Πώς σας επηρεάζει η ιδέα του ότι δεν θα βιώσετε ποτέ κάτι που θα θέλατε;

[cos_dr]

Ένα σοβαρό  άρθρο  που λύνει  απορίες για ανάλογους μηχανισμούς σκέψης.

https://www.therapia.gr/krisi-mesis-ilikias/

Δεν ξέρω καταλαβαίνω την αναλογία.

Η απάντηση στο γιατί να σταματήσω τις σκέψεις, είναι γιατί αυτές οι σκέψεις με ρίχνουν ψυχολογικά και τελευταία με κάνουν μη-λειτουργικό κοινωνικά. Φαίνεται δηλαδή ότι είμαι χάλια και στους γύρω μου. Παλαιότερα δεν ήταν τόσο εμφανές.

 Δεν είναι καθόλου κακό και δεν το θεωρώ ταμπού κάποιος όταν έχει κάποια συμπτώματα από τα παραπάνω του link και έχει διάφορες σκέψεις να κάνει έναν σωματικό και ψυχικό έλεγχο, κάτι που θα έπρεπε να το κάνουμε όλοι μας ανα διαστήματα και να μην το αμελούμε, παρόλο που δεν έχουμε και πολύ την παιδεία και την κουλτούρα να τα ελέγχουμε.

 Μπορεί μια ορμονική διαταραχή ή ένα άλλο πρόβλημα σωματικής υγείας που είναι στις αρχές, δεν το έχουμε διαπιστώσει,  να επηρεάσει και την ψυχική υγεία.

 Παράλληλα με την  αναζήτηση για το πως σκέπτονται και αντιμετωπίζουν οι άλλοι τέτοια πράγματα, ιδιαίτερα αν διαπιστώνεις-παραδέχεσαι  πως γίνεσαι μη-λειτουργικός και  στο επισημαίνουν και οι γύρω σου θα πρέπει να το διερευνήσεις γιατί μπορεί να είναι κάτι που φτιάχνεται και σε επηρεάζει.

 Είμαι και παθών σε κάτι ανάλογο και μόλις θεραπεύτηκα έφτιαξε και η ψυχολογία μου γιατί η πάθηση την επηρέαζε απίστευτα και ήταν φυσιολογικό για τη νόσο μου. Για να μην γράφω ιστορικό ?, θέλω να βάλω και αυτή τη διάσταση στο θέμα με έναυσμα αυτό που έγραψες.

 

[Grey]

Η προσπάθεια κατανόησης των μεγεθών και χαρακτηριστικών του φυσικού κόσμου αποτελεί το μεγαλύτερο χτύπημα στην ανθρώπινη ματαιοδοξία.Τα συναισθήματα που περιγράφεις είναι αποτέλεσμα αυτής ακριβώς της ματαιοδοξίας...Και αυτό ισχύει για όλους μας εννοείται,όχι μόνο για σένα.

Οι σκέψεις που αναφέρθηκαν από άλλους φίλους περί αντιπαραβολής δυσκολότερων καταστάσεων(π.χ. θέματα υγείας) είναι μεν απόλυτα σωστές αλλά δεν δουλεύουν ποτέ επειδή αφορούν μια υπόθεση και όχι κάτι χειροπιαστό.Για αυτό και όταν μαθαίνουμε κάτι δυσάρεστο το "την υγειά μας να 'χουμε και τίποτα άλλο" κρατάει λιγότερο κι από τραγούδι Punk.

Η δική μου πρόταση είναι δυσκολότερης κλίμακας και μεγαλύτερης απαίτησης αλλά,πίστεψε με,σε βάζει στο σωστό δρόμο...Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα φτάσεις σίγουρα και στον τελικό προορισμό.

 

[Nekkon]

Θα σου απαντήσω με ένα quote του τεράστιου Γιάννη Αντετοκούνμπο.

There's no failure. It's STEPS to success. 

Δεν ξέρω, Άλεξ. Πολλά είναι αυτά που θα ήθελα να έχω κάνει και δεν έκανα και ίσως να μην κάνω ποτέ. Αλλά θα σου πω ένα πράγμα. Κοιτώντας την οθόνη του κινητού μου βλέπω δύο χέρια να πληκτρολογούν. Άρα έχω ακόμα χέρια. Και λίγο πιο κάτω έχω ακόμα δύο πόδια. Όσο είμαι γερός, δεν έχω ΚΑΜΊΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ δικαιολογία να μην προσπαθώ με όλες μου τις δυνάμεις να πετύχω αυτά που θέλω. 

Θα τα καταφέρω; I couldn't care less. I'll enjoy the journey. Το λέω και στο motto μου, Never give up!

 

[Miltos23]

Αναφέρεις κάτι πολύ γενικό οπότε αναγκαστικά θα σου απαντήσω γενικά.

Όλα αυτά που σε προβληματίζουν και εν γένει η ανθρώπινη φύση έχουν μελετηθεί και μελετώνται πολλά χρόνια τώρα με τη φιλοσοφία. 

Επίσης το θέμα των σκέψεων και γιατί ο εγκέφαλος μας λειτουργεί όπως λειτουργεί έχει αναλυθεί από τη ψυχολογία και την ψυχιατρική.

Σου προτείνω το κανάλι του Konstantinos Charantiniotis στο youtube και το site https://www.ow.gr/ στο section της ψυχολογίας. 

Θα σου αναφέρω ένα από τα βασικά πράγματα του ανθρώπινου εγκεφάλου:

Δεν του αρέσουν οι αλλαγές, προτιμά τη συνήθεια και θέλει να χρησιμοποιεί ελάχιστη προσπάθεια οπότε αν δεις αυτα που σου προτείνω η πρώτη σου αντίδραση πιθανότατα θα είναι "λένε/ γράφουν μαλακίες", "αυτά που λένε είναι δύσκολο να γίνουν" κ.α., ε, εδώ πρέπει να αναγνωρίσεις ότι είναι ο εγκέφαλος σου που σε σταματάει. Θέλει κόπο να του αλλάξεις τις ρυθμίσεις να τον επαναπρογραμματίσεις.

Στην περίπτωση σου έχει συνηθίσει να κάνεις αυτές τις σκέψεις, πάει εκεί όταν αγχώνεται γιατί νιώθει οικεία, ξέρει τι θα βρει εκεί. Πάει στα σίγουρα.

Τέλος, να θυμίσω ότι ο άνθρωπος υπάρχει στη γη 195.000 χρόνια, όμως είναι στην "έξυπνη" φάση του τα τελευταία 3.000 χρόνια (αναλογικά 1,5% του χρόνου που υπάρχουμε σαν είδος) αυτό σημαίνει ότι έχουμε κατάλοιπα αυτοματισμών στο σώμα και τον εγκέφαλο μας από πολύ παλιά  που μας επηρεάζουν. Άρα πρέπει να τα αναγνωρίσουμε και να τα αλλάξουμε.

Το θετικό είναι ότι μπορείς να αλλάξεις τη ζωή σου. Σίγουρα.

 

[fenderiarhs]

Σκεψεις και ερωτηματα βαθεια υπαρξιακα, που εχουν να κανουν με την τραγικοτητα της ανθρωπινης υπαρξης, την αμεση συνδεση της με το πεπερασμενο του χρονου και την απωλεια-ανυπαρξια, ειναι κατι στο οποιο το ανθρωπινο ειδος εδω και χιλιαδες χρονια προσπαθει να απαντησει, εφευρισκοντας θρησκειες, φιλοσοφιες, σχολες σκεψης, επιστημες, με οχι και ιδιαιτερη επιτυχια οφειλω να πω ?? Καταλαβαινεις οτι δυσκολα τετοια θεματα μπορουν να απαντηθουν στα πλαισια ενος μουσικου φορουμ. Και επειδη αναφερεις για πραγματα που θα καταφερεις η οχι,  σκεψου οτι οσα και να κανεις παντα θα υπαρχει κατι ακομα και η αισθηση αυτη θα σε ακολουθει εσαει. Ματαιοτητης ?

 

[Κβαντική Διεμπλοκή]

Όταν θα καταλάβεις ότι ο πραγματικός σκοπός της ζωής είναι να γίνεις Άγιος ολα όσα σε απασχολούν θα πάψουν να έχουν σημασία. 

 

[Nekkon]

Όταν θα καταλάβεις ότι ο πραγματικός σκοπός της ζωής είναι να γίνεις Άγιος ολα όσα σε απασχολούν θα πάψουν να έχουν σημασία. 

? Listen to this man

 

[Grey]

Όταν θα καταλάβεις ότι ο πραγματικός σκοπός της ζωής είναι να γίνεις Άγιος ολα όσα σε απασχολούν θα πάψουν να έχουν σημασία. 

Καλό θα ήταν να μην διακομωδούμε τέτοιες καταστάσεις.

? Listen to this man

Το αυτό.

 

[Nekkon]

Καλό θα ήταν να μην διακομωδούμε τέτοιες καταστάσεις.

Το αυτό.

Καμία διακωμώδηση αγαπητέ. Έκφραση πάγιας θέσης

 

[Σπινθηροβόλος γάιδαρος]

Καλό θα ήταν να μην διακομωδούμε τέτοιες καταστάσεις.

Το αυτό.

Αυτό που απάντησες είναι αντιφατικό. 

 

[Grey]

Αυτό που απάντησες είναι αντιφατικό.

Μάλλον κάτι άλλο ήθελες να γράψεις.

Όπως και να έχει,δεν θα μπω σε διαδικασία αντιπαράθεσης για το αν η πρώτη γυναίκα ήταν μια σπαλομπριζόλα.Αφενός δεν επιτρέπεται και αφετέρου δεν έχει τίποτα να προσφέρει στους προβληματισμούς του ΟΡ.

 

[ECC803s]

Κοίταξε @Alex Raptakis, το σκατοκέφαλό μας κρατάει υποχρεωτικά και το ρόλο του αφηγητή στην ταινία στην οποία παίζει ο καθένας μας, στη ζωή μας. Δεν ζούμε για λογαριασμό του αφηγητή στο κεφάλι μας όμως. Και μάλιστα νομίζω ότι το μέγιστο βήμα προς μια ουσιαστική ενηλικίωση είναι η στιγμή που συνειδητοποιείς ότι είναι πολύ πιθανόν η δική σου ταινία να μην είναι ντε και καλά ένα blockbuster αντάξιο του σπικάζ ενός Morgan Freeman ή ενός Joe Pesci. Απογοητευτικό; Πιθανώς, στο πλαίσιο του "αχ, πού ‘σαι, νιότη, πού δειχνες πως θα γινόμουν άλλος". Μήπως όμως είναι και μιας μορφής λύτρωση να συνειδητοποιείς ότι οι αποσκευές σου δεν είναι δα και τόσο βαριές; Ότι είσαι απλά ένας εχέφρων χλιμίτζουρας σε έναν ωκεανό από χλιμίτζουρες;

(το εχέφρονες ελέγχεται)

Πώς με επηρεάζει λοιπόν η ιδέα ότι δε θα βιώσω ποτέ κάτι που θα ήθελα; Μπορώ να σου πω πώς με επηρεάζει η ιδέα ότι βίωσα κάτι, πολλά κάτι, που δεν ήθελα. Σχεδόν πάντα όταν ξυπνούσα ανακάλυπτα πως έχω επιτρέψει σε πολλές "λεπτομέρειες" να διαμορφώσουν μια δυσμενή κατάσταση που θέλει δουλειά για να αλλάξει. Γι' αυτό, όπως ήδη ορθώς γράφτηκε, συνέχισε να δουλεύεις. Κράτα και το κεφάλι σηκωμένο και α) φτιάχνε το δίκτυό σου, είναι βαρύτερο απ' το πιο βαρύ βιογραφικό, β) ρίχνε καμιά ματιά για την Ευκαιρία. Μπορεί να εμφανιστεί ανά πάσα στιγμή αλλά συνήθως είναι παράθυρο που κλείνει γρήγορα.

Έχω φτάσει να πιστεύω ότι ο χαρακτήρας του ανθρώπου είναι το ριζικό του. Έχεις κουραστεί να τρως φάπες, για παράδειγμα; Ε ίσως το πιο αναγκαίο πρώτο βήμα να είναι να τα βάλεις κάτω και να αναρωτηθείς μπας και η όλη στάση σου δημιούργησε τις προϋποθέσεις για καρπαζώνεσαι.

Και αν τέλοσπάντων όλα τα παραπάνω είναι αβάσιμα ή μπελαλίδικα, πάρε ένα καινούριο πολυεφέ/πλήκτρο/audio interface/μπάσο και πες μας πώς πήγε.

Ή έστω το Dawn Of The Fifth Era από Mors Principium Est, που γαμάει.

 

[Spyros Delta]

Πώς κάνεις unsubscribe σε ένα θέμα;

 

[Shelter]

Πώς κάνεις unsubscribe σε ένα θέμα;

Δίπλα απο εκει που εκανες subscrive εχει pulldown menu και επιλογή "Αναίρεση ακολουθίας".

 

[Spyros Delta]

Δίπλα απο εκει που εκανες subscrive εχει pulldown menu και επιλογή "Αναίρεση ακολουθίας".

Δεν έκανα subscribe. Επειδή απάντησα μπήκε αυτόματα.

Δεν το βλέπω στο κινητό αυτό το menu

 

[Spyros Delta]

Άσε, μαλλον βρήκα τρόπο. Πρέπει να απαντήσω και από κάτω να ξετσεκαρω το "να ενημερωθώ για νέες απαντήσεις".

.

 

[Guest]

Ελάχιστοι καταφέρνουν στη ζωή όλα όσα θα ήθελαν. Άσε δε που ο άνθρωπος είναι άπληστος, και μόλις πετύχει έναν στόχο αμέσως βάζει τον επόμενο.

Η ευτυχία είναι 100% ζήτημα mindset. Υπάρχουν άνθρωποι που είναι μονίμως δυστυχισμένοι ενώ δεν έχουν ουσιαστικά προβλήματα, και άλλοι που μέσα από βάσανα και πραγματικούς γολγοθάδες καταφέρνουν και στέκονται. Όπως λέει και ο αγαπημένος μου Ροκι, δεν έχει σημασία πόσα χτυπήματα μπορείς να δώσεις, αλλά πόσες φορές μπορείς να ξανασηκωθείς αφότου έπεσες.

Το παρελθόν ΕΙΝΑΙ η ζωή μας. Χωρίς αναμνήσεις, ουσιαστικά δεν υπάρχουμε. Εάν μετανιώνεις για πράγματα που έκανες - ή που δεν έκανες - είναι πάρα πολύ θετικό. Σημαίνει πως ωριμάζεις και η σημερινή σου "έκδοση" είναι καλύτερη από την παλιά. Πίστεψέ με δε συμβαίνει σε όλους.

Συνεπώς, 

1. Μην ασχολείσαι με το παρελθόν, δεν αλλάζει.

2. Μη σκέφτεσαι το μέλλον, υπό την έννοια πως έχεις πολύ μικρή συμμετοχή στο να επηρεάσεις όλα τα μελλοντικά ενδεχόμενα. Εννοώ, μην αφήνεις πράγματα τα οποία δε μπορείς να ελέγξεις να σε αγχώσουν. Άσχημα ενδεχόμενα, πιθανότητες οι οποίες μπορεί να μην πραγματωθούν ποτέ κλπ. Δεν έννοω να τα φορτώσεις όλα στον κόκορα ή να παίξεις το σπίτι σου στη ρουλέτα, ελπίζω να έγινα κατανοητός. Απλά να μην κάνεις αρνητικές σκέψεις διότι το μόνο που πετυχαίνεις είναι να μαυρίζεις, ενώ παράλληλα δεν αλλάζεις τίποτα προς το θετικό. Εάν ρωτήσεις οποιονδήποτε μεγάλης ηλικίας θα σου πει "΄Αλλα περίμενα και άλλα με βρήκαν".

3. Κάνε στο παρόν αυτά που μπορείς προσπαθώντας παράλληλα να μην αναλώνεσαι. 

και για να κλείσω χιουμοριστικά αλλά συμφωνώντας λίγο πολύ με το meme:

 

[Nekkon]

Όπως λέει και ο αγαπημένος μου Ροκι, δεν έχει σημασία πόσα χτυπήματα μπορείς να δώσεις, αλλά πόσες φορές μπορείς να ξανασηκωθείς αφότου έπεσες.

 

[kosthrash]

Προτείνω το βιβλίο "Οι περιοχές των σφαλμάτων σας" του  Wayne Dyer.

Βασικά να θυμάσαι ότι θυσιάσες (όπως όλοι οι άνθρωποι) κάποια πράγματα/ εναλλακτικές καταστάσεις για να καταφέρεις να είσαι εδώ, όποτε να μην σκέφτεσαι "τι θα γινόταν αν..". Εν τέλει ειμαστε οι επιλογές και τα βιώματά μας.

 

[noe13]

Εγώ θα πρότεινα το βιβλίο 'subtle art of not giving a fuck'... Θα σου μάθει να μη φοβάσαι να είσαι μέτριος, το 99% των ανθρώπων είναι και ότι πρέπει να μελετάς προσεκτικά που θα στρέψεις την ενέργεια σου και σε ποιον τομέα... Ισως τα πράγματα που δεν έχουμε πετύχει είναι αυτά που δεν είχαμε τη διάθεση να ξοδέψουμε την ενέργεια μας για να πετύχουμε... 

Επίσης προσωπικά έχω συμφιλιωθεί με την έννοια του ανικανοποιητου γτ είναι το καύσιμο μου για να ενεργώ...