παντα πιστευα οτι οι ακολουδιες στις νοτες ειναι καπου εκει και απλως εμεις τις ανακαλυπτουμε..εχω αυτη την αισθηση σε πολλα κομματια που ακουω δεν ξερω αν το εχετε νιωσει και εσεις...παντως γενικα η μουσικη δεν παει και πολυ καλα παμε ολοενα σε πιο φτηνες παραγωγες και γενικως η ποιοτητα πεφτει συνεχως και τα εσοδα ακομα και για τα μεγαλα ονοματα επισης αν και ο εξοπλισμος γινεται προσβασιμος σε περισσοτερους η δημιουργικοτητα πεφτει αντιστροφως αναλογα...
Υπάρχει τόση πολύ μουσική που θες 300 χρόνια για να την ακούσεις μια φορά.. ( και πάλι κάτι θα σου φύγει)
ναι ζούμε σε μια εποχή εμπορευματοποίησης και μάλιστα η αγορά δεν τα πάει και τόσο καλά...ok σύμφωνοι αλλά θα ήθελα μια ζωή ολόκληρη για να εντρυφύσω στο Ρεμπέτικο, να ξέρω και να παίζω και να την ψάχνω με μια μουσική όλη μου την ζωή, να μαθαίνω την ιστορία της, τους εκπροσώπους και τον βίο τους και να περνάω τις ώρες μου μέσα απο τον κόσμο του Ρεμπέτικου, κουβαλόντας μαζί μου ένα κομμάτι απο όλες αυτές τις νότες, εικόνες, μηνύματα, λόγια, συναισθήματα, τρόπο ζωής και μεταλαμπαδεύοντας το στις επόμενες γενιές...
πόσο μάλλον για την southern rock, την Reqqea, την electronic (πολύ πιο νέα αλλά θα έφτανα σε βαριά γεράματα-αν την είχα βγάλει καθαρή με τα Drugs) ...τεσπα χαλαρώνουμε .... και πάμε
Η μουσική είναι μία και δεν είναι κανενός....Το που πάει συμβολίζει το που πάμε και αν μερικοί βλέπου το ποτήρι μισοάδειο εγώ το βλέπω μισογεμάτο... και ναι καταλαβαίνω τον Sonicspot για αυτά που λέει πρέπει όμως να σκεφτεί ότι υπάρχει πάρα πολύ μουσική ακόμα για να ψάξεις.. Το έχω ξαναπεί, είναι σαν την παραλία ένα πράγμα... μαλακία να πηγαίνεις συνέχεια στην ίδια -ειδικά όταν είσαι Έλληνας, όπου η ακτογραμμή σου είναι όσο η μισή Αφρική......)
Σημασία είναι τι σχέση έχεις με την μουσική, αν έχεις ακούσει και ξανακούσει μια σκηνή και δεν βγαίνει κάτι το συναρπαστικό, παρά μόνο μια φορά τα 3 χρόνια όπως οι πιο πολλοι απο εμάς* τότε υπάρχει κορεσμός...Αν όμως ακούμε πολλές σκηνές (στις ίδιες ώρες ακρόασης) σίγουρα στατιστικά θα βρεθούν πολλά περισσότερα να μας συναρπάσουν και να μας γοητεύσουν και αυτό είναι το ζητούμενο..
*εμας γιατί και εγώ δεν τα ακολουθώ όλα αυτά πάντα κολλάω σε μία η σε δύο μουσικές σκηνές .. ...
¶σχετο η Μαλακία γράφεται με Μ και όχι με Λ, Σ, Τ.
το ίδιο ο Μαλάκας κτλ...
Πιστέυω ότι σε μια χώρα όπου είμαστε διεθνώς γνωστοί με την λέξη ΜΑΛΑΚΑΣ... σε σημείο που μαγαζί στην αγγλία να λέγετε the malakas corner παρά την ονομασία του επειδή σύχναζαν έλληνες.. θα έπρεπε να μην λογοκρίνουμε την λέξη αυτή όταν αυτή δεν χρησιμοποιείτε για προσβλητικούς λόγους...π.χ. Είστε όλοι ΜΑΛΑΚΕΣ ας πούμε,,,,