Γνώση σε κλίμακες και θεωρία αρκούν για να παίξω blues?
- Thread starter blueslover
- Start date
- Πρόσφατη δραστηριότητα Πρόσφατη δραστηριότητα:
- Απαντήσεις: Απαντήσεις 130
- Εμφανίσεις: Εμφανίσεις 24K
(και όσο blues θέλεις κατά τις συνεδρίες)- Μηνύματα
- 19
- Πόντοι
- 1
Είναι περίεργο αλλά όσο με έχετε μπερδέψει άλλο τόσο μου έγινε ξεκάθαρο.Δεν υπάρχει ή το ένα ή το άλλο δηλ.θεωρία σε βάθος,γνώση modes κτλ.απέναντι στο συναίσθημα και το πώς νιώθεις εκείνη τη στιγμή.Είναι ένας συνδυασμός των δύο και μέσα απο την εξάσκηση την αντιγραφή(κλοπή)και τα συνεχή ακούσματα θα βγάλω τον δικό μου ήχο.Νομίζω.
- Μηνύματα
- 13,686
- Πόντοι
- 1,788
...για να δούμε.Εγώ πάντως τα blues τα έμαθα….όταν δεν με πλέρωναν οι πελάτες μου (όταν μου φορούσαν τo African-american «φέσι») . Και είμαι και in topic…και αν με στείλουν (πάλι) στην παιδική χαρά….well I’ll get the blues (οπότε πάλι στο κέρδος θα είμαι).Nestoras είπε:LK, κι' άλλος πελάτης-προβλέπω χρυσές δουλιές.
- Μηνύματα
- 6,318
- Πόντοι
- 1,688
Για να παιξεις μπλουζ θελεις
40% καταλληλα ακουσματα
40% καταλληλα συναισθηματα
20% καταλληλη τεχνικη
40% καταλληλα ακουσματα
40% καταλληλα συναισθηματα
20% καταλληλη τεχνικη
- Μηνύματα
- 1,818
- Πόντοι
- 1,038
Μμμ...έλειψα μερικές ώρες και βλέπω το ΟΧΙ μου έρριξε λάδι στη φωτιά ;D!
Θα επιμείνω όμως...Νομίζω πως εξήγησα οτι αυτά που έγραψα δεν αφορούν μόνο τα του μπλουζ, αλλά γενικώτερα. Αν υπήρχαν καθορισμένες ή εκ προοιμίου σωστές απαντήσεις στα όσα μας απασχόλησαν μέχρι τώρα, όλοι θα ξέραμε τι και πως να κάνουμε με σίγουρα αποτελέσματα. Όμως κάτι τέτοιο δεν υφίσταται. Απλά, το κάθε είδος έχει τους δικούς του κώδικες, η γνώση των οποίων μας δίνει μιά μίνιμουμ σταθερή βάση. ΔΕΝ είναι το ίδιο ένα δωδεκάμετρο με ένα μπλουζ. Τουλάχιστον όχι πάντα. Γνωρίζοντας λοιπόν κλίμακες και θεωρία, έχουμε μία βάση για να δημιουργήσουμε κάτι. Σκεφτείτε την ερώτηση. Κατόπιν σκεφτείτε τις αμέτρητες λέξεις που μπορούν κάλλιστα ν'αντικαταστήσουν τη λέξη μπλουζ. Αυτό από μόνο του προσφέρει την απάντηση. Κι αυτή είναι ΟΧΙ, ό,τι κι αν διαλέξετε να βάλετε στο τέλος. Το ΤΙ είναι αυτά που χρειάζονται επιπλέον, μπορείτε να το αλιεύσετε απο τις πολλές ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις που έγιναν ως τώρα. Ή να προσθέσετε κι άλλες. Όλοι έχουν κάτι ενδιαφέρον να καταθέσουν, και νομίζω η κουβέντα μας είναι καλή και χρήσιμη.
Όλα εκείνα που αποτελούν το ενδιάμεσο χάος στο οποίο αναφέρθηκε ο Τρόλευ είναι τελικά αυτά που οδηγούν κάποιους εδώ και κάποιους αλλού.
Τα μπλουζ είναι μαγικά γιατί δεν έμειναν αμέτοχα στις εξελίξεις της μουσικής στο χρόνο, μπόλιασαν και μπολιάστηκαν, εξελίχτηκαν, άλλαξαν κάποιες φορές και διαφοροποιήθηκαν, αφουγκράστηκαν τις όποιες νέες τάσεις, δεν απέρριψαν ελαφρά τη καρδία νεωτερισμούς και πειραματισμούς, ενστερνίστηκαν καινά δαιμόνια, έχουν την τύχη να μιλάν Αγγλικά και να είναι ζυγά στο μέτρημα (καλά, όχι πάντα...) και πάνω απ'όλα έδωσαν χώρο στον ΜΟΥΣΙΚΟ, τον σεβάστηκαν και δεν τον περιγέλασαν, του έδωσαν την ευκαιρία να δοκιμάσει τις δυνάμεις του χωρίς να χρειάζεται ν'αποδείξει κάτι σε κανέναν. Γι'αυτό και η προσωπική μου γνώμη είναι πως θα παραμείνουν εσαεί. Είναι σαφές πως ο πόνος κεντρίζει την δημιουργικότητα πιότερο απο τη χαρά, αυτό όμως δεν είναι χαρακτηριστικό των μπλουζ, είναι η ανθρώπινη φύση.
Blues is the facts of life (Willie Dixon).
ΟΧΙ λοιπόν 8)...
Θα επιμείνω όμως...Νομίζω πως εξήγησα οτι αυτά που έγραψα δεν αφορούν μόνο τα του μπλουζ, αλλά γενικώτερα. Αν υπήρχαν καθορισμένες ή εκ προοιμίου σωστές απαντήσεις στα όσα μας απασχόλησαν μέχρι τώρα, όλοι θα ξέραμε τι και πως να κάνουμε με σίγουρα αποτελέσματα. Όμως κάτι τέτοιο δεν υφίσταται. Απλά, το κάθε είδος έχει τους δικούς του κώδικες, η γνώση των οποίων μας δίνει μιά μίνιμουμ σταθερή βάση. ΔΕΝ είναι το ίδιο ένα δωδεκάμετρο με ένα μπλουζ. Τουλάχιστον όχι πάντα. Γνωρίζοντας λοιπόν κλίμακες και θεωρία, έχουμε μία βάση για να δημιουργήσουμε κάτι. Σκεφτείτε την ερώτηση. Κατόπιν σκεφτείτε τις αμέτρητες λέξεις που μπορούν κάλλιστα ν'αντικαταστήσουν τη λέξη μπλουζ. Αυτό από μόνο του προσφέρει την απάντηση. Κι αυτή είναι ΟΧΙ, ό,τι κι αν διαλέξετε να βάλετε στο τέλος. Το ΤΙ είναι αυτά που χρειάζονται επιπλέον, μπορείτε να το αλιεύσετε απο τις πολλές ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις που έγιναν ως τώρα. Ή να προσθέσετε κι άλλες. Όλοι έχουν κάτι ενδιαφέρον να καταθέσουν, και νομίζω η κουβέντα μας είναι καλή και χρήσιμη.
Όλα εκείνα που αποτελούν το ενδιάμεσο χάος στο οποίο αναφέρθηκε ο Τρόλευ είναι τελικά αυτά που οδηγούν κάποιους εδώ και κάποιους αλλού.
Τα μπλουζ είναι μαγικά γιατί δεν έμειναν αμέτοχα στις εξελίξεις της μουσικής στο χρόνο, μπόλιασαν και μπολιάστηκαν, εξελίχτηκαν, άλλαξαν κάποιες φορές και διαφοροποιήθηκαν, αφουγκράστηκαν τις όποιες νέες τάσεις, δεν απέρριψαν ελαφρά τη καρδία νεωτερισμούς και πειραματισμούς, ενστερνίστηκαν καινά δαιμόνια, έχουν την τύχη να μιλάν Αγγλικά και να είναι ζυγά στο μέτρημα (καλά, όχι πάντα...) και πάνω απ'όλα έδωσαν χώρο στον ΜΟΥΣΙΚΟ, τον σεβάστηκαν και δεν τον περιγέλασαν, του έδωσαν την ευκαιρία να δοκιμάσει τις δυνάμεις του χωρίς να χρειάζεται ν'αποδείξει κάτι σε κανέναν. Γι'αυτό και η προσωπική μου γνώμη είναι πως θα παραμείνουν εσαεί. Είναι σαφές πως ο πόνος κεντρίζει την δημιουργικότητα πιότερο απο τη χαρά, αυτό όμως δεν είναι χαρακτηριστικό των μπλουζ, είναι η ανθρώπινη φύση.
Blues is the facts of life (Willie Dixon).
ΟΧΙ λοιπόν 8)...
Αδυνατω να διαβασω 9 σελιδες..αλλα θα πω το εξης.
Νομιζω οτι τετοια ερωτηματα δεν εχουν νοημα. Αν απαντησω εγω τωρα οτι ναι αρκουν και δεν χρειαζεται να κανεις κατι αλλο σου αρκει? Εσυ ο ιδιος ξερεις αν σου αρκει αυτο που παιζεις και ακους! Αν δεν σου αρκει, κατι πρεπει να κανεις το τι ειναι αυτο κανεις δεν μπορει να σου πει με σιγουρια γιατι ολοι μπορει να ειχαμε ενα κοινο δρομο αλλα καναμε διαφορες παραλαγες σε αυτα που μαθαμε επειδη ετσι μας βολευε.
Οσο καλα και να μαθεις κλιμακες θεωρειες και οτι αλλο αν δεν παιζεις μουσικη ωστε να γινουν βιωμα και αυτονοητα μεσα απο την ιδια την διαδικασια τοτε για μενα δεν εχεις βρει ακομα το δρομο σου.
Νομιζω οτι τετοια ερωτηματα δεν εχουν νοημα. Αν απαντησω εγω τωρα οτι ναι αρκουν και δεν χρειαζεται να κανεις κατι αλλο σου αρκει? Εσυ ο ιδιος ξερεις αν σου αρκει αυτο που παιζεις και ακους! Αν δεν σου αρκει, κατι πρεπει να κανεις το τι ειναι αυτο κανεις δεν μπορει να σου πει με σιγουρια γιατι ολοι μπορει να ειχαμε ενα κοινο δρομο αλλα καναμε διαφορες παραλαγες σε αυτα που μαθαμε επειδη ετσι μας βολευε.
Οσο καλα και να μαθεις κλιμακες θεωρειες και οτι αλλο αν δεν παιζεις μουσικη ωστε να γινουν βιωμα και αυτονοητα μεσα απο την ιδια την διαδικασια τοτε για μενα δεν εχεις βρει ακομα το δρομο σου.
- Μηνύματα
- 202
- Πόντοι
- 16
γνωση σε κλιμακες και θεωρια αρκουν για να παιξω jazz?
γνωση σε κλιμακες και θεωρια αρκουν για να παιξω funk?
γνωση σε κλιμακες και θεωρια αρκουν για να παιξω pop?
γνωση σε κλιμακες και θεωρια αρκουν για να παιξω rock?
γνωση σε κλιμακες και θεωρια αρκουν για να παιξω punk?
γνωση σε κλιμακες και θεωρια αρκουν για να παιξω ska?
γνωση σε κλιμακες και θεωρια αρκουν για να παιξω surf?
γνωση σε κλιμακες και θεωρια αρκουν για να παιξω latin?
γνωση σε κλιμακες και θεωρια αρκουν για να παιξω disko?
πείτε μου , επείγει...
γνωση σε κλιμακες και θεωρια αρκουν για να παιξω funk?
γνωση σε κλιμακες και θεωρια αρκουν για να παιξω pop?
γνωση σε κλιμακες και θεωρια αρκουν για να παιξω rock?
γνωση σε κλιμακες και θεωρια αρκουν για να παιξω punk?
γνωση σε κλιμακες και θεωρια αρκουν για να παιξω ska?
γνωση σε κλιμακες και θεωρια αρκουν για να παιξω surf?
γνωση σε κλιμακες και θεωρια αρκουν για να παιξω latin?
γνωση σε κλιμακες και θεωρια αρκουν για να παιξω disko?
πείτε μου , επείγει...
- Μηνύματα
- 12,260
- Λύσεις
- 2
- Πόντοι
- 1,003
Λοιπόν, επειδή βαρέθηκα να διαβάζω υπερβολές, αλλά και για να καταδειχθεί πόσο εκτός πραγματικότητας σκέπτονται ορισμένοι, θα κάνω την εξής απλή ερώτηση:
Η μπάντα ενός "μεγάλου" μπλούζμαν, πόσα μέλη έχει; Πέντε, ας πούμε;
Και καλά, ο μεγάλος μπλουζμαν έχει το κοκαλάκι της νυχτερίδας, τη θεία έμπνευση, το βάπτισμα στο νέγρικο πόνο, την ευλογία των προγόνων του και δε ξέρω τι άλλο.
Οι υπόλοιποι τέσσερις, το έχουν επίσης; Ή απλά ξέρουν τη θεωρία και τις κλίμακες;
Προφανώς τους αρέσει αυτό που κάνουν εκείνη τη στιγμή, αλλά μήπως λίγους μήνες μετά παίζουν σε μία λάτιν μπάντα, ή κάπου αλλού; Όπου και εκεί, θα ξέρουν τη θεωρία και τις κλίμακες;
Παραδεχτείτε το επιτέλους (ισχύει και για τον ΕΖ, ο οποίος θα ήθελα πραγματικά να μας πει, ποια ακριβώς σχέση με τα blues είχαν τα διάφορα "δεύτερα" μέλη στις μπάντες που ο ίδιος έχει συμμετέχει) η προχωρήστε στο κβαντικό άλμα να επιχειρήσετε να μας πείσετε ότι όλα τα μέλη σε όλες τις μπλουζ μπάντες έχουν αυτή την "υπερβατική" σχέση που δεν εξαντλείται στο να ξέρουν τη θεωρία και τις κλίμακες.
Αλλιώς, θα επανέρθω με αποσπάσματα από παλιά συνέντευξη του Greg Phillinganes στο περιοδικό Keyboard ο οποίος εξηγούσε τι ακριβώς ήξερε (και τι χρειάστηκε να μάθει) προκειμένου να παίζει με τον Clapton (αφού προηγουμένως είχε παίξει με τον Quincy Jones, τον Donald Fagen κλπ και πριν πάει να παίξει στη τελευταία ενσάρκωση των Toto).
Η ερώτηση που έθεσε ο OP ήταν σαφής και απλή και η απάντηση είναι ασφαλώς "ναι" και ισχύει για κάθε είδος μουσικής. Δε ρώτησε αν αρκεί να ξέρει τη θεωρία και τις κλίμακες (σιγά τη πυρηνική φυσική...) για να γίνει ο επόμενος B.B. King. Και εσείς - στο φόρουμ - που παίζετε μπλουζ, από εκεί ξεκινήσατε, μην απαξιώνετε την αφετηρία για να πείσετε τον εαυτό σας ότι έχετε προχωρήσει πιο πέρα. Δεν είναι σωστό.
Για να μη πούμε και το αυτονόητο: ότι πρόκειται για ένα μουσικολογικά στάσιμο μουσειακό φολκλόρ είδος που πλέον είναι αναγνωρίσιμο κυρίως από τη θεωρία και τις κλίμακες, παρά από οποιαδήποτε άλλη ποιότητά του.
Καλημέρα.
Η μπάντα ενός "μεγάλου" μπλούζμαν, πόσα μέλη έχει; Πέντε, ας πούμε;
Και καλά, ο μεγάλος μπλουζμαν έχει το κοκαλάκι της νυχτερίδας, τη θεία έμπνευση, το βάπτισμα στο νέγρικο πόνο, την ευλογία των προγόνων του και δε ξέρω τι άλλο.
Οι υπόλοιποι τέσσερις, το έχουν επίσης; Ή απλά ξέρουν τη θεωρία και τις κλίμακες;
Προφανώς τους αρέσει αυτό που κάνουν εκείνη τη στιγμή, αλλά μήπως λίγους μήνες μετά παίζουν σε μία λάτιν μπάντα, ή κάπου αλλού; Όπου και εκεί, θα ξέρουν τη θεωρία και τις κλίμακες;
Παραδεχτείτε το επιτέλους (ισχύει και για τον ΕΖ, ο οποίος θα ήθελα πραγματικά να μας πει, ποια ακριβώς σχέση με τα blues είχαν τα διάφορα "δεύτερα" μέλη στις μπάντες που ο ίδιος έχει συμμετέχει) η προχωρήστε στο κβαντικό άλμα να επιχειρήσετε να μας πείσετε ότι όλα τα μέλη σε όλες τις μπλουζ μπάντες έχουν αυτή την "υπερβατική" σχέση που δεν εξαντλείται στο να ξέρουν τη θεωρία και τις κλίμακες.
Αλλιώς, θα επανέρθω με αποσπάσματα από παλιά συνέντευξη του Greg Phillinganes στο περιοδικό Keyboard ο οποίος εξηγούσε τι ακριβώς ήξερε (και τι χρειάστηκε να μάθει) προκειμένου να παίζει με τον Clapton (αφού προηγουμένως είχε παίξει με τον Quincy Jones, τον Donald Fagen κλπ και πριν πάει να παίξει στη τελευταία ενσάρκωση των Toto).
Η ερώτηση που έθεσε ο OP ήταν σαφής και απλή και η απάντηση είναι ασφαλώς "ναι" και ισχύει για κάθε είδος μουσικής. Δε ρώτησε αν αρκεί να ξέρει τη θεωρία και τις κλίμακες (σιγά τη πυρηνική φυσική...) για να γίνει ο επόμενος B.B. King. Και εσείς - στο φόρουμ - που παίζετε μπλουζ, από εκεί ξεκινήσατε, μην απαξιώνετε την αφετηρία για να πείσετε τον εαυτό σας ότι έχετε προχωρήσει πιο πέρα. Δεν είναι σωστό.
Για να μη πούμε και το αυτονόητο: ότι πρόκειται για ένα μουσικολογικά στάσιμο μουσειακό φολκλόρ είδος που πλέον είναι αναγνωρίσιμο κυρίως από τη θεωρία και τις κλίμακες, παρά από οποιαδήποτε άλλη ποιότητά του.
Καλημέρα.
- Μηνύματα
- 47,831
- Πόντοι
- 2,368
Ισως το αυτο που ειχε πει καποτε ο Scofield σε ενα μαθημα του στο Berkee σε καλυψει:
"Ok guys,we are very lucky cause next week Albert Collins will play the blues in the school's auditorium,with him there will be some students playing blues SCALES.... ;D"
- Μηνύματα
- 12,681
- Πόντοι
- 38
Η αίσθηση του εκάστοτε ιδιώματος που έχει προέλθει από την πολύωρη (ή ακόμα και πολυετή) εντρύφηση στην αισθητική του, δεν νομίζω ότι έχει να κάνει με κάποιο κβαντικό άλμα ούτε και είναι υπερβατική σχέση.trolley είπε:
Όσο για τα δεύτερα μέλη, ναι, σαφώς δεν είναι της βαρύτητας αν θέλεις, του frontman κιθαρίστα/τραγουδιστή αλλά αν ο ντράμερ (όσους βασικούς ρυθμούς κι αν έχει μελετήσει) δεν μπορέσει να "διαβάσει" το κομμάτι και τον frontman και δεν έχει τις ανάλογες "ιδιωματικές" γνώσεις να δώσει το στίγμα του (ναι και ο ντράμερ - σε μεγάλο βαθμό - και ο μπασίστας σε μικρότερο διαμορφώνουν ένα blues κομμάτι) δύσκολα θα αναδειχθεί το τραγούδι / leader. Εκτός κι αν είναι κιθάρα / φωνή μόνο.
Σε όλα τα είδη όμως και στο blues ίσως περισσότερο, όπως είπε και ο διασημος John Papajohnou, "Oloi kalaroune, ma then vgazoun psaria ......."
Όσο για το τελευταία πρόταση σου, μετά από τις πρόσφατες αναζητήσεις μου, δεν νομίζω ότι έχεις απόλυτο δίκιο. Αλλά ούτως ή άλλως δεν σε ενδιαφέρει οπότε και η γνώμη σου δεν θα αλλάξει.
