Παράξενη η ζωή...
Με 2 ωρες υπνο, βγαίνω εξω να κανω γρηγορα κατι δουλειες, γυριζω βαζω στην χύτρα ταχυτητας να κανω ρεβυθια κοκκινιστα. Τελειώνουν, ας πλυνω τα πάντα τωρα λεω, που μπορώ να σταθώ ακομα.
Σχετικά καινουρια η χυτρα (αντε να την εχω χρησιμοποιησει 10-12 φορές), είχε πιασει κρουστα στον πατο εσωτερικα. Τριψιμο με σφουγγαρακι (ΟΧΙ την σαγρε πλευρα, θα μαμαγε τον πατο και μετα θα κολλαγε οποιοδηποτε φαί στο αψε σβήσε), δεν εγιναν πολλα πραγματα...
Να βαλω συρμα με τιποτα, θα μου την εσκιζε...και επάνω στην αυπνία μου, σκεφτομαι, πριν απο καμία 20αρια χρόνια, είχα παρει απο αμέρικα μια σεβαστη ποσότητα Steel Wool #0000 για να γυαλίζω τα νικελ (μέχρι και πριν απο μερικά χρόνια) τάστα των οργάνων μου.
Αυτο ήταν, 3 λεπτά υπόθεση, σαν καινουρια...
Προβολή συνημμένου 39978
Προβολή συνημμένου 39979
Και σκεφτόμουν, κοιτα πως τα φέρνει η ζωή...πλέον ολες οι κιθαρες μου εχουν ατσάλινα τάστα οπότε το steel wool μου είναι ψιλοάχρηστο...αντε μια φορα στα 2 χρόνια να σένιαρα το μπασο...αντε και καμιά κιθάρα φίλου...
Ενταξει, τώρα ξέρω οτι δεν είναι αχρηστο πλεον...lol
Αντε και καλή σας όρεξη...
Προβολή συνημμένου 39977
Δεν παιζει οτι και να είδες να ηταν δικια του, και 99% δεν θα ηταν καν εργοστασιακό.