Τι τρώτε σήμερα/τώρα?

Το μυστικο οπλο ομως ειναι η vintage χυτρα ταχυτητας SEB. Πρεπει να την εχω απο το 1984. Εχω αλλαξει μονο λαστιχακι στεγανοποιησης και βαλβιδα που ειχε σπασει το συρματακι μεσα που την κραταει ορθια για να γυριζει.

η φωτο ειναι απο καινουργια, αλλα ειναι σχεδον ιδια.
Προβολή συνημμένου 39026

.


Την έχει η γιαγιά μου.

Παίζει να αντέχει και κανονιά απο λεοπαρντ...

Εγώ πάντως χύτρα δεν έχω. Δεν τη συμπάθησα ποτέ. Βάζω κατσαρόλα και βράζω με τις ώρες πολύ χαμηλά. Πολλές φορές ανω των 4 ωρών. Δεν ειναι τραγικο, απλά θέλει προγραμματισμό. Συνηθως όλα τα φαγητά που γίνονται στην κατσαρόλα είναι πολύ γευστικότερα όταν μεινουν και μια δυο μέρες στο ψυγείο. Επομένως συνηθως τα μαγειρεύω και προκαταβολικά. Δηλαδή κοκκινιστά, λεμονάτα, κυνήγια κλπ τα μαγειρεύω πάντα την προηγούμενη.


Νόμος οτι τα σιγομαγειρεμένα φαγητά δε συγκρίνονται με τα της χύτρας, αλλά, αν δε σε βγάζει ο χρόνος ή δε θες να τα δίνεις στη δεη.... βολεύει η χύτρα.

 
Δηλαδή κοκκινιστά, λεμονάτα, κυνήγια κλπ τα μαγειρεύω πάντα την προηγούμενη.


Και τα οσπρια ,ειδικα η φασολαδα ειναι μερα με τη νυχτα την επομενη.

 
Με τη βροχή, φακές σε βελουτέ μορφή, συνοδευόμενες από παπάρα croutons από προζυμένιο ψωμί και σύγκλινο τσιγαριαστό ("Παστό" στα Μανιάτικα). Μια "ριξιά" (dash) απο βαλσαμικό για να πάρει λιγο αιχμή.

IMG_20200929_182848.jpg

IMG_20200929_182854.jpg

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Με τη βροχή, φακές σε βελουτέ μορφή, συνοδευόμενες από παπάρα croutons από προζυμένιο ψωμί και σύγκλινο τσιγαριαστό. Μια "ριξιά" (dash) απο βαλσαμικό για να πάρει λιγο αιχμή.

Προβολή συνημμένου 39088

Προβολή συνημμένου 39089
Κάτι παρόμοιο 

Με ιστορικής αξίας κουτάλι 

IMG_6576.jpeg

Ψωμί καλό δεν έχω ακόμα βρει σε φούρνο στα πέριξ - 

 
Ψωμί καλό δεν έχω ακόμα βρει σε φούρνο στα πέριξ - 
Θα είχα αρρωστήσει, θα είχα μετακομίσει, θα είχα παραιτηθεί από τη δουλειά και θα κλεινόμουν σπίτι με ένα τσουβάλι αλεύρι μεχρι να μάθω. Πώς να τα φας αυτά χωρίς ψωμί;

 Πως τα τρώτε αυτά ρε παιδιά; ?
Με ψωμί.

 
Αντιλαμβάνομαι τι εννοούσε με τα άλευρα. Και εγώ πάω Χαιρώνεια για να πάρω αλέυρι σε μύλο. Φορτώνω 2 σακιά 25κιλα και το κρατάω ολο το χρόνο. 1 ολικής και ένα τύπου Μ (κίτρινο σκληρό).
Το φρεσκοαλεσμένο αλεύρι δεν έχει καμία σχέση με τις συσκευασμένες βλακείες, και εγώ φάν του σκληρού βοιωτικού κίτρινου από τοπικό μύλο. Ο συγκεκριμένος δεν βγάζει τίποτα άλλο εκτός από (χοντροκομμένο) αλεύρι, εγώ βέβαια έπαιρνα και πίτουρο για να κάνω τις μίξεις μου και τα κέφια μου.

 
Τελικά, συνειδητοποιώ, ότι έχουμε πολλούς μερακλήδες εδώ μέσα και χαίρομαι.

Ανθρώπους που προσπαθούν να κάνουν κάθε συνηθισμένο πράγμα της καθημερινότητας, να είναι κάτι ιδιαίτερο.

 Πως τα τρώτε αυτά ρε παιδιά; ?


Προσωπικά πάντα με πιρούνι.

Το κουτάλι δεν το χρησιμοποιώ ποτέ.

Δεν τρώω τίποτα που δεν τρώγεται με πιρούνι.

Επίσης το τρώω με τουρσάκια, και μπόλικη φέτα (ξέρω ότι σε κάποιους δεν αρέσει).

Πιο παλιά το έτρωγα και με σκόρδο (ωμό, δαγκανιά και πιρουνιά), αλλά πλέον το στομάχι μου δυστυχώς δεν το αντέχει.

Ευτυχώς το κρεμμύδι (το ωμό) δεν με πειράζει, και το σκίζω κανονικά.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Το φρεσκοαλεσμένο αλεύρι δεν έχει καμία σχέση με τις συσκευασμένες βλακείες, και εγώ φάν του σκληρού βοιωτικού κίτρινου από τοπικό μύλο. Ο συγκεκριμένος δεν βγάζει τίποτα άλλο εκτός από (χοντροκομμένο) αλεύρι, εγώ βέβαια έπαιρνα και πίτουρο για να κάνω τις μίξεις μου και τα κέφια μου.
Το αλεύρι της στερεάς ελλάδας τολμώ να πω ότι είναι μακράν το καλύτερο ακόμα και απο άλευρα εξωτερικού. 

Ειδικά το σκληρό κίτρινο απο Βοιωτία/Φθιώτιδα. 

Τα αρνητικά που του προσάπτουν είναι ότι:

1) Είναι πιο δύσκολο στην αρτοποίηση απο τα λευκά, καθώς οι χρόνοι στους οποίους διογκώνεται και ωριμάζει είναι μικρότεροι και αισθητά διαφορετικοί με διαφορετικές θερμοκρασίες. Αν δεν έχεις αρκετή εμπειρία απο τη χρήση του σε διαφορετικούς μήνες το χρόνο, κινδυνεύεις να μην έχεις καλό αποτέλεσμα.

2) Υπάρχει μια αμερικανικής προέλευσης εμμονή με τα πολύ υψηλά ποσοστά πρωτείνης. Τα ελληνικά αλευρα γενικά ή πιο σωστά τα σιτάρια που ευδοκιμούν στον Ελληνικό γεωγραφικό χώρο δεν αποκτούν ποσοστά πρωτείνης πάνω απο 10.5%. Αυτό δεν εμποδίζει την αρτοποίηση, απλά κοντράρει την πραγματικότητα πάνω στην ινσταγκραμική θεώρηση της ιδέας για την αρτοποιία που θέλει αυτά τα πολύ φουσκωτά και μερικές φορές γυαλιστερά ινσταγραμικά ψωμιά. Παλιά τα ψωμιά στους φούρνους (ειδικα της επαρχίας) και ειδικά όσοι τα έζησαν πριν το 1971 που η μαγιά καθιερώθηκε ως βελτιωτικό μαζικής παραγωγής, ήταν λιγότερο φουσκωτά αλλά μακράν πολύ πιο νόστιμα και διαρκούσαν όλη τη βδομάδα.

Το ποσοστό πρωτείνης ειναι άμεσα συνδεδεμένο με το άζωτο στη ρίζα του φυτού και αυτό καθορίζεται ή απο ιδιαίτερες εδαφολογικές συνθήκες (υγρασία στο έδαφος σε συνδυασμό με ηλιοφάνεια στην επιφάνεια) ή προστείτεται σε λίπασμα. Στα άλευρα της βόρειας ευρώπης και της βόρειας αμερικής που είναι γνωστά για κάτι ποσοστά του τύπου 13.5-15% δεν αναφέρεται κάτι ύποπτο στην διατροφική δήλωση, αλλά κανεις δε μας λέει οτι δεν αυξηθηκε το άζωτο με τεχνητό τρόπο στην καλλιέργεια ή ότι δεν υπάρχει περίπτωση να προστέθηκε επιπλέον πρωτεινη σίτου (γλουτένη) στο αλεύρι, για να ανέβει το ποσοστό. Η μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε πρωτείνη κάνει τη ζύμη πιο ευκολοδούλευτη που θα δώσει την δυνατότητα και σε κάποιον λιγότερο έμπειρο να αρτοποιήσει.

Πολύ συχνά τα έτοιμα άλευρα που κυκλοφορούν στο εμπόριο απο μύλλους που συλλέγουν αλεύρι απο όλη την ελλάδα και συχνά το εξωτερικό και το συσκευάζουν, αυτά που γράφουν απ έξω (για ψωμι, για τσουρέκι, για ιταλικά ζυμώματα, μοναστηριακό κλπ) έχουν ήδη μέσα και γλουτένη πρόσθετη (για να ανέβει η πρωτείνη) και μικρά ποσοστά μαγιάς ή αποξηραμένου προζυμιού. 

Η προσθήκη γλουτένης στο άλευρο είναι ευρέως διαδεδομένη τεχνική. Κάποιοι την αρνούνται για ιδεολογικούς λογους και κάποιοι την εφαρμόζουν φανατικά. Η μη προσθήκη όμως και η αρτοποίηση με ποσοστό 10-10.5% που έχουν τα ελληνικά άλευρα δεν είναι απαγορευτική. Επίσης η προσθήκη γλουτένης μέχρι ποσοστό 3% επι του συνολικού άλευρου της ζύμης επιτρέπεται απο τη νομοθεσία.

Παρεμπιπτόντως το στερεοελλαδίτικο τύπου Μ (κίτρινο σκληρό) είναι μακράν απο τα πιο αρωματικά άλευρα που έχω δουλέψει και κάνει τρομερά γευστικό ψωμί. Μακάρι να είχαμε και ξυλόφουρνο για να ολοκληρωθεί το σκηνικό.

Επίσης στην Ευρώπη και κατα συνέπεια και στην Ελλάδα, η νομοθεσία για τα τρόφιμα είναι πολύ πιο αυστηρή απο τον υπόλοιπο κόσμο και αυτό οφείλεται στη Γαλλία. Συγκεκριμένα το ψωμί είναι αποκλειστικά "αλεύρι σίτου, νερό, ζύμη (μαγιά ή προζύμι) και μικρή ποσότητα αλατιού". Αν ο αρτοποιός θέλει να αναμειξει άλευρα, οφείλει να το αναφέρει σε διακριτό σημειο (ετικέτα) και εαν κάτι περιέχει πιο πολλά και διαφορετικά προιόντα είναι προιόν ζαχαροπλαστικής.... καθώς προιόν αρτοποιίας είναι το ψωμί και τα αρτοπαρασκευάσματα που ως τέτοια λογιζονται προιόντα άρτου που κλιβανίζονται (δηλαδή φρυγανιές, παξιμάδια και ότι ψήνεται με τη ζύμη του ψωμιού). Δηλαδή αν εγώ φτιάξω ψωμί σε φόρμα με καπάκι με τη ζύμη του ψωμιού είναι αρτοπαρασκεύασμα. Αυτό στο σουπερμαρκετ που έχει 32 υλικά είναι προιον ζαχαροπλαστκής... Το κουλουρι θεσσαλονίκης που πουλιέται στους κουλουράδες είναι προιον ζαχαροπλαστικής. Εαν φτιαξεις ενα κουλουρι με τη ζύμη του ψωμιού είναι αρτοπαρασκεύασμα. Επίσης το ψωμί είναι προιόν διατίμησης. 

Δυστυχώς εμείς οι Αθηναίοι έχουμε συνηθίσει απο μικροί αυτό το παρασκεύασμα που ονομάζεται "ψωμί πολυτελείας" με σκέτο λευκό άλευρο φτιαγμένο απο την ψύχα του σιταριού και τέρμα βελτιωμένο. Το ψωμί δεν είναι έτσι, αλλα σαν αυτό που έφτιαχναν οι γιαγιάδες μας. Η γεύση εκπαιδεύεται και η ιδέα για την ομορφιά το ίδιο.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Ποιο ιστορικό πρόσωπο έτρωγε με αυτό το κουτάλι? Και παρεμπιπτόντως, γιατί τρως φακές μέσα σε σαμπανιέρα? Προβολή συνημμένου 39094
1. Επαίοντες του noiz έχουν ήδη γνωματεύσει ότι το κουτάλι ήρθε Ελλάδα με το σχέδιο Marshall 

2. Κατσαρόλα είναι, όχι σαμπανιέρα. Απλώς την κολακεύει το portrait mode - σε landscape βγαίνει χάλια 

 
Εγκρίνω την κατανάλωση απευθείας απο την κατσαρόλα. Έχει ένα vintage vibe που μας παραπέμπει στο στρατό (καραβάνα) και στα φοιτητικά χρόνια.

 
Επαίοντες του noiz έχουν ήδη γνωματεύσει ότι το κουτάλι ήρθε Ελλάδα με το σχέδιο Marshall 
Αυτό το κουτάλι το έχω (και το χρησιμοποιώ), σπάνια βέβαια διότι τρώγω σχεδόν τα πάντα με πηρούνι.

 
… Το ψωμί δεν είναι έτσι, αλλα σαν αυτό που έφτιαχναν οι γιαγιάδες μας. Η γεύση εκπαιδεύεται και η ιδέα για την ομορφιά το ίδιο.
Ωραίος 

 
Άλλοι τρώνε θαλασσινά στου  image.png  και άλλοι τοστ σπίτι τους. Άτιμο Montage, τι άλλες θυσίες θα κάνω για σένα...? Ευτυχώς που ο σεφ είναι ειδικευμένος στα τοστ. Παρακάτω η συνταγή για όσους γουστάρουν την γκουρμέ κουζίνα.

  • Δύο φέτες Gouda
  • Μία φέτα ζαμπόν
  • Τόνος Rio Mare σε λάδι (στραγγίστε το)  
  • Μαγιονέζα
  • Μουστάρδα   
Bon appétit!?

image.png

 
Δείτε το πριν το κατεβάσουν (εξαφανίζονται)

Πεινιρλι με αρμένικο σουτζούκι καυτερό, παστουρμά και αυγό και ένα fusion με σάλτσα τομάτας, τυρί και spianata.

IMG_20231007_205321.jpg

IMG_20231007_205331.jpg

IMG_20231007_211845.jpg

 
Καθε μέρα!

Εξου και το ψωμι τοστ που εχω ποστάρει πολλές σελίδες πριν.

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top