Αλλαγή δασκάλου;

Οπωσδήποτε με παρτιτούρα, κι ας μη ξέρεις νότες. Να καταλάβεις τι γίνεται εκεί μέσα. Θα δεις στην πράξη ένα κομμάτι της θεωρίας.

Έπειτα, το ίδιο κομμάτι να το δουλέψετε σε θεωρητική βάση. Τι κλίμακα είναι, ποια ακορντα χρησιμοποιούνται, πώς σχηματίζονται κλπ. Σε δεύτερο χρόνο, μπορείτε να δουλεψετε ένα σόλο σου πάνω στο κομμάτι. Με βάση την κλίμακα, ποιες είναι οι κατάλληλες νότες που πρέπει να χρησιμοποιείς. Και να εξασκεισαι σε αυτό, διότι χωρίς εξάσκηση και συνεχές παίξιμο, κιθάρα δε μαθαίνεις.

 
Ωραια αυτα, αλλα για να γινουν, ας μαθει πρωτα να βαραει τη ΛΑ στην κιθαρα, και που ειναι το ΝΤΟ στο πενταγραμμο, και ολα τα αλλα θα ερθουν απο μονα τους ?

 
Όταν λέω πιθηκίζω, εννοώ πως ό,τι παίζω γίνεται από μίμηση. Δεν έχω επίγνωση ότι τώρα πατάω τη τάδε νότα και η τάδε συγχορδία ακολουθείται από τις τάδε συγχορδίες κλπ ή ότι το τάδε λικ βασίζεται στην τάδε κλίμακα ή στο τάδε μοντ. Είναι νουμεράκια που πατάω στη ταστιέρα και χτυπάω τη χορδή από όπου βγαίνει ένας ήχος που πλησιάζει αυτό που πρέπει να ακουστεί. Αυτό είναι για μένα η εμπειρία της κιθάρας.
Είμαι βέβαιος ότι αν αναφέρεις αυτούς τους προβληματισμούς στον δάσκαλό σου, θα καταλάβει αμέσως ποιες αλλαγές πρέπει να γίνουν στο μάθημα. Οι παραπάνω απαντήσεις είναι σωστές και χρήσιμες. Απαιτεί γενικά κόπο και αφοσίωση η μετάβαση από το στάδιο του οργανοπαίκτη στο στάδιο του μουσικού. Θυμάμαι παλαιότερα να τελειώνω την κατωτέρα ως κλασικός κιθαριστάς - με ταυτόχρονα μαθήματα θεωρίας -  και κυριολεκτικά να μη μπορώ να αυτοσχεδιάσω τίποτα πάνω στην κιθάρα.

 
 Οτιδηποτε δεν εξασκεις, δεν μπορεις και να το κανεις. Ουτε θα ξυπνησεις μια μερα και θα αυτοσχεδιαζεις σα τζαζιστας, ουτε θα σου ερθει εκλαμψη και θα διαβασεις πριμα βιστα τη Chaconne. Και τα δυο κρυβουν απο πισω τους ατελειωτες ωρες σκαψιματος, σε διαφορετικα βεβαια πλαισια και με διαφορετικες προσεγγισεις.

 
κυριολεκτικά να μη μπορώ να αυτοσχεδιάσω τίποτα πάνω στην κιθάρα


Ο αυτοσχεδιασμός είναι αρκετά πρακτικό κομμάτι. Εάν περιμένεις να μαθεις τη θεωρια για να ξέρεις ποιες νότες πρέπει να επιλέξεις σε έναν αυτοσχεδιασμό, και να τις παίξεις στην κιθαρα, αστα βραστα. Θα μπορείς εύκολα να αυτοσχεδιάσεις στο πεντάγραμμο, αλλά όχι πάνω στο όργανο. Χρειάζεται πολύ περισσότερη εκπαίδευση και χρονος για να επιλέξεις τη σωστή νοτα, βασιζόμενος στη θεωρια. Στην πράξη, το δακτύλο μπορει πάει αμέσως στην κατάλληλη νότα, πολλές φορές χωρίς να ξέρουμε ποια νότα είναι αυτή. Αυτή είναι η αίσθηση μου.

 
Αυτή είναι η αίσθηση μου.


 Δεκτο, αλλα διαφωνω. Απλα πρεπει να μειωσεις το latency στο κεφαλι σου, μεταξυ παιξιματος και κατανοησης. Μετα αυτοσχεδιαζεις, οχι μονο σολο πανω σε δοσμενη αρμονια, αλλα και την ιδια την αρμονια, και αντιστιξεις πανω στην αρμονια, και σου ερχεται και στο μυαλο η σκεψη "ρε μπας να γυρισω και μια μακρινη μετατροπια να γουσταρουμε;" και το κανεις χωρις να κατσεις να δεις πενταγραμμο, γιατι το εχεις ενσωματωσει στο παιξιμο σου.

 Ειναι σαν τις καρτες ηχου, αν εχουν μεγαλο latency δεν μπορεις να παιξεις, αν το μειωσεις, με το σκαψιμο φυσικα, παιζεις μια χαρα.

 
Οταν μελετας (ακομα και το πως να αυτοσχεδιαζεις) το κανεις ενσυνείδητα, σκεπτομενος και την θεωρια.
Οταν ερθει η ωρα να παιξεις, δεν σκεφτεσαι τιποτα.
Το 2ο παιρνει χρονο για να γινει και να γινει και καλα.

Χωρις το 1ο ομως, δεν θα γινει τοσο καλα.

ΥΓ1. Παντα υπαρχουν οι (ανθρωπινες) εξαιρεσεις σε αυτα που ειπα.

ΥΓ2. Ο μονος κανονας που ισχυει ειναι οτι δεν υπαρχει κανονας.

.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
 Μεσα στο μαυρο κουτι του μυαλου μας, δεν ειμαι σιγουρος οτι μπορουμε να ξεμπλεξουμε τη διαδικασια που εχει ο καθενας οταν εκφραζεται. Οτι μελεταει παντως ο καθενας, και οσο ασχολειται με το αθλημα, καλο ειναι.

 
αλλα και την ιδια την αρμονια, και αντιστιξεις πανω στην αρμονια, και σου ερχεται και στο μυαλο η σκεψη "ρε μπας να γυρισω και μια μακρινη μετατροπια να γουσταρουμε


Μακάρι να είχα διδαχθεί θεωρία ως πιτσιρικάς. Όλα αυτά, άχρηστα και βαρετά τότε, θα ήταν τώρα πολύτιμη γνώση που θα με ανέβαζε πολλά σκαλιά παραπανω στο κομμάτι αυτό.

 
 Υπαρχει μια καταπληκτικη, ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ, ταινια, που λεγεται lorenzo's oil με τον Νικ Νολντε. Αληθινη ιστορια. Εκει βλεπεις οτι αν υπαρχει θεληση, η ηλικια δε λεει απολυτως τιποτα.

 
Μακάρι να είχα διδαχθεί θεωρία ως πιτσιρικάς. Όλα αυτά, άχρηστα και βαρετά τότε, θα ήταν τώρα πολύτιμη γνώση που θα με ανέβαζε πολλά σκαλιά παραπανω στο κομμάτι αυτό.
Ποτε δεν ειναι αργα. Κι εγω πρωτα εμαθα να παιζω, εγινα και επαγγελματιας και μετα εμαθα θεωρια.

Μπορω να πω οτι το να ξερεις να παιζεις, βοηθαει να μαθεις θεωρια πολυ πιο γρηγορα, γιατι εχεις δει ηδη στην πραξη αυτα που διαβαζεις και εξηγουνται ολα πιο ευκολα, ενω παραλληλα καταλαβαινεις και αυτα που παιζεις πως εξηγουνται θεωρητικα.

Το οπλο της θεωριας ειναι οτι σου δινει ολες τις επιλογες που υπαρχουν μπροστα σου και δεν τις εβλεπες κι ετσι μπορεις να δοκιμαζεις νεα πραγματα και να τα βαζεις στο παιξιμο σου.

Χωρις τη θεωρια κολλας στα ιδια και στα ιδια, αυτα που σου προσφερει μονο τυχαια ενα κομματι που εβγαλες ή σε αυτα που ηδη ξερεις να παιζεις.

Το γνωστο και ως "τελμα".

.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Συμφωνώ με αυτό. Εάν η πράξη προηγείται έστω λιγο, η θεωρία γίνεται ευκολότερα κατανοητή και αποκτά περισσοτερο νόημα. 

 
για να καταλάβω κάτι, όλοι αυτοί οι <μεγάλοι > έπαιζαν και συνέθεταν γιατί γνώριζαν και θεωρεια;

για ροκ ποπ κλπ ρωταω

 
για να καταλάβω κάτι, όλοι αυτοί οι <μεγάλοι > έπαιζαν και συνέθεταν γιατί γνώριζαν και θεωρεια;

για ροκ ποπ κλπ ρωταω
Για ροκ ποπ δεν ξέρω, αλλά υποψιάζομαι ότι σίγουρα όχι.

Αλλά ο μεγάλος είναι μεγάλος εκ του αποτελέσματος. Και δεν ξερουμε και στα πέτρινα χρόνια του τι έμαθε και πώς το έμαθε.

Όταν όμως θέλει να μάθει ένας κοινός άνθρωπος όργανο στα 30 στα 40 στα 50, επειδή ακριβώς εμπνεύστηκε απο τον μεγάλο, δεν πρέπει να το προσεγγίσει αλλιώς το πράγμα;

Ναι, θα μπορούσε απλά να γρατζουνάει 18 ώρες την ημέρα, και μόνο με την τριβή να φτάσει κάπου, ή να μη φτάσει, αλλά αν δεν μιλάμε για ευρωβουλευτές ή τυχερούς του τζόκερ, δε νομίζω ότι αυτό είναι εφικτό. Θέλει λίγη στόχευση το πράγμα, γιατί καλώς η κακώς δεν είναι ίδιες οι ώρες που μπορούμε να αφιερώσουμε τώρα στα "γεράματα".

 
για να καταλάβω κάτι, όλοι αυτοί οι <μεγάλοι > έπαιζαν και συνέθεταν γιατί γνώριζαν και θεωρεια;

για ροκ ποπ κλπ ρωταω
Πολλοι ναι.
Για καποιους, γραφτηκε η θεωρια πανω τους. ?

Σοβαρα τωρα, για ροκ ποπ δεν χρειαζεται να ξερεις και πολλα. Τα ιδια αναμασιούνται συνεχως.
Ενα ομορφο ...  τελμα, για πολλους.

 
Μαζι σου.

Απλα θελησα να κοιταξω και παραπερα, ασχετα αν δεν θελησα τελικα να παω.
Μπορει και να ηθελα ομως.

Τουλαχιστον μπορει να παιζω ροκ, αλλα ξερω και τι αλλο υπαρχει και παιζω συνειδητα ροκ.

Πιστευω αυτο με βοηθησε να παιξω καλυτερα ροκ

 
Κοιτάχτε να δείτε ασούμε πώς έχει το πράμα.

Από στόμα σε στόμα, λίγο μπλουζ από δω, λίγο κάντρυ από κει, να σου δείξω να μου δείξεις, μια μινόρε  πεντατονική και μια ματζόρε και ματζόρε b7 την ήξεραν.

Κάποιοι σπουδαγμένοι, βάλανε άλλες δυο νότες στην μινόρε πεντατονική,  και φτιάσανε φυσική μινόρε και δωρική.

Έχει τίποτις άλλο το ποπ και ροκ και δεν το ξέρω?

EDIT: Από εκεί και πέρα, υπήρχανε και τα ναρκωτικά που ωφελήσανε και τους μουσικούς και τους ακροατές.

Οι μεν θεωρούσανε ότι παίζουνε φοβερά, οι δε θεωρούσανε ότι οι μεν παίζανε φοβερά.

Και χτίσανε μύθους ασούμε, και θεωρούνται και μεγάλοι..

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Το ιδιο εκανα και παιχτικα.

Μελετησα απο Χιωτη και Πετρολουκα, μεχρι Μπαχ και Μπετοβεν, μεχρι evh, petrucci, malmsteen, meola, satriani, για να παιζω .... blues.

 
άμα δεν βγαίνει ψυχή στα δάχτυλα  

τι να την κάνω την θεωρεια;

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top