Ωραία και μοιραία όλα αυτά αλλά για το πάπλωμα τελικά τι θα γίνει;
Υπάρχει λύση;
Αν θέλετε την άποψή μου σαφώς και υπάρχει λύση.
Κατά την τεκμηριωμένη άποψή μου, το όλο ζήτημα που έχει δημιουργηθεί
ΔΕΝ είναι για τα απίστευτα χρέη της Ελλάδος. Υπάρχουν και άλλες χώρες εντός και εκτός Ευρώπης με δημοσιονομικά ελλείματα, με εξωτερικά χρέη κλπ κλπ. Και όπως και να το κάνουμε οι χώρες αυτές
ΔΕΝ έχουν και τα εγγενή προβλήματα της γειτνίασης με επεκτατικούς (or so assumed to be) γείτονες, της ευκολίας πρόσβασης από εκατομμύρια οικονομικούς και πολιτικούς μετανάστες, την εξάπλωσή της σε εκατοντάδες νησιά κλπ κλπ. Η κουβέντα γίνεται για το οιωνεί χρήμα και την φερεγγυότητα του Ελληνικού κράτους να είναι καλοπληρωτής στα δάνεια που
πρέπει να πάρει όπως και κάθε χώρα. Κάτι που έχει δημιουργηθεί και από τα μακροχρόνια αποτελέσματα αλλά και σαφέστατα τεχνηέντως λόγω διαφόρων συνθηκών. Και όπως έχω ξαναπεί δεν μας φταίνε οι άλλοι. Το ότι υφιστάμεθα σε μία ευρύτερη καπιταλιστική κοινωνία το γνωρίζουμε και βάσει αυτού θα πρέπει να προσαρμόσουμε το ζειν και ευ ζειν μας αλλά πρωτίστως το σκέπτεσθαι.
Υπάρχουν δυνατότητες ανάκαμψης; Ναι, υπάρχουν. Δεν ήταν ποτέ μακριά μας.
Με θεμελιώδεις πρακτικές. Μείωση του κόστους
αλλά και αύξηση των εσόδων.
α) Σαφώς αλλά και σαφές ξεκαθάρισμα του δημόσιου τομέα. Δεν θέλω να ακούω χαζομάρες για "στην Αγγλία έχουν μόνο 400.000 δημόσιους υπαλλήλους". Η Αγγλία (ελέω Θάτσερ) ξεπούλησε τα τραίνα της, το ρεύμα της, το νερό της και άλλα πολλά και τα προβλήματα αυτής της μοιρασιάς τα λούζεται πλέον ο Άγγλος (όπως και ο Αμερικάνος) . Δεν χρειαζόμαστε κάτι τέτοιο. Αλλά δεν θέλουμε και κάτι χιλιάδες υπαλλήλους για (πχ) έναν ΟΣΕ που έχει ΔΥΟ(!!) μόνο γραμμές. Και χιλιάδες άλλα παραδείγματα. Οι απολύσεις μπορούν περιοριστούν με αναδιανομή ευθυνών αλλά και γεωγραφικών τοποθετήσεων. Εν είδει στρατού.
Υπερκομματικός κυβερνητικός έλεγχος λοιπόν σε όλα τα αγαθά που δικαιωματικά πρέπει να απολαμβάνει ο πολίτης. Από την άλλη, ετήσιος δημοσιευμένος οικονομικός έλεγχος και αυστηρό auditing, από τυχαίους, και σε μη ανακοινώσιμες ημερομηνίες, auditors σε διαδικασίες Προμηθειών αλλά και ελέγξιμη στοχοθεσία στους διοικητές των οργανισμών. Αυστηρές ποινές στους παραβάτες.
β) Φορολογική τακτική που θα είναι κοινωνικά ευαίσθητη αλλά ταυτόχρονα σκληρή σε λογαριθμικό βαθμό ανάλογα των απολαβών. Ειδική ρύθμιση (κι ας μην αρέσει στο ΚΚΕ
) πρέπει να γίνει για εταιρείες που
αποδεδειγμένα προτίθενται να επενδύσουν στην χώρα.
γ) Στήριξη της μικρομεσαίας επιχείρησης (που αποτελούν το σύνολο της χώρας) με συντόμευση των μεθόδων λειτουργίας, βοήθειας αλλά και επόπτευσης.
δ) Ανάπτυξη με συγκεκριμένους τρόπους στον άξονα
δ1)
Τουρισμός (όχι με τη μπούρδα που βγάλαν για αφίσα), αναγκαστική βελτίωση των υπηρεσιών και έλεγχο τιμών (αφαίρεση αδειών σε περιπτώσεις μη συμμόρφωση). Το πρωτογενές υλικό σαφώς και υπάρχει αλλά πρέπει να υπάρξει και κάποιο repositioning γιατί ο Ευρωπαίος όχι μόνο κουράστηκε αλλά και πλέον εκνευρίστηκε να βλέπει τον Ζορμπά να χορεύει πίνοντας ούζα την παραλία όταν αυτός πηδιέται. Θα μου πείς τι να κάνουμε αφού έτσι ... ΟΧΙ. Οταν πουλάς σε ενδιαφέρει τι θέλει ο Αγοραστής και όχι τι γουστάρεις εσύ.
δ2)
Ναυτιλία / Λιμάνια. Ευνόητο το γιατί και πρέπει να γίνουν πολύ συγκεκριμένα βήματα προς τα εκεί. Το παράδειγμα του αν θέλουμε (και δεν γκρινιάζουν ασύστολά τα κομματόσκυλα φερέφωνα της βόλης και της γκρίνιας), γίνεται, είναι ο Αστακός.
δ3)
Πράσινη οικονομία. Παρθένο έδαφος, δεκάδες οι αιτήσεις για μεγάλες επενδύσεις αλλά και Ελληνική τεχνολογία που ακόμα να προωθηθεί και θάβεται. Εκεί μπαίνει και ο παράγοντας Παιδεία, και δη η Πανεπιστημιακή όχι μόνο ως ποιότητα αλλά και ως συμβάλλων συμβιοτικά με επιχειρήσεις στην ανάπτυξη τεχνολογίας.
δ4)
Γεωργία. Τεράστιες δυνατότητες, πνιγμένες στους εργατοπατέρες, στους μεσάζοντες και στην βαρεμάρα που μπόλιασαν τα εκατομμύρια κομματικά € που μοιράστηκαν από τα Κοινοτικά Πακέτα σε μορφή επιδοτήσεων.
Τα παραπάνω εν τάχει γιατί έχω και αρκετή δουλειά.
Αλλά όλα τα παραπάνω προϋποθέτουν τα δύο βασικότερα.
α) Αλλαγή νοοτροπίας που είναι και το δυσκολότερο
β) και επιτέλους κάποιες ποινικές ρήτρες στην περίπτωση αποτυχίας στην ανάληψη ευθυνών. Γιατί όπως λένε και στις συμβάσεις οι Αγγλοσάξωνες, "SLA without penalties is just a wish list". Πολλώ δε μάλλον όταν απευθύνεται σε Έλληνες
Σορρυ αν κούρασα, απλώς είναι μικρές δικές μου σκέψεις για λίγο φως στη μαυρίλα που και είμαστε αλλά και μας πασάρουν........
:
