- Μηνύματα
- 2,574
- Πόντοι
- 198
Λακη σε καταλαβα απολυτως. Απλα αυτο που περιγραφεις, και εχεις περιγραψει κατα καιρούς, δεν ειναι μονομανια. Ψωνιο μπορεις να το πεις (με την καλη εννοια=καλο ψωνιο), φιλαυτια ισως ή ακομα και απλη μοναχικοτητα. Το γεγονός δε οτι εχεις απόλυτη επιγνωση της "ιδιαιτεροτητας" σου, σε εντασει στο φασμα των νευρωσεων (αν πρεπει να μπεις καπου ντε και καλα).LK είπε:Τωρα το ειδα αυτό ;D
Κοίτα σίγουρα δεν χρησιμοποιώ τον όρο "Ιατρικά" , αλλα δεν εννοω μανία με τον εαυτό μου.
Αν π.χ. μου αρέσει/ ταιριάξει κάτι, "κολλαώ" σε αυτό, παραβλέπω άλλες , ενδεχομένως καλλιτερες, περιπτώσεις, το υποστηρίζω σθεναρά (κυρίως μέσα μου) , δεν το αλλάζω εύκολα (σχεδόν ΠΟΤΕ-εκτός αν αναγκαστώ από εξωτερικούς παράγοντες) (η τυχόν αλλαγή π.χ της πρωινής μου ρουτίνας (που ναι δεν ειμαι εύκολος ;D) μπορεί εύκολα να διαταράξει , με όποια συνέπεια, το υπόλοιπο της μέρας μου κ.λ.π.
Παράδειγμα .
Μια φορά ένα προγραμματισμένο ραντεβού μου , τελείωσε αργότερα από το προβλεπόμενο......κανα 10λεπτο.
Αυτό είχε συνέπεια να πάνε , όλες οι άλλες υποχρεώσεις μου πίσω.....κατά 10 λεπτα.
ΜΙΑ ΑΣΤΕΙΑ χρονική απόκλιση από το προγραμμα μου, με εξάντλησε , δεν χάρηκα την προπονηση που ακολουθησε, είχα το "άγχος " να καλυφω το ....10λεπτο......δεν απόλαυσα την επόμενη δραστηριότητά μου.....λόγω ...του 10λεπτου κ.ο.κ.
ΦΥΣΙΚΑ είχα επίγνωση....ότι ΜΑΛΑΚΙΖΟΜΑΙ.....αλλά still..... ;D ;D ;D ;D
Υ.Γ.
Τι να σου πω, ότι βέθηκα σε ένα μέρος μια φορά για 2 εβδομάδες για μια δουλεια.
Την Τρίτη μερα βρήκα ένα μαγαζι που έκανε γεμιστα με ρυζι (μαγειρείο)....τις 2 προηγούμενες (ημέρες) δεν μου άρεσε ιδιαιτερα το φαγητό.
¨Οταν βρήκα λοιπόν τα γεμιστα (με ρυζι-εχει σημασια ;D), και μεχρι να φυγω από εκεί.....για 2 εβδομάδες....έτρωγα γεμιστα με ρυζι εκει ;D ;D ;D
Είμαι ΓΕΡΟΝΤΟΚΟΡΟΣ , τι να κάνουμε! ;D ;D ;D ;D
Υ.Γ. 2 Στα πρωτα χρόνια της Δικηγορίας μου ειχα τρομερό άγχος.
Επωμιζόμουν ΟΛΟ το ψυχολογικό βάρος μιας υπόθεσης, με συνέπειες δύσκολες (δεν κοιμόμουν, είχα το μυαλό μου καρφωμένο στην υπόθεση και πουθενά αλλου κ.τ.λ.-και όχι τεχνοκρατικά- ό,τι γινόταν νομικά , το έκανα δεν τίθεται τέτοιο θεμα).
Όταν κατάλαβα ότι ΔΕΝ γίνεται έτσι,.....και αν το συνεχίζω θα με καταστρέψω.....εκει μου γύρισε και το άλλαξα.
Εδω κολλάει ίσως η υπερβολική αγάπη για τον ευατό μου, που ΔΕΝ θα επέτρεπα σε κανέναν ή κάτι (κατάσταση) να μου κάνει κακο.
Το οτι πιστευεις πολυ στο χρημα, αν και απολυτως σεβαστο και κατανοητο, ειναι πιθανοτατα το αγχος σου. Πιθανοτατα να μη πετυχεις ποτε τη νιρβανα που γραφεις και αυτη ακριβως η απωλεια ελεγχου ειναι που σε τσιτωνει. Δε θελω να κανω τον ψυχολόγο, απλα λεω... Πιθανον να λεω και ασυναρτησιες.Δεν θα σε ρωτησω.
Για τον απλό λόγο ότι ΔΕΝ μου αρέσει και εμένα....η δουλεια.
Ρωτησες κάτι πριν "γιατι να ξυπνήσεις".......μια μονο ειναι η απάντηση για εμένα.
Ξυπναω, για να βγαλω κανα φράγκο, μπας και μπορέσω να κοιμηθω. ;D
Για εμένα το ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ, και δεν μιλάω για χλιδες.....απλα το άγχος να μην ξυπνήσω αυριο το πρωί, και δεν έχω που να φαω και που να κοιμηθω, είναι αυτό που με ξυπνάει.
Πιστεύω πολυ στο χρήμα.
Αν το είχα.....δεν θα ξυπνούσα....θα κοιμόμουν......και αν ξυπνούσα (όταν ξυπνούσα) βλέπαμε. ;D ;D ;D
Εχω πράγματα να γεμισω την ψυχή μου και τον χρόνιο μου....να φαν και οι κότες ;D ;D
Ενα καλο βιβλιο που ειχα διαβασει πριν χρονια ηταν "Η τετραλογια του φοβου". Εμβαθύνει αρκετα σε αυτα που συζητάμε χωρις να γινεται πολυ "τεχνικο".
Τετραλογία του φόβου , Fritz Riemann , Ιδιωτική Έκδοση , 9789609005906