• Το Noiz σας εύχεται χρόνια πολλά και ένα ευτυχισμένο 2025! 🎊

Σκόρπιες σκέψεις περι μουσικής.

 Αν ακούγαμε μουσική με καθαρά μουσικά κριτήρια θα ακούγαμε όλοι μόνο Μότσαρτ. Η μουσική όμως και ειδικά η μουσική του σήμερα, του κάθε σήμερα και ακόμα ειδικότερα η μουσική του σήμερα που απευθύνεται σε νέους, κουβαλάει ένα πακέτο εμπειρίας, που με το γνωστό κλισέ αποκαλείται "τρόπος ζωής". Θα έλεγα ότι μουσικές σαν το ροκ του 70 ή το πανκ του 80 λειτουργούσαν σαν όχημα μιας παγκοσμιοποιημένης σκέψης, μέσα φυσικά από τους σχεδιασμούς της βιομηχανίας αλλά και της πολιτικής προπαγάνδας. Όταν λοιπόν εμπλέκονται αυτοί οι φορείς, με όλα τα μέσα που τους αναλογούν, φτιάχνονται και τα μεγάλα έργα, η παντοδύναμη παπική εκκλησία του 16ου αιώνα έφτιαξε την capella sistina, αν η πτώση του χριστιανισμού συνεχιστεί σε λίγο ούτε ζωγραφιές με σπιτάκια και ανθρωπάκια με τεράστιες μούτζες για χέρια δε θα μπορεί να φτιάξει.

 Αν λοιπόν σήμερα το εργαλείο προώθησης της παγκοσμιοποιημένης σκέψης είναι αν όχι αποκλειστικά αλλά σε τεράστιο ποσοστό το internet, με όλα τα συμπαρομαρτούντα όπως games, social media, youtubers κλπ, τότε είναι λογικό τα κεφάλαια και η προσπάθεια για τη μουσική αν μη τι άλλο να είναι λιγότερα. Άλλωστε η πωλήσεις ολοκληρωμένων δίσκων είναι ουσιαστικά στο 10%, ο απόλυτος αριθμός πωλήσεων είναι κάτω από το μισό σε σχέση με τις αρχές των 00s, και από αυτές τις πωλήσεις το 75% είναι streaming συνδρομές. Άρα το ζητούμενο είναι το hit, το τραγούδι που θα ξεχωρίσει ανάμεσα στα (κυριολεκτικά ) 50 εκατομμύρια άλλα διαθέσιμα της πλατφόρμας, που όλα μας κουνάνε το χέρι να τα προτιμήσουμε. Με αυτήν την έννοια τα ολοκληρωμένα άλμπουμ στο στυλ των φλόυντ και ζέπελιν, είναι θέμα χρόνου να γίνουν μουσειακά εκθέματα στο στυλ του Μιχαήλ Άγγελου.

 Ως μουσειακά εκθέματα λοιπόν, καλό είναι να τα επισκέπτονται και τα πιτσιρίκια. Και αν τα εν λόγω πιτσιρίκια έχουν φάει πετριά με τη μουσική, και δεν τα έχει απορροφήσει εντελώς το facebook και το fortnite, αυτό είναι ευχάριστο, πολύ ευχάριστο, και ας ακούν και το πιο πεταμένο πράγμα. Με Slayer μεγαλώσαμε, πιο πεταμένο δεν υπάρχει ? θα τη βρουν αργότερα την είσοδο στο μουσείο.


Σήμερα παγκόσμια ξοδεύουμε περισσότερα για μουσική από ποτέ https://www.ifpi.org/news/IFPI-GLOBAL-MUSIC-REPORT-2018

Ο τρόπος έχει αλλάξει, το νέο μοντέλο είναι δύσκολο να προσδιοριστεί γιατί αλλάζει κάθε μέρα και εάν σκεφτούμε τους τρόπους που καταναλώνουμε μουσική σήμερα είναι αδύνατο να συμπεριλάβει κανείς τα χρήματα που πήραν τα παρακάτω παλικάρια από το youtube 





Και είναι πολλές χιλιάδες ο αριθμός ανεξάρτητων δημιουργών με αντίστοιχες περιπτώσεις.

Αυτά είναι χρήματα που πήγαν σε μουσικούς και που δεν καταγράφηκαν σαν πωλήσεις δίσκων όπως και οι πληρωμές σε Crowdsourcing stock libraries κ.α.

Είναι πολλοί οι τρόποι που πληρώνουμε έμμεσα σήμερα για μουσική απλά δεν το γνωρίζουμε και σίγουρα υπάρχουν πολλοί περισσότεροι μουσικοί που ζουν από την μουσική τους σε σχέση με άλλες εποχές.

 
Καλη μουσικη υπηρχε, υπαρχει και θα υπαρχει εσαει, ειναι αναγκη συμφυτη με την ιδια τη ζωη.

Ενα πραγμα ειναι (οπως εγραψε ο τζαζτζοκερ) η νεανικη/προσωπικη συνδεση με ακουσματα και τραγουδια.

Ενα αλλο ειναι (οπως εγραψε ο σουπερφανκ) ο λιγοστος χρονος που πλεον απομενει στους περισσοτερους για ακροαση.

Ενα τριτο ειναι η διαθεση καποιου (σε συναρτηση με το προηγουμενο) να ψαξει "γενεαλογικα δενδρα" μουσικων ειδων και ηχων.

Ενα τεταρτο, η συνδεση των καλλιτεχνηματων με τα media και το εμποριο.

Τελος, η καλλιεργεια του πνευματος και της αισθητικης και ποσο επενδυει καποιος σε αυτα.

Η μουσικη μπορει να ειναι μια ατελειωτη εγκυκλοπαιδεια, ομως τα επι μερους ειδη ειναι τομοι με πρωτη και τελευταια σελιδα...

Και σε καποιους τομους, οι αγραφες σελιδες που απομενουν ειναι λιγοστες.

Πολλες φορες δε, η ενασχοληση 10, 20 η και 30 και περισσοτερων ετων δεν αρκουν για να αντιληφθουμε καποια αλλαγη που βρισκεται εν εξελιξει - προκειμενου να προστεθει ενας ακομη τομος.

Στις μερες μας, οι εννοιες "καλοι μουσικοι" και "καλη μουσικη" νομιζω σπανιως τεμνονται.

Θα προσθεσω δε (ριψοκινδυνα), πως η ενδυναμωση της μιας εννοιας κατα κανονα αποδυναμωνει την αλλη - και τουμπαλιν.

 
Καλά η κουβέντα έχει πάει αλλού

Συγκρίνετε αλμπουμ που κόστιζαν στις εταιρίες εκατομμύρια, δλδ επένδυαν και περίμεναν πίσω άλλα τόσα

τι παραγωγοί, τι αυτοσχέδια στούντιο σε θέρετρα στις Μπαχάμες, ιδιωτικά αεροπλάνα κλπ

με μουσική του σήμερα που δεν τους κοστίζει τίποτα και γίνεται μπαμ μπαμ, πολλοί μουσικοί φτάνουν να βάζουν και από την τσέπη τους !!

 
Στις μερες μας, οι εννοιες "καλοι μουσικοι" και "καλη μουσικη" νομιζω σπανιως τεμνονται.

Θα προσθεσω δε (ριψοκινδυνα), πως η ενδυναμωση της μιας εννοιας κατα κανονα αποδυναμωνει την αλλη - και τουμπαλιν.
συμφωνω με ολο σου το κειμενο εκτος απο αυτες τις δυο προτασεις.

Νομιζω οτι στις περισσοτερες των περιπτωσεων  ,καλοι μουσικοι παραγουν καλη μουσικη.

Ισως οχι της αρεσκειας σου..αλλα καλη.

 Μηπως μιλας για την Ελλαδα??

Μερικα παραδειγματα.




 
Άπλό ειναι το θέμα.

Δεν φτανει ο χρόνος.

Εγω στην παρουσα περίοδο ξανα ανακαλύπτω το 90's.....είναι απιστευτο πόσα πραγματα εχασα και τοτε υποτίθεται την έψαχνα κιόλας.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Νομιζω οτι στις περισσοτερες των περιπτωσεων  ,καλοι μουσικοι παραγουν καλη μουσικη.


Δεν υποστηριξα κατι διαφορετικο, απλα θα μου αρεσε η προταση σου διατυπωμενη καπως διαφορετικα, οπως:

"Νομιζω οτι στις περισσοτερες των περιπτωσεων  που παραγεται καλη μουσικη, προερχεται απο καλους μουσικους".

 
Καλά η κουβέντα έχει πάει αλλού

Συγκρίνετε αλμπουμ που κόστιζαν στις εταιρίες εκατομμύρια, δλδ επένδυαν και περίμεναν πίσω άλλα τόσα

τι παραγωγοί, τι αυτοσχέδια στούντιο σε θέρετρα στις Μπαχάμες, ιδιωτικά αεροπλάνα κλπ

με μουσική του σήμερα που δεν τους κοστίζει τίποτα και γίνεται μπαμ μπαμ, πολλοί μουσικοί φτάνουν να βάζουν και από την τσέπη τους !!
Υποθετω αστειευσαι.

Και φυσικα ναι τα συγκρινουμε.
Το αποτελεσμα μετραει και οχι αν γραφτηκαν στις μπαχαμες και αν πηγαν εκει με ιδιωτικο τζετ ή με της γραμμης.
Δεν εχει σημασια αν γραφτηκε στο abbey road το βρε μελαχρινακι, ενω το nebraska στο σπιτι σε ενα tascam τετρακαναλο.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Δηλαδή τωρα τι έγινε Spyros Delta?

Απάντησες στον Tascam Portastudio  ότι το  nebraska γραφηκε .....σε tascam ??

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Δηλαδή τωτα τι έγινε


Spyros Delta


?

Απάντησες στον Tascam Portastudio  ότι το  nebraska γραφηκε .....σε tascam ??
Ναι ειδες τον ατιμο τον πορτασαουντ που πηγε και χωθηκε ?

Το διορθωσα

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Σημασία δεν έχει

αλλά δε βάζαν τα λεφτά τους όπου να ναι, βρίσκανε μουσικούς με cojones και τους υποστηρίζανε αναλόγως

από τι στιγμή που δε ρισκάρουν φράγκο πλέον, πέρνουμε ανάλογο αποτέλεσμα

πολύ από καθόλου δλδ

Δε λέω ότι δεν υπάρχουν μουσικοί σήμερα που αξίζουν, κάθε άλλο

αλλά όποιος βγει, θα βγει από μόνος του 

70ς 80ς γίνανε υπερπαραγωγές και όλο αυτό που κάνανε οι εταιρίες για τους μουσικούς επηρέασε άμεσα και το αποτέλεσμα.

 
Άπλό ειναι το θέμα.

Δεν φτανει ο χρόνος.

Εγω στην παρουσα περίοδο ξανα ανακαλύπτω το 90's.....είναι απιστευτο πόσα πραγματα εχασα και τοτε υποτίθεται την έψαχνα κιόλας.
Και εσυ τεκνον ....Λακη...

τσ τσ...

 
πάντως έχει πλάκα... δέκα πέντε χρόνια εδώ μέσα (και αλλού και αλλού) το ίδιο λάθος...

συζητήσεις με εν γένει υποκειμενικό θέμα που ξεκινούν και εξελίσσονται χωρίς καθορισμό κάποιων "αξιωμάτων" ως κοινό σημείο αναφοράς... έτσι κάποιες θέσεις "διαβάζονται" εύκολα (το ακούγονται δεν είναι το ίδιο) ως "αφορισμοί αυτοανακυρηγμένων αυθεντιών" (δεν το υιοθετώ) οι οποίοι μπορούν ενίοτε να ερμηνευθούν ως προσωπικές προσβολές χωρίς να συνάδουν κατά κανόνα (θέλω να πιστεύω) με τις αρχικές προθέσεις...

έτσι στην παρούσα μου λείπει ο πέραν του αυθαίρετου αυτονόητου για τον καθέναν μας καθορισμός όχι τόσο της αλλά wiki ευρείας έννοιας "μουσική" σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο, αλλά κυρίως ο ορισμός της "καλής" και "κακής"... υπάρχει (ή μπορεί να υπάρχει ή έχει σημασία το να υπάρξει αν δεν υπάρχει κάποιος κοινός)?... και με ποια "βαθμονομημένα" κατά σημαντικότητα (και σε σχέση με τι και ποιον) κριτήρια?... την πρωτοτυπία?... την δυσκολία?...την ικανότητα δημιουργίας συναισθηματικού γεγονότος (προσωπικού ή κοινωνικού)?... της δύναμης να οριστεί σύμβολο ή αρωγός κοινωνικών ρευμάτων?... ως είδος?... ως κομμάτι?...κλπ κλπ κλπ

και η φτωχή πλην τίμια απλή τέρψη?... ίδιον μόνο της μπασκλασαρίας?... ξέρω γω ρε φίλοι... μήπως πρέπει να απολογηθώ εγώ (ή ο όποιος σαν εμένα) στον αγαπητό μου Νικολάκη επειδή  ακούω ακόμα classic rock ή blues ή κλασσική jazz (ανίκανος πια να ζήσω δημιουργώντας κάτι νέο και σώνει και καλά εγκλωβισμένος σε "περασμένα μεγαλεία"), ή στον επίσης αγαπητό Βαγγέλη που του είναι δυσκολοχώνευτο το αυτόν γεγονός (και ίσως μια προτεραιότητα στην ζωή μου προσανατολισμένη στην εξεύρεση νέας αξιόλογης μουσικής που θα ανέβαζα στο "τι μουσική ακούτε τώρα" θα λειτουργούσε ως αντιόξεινο για το στομάχι του)?...?

εκτός αν κυκλοφόρησε κάνα νέο Dark Side of the Moon ή καμιά 9η άντε 5η και μου ξέφυγε (με την λογική ότι δεν θα φτάσει με τον οποιοδήποτε έστω ακούσιο τρόπο χωρίς προσωπικά credits στα αυτιά μου όταν με το καλό γίνει κάτι τέτοιο)... άλλωστε τι τα θέλετε συνγέροντες... πάνε οι ωραίες αυτές εποχές που ένα νέο σπάνιο lp στην δισκοθήκη μου, μου έβγαζε δύσκολες γκόμενες και ο νοών νοείτω...?

 
Φυσικα κ ο καθενας ειναι ελευθερος να προσεγγιζει την μουσικη με οποιον τροπο αυτος θελει.

Οπως και ο καθενας σε ενα forum εχει το δικαιωμα της αποψης του.

Εννοειται οτι δεν κατακρινω καποιον αν θελει να ακουει τις μουσικες της νιοτης του {για παντα} - απλα μου κανει εντυπωση γιατι πιστευω οτι απευθυνομαι σε μουσικους,... με τον ιδιο τροπο που θα μου εκανε εντυπωση καποιος γιατρος να μην παρακολουθει τις εξελιξεις της ιατρικης κ να ακολουθει δογματικα αυτα που εμαθε το 1960!!

Θα μου πειτε....ο τυπος σωζει ζωες...πρεπει να ειναι ενημερος..τι σχεση εχει η μουσικη με την ιατρικη..?

Ο καλος επαγγελματιας..{ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ} αγαπαει κ ποναει την τεχνη του . Μεσα στα πλαισια αυτης της αγαπης,  η συνεχης ενημερωση ειναι κομματι καθε εξελισσομενου επαγγελματια / μουσικου.

Αυτη ειναι η δικια μου κοσμοθεωρια.

Καθε μουσικος οφειλει ΚΑΤ ΕΜΕ οχι μονο να μαθαινει τι νεο συμβαινει με το οργανο του..αλλα και τι νεο συμβαινει με την μουσικη.

Επισης ..με τον τροπο που σκεφτεσαι..ακομα κ αν κυκλοφορησει το νεο Dark side..πιθανοτατα .δεν θα το παρεις χαμπαρι.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
 Kάτσε να σου εξηγήσω τη διαφορά με την ιατρική ?

 Γιατρός του 18ου αιώνα

 
giovanni-grevembroch-medico-industrioso-plague-doctor-18th-century-1346617097_b.jpg


 Γιατρός του 1960

 
100713.JPG


Γιατρός του σήμερα

 
PET-scanner.jpg


 Και τώρα δες τη μουσική

 Μουσική του 18ου αιώνα









 Άστο, να λείπει το βύσσινο, εμπρός πίσω ?

 
Βαγγέλη σου έξηγησα πιό πάνω, ότι τα αυτιά μου είναι ανοιχτά και αν βγεί νέο dark side θα το πάρω χαμπάρι.

Δεύτερον έχεις λάθος στο θέμα του μουσικού κλπ κλπ.

Η δική μου άποψη είναι οτι ο μουσικός δεν πρέπει να ασχολείται με σκουπίδια και να επιλέγει από ένα επίπεδο και πάνω έτσι ώστε να βοηθηθεί να γίνει καλύτερος.

Προσωπικά δεν μπορώ να ακούω "μουσική"  που είναι "ας πούμε" απαγγελία στίχων με ένα υποτυπώδες beat.

Αν αυτό είναι η μουσική του σήμερα και του αύριο δεν θα πάρω, δεν θα ακούσω δεν θα ασχοληθώ.

Σου είπα και στο προηγούμενο ποστ, ακούω τα πάντα, και καταλήγω στα 70ς.

Και έχει πολύ υλικό εκεί που ουτε εσύ, ούτε εγώ έχουμε ακούσει.

Ακόμα.

 

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top