- Μηνύματα
- 22,255
- Πόντοι
- 2,148
δυστυχώς δεν σώζεται. Και μάλλον θα μας έπεφτε μικρό.Αυτά τα πουλόβερ (της εποχής εκείνης δηλ) είναι ό,τι πιο γουστόζικο υπήρξε ποτέ σε ρούχο. Μιλάμε για την επιτομή της κομψότητας. Ειλικρινά το λέω. Προσπαθώ να βρω πάντα για να πάρω.
KΑΙ ΑΥΤΑ! Όντως.δυστυχώς δεν σώζεται. Και μάλλον θα μας έπεφτε μικρό.
αντίθετα εγώ τρελλαίνομαι με εκείνα τα παντελόνια.
όχι....επιμηκύνθηκαν αποτόμως αργότερα αφού.... πουλήθηκε το πιάνοΤο έτρωγε όλο το φαΐ του ο μάστορας.?
Κοιτάω κι εγω κατι παλιές φωτογραφίες μου και λεω, μα είναι δυνατόν να έχουμε υπάρξει το ίδιο άτομο;
Τα λουκανικάκια τα έχεις ακόμα;
Πω...πω... τι μου θύμισες τώρα! Μιλάμε για πολύ (σχετικό) πουλόβερ το καιρό εκείνο.Αυτά τα πουλόβερ (της εποχής εκείνης δηλ) είναι ό,τι πιο γουστόζικο υπήρξε ποτέ σε ρούχο.
πρόλαβες ποδιά?Πω...πω... τι μου θύμισες τώρα! Μιλάμε για πολύ (σχετικό) πουλόβερ το καιρό εκείνο.
Βέβαια όλοι εμείς που προερχόμαστε από την εποχή της σχολικής ποδιάς, λίγο- πολύ ήμασταν ντυμένοι πανομοιότυπα ?
Ρε μιλάμε ότι έχω φετίχ με δαύτα. ?Πω...πω... τι μου θύμισες τώρα! Μιλάμε για πολύ (σχετικό) πουλόβερ το καιρό εκείνο.
Βέβαια όλοι εμείς που προερχόμαστε από την εποχή της σχολικής ποδιάς, λίγο- πολύ ήμασταν ντυμένοι πανομοιότυπα ?
Μια από τα ίδια- στο Δημοτικό. Αλλά δεν θυμάμαι σε ποια τάξη ήμουν όταν καταργήθηκε.πρόλαβες ποδιά?
εγώ μόνο στο Δημοτικό.
Μαλλον ειμαστε συνομηλικοιΜια από τα ίδια- στο Δημοτικό. Αλλά δεν θυμάμαι σε ποια τάξη ήμουν όταν καταργήθηκε.
Και βέβαια είχα προλάβει και το εξαήμερο σχολείο (μπρρρρ...) ?, μέχρι που έγινε πενθήμερο και μάθαμε το ΣΚ.
Το πιο σημαντικό ξεχάσατε: δεν ήταν οι ποδιές, δεν ήταν το Σάββατο (ψέματα, ήταν! ), είχαμε και το πολυτονικό!! Το οποίο πάνω που το είχαμε κουτσομάθει, έπρεπε μετά να το ξεχάσουμε....
Φίλος, κρύβε λόγια γιατί καρφώθηκες και εσύ (σύντροφε συν γερούνδιε) ?Όταν σχολάγαμε Σάββατο μεσημέρι, έτρεχα σαν τρελός στο σπίτι να προλάβω Αργυρίου με Αγγλικό ποδόσφαιρο.
Κάτι Νόριτς - Μπέρμιγχαμ ήταν άχαστα.
Το πιο ευκολοΤο πιο σημαντικό ξεχάσατε: δεν ήταν οι ποδιές, δεν ήταν το Σάββατο (ψέματα, ήταν! ), είχαμε και το πολυτονικό!! Το οποίο πάνω που το είχαμε κουτσομάθει, έπρεπε μετά να το ξεχάσουμε....