Μήπως όμως αυτό είναι και το λάθος στην όλη υπόθεση;Πάει δηλαδή ο άλλος σ' ένα μαγαζί, να ακούσει ένα ποικίλο πρόγραμμα.
Θα του παίξουν και την γερακίνα, αλλά θα του παίξουν και σύγχρονα χιτάκια, αυτό θέλει, δεν θέλει να ακούει όλη νύχτα πχ δημοτικά με το κλαρίνο να του σκίζει το τύμπανο, θέλει κι άλλους ήχους, μοντέρνους.
Θέλει να δει και το μπουτάκι της τραγουδίστριας, κλπ.
Εγώ αν πάω συνειδητοποιημένα σε ένα μαγαζί για να ακούσω ζωντανά κρητικά ή ηπειρώτικα π.χ., σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελα ποικιλία γιατί πάω στο συγκεκριμένο μαγαζί για να ακούσω αυτό το συγκεκριμένο πρόγραμμα.
Μήπως και οι ακροατές δεν ξέρουν τι πραγματικά θέλουν;
ή Μήπως εμείς που ασχολούμαστε με την μουσικοί είμαστε οι μόνοι που γκρινιάζουν για τέτοια θέματα, ενώ ο μέσος ακροατής δεν έχει κανένα θέμα να ακούσει τα πάντα αχταρμά;