• Το Noiz σας εύχεται χρόνια πολλά και ένα ευτυχισμένο 2025! 🎊

Τι τρώτε σήμερα/τώρα?

Σήμερα έχω fuck-yes, with a twist (σπυρωτές, πηγμένες στο κάρυ) με ψιλοκομμένο κρεμμύδι και κουνουπίδι.

Πάντα στο γνωστό κατσαρόλι που χρησιμοποιώ για πιάτο σε τέτοια φαγητά.

Από όταν ανακάλυψα τι κάνει το κάρυ στην κλασσική συνταγή για fuck-yes, δεν μπορώ χωρίς αυτό πια.

Πραγματικά είναι άλλο φαγητό, δεν υπερβάλλω.

Καλή η δάφνη και το σκορδάκι, αλλά σαν το κάρυ δεν υπάρχει τίποτα άλλο.

Μου αρέσει να τις κάνω σπυρωτές (με τις σούπες δεν τα πάω καλά), και να τις συνοδεύω με διάφορα.

Και ο κράσος πάλι θα είναι αρκετός, μαζί με τον φέτο, και ο κουνούπιδος (που συνοδεύει τις fuck-yes) θα συνοδευτεί επίσης με τζάτζικο.

DSC00232.jpg


 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
αλλά σαν το κάρυ δεν υπάρχει τίποτα άλλο.


Να πάρεις να δοκιμάσεις και πράσινο κάρυ (paste) ταυλανδεζικο που είναι turbo pro αλλά και το πιο γλυκό ιαπωνικό (Αυτό που μοιάζει με μπάρες σοκολάτας), έχουν ενδιαφέρον. 

 
Να πάρεις να δοκιμάσεις και πράσινο κάρυ (paste) ταυλανδεζικο που είναι turbo pro αλλά και το πιο γλυκό ιαπωνικό (Αυτό που μοιάζει με μπάρες σοκολάτας), έχουν ενδιαφέρον. 


+1!

Το καρυ σηκωνει πολυ ψαξιμο, μιας και δεν ειναι οσο συγκεκριμενο οσο νομιζει πολυς κοσμος. Ειναι μειγμα μπαχαρικων και ως εκ τουτου μπορει να διαφερει τρομερα απο περιοχη σε περιοχη , ακομα και οταν μιλαμε για την τυπικη σκονη - δεν αποτελει αλεσμα ενος συγκεκριμενου μπαχαρικου αλλα πολλων. Οταν πιασεις τα curry pastes δε, εκει γινεται ο κακος χαμος!

Στην Ινδια παιζει το καθε σπιτι να εχει και καμια ντουζινα δικες του συνταγες για curry (μιλαω παντα για το ιδιο το spice mix ή εστω το paste που αποτελει την βαση, οχι για πιατα/φαγητα curry που μπορει να το χρησιμοποιουν). Απο τους πιο συνηθισμενους τυπους ειναι το Madras curry και το Garam Masala. Θα τα απλοποιησω τωρα τραγικα αλλα μπορεις να σκεφτεις το Madras σαν το πιο τυπικο eastern curry με σχετικα πιο εντονες νοτες απο ginger και chilli ενω το Garam Masala φερνει πιο πολυ σε μεσανατολιτικες γευσεις με πιο εντονο καρδαμο και κυμινο, και συνηθως δεν καιει ιδιαιτερα (ισως και καθολου). Παρεμφερες με το Garam Masala ειναι και το Ras El Hanout, που θα το βρεις στη Μεση Ανατολη και τη Βορεια Αφρικη. Στην Καραιβικη παλι χρησιμοποιουν δικο τους curry που συνηθως εχει πολυ πιο εντονες νοτες κανελλας και μοσχοκαρυδου, ειναι εξαιρετικο αλλα ισως πιο δυσκολο να το βρεις. 

Οι Ταυλανδοι χρησιμοποιουν curry pastes, με τα πιο τυπικα το πρασινο και το κοκκινο - αυτα ειναι ουστιαστα mix απο dried spices και φρεσκα υλικα. Ειναι πολυ πιο φλωραλ (sic) με εντονο το ginger, το galangal και το lemongrass - ειναι επισης συχνα ΠΟΛΥ spicy, δεν αστειευονται. Οι Ιαπωνες (και ενιοτε και οι κινεζοι) χρησιμοποιουν το curry πολυ σε μορφη roux, που εχει παγωσει σε μπλοκ σαν σοκολατα οπως ειπε ο SF. Αυτο ειναι ουσιαστικα λαδι με αλευρι (roux) και curry spices οποτε το προσθετεις σε νερο/ζωμο και με το που διαλυθει πηζει/χυλωνει. Προσωπικα το λατρευω και ειναι ισως η αγαπημενη μου μορφη curry. Το εμαθα και στους δικους μου και παιζει να το φτιαχνουν και πιο συχνα απο μενα πλεον. 

Παραδειγμα πχ για japanese curry σχετικα απλο με λιγα μερακλιδηκα touches:



Το ωραιο με ολα αυτα ειναι οτι μπορει να θελουν λιγο ψαξιμο για να τα βρεις (ισως να μην τα εχει το μινιμαρκετ της γειτονιας ?) αλλα κατα τα αλλα δεν εχουν καποιο ιδιαιτερο κοστος, ειναι pantry goods και κρατανε καιρο - με ενα βαζακι thai curry paste παιζει να φτιαξεις και 5-6 κατσαρολες φαι. Γεμιστε τα ντουλαπια!

 
Το καρυ δεν αποτελει αλεσμα ενος συγκεκριμενου μπαχαρικου αλλα πολλων.


Αυτό ακριβώς.

Κάποια από αυτά τα μπαχαρικά, όπως τον κουρκουμά (που δίνει και το χαρακτηριστικό χρώμα στο κάρυ), τα βάζω παντού.

Αλλά με τις fuck-yes, και μάλιστα στην κλασσική ελληνική συνταγή, δεν πίστευα ποτέ ότι θα έκανε τέτοια διαφορά.

Προτρέπω όσους δεν το έχουν χρησιμοποιήσει σε αυτή την συνταγή να το κάνουν, και θα πάθουν πλάκα.

 
Αλλά με τις fuck-yes, και μάλιστα στην κλασσική ελληνική συνταγή, δεν πίστευα ποτέ ότι θα έκανε τέτοια διαφορά




Ειναι must....ασε που το ΚΥΜΙΝΟ που περιεχει σε μεγαλες ποσοτητες (και το οποιο ειναι φυσικα ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ για ΟΛΑ τα οσπρια)ειναι και antiKLanin agent.....?

 
Ότι πρόλαβα να φωτογραφίσω...

Να έχεις φάει τη ζωή σου για να γίνεις μάγειρας της προκοπής και να έχεις την οικογένεια να σου ζητά επίμονα  "μακαρόνια με σάλτσα "  γιατι ειναι το "καλυτερο φαί σου μπαμπα" ?

Συνταγη για ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ μακαροναδα σε 15 λεπτα.

Σε ελαιολαδο και σε ΠΟΛΥ χαμηλη φωτια τσιγαριζουμε για 2 λεπτα μια κουταλια πολτο σκορδου,1 γεματη κουταλια της σουπας πελτε,μπουκοβο καυτερο ( ο μικρος θελει μπουκοβο με σαλτσα και οχι σαλτσα με μπουκοβο οποτε εγω βαζω μια κουταλια του γλυκου σχεδον) και 3 ΑΝΤΖΟΥΓΙΕΣ (το απαραιτητο για να απογειωθει η συνταγη)  .

Προσθετουμε μιση κουπα βραστο νερο και μολις αρχισει να κοχλαζει ανακατευουμε καλα "σπαζοντας" και λοιωνοντας τις αντζουγιες και μετα προσθετουμε ενα κουτι πασάτα (ή φρεσκιες ντοματες στον τριφτη αν ειναι καλοκαιρι και εχουμε πολυ ωριμες ντοματες αλλα εγω βαριεμαι και παντα χρησιμοποιω "ντοματες στον τριφτη σε κουτι" )

Σιγοβραζουμε για 15 λεπτα,βασικα για οσο κανει να βρασει το νερο για τα μακαρονια και για οσο βραζουν τα μακαρονια..

Ολα τα ζυμαρικα κανουν αλλα οι πενες ταιριαζουν καλυτερα κατα τη γνωμη μου....τις βραζουμε σε μπολικο ΚΑΛΑ αλαστισμενο νερο για 10 λεπτα και στα τελευταια 2 παίρνουμε 3-4 κουταλιες της σουπας απο το νερο τους και τον προσθετουμε στη σαλτσα που βραζει για να δεσει ακομα καλυτερα...

Στραγγίζουμε τα ζυμαρικα ,βαζουμε την σαλτσα στην κατσαρολα που τα βρασαμε και ριχνουμε τα μακαρονια ΜΕΣΑ στη σαλτσα (ΠΟΤΕ την σαλτσα πανω απο τα μακαρονια στο πιατο,κριμα ειναι)..ανακατευουμε καλα και ετοιμο.  

20210219_135307.jpg

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Το κάρυ κατα το βράσιμο;




Το καρυ οπως και ΟΛΑ τα μπαχαρικα (πλην του μαυρου πιπερΓιου) ΠΑΝΤΑ το ΣΩΤΑΡΟΥΜΕ πρωτα με λαδι ή βουτυρο...για να βγαλει τα αρωματα του...

Αναλογια οσο αντεχεις και αναλογα με το μειγμα ,αν ειναι ΠΟΛΥ καυτερο ξεκινα με μιση κουταλια του γλυκου....σε κλασσικα ινδικα φαγητα που μπαινει και γαλα καρυδας που το σπαει λιγακι βαλε μια (μιλαμε παντα για πολυ καυτερο καρυ αν ειναι mild βαζεις φυσικα περισσοτερο)

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Το κάρυ κατα το βράσιμο;

Τι αναλογία;


Εγώ το βάζω κατά το βράσιμο.

Με το μάτι το ρίχνω, ρίχνω μπόλικο πάντως (πολύ περισσότερο από πιπέρι).

Μιλάω για mild, όχι ιδιαίτερα καυτερό κάρυ.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Οπως ίσως πήρατε μυρωδιά, η κουβέντα πλέον γίνεται στο Epicure club. Για τους λάτρεις του καλού φαγητού και ποτού. Τους Επικούρειους. 

Cheers!

Δεν αλλάζει τίποτα στην κουβέντα απλά μαζευόμαστε οι ενδιαφερόμενοι.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Οπως ίσως πήρατε μυρωδιά, η κουβέντα πλέον γίνεται στο Epicure club. Για τους λάτρεις του καλού φαγητού και ποτού. Τους Επικούρειους. 


Πως και δεν το έκανες Lucullus club?

Νομίζω ότι είναι πιο ταιριαστό.

 
Epicureanism argued that pleasure was the chief good in life.[8] Hence, Epicurus advocated living in such a way as to derive the greatest amount of pleasure possible during one's lifetime, yet doing so moderately in order to avoid the suffering incurred by overindulgence in such pleasure.[8] Emphasis was placed on pleasures of the mind rather than on physical pleasures.

Although Epicureanism is a form of hedonism insofar as it declares pleasure to be its sole intrinsic goal, the concept that the absence of pain and fear constitutes the greatest pleasure, and its advocacy of a simple life, make it very different from "hedonism" as colloquially understood.


So famous did Lucullus become for his banqueting that the word lucullan now means lavish, luxurious and gourmet.


Θεωρώ πως ο πρώτος εκπροσωπεί το νήμα περισσότερο.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Ωραίες αυτές οι πληροφορίες για τα Κάρυ - είστε άπαιχτοι 

Για αύριο

Προάριστο Καγιανάς με φρέσκο ψωμί 

Μεσημέρι με τους συνήθεις δυο φίλους και αδερφούς  - ψιλοκομμένο μαρούλι με υπέρβολικά μεγάλη ποσότητα από φρέσκα κρεμμυδάκια - λάδι αλάτι ξύδι 

Ένα πυρέξ παστίτσιο με Syrah 

Κιαπέ ρούμι και καπνά 

ΚΑΚΟΥΡΓΑ ΚΕΝΟΝΙΑ 

 
Για πάμε ....

Κριθαράκι σωτέ, με πιπεριές Φλωρίνης και μανιτάρια, σε ζωμό κοτόπουλου του οποίου τα ψιλοκομμένα κομματάκια έχει μέσα (έβρασα δυο μπουτάκια).

Θα συνοδευτεί με σαλάτα από πολύ ψιλοκομμένο λάχανο, καρότο, πιπεριά, με λίγα πολύ ψιλοκομμένα τουρσάκια, με dressing γιαούρτι στραγγιστό με μπαλσάμικο και καπνιστή πάπρικα (το ελάχιστο λάδι και σκορδάκι εξυπακούονται).

DSC00234.jpg


Άντε γεια ......

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Εξαιρετικά τα φαγητά, οι συνταγές και η δημιουργική φαντασία των συμμετεχόντων. Δείχνει ανθρώπους με γούστο, μεράκι και διάθεση για γαστρονομικό πειραματισμό. Δυστυχώς όμως, ο τίτλος που επιλέγει για αυτή την όμορφη παρουσίαση γαστρονομικών γούστων, προσβάλλει βάναυσα ένα από τα μεγαλύτερα και πλέον παρεξηγημένα μυαλά της Ελληνιστικής περιόδου. Αναφέρομαι στον τιτάνα Επίκουρο, τον φιλόσοφο που ο μεγαλύτερος εν ζωή ψυχίατρος, ο Irving Yalom έχει αποκαλέσει ως τον μεγαλύτερο ψυχοθεραπευτή όλων των εποχών. Φαίνεται λοιπόν πως η επιλογή του τίτλου ήταν άστοχη και άκρως προσβλητική όχι μόνο για τον Επίκουρο και την προσφορά του αλλά και όλους όσους είναι φίλιοι ως προς αυτήν.

Όπως ο ίδιος ο Επίκουρος είχε δηλώσει, με την έννοια της ηδονής δεν αναφέρεται σε σωματικές απολαύσεις, σε πλούσια γεύματα ,σε ξεφαντώματα και σε ξεσαλώματα. Για τους γνωρίζοντες, η Επικούρεια ηδονή είναι το αντίθετο της οδύνης και σημαίνει απουσία του σωματικού και του ψυχικού πόνου και κυρίως η αταραξία τα ψυχής και η αφοβία.

Σε επιστολή του προς τον Μενοικέα ο Επίκουρος γράφει:

«Όταν λέμε ότι σκοπός είναι η ηδονή, δεν εννοούμε τις ηδονές του ασώτου και αυτές που βρίσκονται μέσα στις απολαύσεις, όπως νομίζουν μερικοί που το αγνοούν και δεν το παραδέχονται ή είναι κακώς πληροφορημένοι. Αλλά εννοούμε να μην πονάει το σώμα και να μην ταράσσεται η ψυχή».










Είναι γεγονός ότι ο Επίκουρος κατασυκοφαντήθηκε από αντίπαλες φιλοσοφικές σχολές (τους Στωϊκούς κυρίως) αλλά και από το Χριστιανικό κόσμο. Σήμερα όμως υπάρχει διαθέσιμη πολύ βιβλιογραφία που βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Συνεπώς, είναι αδικαιολόγητη η οποιαδήποτε ταύτισή του με πλούσια γεύματα όταν ο ίδιος χρησιμοποιούσε άλμη για να βρέχει το ψωμί του και να τρέφεται λέγοντας μάλιστα πως αυτό ήταν υπέρ του δέοντος αρκετό γι’ αυτόν.

Με την ευκαιρία λοιπόν αυτή, να σας συστήσω και στα φιλαράκια μου, του «Κήπου της Αθήνας». Παραθέτω λοιπόν τον σύνδεσμο για όποιον επιθυμεί να μάθει περισσότερα για τον Επίκουρο και τη φιλοσοφία του:

https://www.epicuros.gr/arthra/a_arthra_edone13.htm

https://www.epicuros.gr/index.html

 

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top