονη κινητικοτητα και μπλιμπλικοκοκοψαρα, δεν εχει πλακα;

manosxnoiztutorial3.mp3

 





 

Attachments

Ναι, για τα effects και γενικά τα layers και το structure όλης της αλυσίδας. Λοιπόν αυτό που θέλω να πω είναι............ 

. Χαχαχαχαχαχα ?

 
  Εδω ειναι η απολυτη συνθεση ηχου, η μαλλον αποσυνθεση




 
Tα εφέ είναι άλλη ιστορία, ακόμα ένας μεγάλος "μπελάς" αν αρχίσεις και πειραματίζεσαι. Τα σύγχρονα synths κουβαλάνε ένα κάρο εφέ πάνω, ενώ τα workstation είναι κανονικά εργοστάσια εφέ. Όποιος έχει πχ ένα Montage/MODX ή άλλο ανάλογο workstation καταλαβαίνει τι λέω, μιλάμε για χιλιάδες επιπλέον settings που μπορούν να πειραχτούν, να αλλάξουν live και manual ή να προγραμματιστούν να αλλάζουν αυτόματα με διάφορα μέσα ή τρόπους (arpeggiators πχ).

Τις περισσότερες φορές και όταν ξέρεις τι ζητάς τα πράγματα είναι εύκολα, αν κάνεις όμως το λάθος και αρχίσεις τους πειραματισμούς, εκεί μπορεί να χάσεις την μπάλα. Ο όγκος των παραμέτρων που έχει σήμερα στη διάθεση του ο χρήστης ενός synth/workstation είναι τεράστιος, κι αυτό μπορεί να είναι καλό και πονοκέφαλος μαζί.

Εν ολίγοις, σήμερα ο μέσος synth χρήστης έχει στα χέρια απίστευτη δύναμη και έλεγχο, και αυτό συνεπάγεται περισσότερο διάβασμα και χρόνο, για όσους αποφασίσουν να πάμε παραπέρα από τα χιλιάδες presets των ήχων, των εφέ και των arpeggios που διαθέτουν πολλά σύγχρονα synths. Ένα Montage/MODX για παράδειγμα διαθέτει 10,239 preset arpeggios, όλα προγραμματιζόμενα φυσικά. Και δεν μιλάμε μόνο για τα συνήθη απλά Up & Down, Up, Down κ.α. τονικά arpeggios, μιλάμε για πολύπλοκα arpeggios που επηρεάζουν τονικότητα και data ταυτόχρονα, και αυτό από μόνο του δημιουργεί άπειρες δυνατότητες προγραμματισμού και έκφρασης.

Το 1985 και με $2,000 ($5,700 σε σημερινά λεφτά) αγόραζε κανείς ένα DX7, το οποίο ήταν ένα σκέτο synth, αυτό σημαίνει Νο internal effects, No arpeggiator, No sequencer, No...No...No. Όποιος ήθελε τα παραπάνω θα έπρεπε να σκάσει αρκετά χιλιάρικα ακόμα και να τα αποκτήσει, και όλα αυτά φυσικά σε πανάκριβη hardware μορφή. Ευτυχώς στις μέρες μας η τεχνολογία είναι πολύ προηγμένη και απίστευτα φτηνή σε σχέση με το παρελθόν, κι έτσι το μόνο που χρειάζεται είναι σχετικά λίγα λεφτά και πολύ φαντασία απ'τη μεριά του χρήστη.

Τώρα στα περί presets και προγραμματισμού του ήχου, όπως γράφτηκε και παραπάνω, η πλειονότητα των synth χρηστών δεν προγραμματίζει, είτε επειδή δεν ξέρει είτε επειδή βαριέται, οπότε αρέσκεται να χρησιμοποιεί τα χιλιάδες presets του μηχανήματος του ή presets τρίτων, τα οποία μπορούν να καλύψουν σχεδόν τους πάντες. Presets έτσι κι αλλιώς χρησιμοποιούν οι πάντες, θα εκπλαγείτε αν δείτε τι preset πέφτει σε διάσημα άλμπουμς των Jarre, Παπαθανασίου και άλλων.

Προσοχή λοιπόν με τη σύνθεση ήχου. Ηρεμία χρειάζεται και μεθοδικότητα, παίρνετε τακτικά τα χάπια σας και όλα να δείτε που θα πάνε καλά.  image.gif

 
 Ο Ozzy συνανταει τη μαγεια των αναλογικων ?







 It is a ballad kind of a vibe ?

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Και κάποια στιγμή πρέπει να συζητήσουμε περί Gear Acquisition Syndrome. Αν υπάρχει καν τέτοιο πράγμα, ή αν μας το "φυτέψανε". Εμένα πάντως με έχουνε κατηγορήσει πολλές φορές για G.A.S. ενώ εγώ στ'αλήθεια ήθελα να έχω synths που να αλληλοσυμπληρώνονται απο πλευράς δυνατοτήτων, χροιών, παραμέτρων.. π.χ. δε μπορεί να έχεις μόνο ένα αναλογικό και τέλος. Θες κι ένα ψηφιακό wavetable, ένα virtual analog, ένα sampler/sequencer, ένα physical modeling και σίγουρα ένα dsp /rompler για ήχους ψωμοτύρι. Άρα, τουλάστιχον 5 για ΒΑΣΗ. Καμμία σχέση με G.A.S. δηλαδή.. Παραπέρα στη διαδρομή, να μην έχεις κι ένα drum machine, ένα vocoder, ένα.... Δε φταίω εγώ, δεν έχω G.A.S., αυτοί φταίνε που τα φτιάχνουν με ελλείψεις επίτηδες για να μας αναγκάζουν να αγοράζουμε συνέχεια, μίλα ρε Cos..

 
για να μας αναγκάζουν να αγοράζουμε συνέχεια, μίλα ρε Cos..
Για μουσική παραγωγή all around 

Πάρτε το KOMPLETE 14 και το KOMPLETE KONTROL αν έχετε PC ή MAC κάρτα ήχου και κάνα DAWκλπ

 ή

Για πιο compact λύση πάρτε ενα Music Workstation γισ να γράφετε μουσική σε αυτό ή μέσω PC

Θα έχετε και στις 2 περιπτώσεις χιλιάδες ήχους και effects κλπ όλων των ειδών. 

 Αλλιώς πάρτε ότι θέλετε. 

 Βρείτε πρώτα τι θέλετε να κάνετε και μετα πάρτε ότι θέλετε, λεφτά να έχετε. Έχετε λεφτά? Και να μην έχετε λεφτά έχει τόσα δωρεάν και synth και samplers και loops, μέχρι και DAW's, δείτε και το παράδειγμα του Μάνου και τα link, δοκιμάστε να παίξετε με τον ήχο, ψαξτε το στυλ που σας αρέσει για να πάρετε ιδέες για ενορχήστρωση για να συνδυάζετε τα όργανα σωστά. Και εγω τι να πω. Σάμπως ξέρω και εγώ νομίζετε. ???

 
The-Greedy-1967-50.jpg  









 - Ελα μεσα ρε Cosdr

- Διαταγας

- Πεταξου μια στο site του thomann, και φερε μου ετσι κατι να γρατζουνισω

- Μαλιστα, τι να σας φερω;

- Κατι φθηνο, δε θα παιξω πολυ σημερα. Ενα montage

 - Με 88 πληκτρα;

- Με 88 πληκτρα. Και ενα nautilus. Και ενα Prophet.

- το 10;

- Το 10. Και που εισαι, πεστου να ετοιμασει και μια καλη μεριδα modules. Και ενα minimoog.

- Αν υπαρχει

 - Ε αν υπαρχει, αν δεν υπαρχει θα πουμε στον waterfall να παει να αγορασει moog;

 - Ε οχι βεβαια

 - Ε οχι βεβαια, αντε πηγαινε. Και που εισαι, πεστου να ετοιμασει και μια καλη κονσολα να τα συνδεσουμε πεστου, και κανα ρακ γεματο εφε και καλωδια.

 - Μαλιστα. Μονο αυτα;

- Ε σου ειπα θα γρατζουνισω σημερα, δε θα παιξω, δεν εχω ορεξη.

 
Για πιο compact λύση πάρτε ενα Music Workstation για να γράφετε μουσική σε αυτό
Αυτό κάνουμε φίλος, καθώς «δεν μπορείς να μάθεις σε ένα γέρικο σκύλο νέα κόλπα» (καθότι βαριέται πλέον πιο γρήγορα).

Η παρακάτω διασκευή είναι ολοκληρωτικά φτιαγμένη σε workstation και ηχογραφημένη με 0 overdubs και εξωτερικά εφέ. Την ηχογράφησα το 2016 και όλοι οι ήχοι -πλην των πειραγμένων κρουστών- είναι made by Waterfall. Μου είχε κολλήσει άσχημα τότε το θέμα του Scarface (G. Moroder) και είπα να το διασκευάσω.?




 
Πολύ ωραίο Post Μάνο!

Γενικά με την ανάπτυξη των presets η μαγεία του πειραματισμού χάθηκε λίγο.

Νομίζω, κατά τη ταπεινή μου άποψη, ο περισσότερος κόσμος που αναφέρει δυσκολία στη δημιουργία patch from scratch σε substractive synthesizers δεν έχει καταλάβει ακόμη τη διαφορά και σχέση μεταξύ, Pitch, Frequency και Amplitude καθώς και πως επηρεάζονται από τα εκάστοτε modulators (LFO, ADSR κτλ).

Ο καλύτερος τρόπος για να τα κατανοήσει κάποιος είναι να ξεκινήσει με ένα init patch και να "πειράζει" μόνο ένα Module (ή section) μέχρι να κατανοήσει 100% τη λειτουργία του. Αφού γίνει αυτό από ένα σημείο και μετά η σύνθεση ήχου γίνεται δεύτερη φύση.

Προσωπικά με τα χρόνια πλέον, και δουλεύοντας κατά κύριο λόγο με αναλογικά συνθς, μου είναι τόσο εύκολο να φτιάξω ένα patch from scratch σε subtractive synth, όσο το να παίξω μια σειρά από συγχορδίες. Θέμα μερικών λεπτών το πολύ δηλαδή. 

Υπάρχει αυτή τη σελίδα της Ableton για τη κατανόηση των βασικών λειτουργιών που πολλοί φίλοι βρήκαν πολύ χρήσιμη. Ίσως να βοηθήσει και κάποιον άλλο: 
https://learningsynths.ableton.com/en/get-started/get-started-making-sounds

 
 Πολυ ωραιο το λινκ που παρεθεσες Ioan, οτι πρεπει για να μπει καποιος στο νοημα.

 Νομιζω οτι η συνθεση ηχου ειναι καπως σα να μαθαινεις ενα οργανο. Αν δεν σου μπει το μικροβιο και το μερακι, δε θα ασχοληθεις. Δηλαδη δεν ειναι τοσο θεμα κατανοησης, αλλα επιθυμιας να κατανοησεις.

 Αν δε γουσταρεις να κατσεις να ασχοληθεις, οτι και να διαβασεις και οτι και να δεις, απο το ενα αυτι θα μπαινει και απο το αλλο θα βγαινει. Αν παλι γουσταρεις, και μονο που θα  κατσεις να πειραζεις τα κουμπακια με τις ωρες θα σε κανει να τη βρεις την ακρη σου, αργα η γρηγορα θα τη βρεις την ακρη.

 
 Πολυ ωραιο το λινκ που παρεθεσες Ioan, οτι πρεπει για να μπει καποιος στο νοημα.

 Νομιζω οτι η συνθεση ηχου ειναι καπως σα να μαθαινεις ενα οργανο. Αν δεν σου μπει το μικροβιο και το μερακι, δε θα ασχοληθεις. Δηλαδη δεν ειναι τοσο θεμα κατανοησης, αλλα επιθυμιας να κατανοησεις.

 Αν δε γουσταρεις να κατσεις να ασχοληθεις, οτι και να διαβασεις και οτι και να δεις, απο το ενα αυτι θα μπαινει και απο το αλλο θα βγαινει. Αν παλι γουσταρεις, και μονο που θα  κατσεις να πειραζεις τα κουμπακια με τις ωρες θα σε κανει να τη βρεις την ακρη σου, αργα η γρηγορα θα τη βρεις την ακρη.
Πολύ σωστή σημείωση Μάνο.
Να προσθέσω πως ίσως να έχει να κάνει και με το είδος της μουσικής. Έχει μουσικές που είναι 80% ηχόχρωμα ενώ ταυτόχρονα ξέρω ανθρώπους που έχουν κάνει ολόκληρο δίσκο με 4 presets αφού επικεντρώνονται περισσότερο στη μελωδία/τεχνική. 

 
Πολύ σωστή σημείωση Μάνο.
Να προσθέσω πως ίσως να έχει να κάνει και με το είδος της μουσικής. Έχει μουσικές που είναι 80% ηχόχρωμα ενώ ταυτόχρονα ξέρω ανθρώπους που έχουν κάνει ολόκληρο δίσκο με 4 presets αφού επικεντρώνονται περισσότερο στη μελωδία/τεχνική. 


 Καταλαβαινω τι θελεις να πεις, αλλα η αντιπαραθεση ηχου και μουσικου περιεχομενου ειναι διττη.

 Δηλαδη, αν μιλαμε για ειδη που εχουν μεν μουσικο περιεχομενο αλλα αυτο ειναι σε πλαισια κλισε, οποτε το ενδιαφερον περιοριζεται στην ενορχηστρωση και τους ηχους, ενω σε μια δευτερη περιπτωση μπορει να μιλαμε για ενα ειδος μουσικης που δεν εχει καν μουσικο περιεχομενο, περιεχομενο με τη "συμβατικη" εννοια της μουσικης δηλαδη αρμονια, μελωδια κλπ.

 Στη δευτερη περιπτωση, αν μιλαμε δηλαδη για noise electro, η για avant garde ηχοτοπια η δεν ξερω τι αλλο, τοτε πραγματι η κατασκευη ηχων ταυτιζεται με τη συνθεση, οποτε ειναι η πρωτιστη ασχολια ενος αντιστοιχου καλλιτεχνη.

 Αν μιλαμε ομως για την πρωτη περιπτωση, αν μιλαμε δηλαδη για μια μουσικη που εκ πρωτης οψεως μοιαζει με ποπ κλισε και που το μονο που φαινεται να κομιζει ειναι καποιους φρεσκους ηχους και ενορχηστρωσεις, εδω υπαρχει ενα ζητημα. Διοτι σιγουρα υπαρχουν ανουσια κλισε, αλλα αυτο δεν περιοριζεται σε κανενα ειδος, δηλαδη κλισε υπαρχουν και στην ηλεκτρονικη μουσικη, και στη ροκ, και στο μεταλ, ακομα και στη συμφωνικη μουσικη. Θα μπορουσε να πει κανεις οτι υπαρχουν και αντιστοιχα ηχητικα κλισε, αυτος που παιζει με τα preset ας πουμε.

 Τα κομματια ομως που τελικα θα μεινουν, η αξιολογη μουσικη καθε ειδους, θα μεινει λογω της ιδιας της μουσικης. Δεν υπαρχει περιπτωση να "γραψει" ενα κομματι λογω των synth ηχων του, θα ειναι παρα πολυ σπανιο κατι τετοιο. Η δυναμη της ιδιας της μουσικης ειναι τεραστια, ασχολουμαστε σαν εμβιο ειδος με αυτη για πανω απο 50.000 χρονια, υπαρχει κατι που μας μαγνητιζει στις νοτες και το ρυθμο, και αυτο γινεται ανεξαρτητως ηχου, γινοταν με κοκκαλινα πνευστα και πρωτογονα κρουστα, και θα συνεχισει να γινεται ακομα και αν παψει το ηλεκτρικο ρευμα.

 Οι Depeche Mode ας πουμε εχουν πει, οτι για να αρχισουν να δουλευουν ενα κομματι ηχητικα, πρεπει πρωτα να παιχτει το κομματι με ενα πιανο, και μονο αν τους αγγιξει και σταθει ετσι σκετο προχωρανε παραπερα. Με αλλα λογια, οσο παιζουμε μπαλα με μελωδιες και αρμονιες η καρδια του κομματιου θα χτυπαει εκει, και καλο ειναι να φροντισουμε την καρδια πριν απο οτιδηποτε αλλο. Διοτι το ηχητικο κλισε ειναι ενα θεμα βεβαια, αλλα βλεπεις οτι η μουσικη εκφραση ειναι τοσο ισχυροτερο εργαλειο, που ακομα και ενα ηχητικο κλισε αιωνων οπως ο ηχος του πιανο που λεγαμε, ευκολα παρακαμπτεται απο τον ακροατη αν ο μουσικος παιξει κατι ενδιαφερον. Εφοσον λοιπον εχουμε το πυρηνικο οπλο της καθεαυτου μουσικης μεσα στο εργο μας, θα ειμαστε κοροιδα να το αφησουμε στην απεξω για να  ασχολουμαστε με envelopes και φιλτρα. Το 80/ 20 δηλαδη δε στεκει, θα πρεπει να ειμαστε 100% ευχαριστημενοι με τη μελωδια, την αρμονια, ακομα και τους στιχους, για να μπουμε στο τριπακι μετα να "ντυσουμε" το κομματι. Διαφορετικα υπονομευουμε δραματικα το αποτελεσμα.

 Αν παλι βαραμε ξερα ενα drone στο modular και εχουμε κολλησει να γυριζουμε κουμπακια, ενω τριγκαρουμε και one shots απο samples της NASA και κλανιες ελεφαντα, τοτε εκει οχι 80/ 20, αλλα 99/ 1 ειναι η φαση.

 
Συμφωνώ και επαυξάνω Μάνο.

Γενικά αν και λάτρης και δημιουργός ηλεκτρονικής μουσικής αυτά τα περί "ο θόρυβος είναι μουσική" τα θεωρώ αστειότητες. Μου θυμίζει λίγο μοντέρνα τέχνη όπου ο δημιουργός κολλάει μια μπανάνα σε ένα καμβά και το λέει τέχνη. Ο "θόρυβος" σίγουρα μπορεί να προσθέσει χαρακτήρα αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι κάτι από μόνο τους (κατά τη ταπεινή μου άποψη). 

'Έπιασες βέβαια το θέμα λίγο από τα δύο άκρα του. Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση πάντα. Σίγουρα το μελωδικό και ρυθμικό περιεχόμενο παίζει ένα πρωτεύοντα ρόλο για τη διάρκεια ενός κομματιού στο χρόνο, αλλά ταυτόχρονα υπάρχουν κομμάτια που έμειναν λόγο ηχοχρώματος και όχι για τα κλασσικά μουσικά στοιχεία τους. 

Ο Βιβάλντι και ο Μπετόβεν ας πούμε σίγουρα δεν είχαν το ηχόχρωμα στο μυαλό τους σαν πρώτο στόχο (ακόμη και αν έχουν ιδιαίτερο ακουστικό χαρακτήρα στο τελικό αποτέλεσμα των συνθέσεών τους). Όταν ακούς Dream Theater νομίζω είναι προφανές πως ο πρωταρχικός τους στόχος δεν είναι το ηχόχρωμα. Κάλλιστα βγάζει ολόκληρο live με ένα preset από κάποιο workstation ο Jordan αν θέλει. Αν και εξαιρετικές συνθέσεις μιλάμε για σχεδόν για καθαρά τεχνικά κομμάτια (ίσως όχι όλα τα άλμπουμ τους αλλά νομίζω καταλαβαίνεις τι θέλω να πω). Θα τολμήσω να πω με κίνδυνο να φανώ αυθάδης πως ακόμα και τα κομμάτια των Depeche Mode δε τολμούν αρκετά στο θέμα της σύνθεσης ήχου. Στη πλειονότητα τους απλά αντικαθιστούν ένα ήχο που θα παιζόταν με ένα κλασσικό όργανο με ένα αντίστοιχο ηλεκτρονικό.

Από την άλλη άκρη όταν ακούς για παράδειγμα, Royksopp, Leftfield, Underworld, Orbital, Jarre κτλ είναι προφανές πως το ηχόχρωμα, ρυθμός και ατμόσφαιρα στη πλειονότητα των περιπτώσεων επικρατούν των μελωδικών στοιχείων που αν κάτσεις και τα δεις είναι υπερβολικά απλά και απλά πλαισιώνουν / φτιάχνονται γύρω από ένα ήχο. Και για κάποιο λόγο εδώ μου ήρθε το "On The Run" των Pink Floyd :D 

Και θα κλείσω με το: Για τα drone δεν έχω να πω τίποτα... Τι μόδα και αυτή. Καλύτερα να ακούσω κλαρίνα ?

P.S.
Για το τελευταίο, προς αποφυγή παρεξηγήσεων, να προσθέσω πως έχει και εξαιρέσεις. Και στα drone αλλά και στα κλαρίνα. 

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση πάντα.
Ένωση Κεντρώων, και έτσι...:) :) :) :)

----

Όπως την έπαθε και ο Brian Eno (βλέπε τα liner notes του Discreet Music), έτσι και εγώ ανακάλυψα κατάπληκτος ότι απολαμβάνω πράγματα που είναι κατά το 99% μη-μουσική. Drones και πολλά-πολλά άλλα. Δεν με απασχολεί αν πρέπει να λέγονται "μουσική" ή όχι - άλλωστε και από αυτά που επισήμως καλούνται "μουσική" δεν μπορώ να υποφέρω τα περισσότερα.

 
 Εχεις δικιο Ioan, το πηγα λιγο στα ακρα.

 Στην πραγματικοτητα ειμαστε ολοι λιγο πολυ ενας συνδυασμος ικανοτητων, οπως λεει και το ασμα " ο καθενας το παλευει οπως ξερει και μπορει". Αλλος εχει ωραιες μουσικες ιδεες, αλλος βγαζει ωραιους ηχους, αλλος εχει λιγο και απο τα δυο, αλλος μπορει να δουλευει με ωραιο τροπο τη φορμα, αλλος ειναι ωραιο παιδι ? ο καθενας ειναι ενα κραμα δυνατοτητων σε διαφορετικο βαθμο για την καθε μια.

 Παρολα αυτα, σπανια θα δεις να υπολειπεται σοβαρα σε καποια κατηγορια ενας μεγαλος καλλιτεχνης. Δηλαδη για παραδειγμα ο Μπετοβεν ΟΚ, και με ενα πιανο γραφει την Παθητικη και παθαινεις ? αλλα και ενορχηστρωτικα οι συμφωνιες του ειναι αστα να πανε, μιλαμε για αιωνιο προτυπο. Αντιστοιχα και ο Jarre ας πουμε, ΟΚ Παθητικη δεν εγραψε ? αλλα οι μελωδιες του ειναι ΠΟΛΥ εξυπνες, εκφραστικες και με ουσια, το rendez vous ειναι στα desert island αλμπουμ μου, και δεν ειναι για τους ηχους του εκει.

 Οποτε, αν θελουμε να αξιοποιησουμε και εμεις τα καθαρως μουσικα οπλα, δεν μπορουμε να περιοριστουμε στα του ηχου,, θελουμε και καθαρα μουσικη μελετη. Και βεβαια ισχυει και το αναλογο πως αν θελουμε να εντυπωσιασουμε με φρεσκους ηχους, εξ ορισμου θα πρεπει να μπουμε στο τρυπακι της συνθεσης ηχου. Ειναι εκ των ουκ ανευ, οπως το πιανο για τις περουκες ?

 
Οι Depeche Mode ας πουμε εχουν πει, οτι για να αρχισουν να δουλευουν ενα κομματι ηχητικα, πρεπει πρωτα να παιχτει το κομματι με ενα πιανο, και μονο αν τους αγγιξει και σταθει ετσι σκετο προχωρανε παραπερα.
Πολύ σωστή παρατήρηση που δε σχολίασα πιο πάνω btw. Να προσθέσω εδώ πως, αν και 'γω προσωπικά με τον ίδιο τρόπο γράφω, υπάρχει 1 περίπτωση ας πούμε στις 10 που η ιδέα για μια μελωδία έρχεται από κάποιο patch που έτυχε να αποτελεί έμπνευση και με οποιοδήποτε άλλο patch η μελωδία δε στέκει από μόνη της. 

 
το rendez vous ειναι στα desert island αλμπουμ μου
Εδώ ταυτιζόμαστε. Κι εμένα στην αγαπημένη μου τριάδα ever, μαζί με το Rubycon και το Blade Runner.

 
Ένωση Κεντρώων, και έτσι...:) :) :) :)

----

Όπως την έπαθε και ο Brian Eno (βλέπε τα liner notes του Discreet Music), έτσι και εγώ ανακάλυψα κατάπληκτος ότι απολαμβάνω πράγματα που είναι κατά το 99% μη-μουσική. Drones και πολλά-πολλά άλλα. Δεν με απασχολεί αν πρέπει να λέγονται "μουσική" ή όχι - άλλωστε και από αυτά που επισήμως καλούνται "μουσική" δεν μπορώ να υποφέρω τα περισσότερα.




 Αν μιλαμε για μουσικη στο background, πραγματι δεν ειναι καταλληλος ουτε ο Beethoven, ουτε οποιαδηποτε εντονη- τονικα υπεροργανωμενη- προχωρημενης φορμας μουσικη για κατι τετοιο. Αυτο φαινεται και στη φαση στη μουσικη για τον κινηματογραφο, τα μεγαλα και φανταχτερα θεματα ειναι για τους τιτλους της αρχης και τελους ? οταν μιλαει η εικονα θελει ατμοσφαιρα και ουσια.

 Οταν ομως μιλαμε για μια αιθουσα μουσικης, οπου η ιδια η μουσικη ειναι ο πρωταγωνιστης, εκει περιμενουμε αλλα πραγματα, πιο... μουσικα ? Το να το ριξουμε στην τρελα και την τυχαιοτητα εκει μεσα, μαλλον σημαινει οτι δεν εχουμε τιποτα μουσικο να πουμε.

 Βεβαια στην τρελη εποχη μας αυτο μπορει να ειναι ενα artistic statement, αλλα who gives a fuck για το statement του καθενος ? Ειδικα τωρα με τα social media εχουμε γκωσει στα statements ? να πληρωσουμε εισητηριο για να δουμε και statements απο κοντα παραπαει ?

 

Παρόμοια θέματα

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top