Αλλαγή δασκάλου;

Οτι ξέρει κανείς,καλό είναι.Απλά και αυτοί που ήξεραν θεωρία και αυτοί που δέν ήξεραν,την υπογραφή τους την άφησαν για άλλο λόγο.Για τον ήχο τους.Τιν τιν,τιν τιν....τα τα τα τα τα τα ταραν(Shine on you crazy diamond).

 
Παντως πυροσβεστηρα πιστευω θα τα καταφερω να παιξω καλα, σε τι κλειδι γραφεται αυτος;
Μονόγραμμο κρουστό. Αν θες πιο προχωρημένα, πρέπει να πάρεις δίπλωμα ΡΒΧΠ πνευστού, ιδιαίτερα αν θες να παίξεις ξηράς κόνεως. Οπότε εκεί γράφεται σε σύστημα, πεντάγραμμο (κλειδί ντο στην ανάλογη γραμμή για το μέγεθος του πυροσβεστήρα) και μονόγραμμο για το κρουστό μέρος.

Δώσε κατατακτήριες για μέση, που απλά πρέπει να φυσάς για 3 ώρες δίπλα από τύπο που έχει σκάσει πουράκλα ρομέο και ιουλιέττα, αλλά για ανωτέρα ΡΒΧΠ και δίπλωμα έχει μεγάλη δυσκολία, γιατί πρέπει να κάνεις και κυκλική αναπνοή εισπνέοντας CO2 ενώ καπνίζουν και όλοι μέσα στην αίθουσα.

?

 
Πάντως δεν είναι και για φόβο η θεωρία, ούτε πρόκειται και για καμιά βαθειά επιστημονική γνώση.

Όλη θεωρία της μουσικής διαβάζεται άνετα σε ένα σαββατοκύριακο.

Η αφομοίωσή της επιτυγχάνεται θαυμάσια αν απλώς την έχεις στο νού σου όταν μελετάς (στον ίδιο χρόνο που θα μελετούσες και πριν τη βάλεις στη ζωή σου). Πολύ σύντομα αυτό γίνεται αυτόματα. 

Προσωπική εμπειρία.

Εάν βέβαια ως θεωρία εννούμε το σύνολο των θεωρητικών (με φούγκες συνθέσεις κλπ) τοτε είναι άλλο.

 
  Σαφεστατα μαθαινεται σε πολυ συντομο χρονικο διαστημα η θεωρια ( η πριν την αρμονια υλη) αν ασχοληθεις, και σαφεστατα η αφομοιωση γινεται στην πραξη. Και να πω και το αλλο, οτι σαφεστατα απαξ και συνεχισεις σε μια κατευθυνση πιο "καθημερινη"-ροκ-πανκς, πολλα πραγματα μαλλον θα μεινουν μια εγκυκλοπεδικη αναφορα, ουτε κλειδι του ντο θα ξαναδεις ποτε, ουτε αντατζιο και αλλεγκρο θα συναντησεις, τωρα ο ΠΑΝΚΣ και πιανισιμα παει; δεν παει, τερμα ολα λοιπον και εκει, κλπ κλπ

 Αλλα ρε παιδια, τωρα σοβαρα, υπαρχει κανεις που δεν ξερει να παιξει μια κλιμακα; Και μην κοιτατε την κιθαρα που ειναι ανωμαλο οργανο, στο πιανο μια χαρα παιζεις ΑΥΤΟΜΑΤΑ τη ντο ματζορε, μενεις απλως στα ασπρα πληκτρα, και αν παιζεις τη Ντο ματζορε εισαι ηδη στην αγκαλια της περουκας και ας μην το ξερεις. Ας μην ξερεις ρε παιδακι μου οτι η Σολ ειναι η δεσποζουσα και η Φα η υποδεσποζουσα, ετσι και αλλιως αν δεν υπογραψεις το χαρτι δε θα μπεις στην τονικη αρμονια, δε θα μπεις στη μαγεια, κριμα, δεν πειραζει ομως, θα μεινει στην ουσια μια εγκυκλοπαιδικη γνωση η δεσποζουσα και η υποδεσποζουσα, και το ενστικτο σου θα σε οδηγει στις αθανατες πηγες της λειτουργικης αρμονιας. Και το αλλεγκρο εγκυκλοπεδικο ειναι, ετσι και αλλιως το μετρονομο τον βαζεις οπου γουσταρεις, το καταλαβαινεις το ποσο γρηγορο το θελεις με το ενστικτο, ο σκοπος ηταν οταν θα το συναντουσες στα αθανατα εργα της περουκας να το αναγνωριζες, κριμα αλλα δεν πειραζει, το ενστικτο σου θα σε οδηγησει και σε μουσικη που πηγαζει απο εκει, μην εχεις αμφιβολια για αυτο και ας μην ακους παρα μονο ροκ.

 Ειχα δει σε μια συνέντευξη τον McCartney να καθεται σε ενα πιανο, και να λεει το εξης: " ρε παιδια, δεν ειναι δυσκολο, μενεις στα ασπρα πληκτρα σε τριαδες και εχεις απειρα εργαλεια να κανεις ενα κομματι." Προσεξτε το αυτο, μιλαει ο ΜΑΣΤΟΡΑΣ τωρα, προσεξτε τον, δεν ζουνε οι περουκες αλλα προσεξτε τον ΜΑΣΤΟΡΑ, μιλαει ο MASTER, δεν ειναι δυσκολο, τριαδες σε ασπρα πληκτρα, το 99% της ροκ ποπ. Λοιπον το λεω ξανα, δεν ειναι η κιθαρα το ιδανικο εργαλειο για διεξοδικη μελετη, sorry. Στην ταστιερα απαξ και περασεις αυτο το πραγμα που στο πιανο λεγεται σε μια φραση "τριαδες σε ασπρα πληκτρα", και παιζεται σε ενα μαθημα, θα εισαι ο πρωτος μαγκας. Καντο λοιπον, ο ρολος της θεωριας αυτος ηταν, να σου πει τι να κανεις, και στο λεει απλα και κατανοητα, δες το στο πιανακι, δες το και στο πενταγραμμακι, αυτα ειναι τα απλα, τα απλουστατα, το γ@μησι θα το φας στην ταστιερα, διοτι κιθαρα ηθελες, και πολυ καλα εκανες. Αν τωρα μπαιλντισεις και πεις "ασε με ησυχο με την καταραμενη ντο ματζορε" προβλημα σου, μην τη μαθεις, ουτε την περουκα ομως να κατηγορησεις ουτε και την ποπ ροκ, διοτι ο ΜΑΣΤΕΡ ο ΣΕΡ, στο ειπε ξεκαθαρα, "τριαδες στα ασπρα πληκτρα παιδια, αυτα ειναι τα εργαλεια". Over and out.

 
Επιστρέφω λίγο στο θέμα του δασκάλου, γιατί περί θεωρίας-αρμονίας τα είπατε άλλοι, οι οποίοι τα κατέχετε κιόλας πολύ περισσότερο από μένα.

Από τα 8 που ξεκίνησα κλασική κιθάρα σε ωδείο μέχρι τα 26 που ασχολήθηκα αποκλειστικά με την κιθάρα, άλλαξα 4 δασκάλους. Οι 2 από αυτούς έχουν αναφερθεί αρκετές φορές στο forum ως σρεντάδες, ο τρίτος παίζει σε prog metal μπάντα με ξένη δισκογραφική.

Θα πω τι μου έμεινε από την όλη εμπειρία και με ποια κριτήρια επέλεγα ή άλλαζα δάσκαλο. Στον δάσκαλο του ωδείου δυστυχώς δεν έδωσα την ευκαιρία που έπρεπε. Ήμουν 8 χρόνων, ήθελα να παίζω ρουόκ, τι παρτιτούρες και καρπός και ιστορίες για αγρίους. Με μισή ώρα τη βδομάδα κουτσοέβγαζα το κομμάτι που έδινε ο δάσκαλος, διάβασμα παρτιτούρας λες και είναι κάτεργο, δεν τραβούσε έτσι. Αν τον έβλεπα τώρα τον άνθρωπο θα του ζητούσα συγγνώμη και θα καθόμουν να τα δούμε όλα απ'την αρχή. Βέβαια αλλιώς ρουφάει το μυαλό στα 8, αλλιώς στα 28.

Μετά έκανα για 6-7 χρόνια μαθήματα με 2 δασκάλους/κιθαρίστες που παίζουν ας πούμε neoclassical metal. Κόλλημα με τέτοιες μουσικές ως έφηβος, μου φάνηκε λογική η σκέψη να πάω σε αυτούς.

Τον πρώτο τον είχα μεταξύ 13-17, φανταστικός δάσκαλος και παιδαγωγός, απίστευτα τεχνικός παίκτης για metal, αλλά ως εκεί. Μου έμαθε να αγαπώ τη μελέτη και το ψάξιμο, αλλά από πλευράς touch πάνω στην κιθάρα δεν είδα καθόλου βελτίωση. Δε μιλήσαμε αρκετά για vibrato, bends, αλλά και όταν μιλούσαμε, δεν είχε ουσιαστικά κάτι να μου δείξει. Άλλο το σωστό τονικά bend, άλλο το αισθαντικό bend. Παράλληλα η σχέση που είχαμε ήταν καθαρά "επαγγελματική", κάτι που εμένα σε εκείνη την ηλικία δε μου άρεσε. Σωστό ή λάθος, αλλά εγώ ήθελα να μπορώ να πω και καμιά μλκια, να με καταλάβει λίγο ο άλλος.

Εκεί κάπου είδα τέλμα και αποφάσισα να αλλάξω. Πήγα σε δεύτερο "σρεντά", ο οποίος είχε εντελώς άλλη προσέγγιση. Ελάχιστη έως καθόλου θεωρία/αρμονία, μόνο τεχνική και μόνο πάνω σε δικές του ασκήσεις/etudes. Μου έλεγε "δες το αυτό 1-2 βδομάδες, ανέβασε το τόσο % bpm και ξαναέλα να το δούμε". Με το επίπεδο που είχα τότε δε με βόλεψε καθόλου αυτό. Είδα ελάχιστη βελτίωση στην τεχνική μου, αλλά βλέποντας τον από κοντά πώς έκανε bends/vibrato, άρχισα να καταλαβαίνω πώς πρέπει να τα προσεγγίσω και να τα μελετήσω. Δεν κράτησε πολύ αυτή η συνεργασία και παραλίγο να κόψω και την κιθάρα γενικά.

Μετά από διάλειμμα 2 χρόνων βρήκα τον τελευταίο δάσκαλο. RGT grades, ωραία προσέγγιση μελέτης σε κομμάτια, έμφαση στο touch και πώς να "γράφεις" καλύτερα σε recording και το τεράστιο θετικό, τα βρίσκαμε πολύ και σε προσωπικό επίπεδο. Ίσως βοηθάει σε αυτό και η ηλικία βέβαια. Το αποτέλεσμα ήταν να βελτιωθώ μαζί του σε 3 χρόνια περισσότερο απ'ό,τι με όλους τους άλλους συνολικά.

Πού θέλω να καταλήξω με αυτό το σεντόνι: Ο δάσκαλος είναι πολύ προσωπική υπόθεση, πρέπει να ξέρεις τι θες, αλλά και να έχεις ανοιχτό μυαλό σε περίπτωση που κρίνεις ότι θέλεις να αλλάξεις. Για μένα είναι σημαντικό να έχεις και μια πιο ανθρώπινη επαφή με τον δάσκαλο και να μη μένεις μόνο στη Ντο ματζόρε και τις περούκες. Τέλος, θεωρώ ότι σε μια πορεία ζωής, καλό θα ήταν να αλλάξεις δασκάλους για να δεις τι μπορείς να πάρεις από διαφορετικούς ανθρώπους. Μία είναι η λα μινόρε, αλλά αλλιώς θα στην αναλύσει ο μπλουζάς, ο μεταλλάς και ο τζαζίστας. Καλή τύχη στην αναζήτησή σου OP.

 
Σε καμια περιπτωση να μην μεινεις στις ντο ματζορε και τις περουκες, και αυτο με το χαρτι που υπογραφεις το εννοουσα. Ειπαμε, το μικρο παιδι το καλυτερο ειναι να το υπογραψει ο γονεας το χαρτι, και να ανοιξει η πορτα της περουκας. Βεβαια παντα ο ανθρωπος μετραει, δεν κανουν τα χαρτια τον ανθρωπο, και μπορει και ο τοπικος αντιπροσωπος της περουκας να ειναι μαλακας, ή να μην ταιριαξεις, η το πιθανοτερο να βαρεθει το παιδακι. Αυτα για τα παιδακια.

 Οταν ομως μιλαμε για μια ηλικια που υπαρχουν διαμορφωμενα ακουσματα, το χαρτι πρεπει να το υπογραψεις εσυ. Εχεις τα ακουσματα; Εγω αυτο θα σε ρωταγα, οσο περιεργο και αν σου φαινοταν.

 Διοτι, ας το παρουμε αντιστροφα. Ας πουμε οτι δεν εχεις ακουσει ποτε death metal. Και σε φερνει η μοιρα να πεσεις σε δασκαλο death metal. Και εσυ εχεις ακουσει στη ζωη σου μονο χαλαρη μουσικη, μπαλαντες και τετοια. Και σε αρχισω και σου πω, "λοιπον, βαζουμε τον ενισχυτη στο 10, και ουρλιαζουμε στιχους απο το νεκρονομικον, και προσεξε, απο το διαφραγμα να βγαινει η σαπιλα, ΓΡΟΥΑΑΑΑΡΡΡ, ετσι, ΓΡΡΟΥΥΥΑΡΡΡ, μην σου κλεισει και ο λαιμος"

 Πες μου εσυ τωρα αν θα κατσεις ενα δευτερολεπτο για μαθημα.

 Λοιπον, τα ακουσματα μετα απο καποια ηλικια ειναι το ΠΑΝ. Βεβαια η τονικη αρμονια, ειδικα στην extended μορφη ειναι παντου γυρω μας, δεν ειναι ξενη στα αυτια μας, δε θα φυγεις δηλαδη σε ενα δευτερολεπτο αν σου παιξει καποιος μια κλασσικουρα, το πολυ πολυ να σε παρει ο υπνος. Αλλα ας πουμε, αν δεν υπογραψεις το χαρτι, πληρη αφοσιωση στην περουκα, in wig we trust, αν δεν το πιστευεις αυτο, αν δε σε εχει κεντρισει η ιδια η μουσικη των τιτανων κοτζαμαν γαιδουρι, και μου ακους ολοκληρος αντρας τα μεταλ και τα πεταλ?, και πας να μπεις χωρις υπογραφη, οταν θα σου πουν τα παραλληλα κομμενα, θα φυγεις φιλε πιο γρηγορα απο τον μπαλαντα, οχι δευτερολεπτο, ατομικο ρολοι θα χρειαζεται να μετρηθει.

 Οποτε πας σε πιο μοντερνα προσεγγιση κατευθειαν και τελειωνει το ζητημα.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Ας μην ξερεις ρε παιδακι μου οτι η Σολ ειναι η δεσποζουσα και η Φα η υποδεσποζουσα, ετσι και αλλιως αν δεν υπογραψεις το χαρτι δε θα μπεις στην τονικη αρμονια, δε θα μπεις στη μαγεια, κριμα, δεν πειραζει ομως, θα μεινει στην ουσια μια εγκυκλοπαιδικη γνωση η δεσποζουσα και η υποδεσποζουσα, και το ενστικτο σου θα σε οδηγει στις αθανατες πηγες της λειτουργικης αρμονιας.


Αμ θα μπει θέλει δεν θέλει, κι ας μην έχει περάσει ποτέ ούτε έξω από μαγαζί που φτιάχνει περούκες.

Όλη η ροκ, ποπ, ακόμα και το μεγαλύτερο μέρος της τζαζ, είναι καθαρά τονική μουσική.

Με τις βαθμίδες της, τις μετατροπίες της, τις πτώσεις της, και τα όλα της.

 
 Πολυ σωστος ο fuzion, ετσι ειναι πολυ σωστος, και για αυτο διαφωνω με την μοντερνα προσεγγιση, και τη θεωρω καπως σαν ατιμια, βαρια κουβεντα αλλα τη θεωρω, διοτι ρε φιλε του λες ελα να κανουμε παραλληλα, και πετα και τις εβδομες ενατες εντεκατες και ολα χυμα και αφου τα κανει καλα καλα αυτα μετα του λες ωραια φιλε, στα εμαθα. Αν θες ομως να γαμας, πρεπει να εχεις και καλο voice leading. ΚΑΙ ΣΗΚΩΝΕΤΑΙ Ο ΜΠΑΧ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΑΦΟ, μαζι με fux και haydn, το τριο της περουκας, και λεει " καταραμενοι στην κολαση, εμεις ρε μαλακες γιατι τα κοψαμε τα παραλληλα και ειχαμε χειρισμο στις διαφωνιες απο την αρχη;"

 Επειδη ομως καπου πρεπει να αρχισει κανεις, και στο φιναλε ειπαμε, ακουσματα και στοχοι, θελει ο αλλος να μαθει death metal, απο το διαφραγμα λοιπον, τζαζ, κατευθειαν στις εβδομες, δεν πειραζει, θα τα δουμε στην πορεια ολα, μπορει να θελει τροπικη φαση το παιδι, να θελει να το τσουξει, δεν πειραζει, και ετσι γινεται, τα ακουσματα να υπαρχουν και οι θεωριες βρισκονται.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
διαφωνω με την μοντερνα προσεγγιση, και τη θεωρω καπως σαν ατιμια, βαρια κουβεντα αλλα τη θεωρω, διοτι ρε φιλε του λες ελα να κανουμε παραλληλα, και πετα και τις εβδομες ενατες εντεκατες και ολα χυμα και αφου τα κανει καλα καλα αυτα μετα του λες ωραια φιλε, στα εμαθα. Αν θες ομως να γαμας, πρεπει να εχεις και καλο voice leading. ΚΑΙ ΣΗΚΩΝΕΤΑΙ Ο ΜΠΑΧ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΑΦΟ, μαζι με fux και haydn, το τριο της περουκας, και λεει " καταραμενοι στην κολαση, εμεις ρε μαλακες γιατι τα κοψαμε τα παραλληλα και ειχαμε χειρισμο στις διαφωνιες απο την αρχη;"


Σκέψου όμως ότι αν ήταν και το ροκ έτσι, δεν θα υπήρχε πχ το Iron man (και ένα σωρό άλλα βέβαια).

Γι' αυτό λέμε ότι δοκιμάζεις τι σου κάνει.

Αλλά δεν πας στην τύχη, ξέρεις τι κάνανε κι άλλοι πιο πριν, έχεις σημεία αναφοράς.

 
Το οποιο iron man λατρευω.

 Παντως τα παραλληλα σε στυλ tutti, ειναι παντου κυριολεκτικα. Αλλο μια μελωδια να τη διπλασιασω, και αλλο η λειτουργικη αρμονια και τα ζητηματα της κινησης των φωνων.

 Και το ξαναλεω, για να μην παρεξηγηθω, αν ειναι στοχος οι sabbath, θα ειναι κριμα να μελετας χρονια bach και fux, ελεος.

 
αν ειναι στοχος οι sabbath, θα ειναι κριμα να μελετας χρονια bach και fux, ελεος.


Ε αν είσαι μονοστοχικός (με έναν μόνο στόχο) ...

 
Θα δωσω και παραδειγμα.

 Come thy faithfull απο αμπαλομεταλαδες







 Aaaaa, much better, εχει καποια σημειακια δε λεω που θελαν ετσι λιγο fux παραπανω, αλλα μπραβο στα παιδια, το κατεχουν το αθλημα, περνoυν στον επομενο γυρο, κυριε dee snider ειστε ο πιο αδυναμος κρικος λυπαμαι πολυ.

 
Όλη η ροκ, ποπ, ακόμα και το μεγαλύτερο μέρος της τζαζ, είναι καθαρά τονική μουσική.

Με τις βαθμίδες της, τις μετατροπίες της, τις πτώσεις της, και τα όλα της.




 Θελω να επεκταθω λιγο εδω, ετσι να ξεφυγω λιγο, ας μην τα δεσουμε κομπο αυτα που θα πω, για να τα πω, να μην κρατηθω.

 Λοιπον, ειδατε τοση ωρα που γραφω οποτε λεω θεωρια, γραφω οτι λεω θεωρια και εννοω την υλη πριν την αρμονια, διοτι αλλο η θεωρια πριν την αρμονια και αλλο η θεωρια ως συνολο, με αρμονιες φουγκες κλπ, σωστα;

 Λοιπον, υπαρχει και ενας αλλος ορος που κρυβει την ιδια παγιδα, ο ορος τονικη μουσικη. Ο ορος τονικη μουσικη εχει δυο εντελως διαφορετικες εννοιες. Η μια εννοια ειναι η μουσικη που εχει τονικο κεντρο και με αυτην την εννοια οντως, και το ροκ, και η ποπ, και το μεγαλυτερο μερος στη τζαζ ειναι τονικη μουσικη.

 Υπαρχει ομως και ενας αλλος ορος, η τονικη μουσικη σε αντιθεση με την τροπικη μουσικη. Εδω πλεον δεν ισχυει το οτι το μεγαλυτερο μερος της ποπ και της ροκ ειναι τονικη μουσικη, το μεγαλυτερο μερος ειναι τροπικη μουσικη, και για αυτο ειναι τιγκα στα παραλληλα, διοτι τα παραλληλα σε γαμανε ΣΤΟΝ ΑΡΜΟΝΙΚΟ ΡΥΘΜΟ ΤΗΣ ΤΟΝΙΚΗΣ ΑΡΜΟΝΙΑΣ, εκει σε γαμανε και κανουν τους twisted sister να ακουγονται πρωταριδες, που ειναι καλο και διασημο γκρουπ, αλλα εμπλεξαν με τονικο κομματι, που υποννοει συγκεκριμενες αρμονικες κινησεις.

 Η θεοι black sabbath απο την αλλη, ξεκαθαριζουν την κατασταση απευθειας, με μια πεντατονικη φραση, καθαρα τροπικη προσεγγιση, που υποννοει μια σταθερη βαση- ισοκρατη, ευκολα ακουγεται ο ισοκρατης στο smoke on the water που ειναι η ιδια περιπου φραση, οι πρωτες νοτες τουλαχιστον, εκει το μπασο μενει σταθερο, και κανει μπαμ ο ισοκρατης.

 Και στην τονικη μουσικη, οχι την τροπικη του παλεστρινα αλλα την τονικη που ειναι η μεγαλη συμβολη του μπαροκ Βιβαλντι- Περσελ και ολη η παλιοπαρεα, λοιπον και εκει οταν δεν εχουμε αρμονικη κινηση γινεται της π**τανας, δεν τους νοιαζει, βλεπεις κατι μαλακισμενες αναστροφες, κατι ευθειες κινησεις του θανατου και γενικα οτι ναναι, γιατι οταν υπαρχει στο αυτι η αρμονια δεν μπερδευεται, οταν παει να αλλαξει, εκει ειναι η παγιδα.

 Λοιπον, αν εχεις ακουσει στη ζωη σου το come ye faithful μονο απο twisted sister, και δεν εχεις και τα καταλληλα ακουσματα, ολα σου φαινονται μια χαρα. Αν τα εχεις, κατι δε σου παει καλα. Και δε σου παει καλα, γιατι τελικα η απαντηση στην αιωνια ερωτηση "γιατι δασκαλε οχι παραλληλα", η απαντηση ειναι, οσο και αν ακουγεται περιεργο, απλα οτι ακουγονται ΑΣΧΗΜΑ.

 Αλλα ειπαμε, σε τονικο περιβαλλον, με αρμονικη κινηση, με λειτουργικη αρμονια και γενικα οταν εχεις κανει establish στο κομματι το ΥΦΟΣ την ΤΟΝΙΚΗΣ, και οχι της ΤΡΟΠΙΚΗΣ μουσικης. Αν ομως θελεις το λεγομενο "αρχαιο ηχοχρωμα", που οι sabbath θελουν να βγαλουν εφιαλτες στη μουσικη τους και τι καλυτερη επιλογη απο αυτο, τοτε και παραλληλα θα κανεις, και τριτονα, και cluster, και την κονσερβα μπετοβεν θα ανοιξεις και οτι γουσταρεις.

 Η κατασταση περιπλεκεται βεβαια, διοτι οπως ειπα το voice leading ειναι το κλειδι, και η τροπικη προσεγγιση του παλεστρινα μεσα απο το voice leading οδηγησε τελικα στην τονικη μουσικη, τα παραλληλα δηλαδη εχουν και αλλα μειονεκτηματα, ανεξαρτησια φωνων και τετοια. Ηθελε δηλαδη να αποφυγει το αρχαιο ηχοχρωμα, τη μονοφωνια του μεσαιωνα, εμπλεξε με την πολυφωνια και καταληξαμε εκει που καταληξαμε. Ειναι τεραστιο το ζητημα, εγω τεινω σε μια σχετικα καινουργια προσεγγιση που καταριπτει εν τελη την προσεγγιση της θεωριας ως το κλειδι, και ισχυριζεται οτι οι κινησεις των φωνων στην εποχη ας πουμε του μπαχ ηταν τελειως πρακτικο ζητημα, οπως ας πουμε τα licks στην κιθαρα που μελετα ενας μπλουζιστας, και η δικη μας προσεγγιση χανει την ουσια γιατι το βλεπουμε ξυλινα, αλλη συζητηση αυτη, μην μπουμε εκει.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
 Να πω και κατι αλλο, γιατι με τις μαλακιες που συμβαινουν, αν δε λεω οτι ναναι θα παρω πρεζα. Λοιπον.

 Θελω να πω γιατι λεω οτι η μοντερνα προσεγγιση ειναι λιγο μπλιαχ. Πρωτα απο ολα, εχω ηδη πει πολλες φορες οτι αν ειναι ξεκαθαρα τα πραγματα, ακουσματα ζητουμενα κλπ, τοτε βουρ, ακκορντο ταδε, μελωδια ταδε, να κανουμε και μια τζουρα voice leading, μικρη τσουρα και στην πορεια, οχι γ@μησι απο την αρχη, αγαλι αγαλι και βλεπουμε.

 Ναι ειναι μια καταλληλη συντομευση, οτι πρεπει και για τζαζ, οτι πρεπει και για progressive, και μη λεω και ψεματα, ΛΑΤΡΕΥΩ τους μουσικους που την εχουν ακολουθησει, και δε μιλαω τωρα για τα θηρια που τους βλεπουμε στα βιντεο, με οσους μουσικους κατεχουν την μοντερνα και εχουμε παιξει μαζι, σε πλαισια παντα μπαντας ετσι, και τσακουμακια ητανε και γατονια, και δεν εχω να πω τιποτα.

 Δεν ειναι οτι δε σε κανει μουσικαρα. Σε κανει. Αλλα δε σε κανει ΜΟΥΣΙΚΟ, και δεν μπορει να σε κανει.

 Και τωρα τι εννοω, για να μην με παρουν με το πουκαμισο με τα χερακια πισω.

 Πριν πολλα χρονια, ακουσα μια ατακα, που μου πηρε ΠΟΛΛΑ χρονια να καταλαβω. "Τον μεγαλο μουσικο, τον καταλαβαινεις απο τη γραμμη της αλτο." What the hell, κεσκεσε αλτο, μελωδια θελουμε, μελωδια, μελωδια και καμια εξυπμη αρμονια, τι στο διαλα λεει ο ανθρωπας, να φυγετε κυριε, να πατε αλλου.

 Καπου εχω το μεσσια, καπου το εχω το βιβλιο, το cd που με εβλογησε η τυχη να ακουω απο πιτσιρικας δεν ξερω μπορει, αλλα το βιβλιο σιγουρα.

 Αυτο που θα σας βαλω, το ειδα οταν εβγαζα αυτο το χορικο, με κατι παλαβα πειραματα multitrack με την κιθαρα, αυτο το σημειο αναψε το λαμπακι και καταλαβα τι ελεγε ο ανθρωπας. Το σημειο ειναι στο 1.50 και κραταει 10 δευτερολεπτα.







 Τερμα. "Που πας παιδι μου" "Μανα θα παω ιταλια", "μη φευγεις μη" "κε κατσο, μον ντιο τι ειναι αυτο που μας ηρθς, ΚΑΡΟ ΣΑΣΟΝΕ μη φευγεις, μηηηη", "παω αγγλια" "ο γκοντ τι θελει ο ουνος εδω ντιαρ, α να παιξει μουσικη, ΜΑΙ ΓΚΟΝΤ , στο ουενσμινστερ θα σε βαλουμε οταν πεθανεις, να παιζεις στους βασιλιαδες απο τον αλλο κοσμο."

 Η αλτο λοιπον, η ενδιαμεση φωνη, what separates the man from the boys.

 Να επιλεξει ο καθενας οτι τραβαει η ψυχη του, μοντερνα, death, ΠΑΝΚΣ, καλα να ειμαστε παιδια, γιατι ενας μαλακας να βρεθει, χαιρετησαμε σε μια στιγμη και ουτε καταλαβαμε. Αλλωστε τα ειπαμε, ο αλλος κοιμοτανε και του ερχοντουσαν yesterday, αλλος επαιζε κιθαρα και μετα της εβαζε φωτια, και καλα εκανε γιατι κριμα να παιξει αλλος με αυτην την κιθαρα κλπ. Δε λεω, δε λεω.

 Αλλα μετα ακουω αυτο το σημειο, στο 1.50, και ενα μονο πραγμα εχω να  πω: Να ξερουμε τι αφηνουμε πισω με τις επιλογες μας, αυτο λεω, τιποτα αλλο.

 
 Aκου το μεσα στο συνολο, ακουγοντας το κομματι απο την αρχη.







 Αν δε σε χτυπησει το συγκεκριμενο σημειο να γουσταρεις, δε σε χτυπησε, και ειναι μια πολυ σοβαρη ενδειξη οτι δε θα σε τραβηξει αυτη η φαση να μπλεχτεις, καλυτερα, που να τρεχεις τωρα.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Αστο γιατι ειναι πιο χυμα και απο το χυμα, δεν ειναι να τα ακουει αθρωπας αυτα ?

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Πιστευεις οτι το να μαθει καποιος θεωρια, θα τον κανει να χασει την ψυχη στα δαχτυλα, ή αν δεν την εχει θα τον εμποδισει να την αποκτησει?


Πιστευω οτι το εχεις η δεν το εχεις, Τα αλλα..... ειναι ιστορια.

Άμα σου παίξω εγώ με ψυχή στον γάμο του καραγκιόζη πώς θα σου φανεί?


Οτι παιζεις στο γαμο του καραγκιοζη. Δεν θα αλλαξει αυτο.

Αν δεν παίζω στον γάμο του καραγκιόζη, κάποια θεωρία την ξέρω.


εχω δει μουσικαρες με πτυχια να παιζουν σε γαμους πολλων καραγκιοζηδων. Δυστυχως.

Θέλεις με το αυτί (ακούω τους άλλους), θέλεις με την συναναστροφή, μπορεί να μην είναι επίσημη η γνώση (με χαρτί ωδείου) αλλά την ξέρω.

Αλλιώς τι στο διάολα, πόσο κωλόφαρδος θα πρέπει να είμαι, άμα παίζω στην τύχη και δεν χτυπάω μια στις πέντε νότες λάθος?


Αυτο δεν το καταλαβα.

Κυρ πρώην-Βαρτάνη μου, αυτό το θεωρεία με έχει τυφλώσει βρε. :classic_biggrin:

Καλύτερα πλατείες ασούμε. :classic_tongue:


Εγραφα απο το κινητο χωρις τα γυαλια μου.Tragic

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
 Ειναι δεδομενο οτι δε γεννιουνται καθε μερα χεντελ, ουτε βγαζουν τα ωδεια χεντελ, γιατι θα ειχε γεμισει ο κοσμος χεντελ. Τον προσωπικο σου αγωνα δινεις για βελτιωση, εναν ματαιο κατα πασα πιθανοτητα αγωνα, και οπου βγει. Τα εργαλεια διαλεγεις και πορευεσαι, τιποτα παραπανω, καμια εγγυηση, καμια σιγουρια, οποιος σου πει οτι θα σε κανει μουσικαρα με τα μαθηματα σε κοροιδευει, η προσπαθεια σου θα σε κανει, η αισθητικη σου, και θα σε κανει το καλυτερο που μπορεις και που θα σε αφησει η ζωη, αλλα δεν πειραζει, υπηρξε ο χεντελ και η παρεα του, οι μπητλς, και τοσοι αλλοι, εχει η ανθρωποτητα μουσικη για 1000 ζωες και για ολα τα γουστα, δε θα της λειψουμε εμεις, το μονο σιγουρο.

 
 Aκου το μεσα στο συνολο, ακουγοντας το κομματι απο την αρχη.

 Αν δε σε χτυπησει το συγκεκριμενο σημειο να γουσταρεις, δε σε χτυπησε, και ειναι μια πολυ σοβαρη ενδειξη οτι δε θα σε τραβηξει αυτη η φαση να μπλεχτεις, καλυτερα, που να τρεχεις τωρα.


το ειχα ψαξει πολυ ενα καιρο με κλασικη λογω αισθηματος αλλα δεν προκανε.?

 


Γράψε απάντηση...

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top