Κλασικό θέμα νόιζ. Επιτέλους.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ένοχη απόλαυση από το να διαβάζεις μεγάλους άντρες (πνευματικά πάντα ? ) να αντιπαρατίθενται με παιδικούς όρους τύπου το Α ειναι το καλύτερο, οχι το Β ειναι το πιο καλό του κόσμου. Κάτι ανάλογο με αυτό που λέγαμε στα 9 μας χρόνια: στο δικό μου δε χωράει, στο δικό σου κολυμπάει. χαχαχα. Μανία να υπάρχει ΤΟ ΕΝΑ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ. Απλουστεύει πολύ τη ζωή αυτή η νοοτροπία.
Πάντως για να βάλω και μια ακόμα παράμετρο στο θέμα, ένας λόγος που πολλοί μεγάλοι παίχτες έπαιξαν με τελεκάστερ είναι διότι ήταν η "πρώτη ηλεκρική κιθάρα". Ειδικά αν μιλάμε για ανθρώπους που ξεκίνησαν τη καριέρα τους στα '50s ή '60s (βλέπε Κιφ και πολλούς μπλουζάδες), η τέλε ήταν ουσιαστικά η μονη επιλογή. Φυσικά συντέλεσε και η απλότητα του οργάνου στην δημοφιλία της. Κατ' επέκταση, και εφόσον τόσοι ήρωες συνδέθηκαν στις καρδιές του κόσμου με την τελε, είναι λογικό να μεινει στην ιστορία ως ισως το εικονικότερο ηλεκτρικό οργανο. Δεν ειναι τυχαίο που νεότερες γενιές επηρεάστηκαν απο τη λεσπολ, και ακομα πιο σύγχρονες απο τις σουπερστρατ κ.ο.κ.
Τέλος, παίχτες όπως ο Τζεφ Μπεκ, που βάλατε πιο πάνω, διεύρυναν τον ήχο τους χρησιμοποιώντας το τρέμολο (νομίζω γράφτηκε πιο πάνω πως ειναι άχρηστο ή κατι τέτοιο), και έγιναν γνωστοί για αυτό. Μη μου πείτε ότι ο ήχος του Τζεφ Μπεκ ή του Τζίμι Χέντριξ θα μπορούσε να είναι ο ίδιος με τελε.