Πώς σας επηρεάζει η ιδέα του ότι δεν θα βιώσετε ποτέ κάτι που θα θέλατε;

[noe13]

Εγώ θα πρότεινα το βιβλίο 'subtle art of not giving a fuck'... Θα σου μάθει να μη φοβάσαι να είσαι μέτριος, το 99% των ανθρώπων είναι και ότι πρέπει να μελετάς προσεκτικά που θα στρέψεις την ενέργεια σου και σε ποιον τομέα... Ισως τα πράγματα που δεν έχουμε πετύχει είναι αυτά που δεν είχαμε τη διάθεση να ξοδέψουμε την ενέργεια μας για να πετύχουμε... 

Επίσης προσωπικά έχω συμφιλιωθεί με την έννοια του ανικανοποιητου γτ είναι το καύσιμο μου για να ενεργώ... 

 

[Nekkon]

 

[cos_dr]

7 ώρες πριν, Nekkon είπε

Αυτό ισχύει για αυτούς που θέλουν να νικήσουν στη ζωή, να τη νικήσουν.

 Υπάρχουν όμως και άλλοι που απλά θέλουν να ζήσουν.

 Πιο ελεύθεροι από τα πρέπει, τα γιατί, από τα όχι και τα μη.

 Ψυχραιμία και να μην αγχωνόμαστε.

 Εκεί που όλα πάνε καλά και έχουμε επιτυχίες να σου π.χ. μια πνευμονική εμβολή που σε αφήνει ακαριαία στον τόπο και μετά τίποτα. Έτσι απλά, τέρμα.

 Ποτέ δεν ξέρουμε τι μας περιμένει γι αυτό ναι μεν να προχωράμε στο δρόμο προς την αριστεία βάζοντας στόχους και προσπαθώντας, αλλά με μέτρο και με πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μας πως η ζωή είναι μικρή και εύθραυστη.

 Και εξ άλλου ο δρόμος προς την επιτυχία και την ευτυχία είναι στρωμένος από αποτυχίες και δυστυχίες. Υπομονή, μην το σκέφτεσαι Άλεξ, πιες ένα ποτηράκι γάλα και πήγαινε για ύπνο να ξεκουραστείς ?

 

[Kanimothrios]

Δηλαδή;

Ποια είναι "πρακτικά αδύνατο να συμβούν";

Πολλά πράγματα που έχουν να κάνουν με το σώμα και τα νιάτα.

Βασικά να θυμάσαι ότι θυσιάσες (όπως όλοι οι άνθρωποι) κάποια πράγματα/ εναλλακτικές καταστάσεις για να καταφέρεις να είσαι εδώ, όποτε να μην σκέφτεσαι "τι θα γινόταν αν..". Εν τέλει ειμαστε οι επιλογές και τα βιώματά μας.

Δε θέλω να απαξιώσω κανέναν, αλλά τι είναι αυτό που θυσίασαν και μάλιστα όλοι οι άνθρωποι, για να καταφέρουν να φτάσουν που ακριβώς;

Eλάχιστοι άνθρωποι είναι αυτοί που καταφέρνουν να φτάσουν κάπου.

Στους προσωπικούς τους στόχους ή να αφήσουν το στίγμα τους ή να αποκτήσουν υστεροφημία.

Οι περισσότεροι άνθρωποι διάγουν απλούς βίους, κάποιοι από αυτούς δε, απλά υπάρχουν. 

Ισως τα πράγματα που δεν έχουμε πετύχει είναι αυτά που δεν είχαμε τη διάθεση να ξοδέψουμε την ενέργεια μας για να πετύχουμε... 

Ίσως και απλά να ήμασταν μέτριοι, ατάλαντοι ή τεμπέληδες που ξοδέψαμε την ενέργειά μας εδώ και εκεί.

Τέλος, κατανοώ το νηματοθέτη και τους προβληματισμούς του.

Είναι στην ανθρώπινη μας φύση, κυρίως αν κάποια άλλα βασικά προβλήματα είναι λυμένα.

 

[LK]

Πολλά πράγματα που έχουν να κάνουν με το σώμα και τα νιάτα.

Εϊμαι 49 και είμαι στην καλλίτερη σωματική κατάσταση από ποτέ.

Για έναν απλό λόγο.....ότι σε αυτή την ηλικία πλέον έχεις μυαλό *...όσο έχεις τεσπα?.....και μπορείς να είσαι πειθαρχημένος γιατί ξέρεις τι θες από τη ζωή σου.

Ύπνος υποχρεωτικός από τις 22:00 (δεν ξενυχτάς πότε και για κανέναν....μόνο για το πλυντήριο αν χρειαστεί?).

Καθημερινή διπλή προπόνηση (δεν έχει έχει κρύο -βαριέμαι), άλλωστε σε αυτη τηην ηλικία το κάνεις γιατι το θες.

Διατροφή .....πειθαρχημένη υπολογισμένη....μετρημένη....δεν έχει cheat day.

Αλκοόλ, ουσίες...κλ.π..... δια ροπάλου απαγόρευση.

Όλα γίνονται...αν τα θες.

* το μυαλό ΠΑΝΤΑ μπορεί να υπερκεράσει οποιοδήποτε σωματικό πλεονέκτημα. Είναι το άπαν ?

 

[Nekkon]

Αυτό ισχύει για αυτούς που θέλουν να νικήσουν στη ζωή, να τη νικήσουν.

 Υπάρχουν όμως και άλλοι που απλά θέλουν να ζήσουν.

 Πιο ελεύθεροι από τα πρέπει, τα γιατί, από τα όχι και τα μη

Δεν έχει να κάνει με κανόνες, Κωνσταντίνε. Έχει να κάνει με καθορισμό στόχων. Για μένα, ακόμα χειρότερο από το να μην πετύχεις τους στόχους σου είναι το να μην είχες καν στόχους για να πετύχεις. Δηλαδή ποιος είναι ο σκοπός στη ζωή σου; Τι ρόλο βαράς εδώ πέρα βρε αδερφέ; Αν δεν μπορείς να απαντήσεις σε αυτήν την ερώτηση, η ζωή σου είναι μία ταινία στην οποία εσύ είσαι θεατής αντί για πρωταγωνιστής. Το είμαι εδώ απλά για να περάσω καλά, δε μου λέει τίποτα. Οι οποίοι στόχοι μπορεί να είναι κάτι πολύ απλό έτσι; Θα σου δώσω ένα παράδειγμα. Σαν επάγγελμα, είμαι δάσκαλος αγγλικών. Χωρίς καν να προσπαθώ πολύ για αυτό, επηρεάζω ζωές εκατοντάδων εφήβων. Είναι στο χέρι μου να κάνω αυτές τις ζωές καλύτερες. Να γίνουν αυτά τα παιδιά πιο μορφωμένα, πιο ηθικά, να αποκτήσουν σωστότερο τρόπο σκέψης, καθώς και να γίνουν εν γένει καλύτεροι άνθρωποι. Θα μπορούσα απλά να πηγαίνω στο σχολείο και να κωλοβαράω. Τα ίδια λεφτά δεν θα έπαιρνα; Ναι αλλά δεν υπάρχει μεγαλύτερη ηθική επιβεβαίωση όταν μετά από χρόνια βλέπεις στο δρόμο έναν παλιό μαθητή σου και σε χαιρετάει με ένα χαμόγελο ως τα αυτιά και καταλαβαίνεις ότι αποτέλεσες ένα όμορφο κομμάτι μιας περιόδου της ζωής του. Έγινε καλύτερος απλά και μόνο επειδή εσύ ήσουν εκεί. Αξίζει.

 

[methylene blue]

Ύπνος υποχρεωτικός από τις 22:00 (δεν ξενυχτάς πότε και για κανέναν....μόνο για το πλυντήριο αν χρειαστεί?).

Καθημερινή διπλή προπόνηση (δεν έχει έχει κρύο -βαριέμαι), άλλωστε σε αυτη τηην ηλικία το κάνεις γιατι το θες.

Διατροφή .....πειθαρχημένη υπολογισμένη....μετρημένη....δεν έχει cheat day.

Αλκοόλ, ουσίες...κλ.π..... δια ροπάλου απαγόρευση.

Σοφό

Με αυτό τον τρόπο κάθε δέκα χρόνια που ζείς, σου φαίνονται εκατό

 

[cos_dr]

Δεν έχει να κάνει με κανόνες, Κωνσταντίνε. Έχει να κάνει με καθορισμό στόχων. Για μένα, ακόμα χειρότερο από το να μην πετύχεις τους στόχους σου είναι το να μην είχες καν στόχους για να πετύχεις. Δηλαδή ποιος είναι ο σκοπός στη ζωή σου; Τι ρόλο βαράς εδώ πέρα βρε αδερφέ; Αν δεν μπορείς να απαντήσεις σε αυτήν την ερώτηση, η ζωή σου είναι μία ταινία στην οποία εσύ είσαι θεατής αντί για πρωταγωνιστής. Το είμαι εδώ απλά για να περάσω καλά, δε μου λέει τίποτα. Οι οποίοι στόχοι μπορεί να είναι κάτι πολύ απλό έτσι; Θα σου δώσω ένα παράδειγμα. Σαν επάγγελμα, είμαι δάσκαλος αγγλικών. Χωρίς καν να προσπαθώ πολύ για αυτό, επηρεάζω ζωές εκατοντάδων εφήβων. Είναι στο χέρι μου να κάνω αυτές τις ζωές καλύτερες. Να γίνουν αυτά τα παιδιά πιο μορφωμένα, πιο ηθικά, να αποκτήσουν σωστότερο τρόπο σκέψης, καθώς και να γίνουν εν γένει καλύτεροι άνθρωποι. Θα μπορούσα απλά να πηγαίνω στο σχολείο και να κωλοβαράω. Τα ίδια λεφτά δεν θα έπαιρνα; Ναι αλλά δεν υπάρχει μεγαλύτερη ηθική επιβεβαίωση όταν μετά από χρόνια βλέπεις στο δρόμο έναν παλιό μαθητή σου και σε χαιρετάει με ένα χαμόγελο ως τα αυτιά και καταλαβαίνεις ότι αποτέλεσες ένα όμορφο κομμάτι μιας περιόδου της ζωής του. Έγινε καλύτερος απλά και μόνο επειδή εσύ ήσουν εκεί. Αξίζει.

Το ξέρω. Και εγω το έχω ζήσει αυτό. Βλέπω εκατοντάδες παλιούς μαθητές μου ανά την Ελλάδα που τους δίδασκα θέματα πρώτων βοηθειών, διασωσης και αντιμετώπισης καταστροφών, αφού εργαζόμουν στον τομέα αυτό στον μεγαλύτερο ανθρωπιστικό οργανισμό της χώρας, και τους βλέπω συνέχεια να με χαιρετάνε και να με αναγνωρίζουν, δεν το είχα στόχο, συγκυριακα βρέθηκα εκεί, μου άρεσε, ήμουν καλός σε αυτό και ξέρω ότι έγιναν πολύ καλύτεροι επειδή ήμουν εκεί. Το ποσό καλοί γίνονται δεν είναι στο χέρι σου. Είναι και στο χέρι σου γιατί. Δεν θα γίνουν όλοι καλύτεροι. Κάποιοι θα ξεχωρίσουν γιστι το είχαν και άλλα χρειάζονταν μια καθοδηγηση και την επιβεβαίωση από ένα πιο έμπειρο για να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση. 

Εγω δεν είχα στόχους στη ζωή μου, γιατί ξεκίνησα πλούσιους,? όμως ότι τυχαίνε να κάνω το έκανα καλά. Τώρα το μόνο που με ενδιαφέρει προσωπικά είναι να είμαι καλά και οι γύρω μου και να βγω στη σύνταξη και να απολαύσω ήρεμες μέρες και να επιβιώσω αξιοπρεπώς. 

 Να ζήσω αλλά. Αν αυτό με κάνει άνθρωπο χωρίς στόχους πλέον και είμαι κακός και έρθει κάποιος και μου πει τι έκανες τελικά στη ζωή σου, θα του δείξω το αρχείο μου με το τι έκανα για τον άνθρωπο και τον ανθρώπινο πόνο, ξέρω πως θα κερδίσω σε λίγες στιγμές τον θαυμασμό του, θα δεχτώ ερωτησεις κιόλας και θα απαντήσω με ευθύτητα και ειλικρινια και όλα καλά μετά ? Και αν στην πορεία χρειαστεί να βάλω στόχους γιατί κάτι με εμπνεύσει, θα βάλω μπρος να τους πετύχω για να απολαύσω τη διαδρομή. Το θέμα είναι να αγαπάς τον εαυτό σου και εγώ τον λατρεύω

 

[LK]

Σοφό

Με αυτό τον τρόπο κάθε δέκα χρόνια που ζείς, σου φαίνονται εκατό

Ούτε καταλαβαίνω πως περνάει ο καιρός.

100 χρόνια μου φαίνεται αν κάτσω ένα τέταρτο να πιω τσίπουρα , καφέδες και ποτάκια, και να ακούω ανοησίες. ?

 

[Kanimothrios]

Εϊμαι 49 και είμαι στην καλλίτερη σωματική κατάσταση από ποτέ.

Για έναν απλό λόγο.....ότι σε αυτή την ηλικία πλέον έχεις μυαλό *...όσο έχεις τεσπα?.....και μπορείς να είσαι πειθαρχημένος γιατί ξέρεις τι θες από τη ζωή σου.

Ύπνος υποχρεωτικός από τις 22:00 (δεν ξενυχτάς πότε και για κανέναν....μόνο για το πλυντήριο αν χρειαστεί?).

Καθημερινή διπλή προπόνηση (δεν έχει έχει κρύο -βαριέμαι), άλλωστε σε αυτη τηην ηλικία το κάνεις γιατι το θες.

Διατροφή .....πειθαρχημένη υπολογισμένη....μετρημένη....δεν έχει cheat day.

Αλκοόλ, ουσίες...κλ.π..... δια ροπάλου απαγόρευση.

Όλα γίνονται...αν τα θες.

* το μυαλό ΠΑΝΤΑ μπορεί να υπερκεράσει οποιοδήποτε σωματικό πλεονέκτημα. Είναι το άπαν ?

Λάκη, η αλήθεια είναι ότι την περίμενα μια τέτοια απάντηση ?

Αρχικά μπράβο σου για τα παραπάνω, αν και όλοι γνωρίζουμε ότι είσαι η εξαίρεση σε πολλούς κανόνες.

Αυτό που λέω εγώ είναι το εξής:

Aν στα 30 σου και ενώ έπαιζες δύo ακκόρντα και μπάλα στην ομάδα του χωριού σου,

αποφάσιζες ότι θέλεις μια μέρα να πάρεις πτυχίο στην κιθάρα και να παίξεις μπάλα στην Α' Εθνική,

ο πρώτος στόχος είναι εφικτός, ενώ ο δεύτερος όχι.

Και αυτό έχει να κάνει με το σώμα μας.

Δεν μπορείς μετά από ένα χρονικό σημείο να ονειρεύεσαι υψηλές επιδόσεις, ρεκόρ,επαγγελματικό αθλητισμό.

Ομοίως στα 49 σου, αν ήσουν γυναίκα και ήθελες να τεκνοποιήσεις, οι πιθανότητες για φυσιολογικό τοκετό, είναι μηδαμινές.

Αλλά και σαν άντρες, η γενετική πληροφορία που θα μεταδώσουμε στα 49 μας, είναι ποιοτικά κατώτερη από εκείνη στα 25 μας και αυτό πάντα, αν καταφέρουμε να τη μεταδώσουμε.

Κοντολογίς, κάτι τσιτάτα τύπου Cosmopolitan:"Τα 40 είναι τα νέα 30" και άλλες μπούρδες που παραβλέπουν τη βιολογία και την ανθρώπινη φύση, οδηγούν τους ανθρώπους σε πλάνες και τους κάνουν εν τέλει δυστυχισμένους.

Πάντα πρέπει να προσπαθούμε για το καλύτερο και να μην τα παρατάμε,

αλλά αν εσύ ξαφνικά αποφασίσεις στα 30 ότι θες να πας στους Ολυμπιακούς Αγώνες,

να έχεις κατά νου ότι θα είσαι στην κερκίδα.

 

[LK]

@Kanimothrios

Καταρχάς δεν κάνω τίποτα για να μου πούν μπράβο (δεκτό το δικό σου?).

Το κέφι μου κάνω.

Και αυτή είναι η απάντηση μου και στο όλο νήμα.

Κάνουμε ό,τι γουστάρουμε ΓΙΑ ΕΜΑΣ. ΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΕΜΑΣ.

Όλα τα άλλα είναι θέμα προγραμματισμού.

Εγώ ήξερα τι θέλω να κάνω από την πρώτη δημοτικού.

Να κάνω ό,τι γουστάρω και να μην δίνω λογαριασμό σε κανέναν (ανέχτηκα τους γονείς μου, στη συνέχεια τους δασκάλους μου....μετά τους πελάτες μου και το όλο σύστημα.....αλλά είχα πρόγραμμα).

ΔΕΝ δημιούργησα συνειδητά υποχρεώσεις (δάνεια, παιδιά, οικογένεια).....και

...το πέτυχα τα τελευταία 5 χρόνια....με πρόγραμμα. ?

 

[Jazzjoker]

Κάνουμε ό,τι γουστάρουμε ΓΙΑ ΕΜΑΣ. ΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΕΜΑΣ.

Πολύ μεγάλη κουβέντα με πάρα πολλές παραμέτρους. Αν όχι για την πλειοψηφία, για ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού, τουλάχιστον από τη στιγμή που θα αποκτήσουν παιδιά, δεν ισχύει. 

Κοντολογίς, κάτι τσιτάτα τύπου Cosmopolitan:"Τα 40 είναι τα νέα 30" και άλλες μπούρδες που παραβλέπουν τη βιολογία και την ανθρώπινη φύση, οδηγούν τους ανθρώπους σε πλάνες και τους κάνουν εν τέλει δυστυχισμένους.

Γεια στο στόμας Κανιμόθριε.

 

[LK]

Αν όχι για την πλειοψηφία, για ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού, τουλάχιστον από τη στιγμή που θα αποκτήσουν παιδιά, δεν ισχύει. 

Ο καθένας κάνει τις επιλογές του.

Μετά ....τις λούζεται ?

 

[Jazzjoker]

Ο καθένας κάνει τις επιλογές του.

Μετά ....τις λούζεται ?

Δεν είναι πάντα επιλογή πάντως το να μην μπορείς να ζεις αποκλειστικά για εσένα. Φυσικά, η τεκνοποίηση είναι. Επίσης, όλες οι επιλογές έχουν το κόστος τους προφανώς. Τίποτα δεν είναι τσάμπα.

 

[LK]

Επίσης ναι, τα 40 σήμερα είναι τα νέα 30.

Η επιστήμη προχώρησε,  οι συνθήκες ζωής βελτιώθηκαν. 

Ο πατέρας μου στην ηλικία μου έδειχνε 20 χρόνια μεγαλύτερος από εμένα  ( θα μου πες....είχε εμένα να τον γερνάω ?).

Επίσης αν βάλεις έναν 20 χρόνο να κάνει τη ζωή μου, προφανώς θα έχει καλλιτερα αποτέλεσματα από εμένα σωματικά. 

Ψυχικά όμως....θα διαλυθεί και είναι χειρότερο. 

Εγώ έτσι διασκεδάζω και αυτός θα υποφέρει. 

Γι αυτό είπα ότι το μυαλό (mindset) υπερκεραζει το σώμα. 

 

[cos_dr]

Μην ζορίζετε τον εαυτό σας για μεγάλες η ακραίες σωμστικες και αθλητικές επιδόσεις, ιδιαίτερα σε μεγάλη ηλικία χωρίς τακτική ιατρική παρακολούθηση κσι παρακολούθηση ειδικού στη φυσική  αγωγή. Το κοινωνικό μήνυμα στης ημέρας ?

 

[LK]

Μην ζορίζετε τον εαυτό σας για μεγάλες η ακραίες σωμστικες και αθλητικές επιδόσεις, ιδιαίτερα σε μεγάλη ηλικία χωρίς τακτική ιατρική παρακολούθηση κσι παρακολούθηση ειδικού στη φυσική  αγωγή. Το κοινωνικό μήνυμα στης ημέρας ?

Υπάρχει ΤΟΣΗΗΗΗΗ δωρεάν πληροφορία πλέον, που μπορείς να κάνες ό,τι θες.....αν μελετήσεις, για τα πάντα.

Εγώ πριν βάλω μια άσκηση π.χ ή ένα συμπλήρωμα διατροφής....διάβαζα για 3-4 μήνες επ' αυτού.

Αφού μαζέψεις γνώσεις....μετά δοκιμάζεις....

 

[Alex Raptakis]

Μου αρέσει πολύ ο τρόπος σκέψης σου @LK και ομολογώ πως είναι αρκετά κοντά στον δικό μου. Θα σου έλεγα ότι, τώρα, τελείως αντικειμενικά, κάποιος θα έλεγε ότι είμαι στην καλύτερη φάση της ζωής μου, σε αρκετές κατηγορίες.

Έλα μου όμως που έρχονται αυτές οι intrusive σκέψεις. Μου είναι πολύ δύσκολο να τις διαχειριστώ. Και εδώ έρχομαι να ταυτιστώ πολύ βαθειά με αυτό που είπε ο JJ.

Δεν είναι πάντα επιλογή πάντως το να μην μπορείς να ζεις αποκλειστικά για εσένα. Φυσικά, η τεκνοποίηση είναι. Επίσης, όλες οι επιλογές έχουν το κόστος τους προφανώς. Τίποτα δεν είναι τσάμπα.

Κάποιες συνθήκες ή προδιαγραφές, πες τις όπως θες, δεν τις διαλέγεις, απλά συμβαίνουν, υπάρχουν, και πρέπει είτε να μάθεις να ζεις με αυτές, είτε να βρεις τρόπους να τις ικανοποιήσεις. Το αρχικό ερώτημα λοιπόν πάει στο, όταν δεν μπορείς να ζήσεις με αυτές, και όταν δεν βρίσκεις τρόπο να τις ικανοποιήσεις, τι κάνεις;

Μου αρέσουν πολύ όλα αυτά που λέτε πάντως. Ο καθένας βάσει του όλου ιστορικού του έχει τον τρόπο του να αντιμετωπίζει τα πράγματα. Κατ εμέ δεν έχει σημασία το πώς, αλλά το αν εν τέλει δουλεύει.

 

[LK]

@Alex Raptakis

Βρε παιδί μου, εγώ γενικούρες λέω. 

Δεν ξέρω καν ποιο είναι το θέμα που συζητάμε ?. 

Αν ήξερα...ίσως μπορούσα να βοηθήσω καλλίτερα. 

 

[kpeyos]

Απαντώντας στο αρχικό ερώτημα τoυ @Alex Raptakis, το διαχειρίζομαι με δύο τρόπους. Κατ' αρχάς υπάρχει η τύχη που είναι πανω από το 50% της ζωής μας: Γεννήθηκα σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον, το οποίο είχε συγκεκριμένες δυνατότητες, εγώ ο ίδιος έχω συγκεκριμένες ικανότητες και όλα αυτά καθόρισαν εν πολλοίς αυτό που είμαι σήμερα. Δεν μπορώ να κάνω και πολλά, it is what it is και πάμε παρακάτω.

Μετά είναι τα λάθη που έκανα ή τα σωστά που δεν έκανα, ενώ είχα τις ευκαιρίες και τίποτα δε με εμπόδιζε να πράξω καλύτερα. Αυτά με στεναχωρούν λίγο περισσότερο, αλλά τα έχω σημειώσει, έχω κάνει την αυτοκριτική μου και με βοηθάει να βλέπω ότι τουλάχιστον δεν τα επαναλαμβάνω. Έχω δεχτεί (από την προηγούμενη παράγραφο) ότι οι δυνατότητες μου τελικά είναι τέτοιες που η εκμάθηση μου μέσα από λάθη είναι μες το πρόγραμμα. 

Επίσης ένα θέμα υγείας προ 8ετίας έβαλε και τις τελευταίες μπίλιες στη θέση τους: μου έδωσε πολύ καλύτερη προοπτική και με βοήθησε να πάρω κάποια πράγματα πολύ πιο σοβαρά και κάποια άλλα να τα θεωρώ σήμερα εντελώς αστεία, βελτίωσε πολύ επιλογές σχεδόν σε κάθε τομέα της ζωής και συν τω χρόνω με έφερε σε μια πολύ καλύτερη κατάσταση. Όλα τα μεγάλα προβλήματα έχουν μια αντίστοιχα μεγάλη θετική πλευρά για όποιον κατορθώνει -ή ευτυχεί- να τα ξεπεράσει. 

Τέλος, η ηλικία επίσης όπως ανέφεραν εδώ και πολλά άλλα μέλη αλλάζει την προοπτική της ζωής και τη γωνία θέασης των προβλημάτων: Τα 30 είναι προβληματικά και αγχωτικά γιατί όπου και να είσαι αυτό που βλέπεις είναι η δυνατότητα να παλέψεις για να φτάσεις κάπου ακόμη καλύτερα. Στα 50 έχεις φτάσει κάπου. Καλό η κακό αυτό είναι και πας παρακάτω έχοντας κάνει πλέον κάποιες παραδοχές, το οποίο είναι λυτρωτικό ως διαδικασία.