Θα μου επιτρέψεις να σου πω Βαγγέλη και πάλι κάτι σχετικά με το "νέο" στην σύγχρονη (αλλά όχι μόνο) μουσική.
Το "κάτι νέο" (πραγματικά νέο) δεν θα το πάρει χαμπάρι κανείς την εποχή που θα βγει, εκτός από ελάχιστους.
Πάντα έτσι γίνεται, μέχρι αυτό το "νέο" να μπορέσει να περάσει σε πολύ κόσμο (αν μπορέσει), θα πρέπει να έχει ενσωματώσει χαρακτηριστικά τέτοια, που να το κάνουν ευκολότερα αποδεκτό ευρέως (ή να υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες έτσι ώστε το ευρέως αποδεκτό να είναι σε διαδικασία τεράστιας αλλαγής).
Οπότε πχ οι μαθητές σου, θα σου ζητάνε κομμάτια που μπορεί να έχουν βγει πρόσφατα (μην γνωρίζοντας ή μη ενδιαφερόμενοι για παλιότερα πράγματα), αλλά όμως δεν έχουν στην ουσία τίποτα καινούριο.
Αν όμως υπάρχει κάτι καινούριο εκεί έξω τώρα (φυσικά και υπάρχει) πέφτει σε σένα το βάρος να το ανακαλύψεις και να βρεις έναν τρόπο να το περάσεις στους μαθητές σου, ως δάσκαλος.
Όπως σε σένα πέφτει το βάρος να τους περάσεις την νοοτροπία να ψάχνουν πάντα αυτό το νέο, το δημιουργικό, το καινοτόμο, και κοιτάζοντας μπροστά, αλλά και κοιτάζοντας προς τα πίσω (χρονικά πάντα), και να αξιολογούν κάθε τι ανάλογα με την εποχή και τις συνθήκες που δημιουργήθηκε, καθώς και την σημασία που έχει στο παρόν.