sfaku

Εμένα μου αρέσει ακριβώς επειδή δεν έχει καμία σχέση. Προφανώς το Get up το πήρατε σαν αφορμή για να φτιάξετε κάτι δικό σας, και επομένως στην πραγματικότητα είναι δικό σας, όπως και όλα τα creative covers, σε αντιδιαστολή προς τις πιστές επανεκτελέσεις. Προσωπικά μόνο τέτοια covers μου αρέσουν. Τώρα, στα του ήχου σας. Είναι ωραία παιγμένο. Αρκετά καλή παραγωγή. Αλλά μου γκρουβάρει κυρίως στο ρεφρέν. Στα κουπλέ υπάρχουν καλές ιδέες αλλά λίγο τους λείπει πάτημα/punch. Το airy/offbeat συναίσθημα που θέλετε να βγάλετε (στα κουπλέ πάντα) δεν βγαίνει 100% -αλλά είστε σε πολύ καλό δρόμο! Στα ρεφρέν όμως, με μπροστάρισσες τις κιθάρες, το κομμάτι τσουλάει πολύ ωραία, η τραγουδίστρια ανεβάζει στροφές και με λίγες δεύτερες on the side, θα είναι κούκλα. Θα συμφωνήσω με audiokostas, δεν ακούω μπότα (και δεν με ξετρελαίνει το ταμπούρο). Θέλει δυνατές μπότες και σαν ηχοληψία αλλά και σαν παίξιμο. Πολλοί πιστεύουν (λάθος κατ' εμέ) ότι τα ταμπούρα δίνουν το groove, αλλά αντίθετα πιστεύω ότι η μπότα (που είναι στις θέσεις στα 4/4, δηλαδή στα ισχυρά μέρη του μέτρου) πρέπει να είναι κυρίαρχη και το ταμπούρο στακάτο μεν, αλλά να μην καπελώνει τη μπότα δε (γκρουβιστικώς μιλώντας). Μπορεί να είναι θέμα ηχοληψίας, αλλά δεν ακούω καθόλου μπότες και μου κρεμάει το κουπλέ. Οι κιθάρες έχουν πολύ ωραίο ήχο. Το μπάσο ακούγεται λίγο "μόνο του", σαν να μη συνδέεται με την υπόλοιπη ενορχήστρωση, αλλά αυτό δεν μπορώ να κρίνω αν είναι θέμα ηχοληψίας ή δεσίματος με τον drummer. Τέλος θα συμφωνήσω ότι στα κουπλέ η τραγουδίστρια πρέπει να ψάξει λίγο τους χρωματισμούς και την ερμηνεία της. Στο ρεφρέν το λέει πολύ καλά. Αυτό όμως μπορεί να είναι θλεμα χρωματισμών της μπάντας. Ο τραγουδιστής χρειάζεται το σωστό ενορχηστρωτικά και εκτελεστικά παίξιμο της μπάντας από κάτω για να "φταχτεί", αλλά και για να μπορεί να πατήσει. Το ρεφρέν λοιπόν που γκρουβάρει καλά, τη βοηθάει να τα πει. Όταν τελειοποιηθεί το κουπλέ, θα τα πει κι εκεί! Γενικά, δεν τα γράφω όλα αυτά επειδή δεν μου άρεσε αυτό που άκουσα, το αντίθετο. Αλλά μπορεί να γίνει ακόμη καλύτερο. Και πρέπει να γίνει, αφού παίζετε πολύ ωραία και έχετε καλές ιδέες!

Και δεν ξέρω σίγουρα αν χωράει στο MB σου γιατί δεν είναι 9,5 εκ. στο πάχος αλλά 10,05. Πρέπει να το τσεκάρεις.

Πάντως η πρώτη γενιά momentus xt είχε πολύ χλιαρή υποδοχή και είχαν αναφερθεί και προβλήματα. Εγώ έχω πάνω στο 2009 unibody μου ένα ssd Intel 160GB και ένα WD Scorpio Blue 750 στις 5400, ωραιότατο drive.

Στο πρότεινα σαν το πιο οικονομικό σενάριο. Αν υπάρχει μεγάλος 1TB εξωτερικός δίσκος για backup, το ssd των 120GB (ή 128) φτάνει για λειτουργικό, κάποια vst και logic. Σημειωτέον ότι τα 50-60GB του Logic είναι σε μεγάλο βαθμό Vst, που μπορεί να μη χρειάζεσαι και να βάλεις στη θέση τους άλλα. Ακόμη, είναι σημαντικό ότι ένα ssd αποδίδει άψογα ακόμη και όντας 95% γεμάτο. Σίγουρα θα ήταν καλύτερα τα 256GB, αλλά είναι και θέμα budget. Τέλος να σου πω ότι το MB που θέλεις να πάρεις έχει SATA II ελεγκτή και όχι III, οπότε δεν θα δεις τις ταχύτητες που δίνουν τα σημερινά SSD (500ΜΒ+) αλλά μάξιμουμ 300 κάτι.

Καλά ρε συ, πότε πρόλαβες και το σκάρωσες; Και μετά λένε ότι οι Έλληνες... δεν παράγουμε! ;D Απλό, αβίαστο, ωραία τραγουδισμένο. Ωραιότατο! Μπράβο! Sergei, δεν είναι ρεμπέτικο με βάση τον αυστηρό ορισμό, είναι όντως ένα ελαφρύ λαϊκό ποπ τραγούδι, που πατάει όμως πάνω στο μορφολογικό σκελετό του ρεμπέτικου. Δηλαδή αν ο Κωνστ. αντί για αυτή την ενορχήστρωση είχε μια κανονική κομπανία και μπορούσε να κάνει τη φωνή του μαγκίτικη, αίφνης θα ακουγόταν πολύ ρεμπέτικο γιατί η βάση του είναι ρεμπετίζουσα.

Οπωσδήποτε να αφήσεις Snow. Στο λέω εκ πείρας (πικρής). Τα 160GB δεν φτουράνε για πολλά. 50GB το logic, 20 το λειτουργικό, 20 τα τραγούδια σου, είσαι στα 100 GB από χέρι. Οι συμβατικοί δίσκοι πάνε πολύ πιο αργά αν γεμίσουν πάνω από τα 2/3. Και αν θα είναι το μόνο computer σου, θα βάλεις σίγουρα και άλλα πράγματα που θα το κάνουν να σέρνεται. Η καλύτερή λύση σου, οικονομικά μιλώντας, είναι ένα ssd 120 gb (λίγο κάτω από 100 ευρώ) και να μετατρέψεις τον εσωτερικό δίσκο σε εξωτερικό με ένα tray των 20 ευρώ. Έτσι θα έχεις +120 πολύ γρήγορα gigabyte. Επιπλέον τα ssd και να φουλάρουν, πάνε γρήγορα (σε αντίθεση με τους συμβατικούς). Μπορείς να φυλάς στον εξωτερικό ό,τι δεν χρειάζεται τόσο γρήγορη προσπέλαση (τραγούδια π.χ.). Πάντως DVD μπορείς να βάλεις εξωτερικό, συνδεόμενο μέσω USB. Αν και εγώ που πήρα εξωτερικό το έχω χρησιμοποιήσει 5 φορές όλες κι όλες, αφού όλα πλέον τα κάνω με ένα απλό USB stick.

Θα τρέχει ανετότατα Lοgic, ακόμη και αν δεν πειράξεις τίποτε. Κάποια τιπσ: -Σε καμία περίπτωση μη βάλεις Lion. Το Lion σέρνεται με κάτω από 16GB μνήμη. Ενώ το Snow πάει σφαίρα με 4. -Το ssd στο συστήνω ανεπιφύλακτα. Θα δώσει στο μηχάνημά σου ταχύτητα και άλλα 3-4 χρόνια γρήγορης λειτουργίας. Αλλά θα ήταν ιδανικό να πάρεις 250GB για να έχεις χώρο. Στο (όχι πολύ απώτερο) μέλλον θα χρειαστείς και εξωτερικό δίσκο για να κρατάς τα μεγάλα αρχεία σου και να αδειάζεις το ssd (γεμίζει πιο εύκολα από ό,τι φαντάζεσαι, μόνο το logic σε πλήρη εγκατάσταση είναι 50-60GB, χωρίς το λειτουργικό). -Υπάρχει η δυνατότητα στο μέλλον να βάλεις δύο σκληρούς (ένα ssd και έναν μεγάλης χωρητικότητας συμβατικό), αφαιρώντας το DVD. Είναι μια επέμβαση που θέλει κάποια εμπειρία, αλλά γίνεται και από μη επαγγελματίες (το έκανα στο δικό μου). Επίσης πλέον το προσφέρουν και κάποιες εταιρείες που αντιπροσωπεύουν Apple στην Ελλάδα αλλά με υψηλό κόστος εργατικών, περίπου 100 ευρώ αν θυμάμαι καλά.

Ωραίο! Ωραίος ήχος. Και μια χαρά τα πας σαν multi-instumentalist. Ωραία και τα β΄ φωνητικά, ιδίως στο ρεφρέν. Ίσως η πρώτη φωνή ήθελε ένα τόνο πάνω για να ζωηρέψει ένα κλικ; Αναρωτιέμαι δηλαδή, δεν ξέρω σίγουρα. Βρήκα καλά στοιχεία και στην πρώτη οικιακή ηχογράφηση, αλλά η ηχητική διαφορά είναι μεγάλη. Βέβαια, αφού "έχεις" τόσα όργανα, και γενικά κατέεις, είναι θέμα χρόνου να κατακτήσεις και την καλή ηχοληψία. Και εις ανώτερα!

Πολύ ενδιαφέρον. Thx!

Ρε συ η γυναίκα μου λέει ότι βαριακούω (και δεν έχει άδικο, έχω χάσει λίγες μεσαίες). ;D Ωραία ήταν η "έξοδος", και δημιουργική. Αυτό είναι ο ορισμός της διαχείρισης των "εμποδίων" με δημιουργικό τρόπο. Να είσαι καλά και προχώρει έτσι! Και ευχαριστώ, όπως και κάθε μέλος του φόρουμ νομίζω, που μας εμπιστεύεσαι τα "παιδιά" σου.

Αν αυτό είναι που σε πειράζει, η παρέμβασή σου είχε ατυχές τάιμινγκ αλλά και στόχευση (το ποστ του spimav, ο οποίος δεν ανοίγει θέμα κάθε τρεις και λίγο). Δεν εννοώ βέβαια ότι έχεις κάτι με τον άνθρωπο, δεν κατάλαβα κάτι τέτοιο. Και δέχομαι ότι δεν είμαστε αυτά που γράφουμε μόνο, αλλά σε έναν εικονικό τόπο όπως αυτός και εφόσον δεν υπάρχει γνωριμία κάποιας σοβαρής διάρκειας στο φυσικό κόσμο, είμαστε ΜΟΝΟ αυτά που γράφουμε. Μόνο αυτά μας εκπροσωπούν, επομένως όταν επιτίθεσαι στα γραφόμενα κάποιου, άθελά σου επιτίθεσαι και στον ίδιο.

Ξέχασα πριν να αναφέρω την έξοχη παραγωγή και ηχοληψία.

Για το αν το θέμα του συμφορουμίτη spimav είναι άξιο συζήτησης ή όχι, νομίζω ότι δεν υπάρχει μία γενική απάντηση, αλλά η απάντηση του καθενός ξεχωριστά. Άλλος μπορεί να το βρίσκει αερολογικό και να μη θέλει να συζητήσει, άλλος μπορεί να θέλει να συζητήσει σοβαρά και άλλος κάνοντας πλάκα. Και όποιος δεν θέλει να απαντήσει, απλώς δεν απαντά. Την ένσταση ότι το θέμα δεν έχει περιεχόμενο (ενώ καθημερινά γίνονται άπειρες χαβαλο-συζητήσεις), παραβλέποντας το ότι ο έρμος ο spimav μπήκε τουλάχιστον στον κόπο να σπάσει την ανομβρία θεμάτων και σχολίων με ένα νέο ποστ, λίγο διαφορετικό από τα συνηθισμένα, τη θεωρώ αβάσιμη. Προσωπικά το βρίσκω ενδιαφέρον σαν μια προσπάθεια να αφορίσουμε (παρά να ορίσουμε) περί του τι εστί μουσικός. Έχω πολλές ενστάσεις, αλλά η ερώτησή μου προς τον spimav είναι αν θεωρεί ότι μουσικός είναι μόνο αυτός που συγκεντρώνει όλα αυτά τα στοιχεία ή κάποια από αυτά. Δίνω ένα παράδειγμα. Το perfect pitch είναι ένα σπουδαίο όπλο αλλά το έχουν και πολλοί κακόγουστοι μουσικοί, οπότε πόσο πρέπει να θεωρείται απαραίτητο προσόν αν ο άλλος ακούει τις καμπάνες και τις κόρνες για dictée; Κορυφαία ατάκα ομολογώ ;D

Καλώστον Κωνσταντίνο! Αρτιότατο, μουσικότατο, με ωραίες ενορχηστρωτικές ιδέες. Θαυμάσια τα φωνητικά σου, πρώτα και... μη πρώτα. Διαφορετικός ήχος και ερμηνεία από άλλες σου παραγωγές (θετικόν, για να μη μανιερίζουμε). Ωραίο το φολκ-έθνικ κλείσιμο. Εξαιρετικά τα ελέκτρο κρουστά. Μόνο μου σχόλιο ότι είναι πολύ τέλειο, υπέροχα κεντημένο (καλά μέχρι εδώ) αλλά είναι ένα τσικ άτονο. Λόγω, νομίζω, του ότι η αρχική ιδέα είναι πολύ upbeat, οπότε ρίχνοντας τέμπο θέλει πολύ γερό κράτημα για να μην πλαδαρέψει. Το έχεις καταφέρει αλλά θέλει ένα κλικ ακόμη κατά την ταπεινή μου. (Στο τέλος γραπώνει το αυτί με την ανατρεπτική ενορχήστρωση. Ίσως μέχρι εκεί θέλει περισσότερη κλιμάκωση;) Και πάλι να προσθέσω ότι είναι άλλο ένα τραγούδι σου πολύ άρτιο και στέκει ανετότατα ως έχει. Ενδεχομένως να γίνομαι διευθυντής σε διυλιστήριο κουνουπιών με τις παρατηρήσεις μου, αλλά... εσύ φταις που είσαι ανοιχτός στον διάλογο! Υ.Γ.: Οι Nouvelle Vague είναι ένα αρκετά γνωστό σχήμα που διασκευάζει γνωστά τραγούδια. Νομίζω ότι έχεις ήδη αρκετό υλικό για κάτι αντίστοιχο, σε πιο ποπ ακουστικό ύφος. ;)

Πολύ κοντά σε αυτό που ήθελα να πω (είπα να πρωτοτυπήσω και να μην βάλω ένα συνηθισμένο "+1")! Να προσθέσω μόνο την υποδειγματική αέρινη μίξη/παραγωγή που σε κάνει να το ακούς πολύ ευχάριστα, ακόμη και αν δεν είναι το στιλ σου.

Ούτε εγώ το είχα πάρει χαμπάρι αυτό το νήμα. Παίζω ηλεκτρική κιθάρα ερασιτεχνικά από τα 15 μου (24 χρόνια) αλλά με αρκετά τεχνικά ελαττώματα. Αυτοδίδακτος γαρ. Αγαπώ πολύ το να γράφω τραγούδια. Μουσική και στίχους. Το κιθαριστικό μου παίξιμο εστιάζει στο να ντύνει αυτά τα τραγούδια. Δεν κοινοποιώ αυτά που γράφω, αν και πρόσφατα έχουν μαζευτεί πολλά και το σκέφτομαι. Τραγουδάω στα τραγούδια μου αλλά δεν είμαι καλός τραγουδιστής. Οπότε προσπαθώ μήπως γίνω τουλάχιστον κάπως ιδιαίτερος στην ερμηνεία, χωρίς αποτέλεσμα μέχρι τούδε. Τα πάω συμπαθητικά με τα DAW και τα ηχοληπτικά. Έχω επίσης βασικές γνώσεις μπάσου και γαλλικής. Μου αρέσουν οι μουσικοί με χαρακτήρα και προσωπικότητα. Πρώτους βάζω τους καλούς τραγουδοποιούς και τελευταίους τους βιρτουόζους. Βαριέμαι τις τεχνικές επιδείξεις και δεν ακούω "τεχνική" μουσική, εκτός αν μιλάμε για ιερά τέρατα της τζαζ και της κλασικής. Δεν μου αρέσει το κλασικό ροκ, με εξαίρεση πάλι κάποια ιερά τέρατα. Προτιμώ τη μουσική που περιέχει κάτι το ανατρεπτικό (χωρίς να το θεωρώ αυτοσκοπό). Κάποιοι αγαπημένοι μουσικοί: Steve Wynn, PJ Harvey, Cave, Θανάσης (όχι στη Μητροπόλεως, ο άλλος), Σαββόπουλος εποχής '67-'78 και πολλοί άλλοι. Πρόσφατα θυμήθηκα ότι αγαπώ πολύ την κλασική κιθάρα: ανήκω σε αυτούς που έμαθαν να παίζουν ηλεκτρική πάνω σε... κλασική στα πρώτα τους 1-2 χρόνια, και οι πρώτοι εφηβικοί έρωτες δεν ξεχνιούνται. Ξεκίνησα προ δύο μηνών, για πλάκα, να μελετάω κλασικά κομμάτια και βλέπω ότι με λίγη δουλίτσα βγάζω αξιοπρεπώς κομμάτια μέσης δυσκολίας. Μου λείπει εμφανώς εξάσκηση στη μουσική ανάγνωση αλλά το παλεύω.

Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, στο καινούργιο άλμπουμ του Ντόκτορα παραγωγή έκανε αυτός ο... ατάλαντος ο Dan Auerbach.

Κρίμα ρε γμτ, πολύ περονόσπορος... Δυστυχώς πρέπει να το πάρουμε απόφαση παιδιά. Τα μουσικά μας είδωλα είναι κάποιας ηλικίας πλέον... Πολλοί πατούν ήδη τα 70. (Τρομερό το βίντεο με το Cowgirl in the Sand).

Έκπληκτος είδα το νέο πειραγμένο λογότυπο του Google (το λεγόμενο doodle) που είναι αφιερωμένο στον Robert Moog. Για όποιον βαριέται να πληκτρολογήσει, ιδού και λινκ ;D ! www.google.gr Είναι τρομερό αυτό το doodle. Είναι ένα πλήρες soft synth με διάφορα κουμπάκια (φίλτρα, ταλαντωτές, volume κ.λπ.) που όλα δουλεύουν κανονικά. Και ακόμη, έχει τετρακάναλο εγγραφέα για όποιον θέλει να χαζολογήσει! Ξέφυγαν οι άνθρωποι. Υ.Γ.: Ειδικά για σήμερα θα έπρεπε να το λένε moogle!

Όχι μη το λες αυτό, τραγουδάς πολύ καλά (για τα δικά μου τα γούστα και όχι μόνο) και η ερμηνεία σου έχει κάτι το προσωπικό. Όσο τραγουδάς θα βελτιώνεται η ικανότητά σου να εντοπίζεις τις πιο λεπτές πτυχές της ερμηνείας, οπότε βουρ στον πατσά! ;D Αυτή τη στιγμή η δουλειά σας μόλις ολοκληρώθηκε, είναι άρτια και έχει μια κατεύθυνση Α. Οι σκέψεις που πόσταρα χθες πάνε σε μα κατεύθυνση Β. Δύσκολο να αλλάξετε κατεύθυνση με τη δουλειά τόσο φρέσκια, για αυτό τα σχόλιά μου είναι μάλλον σπόροι για το μέλλον. Αν συν τω χρόνω σου έρθει όρεξη να το ξαναδουλέψεις, βλέπεις αν σου ταιριάζουν. Όσο για τις δουλειές που ποστάρεις ακούγονται πολύ καλά. Τα αυτιά σου δουλεύουν μια χαρά, και αυτά είναι το βασικό μηχάνημα που χρειάζεσαι για να κάνεις καλές παραγωγές, όλα τα άλλα έπονται! Καλή συνέχεια στις δημιουργίες σου! Υ.Γ.: Δεν το περίμενα το stoner ούτε εγώ, καλό πράγμα να είσαι μέσα σ΄όλα. ;)

Μετά τις τρεις πρώτες ακροάσεις: Μέινστριμ αλλά καλό για το είδος του. Το λες έντεχνο αλλά όχι ενοχλητικά τέτοιο. Θυμίζει Κραουνάκη στη φωνητική γραμμή (και οι στίχοι φέρνουν λίγο σε Νικολακοπούλου). Παίζει πολύ άνετα στο ραδιόφωνο και πιθανότατα θα έκανε και επιτυχία. Οι στίχοι καλοί. Οι ενορχηστρώσεις ενδιαφέρουσες. Αν και από συνηθισμένη πρώτη ύλη, έχουν ποιότητες που τους επιτρέπει να ξεφεύγουν κάποια κλικ από την κλισεδίλα του εντέχνου. Πολύ καλά παιγμένο και ερμηνευμένο. Είσαι στα γνωστά σου στάνταρ και τη θετική μου γνώμη μου την έχω ξαναπεί. Ωραίο βιντεάκι. Και μερικές παρατηρήσεις. ΣΤΙΧΟΙ Η πρώτη στροφή των στίχων είναι πολύ εμπνευσμένη, η δεύτερη καλή αλλά με μερικά μικροπροβληματάκια (από αυτά που αν δουλευτούν κάνουν έναν καλό στίχο άριστο). Ιδίως στην 3η και 4η στροφή υπάρχουν 4 παρατονισμοί στους στίχους, που χαλάνε την τελική τους εικόνα: τεταρτό - ειθισταί - εντεκά - παντά. Πήρα το θάρρος κι αποτόλμησα στο πόδι δύο πολύ ανεπαίσθητες μετατροπές στην τελευταία στροφή, με τις οποίες αποκαθίσταται το μέτρο (είναι με πλάγια): Από τις έντεκα κι εξής δεν φτάνουν άλλα πλοία Φαίνεται δεν θα ξαναρθείς, δεν χώρισες εν τέλει Πάντα γιατί ο άντρας σου να παίρνει ασυλία Γιατί η ρημάδα η τύχη μου ποτέ να μη με θέλει Στην προηγούμενη στροφή (τεταρτό και είθισται) ίσως θέλει πιο δραστικές επεμβάσεις για να έρθει το μέτρο. Μπορώ να ρίξω μια δυο ιδέες, αν σας ενδιαφέρει (εννοώ και τη στιχουργό). Σε αυτή την περίπτωση στείλε pm. ΕΡΜΗΝΕΙΑ - ΠΑΡΑΓΩΓΗ Ερμηνευτικά θα το δοκίμαζα λίγο πιο σκοτεινό, σαν να ήμουν ένας τύπος born to lose, λίγο τσακισμένος από τη ζωή και λίγο σοφός μαζί. Σαν να τραγούδαγα όχι την ώρα που εκτυλίσσονται οι στίχοι αλλά στις 6 το πρωί, μετά την αναμονή στο λιμάνι, και αφού θα είχα πνίξει τον νταλκά μου σε μπόλικο αλκοόλ και καπνό, στωικά, μόνος μου στη μπάρα. Ηχητικά θα το βρόμιζα λίγο. Στη φωνή μπορεί να δοκίμαζα τίποτε φίλτρα. Πάντως επαναλαμβάνω και ως έχει αξίζει να παιχτεί στο ραδιόφωνο και θα αρέσει, αλλά είμαι πάντα της άποψης ότι κάτι που έχει δυνατότητες να γίνει ακόμη καλύτερο, είναι κρίμα να μη γίνει! ;)

Μα, ο Βελιώτης δεν σου λέει τι να κάνεις εσύ, λέει τι προτιμάει να κάνει αυτός. Έχει κάθε δυνατότητα και ταλέντο να παίξει και σε ορχήστρα και σε τζαζ σχήμα. Απλώς δεν το προτιμάει. Από την άλλη είμαι βέβαιος ότι δεν θα σε μαλώσει αν σου αρέσει η ορχήστρα ή η τζαζ, ούτε εμένα θα μαλώσει που παίζω με ρυθμό και μελωδία. Ίσα ίσα, αυτό που λέει είναι: κάνε ό,τι γουστάρεις. Ο κανόνας λέει ότι ακούμε το μαέστρο μας, παίζουμε μέσα στο μέτρο, είμαστε καλά παιδιά και τρώμε όλο το φαί μας, αλλά καμιά φορά έχει ενδιαφέρον να παρακάμψεις τον κανόνα... Αυτό είναι για μένα το ρεζουμέ και για αυτό άνοιξα το θέμα. Εξάλλου όπως σου είπα εξαρχής, θα ήταν αδύνατο (και θα ήταν φοβερά μονότονο) να παίζαμε όλοι πειραματική μουσική (εγώ δεν παίζω πάντως, δεν έχω την κατάρτιση και το καλλιτεχνικό βάθος). Μπορεί όμως να μας ανοίξει νέες διόδους σκέψης ο τρόπος που βλέπει τα πράγματα, χωρίς να σημαίνει ότι πρέπει να τον πάρουμε κατά γράμμα (γιατί έτσι θα τον ακυρώναμε κιόλας).

Σοφέ γέροντα, αν ήμουν ο Γιωργάκης δεν θα έπαιζα πλέον Ελλάδα. Θα με είχαν καλέσει για διαλέξεις στο gearpage. ;)

Αν ορίζεις τη μουσική ως κάτι που πρέπει να έχει ρυθμό και μελωδία, τότε αυτό δεν είναι μουσική. Υπάρχει μια παρερμηνεία στα λεγόμενα του Βελιώτη. Πολλές γνωστές δουλειές του έχουν και ρυθμό και μελωδία. Δεν λέει ότι είναι κακό αυτό, αλλά ότι είναι κακό να πρέπει να έχεις ρυθμό και μελωδία. Σου λέει: γιατί πρέπει, αφού γίνεται κι αλλιώς; Γιατί να το ορίσουμε; Άστο και όπως βγει. Προσωπικά μου αρέσει αυτή η άποψη, είναι μια άποψη ελεύθερη και μη καταπιεστική, και κοιτάω να δω τι μπορώ να πάρω από αυτή. Προσπαθώ να σκέπτομαι ανοιχτά, αλλά όταν βρω κάποιον που σκέπτεται ανοιχτότερα, χαίρομαι γιατί ανοίγει και το δικό μου οπτικό πεδίο.

Οκέι δεν...