Αλλαγή δασκάλου;

Εδώ κομπλάρω να παίζω μπροστά στη γυναίκα μου... Όταν θέλω να ηχογραφήσω για να με ακούσω, όταν πατάω το record, γαμ$&@ι ο Δίας, παίζω λες και έχω Πάρκινσον... Βίντεο με cover θα κάνω;;; Με δουλέβς???


Και εγώ κομπλαρω να παίζω μπροστά στη γυναίκα, αλλά για άλλους λόγους, Γιαυτό όταν είμαι σπίτι πιάνω πάντα κιθάρα με χρώμα sunburst, και αποφεύγω κίτρινα, πρασινα, μπλε κλπ ?

 
Πρέπει να μάθεις τα συστατικά που φτιάχνουν ένα κομμάτι.


Εγώ θα το πω αλλιώς.

Πρέπει να καταλάβεις την λογική πίσω από το πώς φτιάχνονται τα κομμάτια, και πίσω από το πώς παίζουν κιθάρα οι κιθαρίστες στα κομμάτια.

 
ταμπλατούρα.


 Ε, να μελετησεις σοβαρα θεωρια στην... ταμπλατουρα, δε γινεται. Με τιποτα.

 Αν θελεις λοιπον να μαθεις θεωρια σαν ανθρωπος, ζητα για αρχη απο το δασκαλο σου να βγαλεις καποια κομματια με παρτιτουρα. Οχι Σαντανα και Μαντανα, ξεκινα με το Frere Jaque. Οταν θα καταλαβεις τι ειναι αυτα τα κυκλακια και τα μπαστουνακια, θα εχεις βαλει τις πρωτες απλες αλλα σωστες βασεις.

 
Εγώ θα το πω αλλιώς.

Πρέπει να καταλάβεις την λογική πίσω από το πώς φτιάχνονται τα κομμάτια, και πίσω από το πώς παίζουν κιθάρα οι κιθαρίστες στα κομμάτια.
περίπου αυτό λεω.

Δεν εννοώ τις νότες.

Πολλές φορές μέσα σε ένα κομμάτι που ακούμε, μας κλικάρει ένα γύρισμα, μια αλλαγή κλπ.

Θυμάμαι μικρός οι μετατροπίες ήταν κάτι που πάντα με εντυπωσίαζε.

Ή μια αλλαγή τόνου, ή μια αναίρεση.

Δεν καταλάβαινα τι ήταν.

Όμως έπρεπε να ψάξω να το βρώ. Δάσκαλο δεν είχα. Μπορεί να περνούσαν και 3 χρόνια μέχρι να το μάθω.

Επίσης ακόρντα.

Όταν ήμουν 9 χρονών ήξερα ματζόρε, μινόρε και 7η ήταν novelty.

Πέρασε πολύς καιρός να πάω παρακάτω και ευτυχώς υπήρχε το The beatles complete

 
 Ε, να μελετησεις σοβαρα θεωρια στην... ταμπλατουρα, δε γινεται. Με τιποτα.

 Αν θελεις λοιπον να μαθεις θεωρια σαν ανθρωπος, ζητα για αρχη απο το δασκαλο σου να βγαλεις καποια κομματια με παρτιτουρα. Οχι Σαντανα και Μαντανα, ξεκινα με το Frere Jaque. Οταν θα καταλαβεις τι ειναι αυτα τα κυκλακια και τα μπαστουνακια, θα εχεις βαλει τις πρωτες απλες αλλα σωστες βασεις.
Ξέρω αξίες, παύσεις κλπ... οι ταμπλατούρες έχουν από πάνω την παρτιτούρα. Νότες στην παρτιτούρα δεν ξέρω να διαβάζω

 
Ξέρω αξίες, παύσεις κλπ... οι ταμπλατούρες έχουν από πάνω την παρτιτούρα. Νότες στην παρτιτούρα δεν ξέρω να διαβάζω


αυτό σου λέει.

Με το φρερ-ε ζακ-ε

που είναι συλλαβισμός θα μάθεις.

Με το εβρόπα....δεν

 
Μπορεί να είναι "εύκολη" για κιθάρα, αλλά θα πρέπει να πας σε πεντάγραμμο κάποια στιγμή


Γιατί να το κάνει αυτό? ΟΚ, είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για να κατανοήσει την έννοια του μετρου και του ρυθμού, αλλά εάν θέλει να μάθει σύντομα να παίζει κιθάρα, δεν θα τον ωφελήσει. Θα του τρώει χρόνο, και θα προχωρά με ρυθμούς χελώνας, κατι που δεν είναι στόχος του. Το έχω δοκιμάσει πρόσφατα, και απλά δεν ήταν για μένα.

Το πεντάγραμμο είναι ο γραπτός λόγος την μουσικής γλώσσας. Όταν τον γνωρίζεις, μπορείς να γράψεις και δοκίμιο. Αλλά εάν έχεις στόχο να πάς ένα ταξίδι να βρεις την Ιταλίδα που γνώρισες το καλοκαίρι, και θες να μάθεις Ιταλικά, δεν πας σε φροντιστήριο ξεκινώντας από το Α junior. ?

Δεν λέω οτι δεν είναι το σωστό να μαθει πεντάγραμμο. Προφανώς, έτσι θα μάθει σωστά τη μουσική, σε βάθος χρόνου. Έχει όμως αυτόν τον χρόνο να διαθέσει? Θα τον ικανοποιεί να διαβάζει στο πεντάγραμμο και να παίζει ένα απλό κομμάτι? Ή θα θέλει να κάνει περισσότερα με τα χέρια του, και όλη αυτή η "καθυστέρηση" θα τον αποθαρρύνει?

 
Πολυ ωραια, εχεις ηδη λοιπον ενα σημαντικο κομματι, τη ρυθμικη αγωγη, πολυ ωραια.

 Επειδη ομως εκτος απο τη ρυθμικη αγωγη υπαρχουν και οι κλιμακες , τα διαστηματα και ολα τα καλουδια, και εκει ειναι η παρτιτουρα ΠΟΛΥ ΑΝΩΤΕΡΗ, γιατι βλεπεις ΝΟΤΕΣ και οχι ταστα, η μουσικη ειναι ΝΟΤΕΣ, δεν ειναι πιασιματα, το ντο στην παρτιτουρα ειναι ντο ειτε παιζεις κιθαρα, ειτε βιολι, ειτε τραγουδας, ενω το πρωτο ταστο της σι χορδης δε λεει τιποτα ουτε στο βιολιστη, ουτε στον τραγουδιστη. Η θεωρια λοιπον ειναι αυτο που ενωνει τους μουσικους, ειναι το κοινο πεδιο ολων των φωνων και των οργανων, και οπως καταλαβαινεις δεν μπορει να εκφραστει οικουμενικα με ενα καθαρα κιθαριστικο εργαλειο, οποτε με λιγα λογια frere jaque

 
Ξέρω αξίες, παύσεις κλπ... οι ταμπλατούρες έχουν από πάνω την παρτιτούρα. Νότες στην παρτιτούρα δεν ξέρω να διαβάζω


Ούτε εγω ξέρω και δεν έχω σκοπό να μάθω τώρα στα γεράματα. Μακάρι να τις είχα μαθει όταν έπρεπε. Τώρα έχω με σημαντικότερα πράγματα να ασχοληθώ (με το παίξιμο δλδ).

 
Γιατί να το κάνει αυτό? ΟΚ, είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για να κατανοήσει την έννοια του μετρου και του ρυθμού, αλλά εάν θέλει να μάθει σύντομα να παίζει κιθάρα, δεν θα τον ωφελήσει.




 Για να μαθει συντομα κιθαρα, και μαλιστα σαντανα και ροκ διαολια, σιγουρα δε θα τον ωφελησει. Για να μαθει θεωρια, ειναι απαραιτητο.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Να πω και γω την άποψή μου.
Καταρχάς, ΣΙΓΟΥΡΑ θα πρέπει να του πεις το ότι χάνεσαι στη θεωρία. Ας φάτε ένα μάθημα στα πολύ βασικά, κράτα σημειώσεις να μελετήσεις μόνος, και από το επόμενο μάθημα βάλτε τη μέσα σιγά σιγά, και θα έρθει κάποια στιγμή να δέσει. Δε χρειάζεται να του πεις κάτι συγκεκριμένο. Μπορείς όμως να αναφέρεις σε κάποια περίσταση, ότι - να, αυτό που μου δίχνεις εδώ θα ήθελα να το καταλάβω πιο βαθιά.

Νομίζω ότι επειδή ίσως επειδή σε βλέπει πιο μεγάλο, να μη θέλει να σε μπλέξει με θεωρίες, γιατί καλώς ή κακώς οι περισσότεροι θέλουν απλά να μάθουν να γρατζουνάνε. Αρκετές φορές υπάρχει και μια έχθρα προς τη θεωρία, οπότε μπορεί να έχει "μάθει" να διδάσκει έτσι.

Κατ' εμέ, σίγουρα δεν πρέπει να μείνεις σε tabs. Είναι πολύ περιορισμένα, και αν θες πραγματικά να κατανοήσεις - έστω και απλή - μουσική θεωρία, τότε θα πρέπει να πας στις νότες. Όχι γιατί πρέπει να βλέπεις νότες και να παίζεις prima vista, αλλά γιατί θα σε βοηθήσει στο να καταλάβεις τις σχέσεις και τη λογική μεταξύ όλων αυτών που παίζεις.

 
Γιατί να το κάνει αυτό?\


προσωπικά από τότε που άρχισα να καταλαβαίνω περισσότερο τη θεωρία και το πεντάγραμμο, ξεκλειδώθηκαν πολλά πράγματα που τα ήξερα μηχανικά (και αξιωματικά, για να αναφερθώ στα προηγούμενα) και άρχισα να καταλαβαίνω γιατί γίνονται και ότι δεν γίνονται απλώς για να γίνονται

 
Όχι γιατί πρέπει να βλέπεις νότες και να παίζεις prima vista


 ΑΚΡΙΒΩΣ, ακριβεστατα, δε μιλαω να μπεις σε τριπακι μεγαλο, αλλα να μπορεις να συννενοηθεις σε ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ επιπεδο, για να κατανοησεις τις λειτουργιες που κρυβονται πισω απο τις χορδες και τα ταστα.

 Οπως λεει και ο dimsonic, για αυτο σου φαινονται αξιωματικα τωρα, γιατι πας να μπεις απο την πισω πορτα. Ξεκινα απλα με το frere jaques, και μετα ολα θα σου φαινονται λογικοτατα.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
 Για να μαθει συντομα κιθαρα, και μαλιστα σαντανα και ροκ διαολια, σιγουρα δε θα τον ωφελησει. Για να μαθει θεωρια, ειναι απαραιτητο.


Το πρώτο έχει στόχο. Βέβαια, πρέπει να μάθει κάποια βασικά θεωρητικά κομμάτια, και πως το ένα "επικοινωνεί" με το άλλο. Πρέπει να μαθει την ταστιέρα, δηλαδή τη βασική θεωρία μεταφρασμένη σε "πατήματα" πανω στην κιθάρα. Αυτά αρκούν για να ξεκινήσει και να μπορεί να γίνει ένας πολύ καλός παίχτης. Το πεντάγραμμο, μπορεί να τα πλαισιώσει όλα αυτά, μόνο και μόνο ως γραπτή αποικόνιση του τι εξηγεί με λόγια ή ήχους, ο δάσκαλος. 

Στην πορεία, παίζοντας και ψάχνοντας θα εχει συνεχώς νεες απορίες, και θα έχει την ευκαιρία να αναβαθμίζει τις γνώσεις του. Δεν είναι ο "ορθόδοξος" τρόπος, αλλά ο γρήγορος και αυτός που ταιριάζει στον φίλο.

 
Ξέρω αξίες, παύσεις κλπ... οι ταμπλατούρες έχουν από πάνω την παρτιτούρα. Νότες στην παρτιτούρα δεν ξέρω να διαβάζω
Το κλπ… τι άλλο είναι; Σίγουρα θα καταλάβαινες τι σου έλεγε ο δάσκαλος αν ήξερες θεωρία η οποία δεν είναι πολύ δύσκολη. Αποτελείται από τρεις ενότητες: Συγχορδίες, Κλίμακες, Διαστήματα.

Αν μάθεις από τι νότες αποτελείται κάθε συγχορδία μιας κλίμακας και τι την κάνει μείζονα, ελάσσονα, αυξημένη ή ελαττωμένη.

Αν μάθεις τα είδη των διαστημάτων: μεγάλο, μικρό, καθαρό, ελαττωμένο, αυξημένο

Και αν μάθεις πώς σχηματίζονται οι κλίμακες. Π.χ. ΤΤΗΤΤΤΗ κάνει μία ματζόρε κλίμακα. Ποια είναι η σχετική ελάσσονα;

Τότε πιστεύω θα καταλαβαίνεις αρκετά που σου λέει ο δάσκαλος ΑΚΟΜΑ και αν αυτός δεν τα ξέρει πολύ καλά (παίζει κι αυτό).

Και ίσως λίγα εισαγωγικά αρμονίας: βαθμίδες, δεσπόζουσα, προσαγωγέας, τονική, μετατροπία.

 
Άλλαξε Δάσκαλο.

Παρόλο που έχω κάνει "καριέρα" παίζοντας covers, ποτέ δεν κατάλαβα την ανάγκη για covers στα μαθήματα ως αυτοσκοπό. Για να γίνει αρμονική ανάλυση ναι, αλλά απλά για να γίνει αναπαραγωγή δεν υπάρχει σχεδόν καμία χρησιμότητα και χάνεται κάθε είδους δημιουργικότητα.

Μάθε θεωρία (τα βασικά είναι πολύ απλά) ώστε να καταλαβαίνεις τι γίνεται και μετά θα μπορείς να παίξεις σχεδόν όλο το rock ρεπερτόριο. Όχι όμως μόνος σου από βιβλία (αν είναι να το κάνεις έτσι ποιο το νόημα του δασκάλου) αλλά με έναν δάσκαλο της προκοπής.

 
 Το κακο με την προσεγγιση σε στυλ "θα μαθω θεωρια στην ταστιερα" ειναι οτι χανεις χρονο, ΠΟΛΥ χρονο., και ο τελικος στοχος ειναι χαμηλα, ΠΟΛΥ χαμηλα. Δεν ειναι η κιθαρα το καταλληλο εργαλειο για μια διεξοδικη θεωρητικη προσεγγιση ετσι και αλλιως.

 ΟΜΩΣ, ενας καλα μελετημενος τετοιος κιθαριστας, μπορει να εχει μια θεωρητικη επαρκεια ωστε να μπορει να λειτουργει σε ενα πλασιο μπαντας, να βρισκει τα ακκορντα του, τις κλιμακες του, να ριχνει τα σολακια του, ολα καλα. Αν αυτος ειναι ο στοχος του, και γιατι να μην ειναι δηλαδη, τοτε ας το παρει αποφαση οτι η θεωρητικη του προσεγγιση θα ειναι τυπου "αξιωματα που δουλευουν", και ολα καλα.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Το κακο με την προσεγγιση σε στυλ "θα μαθω θεωρια στην ταστιερα" ειναι οτι χανεις χρονο, ΠΟΛΥ χρονο., και ο τελικος στοχος ειναι χαμηλα, ΠΟΛΥ χαμηλα. Δεν ειναι η κιθαρα το καταλληλο εργαλειο για μια διεξοδικη θεωρητικη προσεγγιση ετσι και αλλιως.


Μα κιθάρα θέλει να μάθει το παλικάρι, όχι πχ πιάνο. Εάν ήθελε να μάθει πιάνο θα ήταν εντελώς διαφορετική η συζήτηση, όπου θα με έβρισκες πιο συμφωνο στην προσέγγιση διδασκαλίας που θα έπρεπε να ακολουθήσει.

Στην κιθάρα είναι πιο απλά και ξεκάθαρα τα πράγματα και απαιτούνται συγκεκριμένες βασικές γνώσεις για να μπορείς να κάνεις σχεδόν τα πάντα σε επίπεδο μπάντας κλπ. Μιλάω εστιάζοντας στο τι ζητά ο op, και όχι τι είναι ιδανικό.

 
Πέραν όλων των ωραίων που αναφέρουν οι συνάδελφοι παραπάνω, προσωπικά θεωρώ ότι η ταμπλατούρα είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να κάνει ένας κιθαρίστας στον εαυτό του. Εκτός του ότι είναι η επιτομή του πασαλήματος, είναι και τρομερά δύσκολη στο διάβασμα σε σχέση με την παρτιτούρα. Δηλαδή προκειμένου να αποφύγουμε το "δύσκολο" πεντάγραμμο, πήγαμε και φτιάξαμε μια απερίγραπτη ανωμαλία που δένει τον εγκέφαλο του κιθαρίστα κόμπο και του περιορίζει τη μουσική σκέψη σε εγκληματικό βαθμό, για να μάθει να παίζει το enter sandman στο δεύτερο μήνα.

Όταν και αν αποφασίσει βέβαια να το πάει λίγο παραπέρα, η ζημιά έχει ήδη γίνει και προκειμένου να σταματήσει να βλέπει τη μουσική μόνιμα μέσα από έξι γραμμές με αριθμούς απάνω, θέλει γιόγκα, νίντζα και σαμουράι μαζί.

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top