Σκέψεις περι μουσικής ένα πρωϊνό Μ. Παρασκευής

Πολλοί διαμαρτύρονται για την κατεύθυνση της μουσικής βιομηχανίας  και της mainstream μουσική και μου θυμίζουν αυτούς που διαμαρτύρονται για τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα.

" cresc. : Μα δεν έχει αυτονομία, δεν έχει υπάρχει δίκτυο ταχυφορτιστών, δεν ξέρουμε τις θα γίνει άμα χαλάσουνΕ οι μπαταρίες, ΔΕ ΜΠΑΙΝΕΙ ΧΕΡΙ - ΜΟΝΟ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΙΑ". 

Μα δεν το έβγαλαν για σένα ρε φίλε που μένεις στην Κυψέλη να το φορτίζεις με μπαλαντέζα από τον 3ο όροφο.

Το έβγαλαν για τον καλιφορνέζο που έχει άλλα 2 αυτοκίνητα στο γκαράζ. 

 
Σημερα δεν υπαρχει κατι σαν τους beatles τον Davis την Fitzgerald τον Jarrett  ή τον Corea να δημιουργησει εκεινο το impact του τοτε. 


Δεν υπάρχει το ανεξερεύνητο πεδίο κυρίως θα έλεγα. Γιατί μουσικοί με τις δυνατότητες και τη φαντασία αυτών που αναφέρεις, υπάρχουν. Εν ολίγοις, σχεδόν όλα έχουν ήδη παιχτεί. Είναι πολύ πολύ δυσκολότερο για έναν μουσικό της δεκαετίας του 2020 να φτιάξει κάτι πραγματικά πρωτοπόρο σε σύγκριση με το παρελθόν. 

Επίσης το κοινό ταϊζεται μουσικό κουτόχορτο όπως έχουμε αναφέρει χιλιάδες φορές και η βιομηχανία δεν ασχολείται με "δύσκολα". Οι Beatles σήμερα θα θεωρούνταν εξαιρετικά στριφνό άκουσμα γιατί είχαν τραγούδια με πάνω από 3 ακόρντα και μετατροπίες. Δηλαδή και να βγει ένας σύγχρονος McLaughlin ας πούμε, ελάχιστοι θα τον πάρουν χαμπάρι.

Εκπαιδευτήκαμε εντατικά στο εύκολο, το γρήγορο και το ανώδυνο. Και φυσικά αυτό δεν πάει μόνο για τη μουσική. Εδώ αν καθυστερήσει να πάει το μήνυμα που στέλνουμε στο viber από το κινητό την ώρα του χεσίματος, το πετάμε και παίρνουμε άλλο.

 
Δεν υπάρχει το ανεξερεύνητο πεδίο κυρίως θα έλεγα. Γιατί μουσικοί με τις δυνατότητες και τη φαντασία αυτών που αναφέρεις, υπάρχουν. Εν ολίγοις, σχεδόν όλα έχουν ήδη παιχτεί. Είναι πολύ πολύ δυσκολότερο για έναν μουσικό της δεκαετίας του 2020 να φτιάξει κάτι πραγματικά πρωτοπόρο σε σύγκριση με το παρελθόν. 


Ένα δίκιο το έχεις.

Κι εγώ το ίδιο πιστεύω.

Αλλά μετά κάθομαι και σκέφτομαι πώς ήταν η μουσική ανά τους αιώνες και πώς εξελίχθηκε.

Φυσικά η τεχνολογία έπαιξε τεράστιο ρόλο.

Αλλά αν πχ ζούσαμε στα 60s, πιστεύω ότι πάνω κάτω το ίδιο θα λέγαμε.

Όλα έχουν παιχτεί (μιλάω πιο πολύ για την αισθητική και λιγότερο για την σύνθεση).

Αν όμως ερχόταν κάποιος από την σημερινή εποχή πίσω στο τότε (60s) και μας έβαζε να ακούσουμε Holdsworth, tool, Abasi, Bad Bunny, Sin Boy, κλπ, θα μας φαινόταν μάλλον εξωγήινο.

Φανταστείτε κάτι ανάλογο με την κλασσική εποχή.

Ακόμα "χειρότερα" τα πράγματα.

Ποτέ δεν ξέρεις πώς θα εξελιχθεί το πράγμα στο μέλλον.

Για την ώρα πάντως .... δεν μου αρέσει η εξέλιξη στα mainstream πράγματα.

Αλλού, υπάρχει φαγάκι όμως.

Όχι τίποτα φοβερό.

Αλλά υπάρχει.

 
Δεν υπάρχει το ανεξερεύνητο πεδίο κυρίως θα έλεγα. Γιατί μουσικοί με τις δυνατότητες και τη φαντασία αυτών που αναφέρεις, υπάρχουν. Εν ολίγοις, σχεδόν όλα έχουν ήδη παιχτεί. Είναι πολύ πολύ δυσκολότερο για έναν μουσικό της δεκαετίας του 2020 να φτιάξει κάτι πραγματικά πρωτοπόρο σε σύγκριση με το παρελθόν. 
μπορεί να μην υπάρχει, αλλά εγω αναφέρομαι στο impact.

Οι beatles έφεραν μουσική που δεν διέφερε πολύ ορισμένες φορές από την tin pan alley ή το brill building. Το θέμα ήταν το περιτύλιγμα. Μπορεί να ήταν κομμάτια με 15 ακόρντα, αλλά διαφορετικά παρουσιασμένα.

Σήμερα έρχεται νέα μουσική (?) με περιτύλιγμα ραπ, τραπ κλπ, αλλά μέσα μουσική δεν υπάρχει.

 
 Αν κατι δεν αφορα τον κοσμο, ειναι αδυνατο να λαβει διαστασεις, και αν κατι δε λαβει διαστασεις ειναι αδυνατον να προκυψει και ενα act μεγαλων διαστασεων.

 Οταν η μουσικη αφορουσε τον κοσμο προεκυψαν και οι Μπετοβεν, και οι Βερντι και οι Μπητλς. Τωρα δεν τον αφορα, και δεν προκειται να προκυψουν.

 Και με την ποιηση το ιδιο δεν εγινε; Οταν αφορουσε τους Ελληνες υπηρχαν και οι Παλαμαδες με τους Καβαφιδες, γινοταν χαμος με αντιπαλα στρατοπεδα και τετοια, τωρα ποιος ασχολειται;

 Ετσι ειναι τα πραγματα, ανοδος και πτωση. Κυριακη του Πασχα, θα ψηνουν ολοι κοκορετσια, καποια θα ειναι μετρια, καποια καλα, καποια θα αγγιξουν την τελειοτητα. Οταν ομως μπηκε η κινεζικη χρονια του λαγου, εψησε κανεις φιδια , σκορπιους η τελος παντων οτι συνηθιζουν οι Κινεζοι για να ξεχωρισουν οι καλοι μαγειρες; ?

 
Σε οτι νεο κυκλοφορει αν παρεις το δρομο να φτιαξεις με γνωστα υλικα τα καλυτερα "κομματια" που μπορεις, θα εχει καποια απηχηση αλλα ενα μεγαλο ποσοστο θα πει τα εχουμε ξανακουσει (κ ισως κ καλυτερα?). Αν παρεις το δρομο να φτιαξεις νεο ηχο, υπαρχει πιθανοτητα να ειναι τοσο out there που λεμε κ στο χωριο μου, που συνθετικα θα χολαινει (κυριως γιατι αυτο που καιει την παραγωγη, ειναι ηχητικα να μην εχει ακουστει, οχι η τραγουδοποιια). Αυτο συμβαινει για τους λογους που ειπε ο @Jazzjoker πιο πανω. Οποτε παντα η κριτικη θα ειναι ειτε πως ειναι ξανακουσμενο, ειτε πως δεν ακουγεται. Εδω κ δεκαετειες. Κ κυριως στις ευρυτερες ποπ μουσικες 

Επισης το φαινομενο να μην υπαρχουν νεα κινηματα στην τεχνη που να φτανουν μαζικα στο κοινο ειναι γενικοτερο κ οχι μονο στη μουσικη. 

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
 Και με την ποιηση το ιδιο δεν εγινε; Οταν αφορουσε τους Ελληνες υπηρχαν και οι Παλαμαδες με τους Καβαφιδες, γινοταν χαμος με αντιπαλα στρατοπεδα και τετοια, τωρα ποιος ασχολειται;
..Η αδερφή μου.?

Και όχι μόνο ασχολείται, προχθές την είχα studio και την ηχογραφούσα να τα απαγγέλει για έναν ραδιοφωνικό σταθμό που της το ζήτησαν.?

Hint:

Μην κάνετε δουλειές με συγγενείς.?

Τεσπα...ευκαιρία ήταν να ξεσκονίσω τα πυκνωτικά μου

LAKANXAG.jpg

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
συχνά μπορείς να χωρέσεις όλο το κομμάτι σε ένα snippet 15 sec


Νταξει, εδω που τα λεμε, κατι να δει ο αλλος καμια σειρα στο netflix, κατι να μαλακιστει στο facebook και το twitter, κατι να ριξει μια ματια στο youtube, βαλε και κανα παιχνιδακι, κανα meme, καμια τσοντα ? που να βρεθει χρονος και για μουσικη, 15 δευτερολεπτα και πολυ ειναι ?

 
Σε μία κανονική εργάσιμη μέρα, όταν ένα τηλεφώνημα ή ένα meeting αρχίζει και τραγανίζει πολύτιμο χρόνο, κάποια στιγμή (για να καταδείξω ότι κακώς μιλάμε ακόμη) ρωτάω: "Ακριβώς, πιο πρόβλημα προσπαθούμε να λύσουμε;". Είναι πολύ αποτελεσμάτικό, σας το προτείνω, επί τη ευκαιρία.

Θα μπορούσε να γίνει και εδώ, αλλά... γιαρτές έχουμε, ας βερμπαλίσουμε και άλλο, οπότε θα ρωτήσω κάτι πιο απλό: "Οι αυτόματα δημιουργημένες από ΑΙ (sic) playlists, πως σχετίζονται με την προβληματική του OP ή οποιουδήποτε άλλου;" Υποθέτω ότι έχει γίνει αντιληπτό πως είναι προαιρετικό να τις χρησιμοποιήσει κάποιος, ναι;

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Θα μπορούσε να γίνει και εδώ, αλλά... γιαρτές έχουμε, ας βερμπαλίσουμε και άλλο, οπότε θα ρωτήσω κάτι πιο απλό: "Οι αυτόματα δημιουργημένες από ΑΙ (sic) playlists, πως σχετίζονται με την προβληματική του OP ή οποιουδήποτε άλλου; Υποθέτω ότι έχει γίνει αντιληπτό πως είναι προαιρετικό να τις χρησιμοποιήσει κάποιος, ναι;
Υπάρχουν ανοιχτά 3 θέματα συγχρόνως σε αυτό το θρεντ 

1. τι ακούγαμε Μ.Παρασκευη

2. Οι λίστες

3. Αυτό που συζητάμε τέλος πάντων

Το πρώτο αν κ το ξέραμε, υποδείχθηκε πως είναι οφτοπικ, το δεύτερο δε προχώρησε, το τρίτο το συζητάμε τέλος πάντων. Μη μας τα μπλέκεις τωρα?

 
Το ένα κανάλι έχει το "The Imitation Game" και το άλλο έχει το Ρεκβιεμ του Verdi με Κούρεντζη. Αυτά είναι διλλήματα.

 
 Αφου γινεται NAMM και η φαση ειναι πιο μιζερη και απο ταινια του Ξανθοπουλου, ε τι να κανουμε και εμεις, λεμε οτι ναναι ?

 Ψηφιζω Βερντι




 
Το ένα κανάλι έχει το "The Imitation Game" και το άλλο έχει το Ρεκβιεμ του Verdi με Κούρεντζη. Αυτά είναι διλλήματα.


Να, γεμίζουνε τα κανάλια με π@π@ριές αυτές τις μέρες, και δεν έχει σαρβάιβορ να δω.

Γι' αυτό βαριέμαι.

 


Χθες μετά τον επιτάφιο πήγα σε ένα καφενείο στην γειτονιά και είχε στην τηλεόραση live από την Μητρόπολη Αθηνών. 

Βέβαια από τα τσίπουρα δεν μπόρεσα να σηκωθώ το πρωί να πάω να κοινωνήσω.Δεν πειράζει την άλλη βδομάδα. 

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Κάθε εποχή έψαχνε το εύκολο και εύπεπτο άκουσμα,απλά τα τελευταία χρόνια το κακό έχει παραγίνει λόγω των αλμάτων της τεχνολογίας/καινοτομίας/προβολής.

Punk,grunge,glam rock,black metal κ.α. ήταν περιπτώσεις μουσικών ειδών που έπιασαν το vibe που έλειπε και του έδωσαν και κατάλαβε.Κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών ήταν ένα κάποιο ποιοτικό έλλειμμα,το οποίο όμως αντισταθμιζόταν από περσόνες που τα σπάνε.

Το lifestyle πλέον είναι ο υπέρτατος αυτοσκοπός εξ' ου και η καθιέρωση(φοβούμαι) της τραπ.Οι καινούριες γενιές δεν μπορούν μόνο να ακούσουν μουσική.Θέλουν και να βλέπουν με το στόμα ανοικτό και αυτό είναι πια μη αναστρέψιμο.

Τώρα σε ότι έχει να κάνει με τον προβληματισμό του ΟΡ,τα έχει πει όλα ο JJ.Είναι καθαρά θέμα βιολογίας.Η νεότητα συνοδεύεται από πολλά πλεονεκτήματα.Ένα από αυτά είναι η ικανότητα δεκτικότητας σε ερεθίσματα και συναισθήματα.

Ακόμα και αν ο αγαπημένος μας καλλιτέχνης δημιουργήσει κάτι εφάμιλλο ή ακόμα και ανώτερο στην ύστερη εποχή του(πόσο σπάνιο αλήθεια και αυτό από μόνο του λέει πολλά),εμείς μεγαλώνοντας δύσκολα θα το εκλάβουμε ως τέτοιο.

Sad but true.

 
Α, μάλιστα.

Πάντως, αν έχει σημασία για εσάς, ας έχετε κατά νου πως οι πεποιθήσεις για το ότι ο άνθρωπος χάνει τέτοιες ιδιότητες καθώς μεγαλώνει, πέραν του ότι είναι κοινώς αντιληπτό ότι δεν ευσταθούν, δεν έχουν καμία επιστημονική βάση, είναι hearsay και πάγια ψευδο-αριστερο-αναρχική δοξασία.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Σωστό αυτό.

Το έχω διαβάσει που το λέει ο Μπακούνιν.
Στην ιδέα ότι "οι άνω των 40 πάσχουν από νοητική αρτηριοσκλήρωση" στηρίζεται όλη η μυθολογία του "νέου και άφθαρτου πολίτη/πολιτικού που είναι εν' τέλει ο μόνος αρμόδιος να φέρει την πρόοδο". Ή δεν το έχεις υπ'όψιν σου;

Σε κάθε περίπτωση, μπορείς να ζεις με την ιδέα ότι όσο μεγαλώνεις θα μετατρέπεσαι σε ένα ζαβό που δεν θα καταλαβαίνει τι γίνεται γύρω του (όχι εσύ ειδικά, ο καθένας μας), αλλά όπως θα διαπιστώσεις, δεν θα συμβεί - μάλλον το αντίθετο. Και αυτά είναι ΚΑΛΑ νέα, trust me.

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top