Ελεύθερος αυτοκινήτου

Στη Θεσσαλονίκη άμα βγεις λίγο από το κέντρο το αμάξι είναι must. Στα περισσότερα προάστια δεν έχει θέμα το πάρκινγκ και είναι άθλια τα μέσα μαζικής μεταφοράς.

Αθήνα είναι αλλιως. Τα Χριστούγεννα έμεινα μια βδομάδα Παγκράτι. Παλεύεται η συγκοινωνία και τα πόδια σε πάνε αρκετά. Βέβαια είχα και τα παιδιά οπότε δε μπορούσα να περπατήσω πολύ, πήγαμε Παγκρατι- Ακρόπολη με τα πόδια και ψοφήσαμε. Αυτό που με έσπασε απίστευτα ωστόσο ήταν η κινηση. Οι ουρές. Περισσότερο και απ' το πάρκινγκ. Πώς την παλεύετε;

 
τι τεκμήριο έχει αυτό; ?
Τεκμήριο πως αυτός που το έχει είναι ΚΟΥΜΠΑΡΟΣ του ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ και παίρνει ΑΠ ΕΥΘΕΙΑΣ ΑΝΑΘΕΣΕΙΣ λόγω του κατεπείγοντος άνω των 20 εκατομμυρίων ευρώ?

 
Τεκμήριο πως αυτός που το έχει είναι ΚΟΥΜΠΑΡΟΣ του ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ και παίρνει ΑΠ ΕΥΘΕΙΑΣ ΑΝΑΘΕΣΕΙΣ λόγω του κατεπείγοντος άνω των 20 εκατομμυρίων ευρώ?


Δεν έχεις πάρει χαμπάρι ότι ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ θέλει να μας ελευθερώσει από τον βραχνά των αυτοκινήτων.

Γι' αυτό ανεβάζει το κόστος τους (καύσιμα, τέλη, ασφάλειες, κλπ).

Για να μην αντέξουμε και να τα πουλήσουμε όλοι τα αυτοκίνητα.

Και μετά θα έχουμε υγεία, και μια Ελλάδα πράσινη.

 
Πάντως αυτό με τα κυβικά μου θύμισε την ατάκα που μου είπε αυτός που μου έδωσε την dodge charger του για φωτογράφιση.

Μου πε λοιπόν: "σε δύο λίτρα βγαίνουν μόνο χυμοί και γάλατα" ?

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Έχω ζήσει στο κέντρο της Αθήνας (πιο κέντρο δεν γίνεται, 87 βήματα από την Αποστόλου Παύλου, φάτσα Παρθενών & Ναός Ηφαίστου) . Είχα τότε οικογενειακώς 2 αυτοκίνητα , 4 μοτοσυκλέτες 3 ποδήλατα να κουλαντρίσω. 

Εάν είχα να καλύψω μέχρι 10 χλμ απόσταση, πήγαινα παντού με τα πόδια, για τα 30 χλμ έπαιρνα ποδήλατο, από 50 χλμ και πάνω μοτοσυκλέτα. Αν έπρεπε να κουβαλήσω κάτι ή να είμαστε ταυτόχρονα πάνω από 2 το αυτοκίνητο το έβαζα στην εξίσωση.

Μετακόμισα έδωσα μοτο , τα αυτοκίνητα και τα ποδήλατα.  Για να πάω από τις γειτονιές του Πειραιά για το μεροκάματο στα Βόρεια Προάστεια με συγκοινωνίες, μισή μέρα, για να επιστρέψω ούτε λόγος. Πήγαινα και έκανα βόλτες και γούστα (βιτρίνες, κιθαρομάγαζα, σινεμά, τσίπουρα, χασομέρης γενικώς) και επέστρεφα σπίτι αργάμισι με το Τρόλευ το τελευταίο ή με φιλοξενούσε   αιθέρια ύπαρξις  (εδώ φαντασιώνεστε ό,τι θέτε ).

Ξαναμετακόμισα και βρέθηκα με αυτοκίνητο (για οικογενειακούς λόγους). Σε προάστιο με δείκτη     όχημα  /  θέση στάθμευσης  =    ΔΕΝ ΘΑ ΒΡΕΙΣ ΝΑ ΠΑΡΚΑΡΕΙΣ ΠΟΤΕ ΡΕΕΕΕΕΕΕΕ   .    Ξαναέγινα καταθλιπτικός και μου φταίει μέχρι και ο φαροφύλακας στη Νήσο της Αγίας Ελένης. 

???

 
ωραία σας βλέπω να προεκτείνετε τις εμπειρίες σας και να θεωρείτε ότι μπορεί να εφαρμοστούν στους άλλους, λες και οι άλλοι δεν σκέφτηκαν ποτέ να γλυτώσουν από αυτό το βραχνα.

Εχω 40 χρόνια αυτοκίνητο, από τα οποία τα 30 με δυο και για ένα διάστημα 3-4 ετών με τρία.

Η μόνη περίοδος που θα μπορούσα να πω "μπορώ χωρίς αυτοκίνητο" ήταν τα πρώτα 15 χρόνια γάμου όταν μέναμε στο καρακέντρο Θεσσαλονίκης. Όμως και τότε εγώ λόγω δουλειάς (καθημερινά να κουβαλάω εξοπλισμό όπου απαιτούσε η δουλειά και γραφείο στα 7 χιλιόμετρα) και η σύζυγος λόγω διορισμού σε άλλη πόλη απλά το ξεχάσαμε. Με λόγω καρακέντρου 2 πληρωμένες θέσεις σταθμευσης.

Αργότερα στα τελευταία 25 χρόνια όταν φύγαμε από το κέντρο, η δική μου δουλειά απείχε 27 χιλιόμετρα και της συζύγου 13. Στο "χωριό" μας υπήρχε ένας Βερόπουλος μόνο σε απόσταση 5 χιλιομέτρων και ένα μπακάλικο στο τέταρτο με τα πόδια συν τις ανηφόρες. Μέχρι να΄ρθει η ανάπτυξη αλλάξαμε από δυο φορές το καθένα.

Τα τελευταία 10 χρόνια στη δουλειά είχα υπολογίσει 270000 χιλιόμετρα μόνο για να πάω γραφείο-σπίτι.

Επί κρίσεως έκανα συνειδητή προσπάθεια να επιβάλω στον εαυτό μου το πάνε έλα γραφείο με ΜΜΜ (όταν ήδη υπήρχε αυτοκίνητο "δουλειάς" στο γραφείο) και ήταν μια φρικτή εμπειρία παρα τον όλο προγραμματισμό και τις εφαρμογές τηλεματικής. Ήθελα 1.20 έως 1.40 για να πάω μόνο γραφείο με δυο λεωφορεία συν πόδι. Μιλάμε τώρα παντός καιρού. Και φυσικά τα ευτράπελα, που θυμάμαι ένα βράδι που κάνανε απεργία και περπάτησα 13 χιλιόμετρα.

Βάλε και τα πιο πρόσφατα 10 χρόνια με τα τελευταία των γονιών και τις σχετικές υποχρεώσεις και θα καταλάβετε ότι το πνεύμα πρόθυμον αλλά οι καταστάσεις σκληρές.

Δεν ανάφερα καθόλου τα καλοκαιρινά ταξίδια .

 
@dimsonic

Στάσου γιατί παρουσίάζεις το θέμα ώς θέμα τύχης και όχι επιλογών.

Για μενα η επιλογή πόλης , επαγγέλματος...... οδού που θα μένω, γάμου....τεκνοποιίας ήταν σχεδιασμένα με χαρτί και μολύβι , από την πρώτη Λυκείου.

Δεν λέω ότι η ζωή δεν μπορεί να στα φέρει όλα πάνω - κάτω , π.χ. σεισμός στην Τουρκία, αλλά ό,τι εξαρτάται από εμένα ......... το σχεδίασα από πολύ μικρός, με βασικό γνώμονα να μην ταλαιπωρηθώ ποτέ στη ζωή μου ?.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Λατρης αυτοκινησης με παντα γρηγορο αμαξι, τιποτε αλλο δεν σου δινει την αισθηση ελευθεριας που σου δινει ενα καλο αμαξι, με τα απαραιτητα συστατικα κατω απο το καπω. Το μονο μεσο απο τον οποιο αντλω μεγαλυτερη ευχαριστηση ειναι ενα φουσκωτο και η θαλασσα. Η ελευθερια επιλογης και αλλαγης πορειας ανα πασα στιγμη, απο autostrada σε ξεχασμενα χωριουδακια της Ιταλιας, η ολοκληρες διαδρομες μεσα απο το Μονακο, Κυανη Ακτη, Παρισι, με διανυκτερευση Μοναχο, η σε σημεια της ελληνικης υπαιθρου οσο ακομα αυτα παραμενουν αγνωστα, δεν την αλλαζω με κανενα προδιαγεγραμμενο ταξιδι με αεροπλανο και φυσικα ουτε λογος για ενοικιαση με ολη την ταλαιπωρια του κλεισε περιμενε και παρε το ωραιοτατο Huyndai atos. Θελω το αμαξι να ειναι παντα εκει και να με περιμενει ανα πασα στιγμη για οποιοδηποτε προορισμο. Και ακομα και αν δεν υπαρχει προορισμος το ιδιο το ταξιδι η ιδια η διαδρομη μπορει να ειναι ο προορισμος. Χωρις αυτοκινητο η ζωη θα ηταν κατι σαν ισοβια με δεμενα χερια και ποδια σε φυλακη τριτου κοσμου.

Εξυπακουεται οτι ως κατοικος κεντρου πλεον δεν το χρησιμοποιω ποτε εντος πολης οπου μετακινουμαι αυστηρως με ποδια η μικρο μηχανακι (χωρις ποτε να βγαινω σε κεντρικες οδικες αρτηριες της Αθηνας). Αλλα ακομα και εντος νομου Αττικης αν φερθεις εξυπνα μπορεις να μετακινηθεις χωρις πολλη ταλαιπωρια, και ναι υπαρχουν ακομα μυστικες διαδρομες.

Ολα αυτα γνωριζοντας οτι με την οικοχονδριασηπου εχει πιασει εσχατως την ανεκδιηγητη ΕΕ και οχι μονο (για να μην παρεξηγηθω παραμενω φανατικος ευρωπαϊστης)και το απιστευτο λομπυινγκ που γινεται υπερ μεταφορικων μεσων-κουβαδων, η αυτοκινηση θα εκλειψει και θα γινει ενα σπορ για λιγους εναντι αντιτιμου και θα γινεται εντος κλειστου και αποστειρωμενου περιβαλλοντος. Κατα συνεπεια ας ευχαριστηθουμε τωρα οσο ακομα μπορουμε.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Ολα αυτα γνωριζοντας οτι με την οικοχονδριασηπου εχει πιασει εσχατως την ανεκδιηγητη ΕΕ και οχι μονο (για να μην παρεξηγηθω παραμενω φανατικος ευρωπαϊστης)και το απιστευτο λομπυινγκ που γινεται υπερ μεταφορικων μεσων-κουβαδων, η αυτοκινηση θα εκλειψει και θα γινει ενα σπορ για λιγους εναντι αδρας πληρωμης και θα γινεται εντος κλειστου και αποστειρωμενου περιβαλλοντος. Κατα συνεπεια ας ευχαριστηθουμε τωρα οσο ακομα μπορουμε.
+1000.

Το ίδιο θα ισχύσει και με τις αντίκες....που με την κείμενη νομοθεσία, και της νέας Ελληνικής συμπεριλαμβανομένης (που θα ισχύσει από φέτος της άνοιξη) , πάνε να την κάνουν δυσβάσταχτη την κατοχή ακόμα και ιστορικού αυτοκινήτου.

Η ιδιοκτησία σε Ι.Χ.....τελειώνει.

 
@dimsonic

Στάσου γιατί παρουσίάζεις το θέμα ώς θέμα τύχης και όχι επιλογών.

Για μενα η επιλογή πόλης , επαγγέλματος...... οδού που θα μένω, γάμου....τεκνοποιίας ήταν σχεδιασμένα με χαρτί και μολύβι , από την πρώτη Λυκείου.

Δεν λέω ότι η ζωή δεν μπορεί να στα φέρει όλα πάνω - κάτω , π.χ. σεισμός στην Τουρκία, αλλά ό,τι εξαρτάται από εμένα ......... το σχεδίασα από πολύ μικρός, με βασικό γνώμονα να μην ταλαιπωρηθώ ποτέ στη ζωή μου ?.
Οταν ο άνθρωπος σχεδιαζει ο Θεός γελαει.

Προφανως οταν εφυγα απο το κεντρο τα ειχα υπολογισει ολα. Μιση ωρα με αυτοκινητο στη μια συν ψαξιμο για στάθμευση 35 στην αλλη κι ας ηταν 18 χιλιόμετρα μακρυτερα. Κι η βενζινη...μας τη χαριζανε.

Μετα τελειωσε η ανάπτυξη 

Σιγα μην επιλεξες και επαγγελμα.

What about  εισαγωγικες?

 
Οταν ο άνθρωπος σχεδιαζει ο Θεός γελαει.

Προφανως οταν εφυγα απο το κεντρο τα ειχα υπολογισει ολα. Μιση ωρα με αυτοκινητο στη μια συν ψαξιμο για στάθμευση 35 στην αλλη κι ας ηταν 18 χιλιόμετρα μακρυτερα. Κι η βενζινη...μας τη χαριζανε.

Μετα τελειωσε η ανάπτυξη 
To "πρόβλημα" με τον σχεδιασμό σου και στις δύο περιπτώσεις είναι ότι το γραφείο δεν ήταν προσβάσιμο από το σπίτι πεζή.

 
To "πρόβλημα" με τον σχεδιασμό σου και στις δύο περιπτώσεις είναι ότι το γραφείο δεν ήταν προσβάσιμο από το σπίτι πεζή.
Εχεις καλη αισθηση χιουμορ.

Εσυ ειχες σπιτι γραφειο διπλα στα δικαστήρια?

Εγω επρεπε να εχω διπλα σε 3 πολεοδομίες διευθυνση τεχνικων υπηρεσιων νομαρχια 2 κτηματολογικα γραφεια που έπρεπε να επισκέπτομαι τουλαχιστον καθημερινά και το αντικείμενο της ημερας μπορει να ηταν 10 χιλιόμετρα ή 60 χιλιόμετρα μακρυα.

 
Εχεις καλη αισθηση χιουμορ.

Εσυ ειχες σπιτι γραφειο διπλα στα δικαστήρια?

Εγω επρεπε να εχω διπλα σε 3 πολεοδομίες διευθυνση τεχνικων υπηρεσιων νομαρχια 2 κτηματολογικα γραφεια που έπρεπε να επισκέπτομαι τουλαχιστον καθημερινά και το αντικείμενο της ημερας μπορει να ηταν 10 χιλιόμετρα ή 60 χιλιόμετρα μακρυα.
Το πρώτο σπίτι που αγόρασα, και το έκανα σπίτι -γραφείο (ήμουν ο πρώτος που εισήγαγε στην πόλη τον θεσμό "σπίτι -γραφείο") , και όλοι μου έλεγαν "ΔΕΝ θα δουλέψει....θα σε κουράσει, πρέπει να αλλάζεις παραστάσεις- να ξέρεις που τελειώνει και που αρχίζει η δουλειά" και άλλα τέτοια,  ήταν στα 50 μέτρα από τα Δικαστήρια, και ναι το αγόρασα γι αυτόν ΑΚΡΙΒΩΣ τον λόγο. Δούλεψε για 23 έτη.

Τώρα πλέον είμαι στα 500 μέτρα από τα Δικαστήρια, αλλά δεν με χαλάει.....το περπατάω μια χαρά , σιγά την απόσταση.

Επίσης γι αυτό διάλεξα την Κοζάνη, και όχι τη Θεσσαλονίκη, όπου "Δικηγόρησα" και εκεί για 7 έτη, διότι η ζωή είναι πολύ μικρή για να την φάω στα πήγαινε - έλα.

Εδώ όλα περπατιούνται, κτηματολόγια, ΔΟΥ, όλες οι υπηρεσίες.....

Τίποτα δεν έτυχε.....απλά πέτυχε. ?

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Το πρώτο σπίτι που αγόρασα, και το έκανα σπίτι -γραφείο (ήμουν ο πρώτος που εισήγαγε στην πόλη τον θεσμό "σπίτι -γραφείο") , και όλοι μου έλεγαν "ΔΕΝ θα δουλέψει....θα σε κουράσει, πρέπει να αλλάζεις παραστάσεις- να ξέρεις που τελειώνει και που αρχίζει η δουλειά" και άλλα τέτοια,  ήταν στα 50 μέτρα από τα Δικαστήρια, και ναι το αγόρασα γι αυτόν ΑΚΡΙΒΩΣ τον λόγο. Δούλεψε για 23 έτη.

Τώρα πλέον είμαι στα 500 μέτρα από τα Δικαστήρια, αλλά δεν με χαλάει.....το περπατάω μια χαρά , σιγά την απόσταση.

Επίσης γι αυτό διάλεξα την Κοζάνη, και όχι τη Θεσσαλονίκη, όπου "Δικηγόρησα" και εκεί για 7 έτη, διότι η ζωή είναι πολύ μικρή για να την φάω στα πήγαινε - έλα.

Εδώ όλα περπατιούνται, κτηματολόγια, ΔΟΥ, όλες οι υπηρεσίες.....

Τίποτα δεν έτυχε.....απλά πέτυχε. ?
Δεν εχουν συναφεια τα επαγγέλματα μας ουτε κοινο τοπο. Αυτα που λες δεν έχουν εφαρμογή για μηχανικους. Εκτος ισως απο αφεντικα μετα απο 30 χρόνια. Οι μηχανικοί εχουν γραφειο σχουν και πεδιο. Προσωπικα μεχρι και τις τελευταίες μερες ημουν μαχιμος στο πεδιο

 
LK, δεν μπορούν να το κάνουν όλοι αυτό που έκανες. Μου κάνει εντύπωση ότι κανείς από τους δύο σας δεν έχει αναφέρει το κύριο συστατικό του να "πετύχει", το να μην είσαι υπάλληλος δηλαδή.

 
Δεν εχουν συναφεια τα επαγγέλματα μας ουτε κοινο τοπο. Αυτα που λες δεν έχουν εφαρμογή για μηχανικους.
Είδες, πάλι στα λόγια μου έρχεσαι.

Γι' αυτό δεν έγινα μηχανικός ?.

Σχεδιασμός λέμε!

LK, δεν μπορούν να το κάνουν όλοι αυτό που έκανες. Μου κάνει εντύπωση ότι κανείς από τους δύο σας δεν έχει αναφέρει το κύριο συστατικό του να "πετύχει", το να μην είσαι υπάλληλος δηλαδή.
Και υπάλληλος να ήμουν, κοντά στη υπηρεσία μου θα έψαχνα να μείνω.

 
Και υπάλληλος να ήμουν, κοντά στη υπηρεσία μου θα έψαχνα να μείνω.
Ναι, αλλά όχι να αγοράσεις.

Διότι αύριο-μεθαύριο μπορεί να άλλαζες εργοδότη.

 

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top