Μουσικοί του δρόμου

[gkourmoul1]

Πόνεσαν τα μάτια μου…

Στο πολ δεν απαντώ διότι είναι κατευθυνόμενες οι απαντήσεις.

Στον δρόμο συναντούμε τα πάντα. Από εκείνους που πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης, εκείνους που ζητιανεύουν γρατζουνώντας, εκείνους που το κάνουν από επάγγελμα, εκείνους που το κάνουν περιστασιακά για έξτρα εισόδημα, εκείνους που το κάνουν από χόμπι χωρίς να τοὺς ενδιαφέρει το χρηματικό. Οι τελευταίοι παρουσιάζουν κάποιο ενδιαφέρον. Θα μπορούσαν να το κάνουν για να προωθήσουν τη μουσική τους, το ταλέντο τους, ή απλά τους αρέσει η επαφή με τον κόσμο. (Σίγουρα θα υπάρχουν κι άλλες περιπτώσεις που δεν μπορώ να σκεφτώ).

Σε όλες τις πάνω περιπτώσεις μπορεί κανείς να συναντήσει από ατάλαντους μέχρι και βιρτουόζους, από πρόχειρα rig μέχρι υπερπαραγωγές. Το σίγουρο είναι ότι συχνά μου προκαλούν το ενδιαφέρον και κοντοστέκομαι λίγα λεπτά να τους ακροαστώ, είτε το κάνουν για τα λεφτά (οι περισσότερες περιπτώσεις), είτε το κάνουν για το χαβαλέ του πράγματος.

 

[Gregor]

Λατρεύω μουσικους του δρόμου αλλά όχι απαραίτητα την μουσική που παίζουν, εννοώ την όλη φάση του να παίζουν στο δρόμο την θεωρώ πολύ ενδιαφέρουσα!

Επίσης είναι πολύ διαφορετικά ανάλογα την περιοχή και το κλίμα της γειτονιάς. Αν κάποιος παίζει ρεμπέτικη μουσική ή έχει λατέρνα π.χ. και η γειτονιά αποτελείται από λάτρεις των παλιών ελληνικών, σίγουρα θα εκτιμηθεί ιδιαιτέρως.

Πλέον με το ίντερνετ και την τεχνολογία πολλά πιθανά ταλέντα εύκολα ανακαλύπονται οπότε παίζει και το σενάριο/πιθανότητα να ξεκινήσεις κυριολεκτικά παίζοντας στο δρόμο και κάποιος να σε βγάλει βίντεο, να το ανεβάσει σε κανένα Youtube και να σε μάθει όλη η Ελλάδα, κάτι που πριν 20 χρόνια δε θα γινόταν.

Οι μόνοι μουσικοί του δρόμου που δεν μου αρέσουν είναι αυτοί που εκμεταλλεύονται συγκεκριμένες μέρες του χρόνου (Χριστούγεννα π.χ.) για να τα κονονήσουν ενώ δεν παίζουν όλο τον υπόλοιπο χρόνο, αυτούς δεν τους θεωρώ μουσικούς αλλά οπορτουνίστες επειδή αλλιώς είναι να παίζεις κάθε μέρα (ή έστω μερικές μέρες την εβδομάδα) και αλλιώς να βασίζεσαι στην φιλανθρωπία των ανθρώπων συγκεκριμένες μέρες.

(δεν μιλάω για όσους λένε τα κάλαντα)