Εγώ θεωρώ πως είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία, να αναθεωρήσουμε όσα ως τώρα θεωρούσαμε δεδομένα.
Ναι, ένα σύγχρονο και αποτελεσματικό κοινωνικό κράτος, είναι κάτι που πρέπει να είναι διαχρονικό αίτημα των πολιτών, αλλά πρέπει και εμείς από την πλευρά μας να κατανοήσουμε κάποια πράγματα.
Πως είναι κάποιες στιγμές της ιστορίας, που τα συστήματα καταρρέουν και πρέπει να έχουμε καλλιεργήσει το ένστικτο της επιβίωσης.Να έχουμε προνοήσει ώστε να έχουμε "λίπος" όταν τα πράγματα βαίνουν καλώς, να έχουμε εναλλακτικές για καιρούς χαλεπούς και να μην βγαίνουμε να κλαψουρίζουμε με το παραμικρό.
Εμένα το σύνολο του εισοδήματός μου, προέρχεται από τη μουσική.
Το πρωί στο σχολείο,το απόγευμα στο Ωδείο.
Από το σχολείο πληρώνομαι κανονικά,από το Ωδείο από τότε που σταμάτησαν τα μαθήματα,όχι.
Αν λοιπόν τα φέρει η ζωή και μπούμε π.χ.σε μία περίοδο μεγάλης φτώχειας, ξέρω ότι από τα πρώτα πράγματα που θα κόψει ο κόσμος,είναι το Ωδείο.
Έχω αποδεχθεί επίσης ότι σε αντίστοιχη περίπτωση, στο σχολείο θα μπει προτεραιότητα στη γλώσσα,τα μαθηματικά και πιθανόν εγώ,η καθηγήτρια καλλιτεχνικών και ο γυμναστής,να τεθούμε σε αργία.
Αν λοιπόν το κοινωνικό κράτος έχει καταρρεύσει, θα πάω να κάνω οτιδήποτε για να έχω ψωμί στο τραπέζι μου, όπως έγραψε και ο Superfunk προηγουμένως.
Δε θα κάνω βίντεο κλαίγοντας με φόντο τις κιθάρες μου...
