Ταμπλατούρα και παρτιτούρα

[BassicallyGuitarist]

Καθώς αναφέρθηκε πολύ πρόσφατα σε συζήτηση, δράττομαι της ευκαιρίας να περιγράψω γιατί κατά τη γνώμη μου η παρτιτούρα υπολείπεται της ταμπλατούρας.

Σύμφωνοι, στη παρτιτούρα καθώς οι νότες είναι στη σειρά, φαίνονται με μια ματιά οι Τριάδες καθώς και πολλά πράγματα που μάς ενδιαφέρουν.

Όμως η παρτιτούρα έχει και στοιχεία που κατά τη γνώμη μου δυσκολεύουν τη ζωή μας:

Η κιθάρα πχ έχει 12 Μι ενώ η παρτιτούρα ΜΟΛΙΣ δύο.

Πώς θα γράψουμε πχ στη παρτιτούρα το παρακάτω, ώς άσκηση εξοικείωσης με τη ταστιέρα;

(Κατ' αρχάς, και ΜΟΝΟ που μπορώ να κάνω το παρακάτω, να ΔΕΙΞΩ δηλαδή πού ακριβώς βρίσκεται η κάθε νότα, οφείλεται στη ταμπλατούρα, κάτι αδιανόητο για τη παρτιτούρα)


e---------------------------0-----------------------12-----------

B---------------------5----------------------------------------17-

G-----------------9--------------------------------------21-----

D------------2-------------------------------14-----------------

A-----7-------------------------------19-----------------------

E-0-----------------------------12-----------------------------

Είναι ΟΛΕΣ Μι.

Καλή τύχη να τό κάνει κάποιος αυτό με τη παρτιτούρα. Απλώς ΔΕΝ γίνεται.

Στη παρτιτούρα θα δείχνει ακριβώς έτσι:

Ο,τι να 'ναι!

Επιπρόσθετα,

Δείτε εδώ κατάσταση:

Είναι το Caprice 24 του Paganini, από όταν τό μελετούσαμε με ένα φίλο.

Τί απαράδεκτη εικόνα είναι αυτή;

Οι μισές νότες είναι άτσαλα μπαλωμένες ΕΞΩ απο τη παρτιτούρα.

Είναι σαν να έχουμε ένα κενό τετράδιο, να έχουμε πρόχειρα κολλήσει ενα χαρτί ακριβώς πάνω από την άδεια σελίδα και να γραφουμε εκεί, αφήνοντας τη κανονική σελίδα του τετραδιου κενή!

Άφού είναι έτσι, ας είχε η παρτιτουρα 30 γραμμες να γινόταν η δουλειά μας.

Ενώ η ταμπλατούρα είναι όμορφα γραμμένη σε καθε σύνθεση.

Τέλος, παραδεχθείτε το:

Πόσες φορές (ειδικά σε χειρόγραφες παρτιτούρες) έχετε βγάλει τα μάτια σας να καταλάβετε πού ακριβώς είναι η βουλίτσα; Ειναι πάνω στη γραμμή; Είναι από κάτω; Είναι Λα; Ειναι Σολ; "Φέρε ένα μεγεθυντικό φακό"

Ενώ στη ταμπλατούρα το "7" στη "Λα" πχ είναι πάντα ευανάγνωστο κι ευκολα αναγνωρίσιμο.

 

[cos_dr]

Τέλος, παραδεχθείτε το:

Πόσες φορές (ειδικά σε χειρόγραφες παρτιτούρες) έχετε βγάλει τα μάτια σας να καταλάβετε πού ακριβώς είναι η βουλίτσα; Ειναι πάνω στη γραμμή; Είναι από κάτω; Είναι Λα; Ειναι Σολ; "Φέρε ένα μεγεθυντικό φακό"

Το ότι τα βλέπεις τα πράγματα πιο απλά και πιο πρακτικά για την πλευρά σου και τις δικές σου ανάγκες και το επίπεδο, το όργανο που παίζεις με την ταμπλατούρα δεν είναι κακό. Το αντίθετο.

Το να λες όμως ότι

γιατί κατά τη γνώμη μου η παρτιτούρα υπολείπεται της ταμπλατούρας.

Τί απαράδεκτη εικόνα είναι αυτή;

Οι μισές νότες είναι άτσαλα μπαλωμένες ΕΞΩ απο τη παρτιτούρα.

Ο,τι να 'ναι!

Μετά από αυτά που σου έχουν γράψει και συνυπολογίζοντας πως στο φόρουμ διαβάζουν και συμμετέχουν και επαγγελματίες της μουσικής, δάσκαλοι, καθηγητές κλπ. ή τρολάρεις ή έχεις πάθει φούιτ

 

[BassicallyGuitarist]

Εγραψα 12 νοτες στη ταμπλατουρα κι η παρτιτουρα ειδε 3...

Επομενως, διαβαζοντας την παρτιτουρα δεν θα καταφερει ποτέ κανείς να εκτελέσει την ασκηση...

 

[cos_dr]

Εγραψα 12 νοτες στη ταμπλατουρα κι η παρτιτουρα ειδε 3...

Σου έχουν εξηγήσει πιο παλιά το γιατί. Και πρόσφατα
Δε θα τσιμπήσω εγώ. Εγώ μια παρατήρηση έκανα για εσένα δηλαδή για να μη διαμαρτύρεσαι και αρχίσεις να κράζεις και να χαρακτηρίζεις άσχημα όπως κάνεις σε άλλα ποστ ανα καιρούς αυτή την ένδοξη μουσική κοινότητα.

 

[manosx]

Δικιο εχεις Επρεπε ο Παγκανινι να γραψει και αυτος σε ταμπλατουρα Τα ταστα στο βιολι θα τον βοηθουσαν πολυ

Οσοι ενδιαφερονται για τη μουσικη γενικοτερα, να συνθετουν με στερεες βασεις ας πουμε, η ακομα και για την κιθαρα ειδικοτερα, να παιξουν κλασσικες συνθεσεις κλπ, θα κατσουν να μελετησουν και θα δουν στην πραξη πως μπορει να προσαρμοστει η παρτιτουρα και στην εκταση του κομματιου και σε συγκεκριμενη θεση του αριστερου χεριου.


Οσοι παλι απλα θελουν να βγαζουν ετοιμα κομματακια και να τρολαρουν στο noiz, μπορουν να μεινουν χαλαρα στην ταμπλατουρα, και πολυ τους πεφτει.

 

[BassicallyGuitarist]

Στην περιπτωση του Paganini δεν αναφερομαι στην εκταση, οπως στη προηγουμενη αναφορά μου στις νότες Μι.

Αναφερομαι, εξω απο τη μουσικη χρησιμοτητα, καθαρά στην ΕΙΚΟΝΑ της παρτιτουρας, το πώς αυτή δείχνει

Ειναι σαν να γραφουμε σε ενα χαρτι ΠΑΝΩ και ΕΞΩ απο τη σελιδα μας, αφηνοντας το τετράδιό μας κενό!

Μού κάνει πολύ άτσαλο και ασχημο σαν εικονα

 

[Shelter]

Καθώς αναφέρθηκε πολύ πρόσφατα σε συζήτηση, δράττομαι της ευκαιρίας να περιγράψω γιατί κατά τη γνώμη μου η παρτιτούρα υπολείπεται της ταμπλατούρας.

Σύμφωνοι, στη παρτιτούρα καθώς οι νότες είναι στη σειρά, φαίνονται με μια ματιά οι Τριάδες καθώς και πολλά πράγματα που μάς ενδιαφέρουν.

Όμως η παρτιτούρα έχει και στοιχεία που κατά τη γνώμη μου δυσκολεύουν τη ζωή μας:

Η κιθάρα πχ έχει 12 Μι ενώ η παρτιτούρα ΜΟΛΙΣ δύο.

Πώς θα γράψουμε πχ στη παρτιτούρα το παρακάτω, ώς άσκηση εξοικείωσης με τη ταστιέρα;

(Κατ' αρχάς, και ΜΟΝΟ που μπορώ να κάνω το παρακάτω, να ΔΕΙΞΩ δηλαδή πού ακριβώς βρίσκεται η κάθε νότα, οφείλεται στη ταμπλατούρα, κάτι αδιανόητο για τη παρτιτούρα)


e---------------------------0-----------------------12-----------

B---------------------5----------------------------------------17-

G-----------------9--------------------------------------21-----

D------------2-------------------------------14-----------------

A-----7-------------------------------19-----------------------

E-0-----------------------------12-----------------------------

Είναι ΟΛΕΣ Μι.

Καλή τύχη να τό κάνει κάποιος αυτό με τη παρτιτούρα. Απλώς ΔΕΝ γίνεται.

Στη παρτιτούρα θα δείχνει ακριβώς έτσι:

Προβολή συνημμένου 50010

Ο,τι να 'ναι!

Επιπρόσθετα,

Δείτε εδώ κατάσταση:

Προβολή συνημμένου 50011

Είναι το Caprice 24 του Paganini, από όταν τό μελετούσαμε με ένα φίλο.

Τί απαράδεκτη εικόνα είναι αυτή;

Οι μισές νότες είναι άτσαλα μπαλωμένες ΕΞΩ απο τη παρτιτούρα.

Είναι σαν να έχουμε ένα κενό τετράδιο, να έχουμε πρόχειρα κολλήσει ενα χαρτί ακριβώς πάνω από την άδεια σελίδα και να γραφουμε εκεί, αφήνοντας τη κανονική σελίδα του τετραδιου κενή!

Άφού είναι έτσι, ας είχε η παρτιτουρα 30 γραμμες να γινόταν η δουλειά μας.

Ενώ η ταμπλατούρα είναι όμορφα γραμμένη σε καθε σύνθεση.

Τέλος, παραδεχθείτε το:

Πόσες φορές (ειδικά σε χειρόγραφες παρτιτούρες) έχετε βγάλει τα μάτια σας να καταλάβετε πού ακριβώς είναι η βουλίτσα; Ειναι πάνω στη γραμμή; Είναι από κάτω; Είναι Λα; Ειναι Σολ; "Φέρε ένα μεγεθυντικό φακό"

Ενώ στη ταμπλατούρα το "7" στη "Λα" πχ είναι πάντα ευανάγνωστο κι ευκολα αναγνωρίσιμο.

Η ταμπλατούρα ειναι οκ για τους κιθαρίστες που θέλουν να βγαζουν κανα κομμάτι.

Στη μουσική γενικά όμως υπάρχει αναγκαιότητα να υπάρχει μια κοινή γλώσσα ανάγνωσης για να μπορούν ολοι να καταλάβουν αν χρειαστει τι γίνεται. Και αυτό γιατι περαν του να γράφεις, υπάρχει αναγκαιότητα όταν εισαι σε ενα σύνολο, να βλεπεις και να παρακολουθεις (απο την παρτιτούρα) τι παιζουν και οι αλλοι γύρω σου.

Για παράδειγμα μπορείς εγώ να παίζω timpani και να παίζω στην αρχή και μετά να εχω για 256 μέτρα παύσεις μέχρι να ξαναπαίξω. Αν χαθώ και δε μπω εκεί που πρέπει (πράγμα πανεύκολο να χάσεις το μέτρημα) ο μαέστρος θα σταματήσει την πρόβα και θα γίνω ρόμπα (και θα φαω και ελλεινο κράξιμο απο τους συναδέλφους). Αν όμως έχω διαβάσει λιγο τι προηγείται και ξέρω ότι μετά απο αυτά τα arpegios που κανει ο παγκανινι (τυχαιο), τοτε ξυπνάω και μπαινω σωστά.

Ο κρουστός δεν ξέρει απο ταμπλατούρα, ούτε ο πνευστός κ.ο.κ. Ούτε και μπορεις να του ζητήσεις να μαθει για να σε καταλαβαινει. Έτσι και αλλιώς στα περισσότερα μουσικά όργανα δεν υπάρχουν τάστα.

Επίσης βλέποντας την παρτιτούρα καταλαβαινεις και μπορεις να κανεις ενα σιωπηλο σολφεζ τι παιζει. Με την ταμπλατούρα όχι. Πολλοι μελετάμε τις γραμμές μας και χωρις όργανο. Αν εχεις το ρυθιμικο με σολφέζ και βλεπεις τη γραμμή παρακολουθώντας τα διαστήματα, εχεις το 60-70% του έργου μελετημένο πριν πιάσεις καν οργανο στο χέρι.

 

[Panosf1]

Το "πρόβλημα" στην παρτιτούρα είναι ότι αυτή δε δείχνει ποιο από τα Μι της κιθάρας που έχουν ταυτοφωνία πατάει ο κιθαριστής, όταν στην ταμπλατούρα λείπουν πολύ σημαντικότερες πληροφορίες τόσες ώστε ο μουσικός δεν είναι καν σε θέση να παίξει μία σύνθεση γραμμένη σε ταμπλατούρα αν δεν την έχει ακούσει;

Συγνώμη φίλε μου αλλά είναι σαν να συγκρίνουμε δύο αυτοκίνητα που το ένα δεν έχει το χρώμα που θα προτιμούσαμε όταν το άλλο δεν έχει καν μηχανή και ρόδες.

Αν δεν είχαν γράψει οι συνθέτες πριν την εφεύρεση του γραμμοφώνου σε παρτιτούρα τα έργα τους δε θα γνώριζαν οι μουσικοί καν πως να τα παίξουν.

Ίσως στο μέλλον προτιμηθεί κάποιο άλλο σύστημα γραφής της μουσικής αλλά αυτό θα πρέπει να παρέχει τουλάχιστον τις πληροφορίες που παρέχει η παρτιτούρα όχι λιγότερες όμως όπως παρέχει η ταμπλατούρα.

 

[BassicallyGuitarist]

Στη μουσική γενικά όμως υπάρχει αναγκαιότητα να υπάρχει μια κοινή γλώσσα ανάγνωσης για να μπορούν ολοι να καταλάβουν αν χρειαστει τι γίνεται.

Σύμφωνοι και εννοείται.

Ο κρουστός δεν ξέρει απο ταμπλατούρα

Άν υπήρχε ομως ταμπλατούρα (ή κάτι τέτοιο) για κάθε οργανο;

Πού θα υπολείπετο της παρτιτούρας;

Επίσης βλέποντας την παρτιτούρα καταλαβαινεις και μπορεις να κανεις ενα σιωπηλο σολφεζ τι παιζει. Με την ταμπλατούρα όχι.

Γιατί οχι;

Οπως μία βουλιτσα στο διαστημα δηλωνει σιωπηλα "Σολ", αλλο τόσο τό δηλώνει κι ενας αριθμος σε μια γραμμη.

Κανένα από τα δύο δεν ακούγεται ενω ταυτόχρονα και τα δυο σημαινουν κατι.

 

[BassicallyGuitarist]

Αν δεν είχαν γράψει οι συνθέτες πριν την εφεύρεση του γραμμοφώνου σε παρτιτούρα τα έργα τους δε θα γνώριζαν οι μουσικοί καν πως να τα παίξουν.

Μά, οταν ειχε ξανασυζητηθεί το ιδιο θεμα, ειπωθηκε οτι οι συνθετες του παρελθόντος χρειάζονται "ερμηνεια" απο τις συγχρονες Ορχηστρες διοτι δεν ειναι ακριβως σαφείς οι παρτιτουρες, δειχνουν μονο νοτες.

Ενω η ταμπλατουρα δειχνει και ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΟΥ θα παιχτεί κάτι.

Καμμια ανάγκη για ερμηνεια.

να παρέχει τουλάχιστον τις πληροφορίες που παρέχει η παρτιτούρα όχι λιγότερες όμως όπως παρέχει η ταμπλατούρα.

Γιατι λιγοτερες;

Παρεχει νοτες, πού ακριβως θα παιχτουν αυτες και χρονους

Τί λειπει;

 

[manosx]

Ρε ψηλε, επειδη εσυ δεν πηγες στο WDEIO να ξεστραβωθεις, εμεις τι σου φταιμε;

Πηγαινε εκει να δεις τι παιζεται.

Μια χαρα μπορεις να σημειωσεις στην παρτιτουρα, και σε ποια θεση να παιξεις το κομματι, και σε ποια χορδη να παιξεις τη νοτα, και τροπος υπαρχει να "κατεβασεις" ολες τις ψηλες νοτες για να γραφτουν κανονικα στο πενταγραμμο χωρις πολλες βοηθητικες, μια χαρα γινονται ολα αυτα με στανταρισμενα συμβολα, μεχρι και με ποιο ΔΑΧΤΥΛΟ να παιξεις τη νοτα μπορεις να σημειωσεις, εσυ τι νομιζες, εσενα περιμεναμε τοσα χρονια να μας διδαξεις;




Ρε τι τραβαμε με τον καθε αυτοκλητο σωτηρα των καημενων των ωδειακων μουσικων

 

[Shelter]

Μά, οταν ειχε ξανασυζητηθεί το ιδιο θεμα, ειπωθηκε οτι οι συνθετες του παρελθόντος χρειάζονται "ερμηνεια" απο τις συγχρονες Ορχηστρες διοτι δεν ειναι ακριβως σαφείς οι παρτιτουρες, δειχνουν μονο νοτες.

Ενω η ταμπλατουρα δειχνει και ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΟΥ θα παιχτεί κάτι.

Καμμια ανάγκη για ερμηνεια.


Γιατι λιγοτερες;

Παρεχει νοτες, πού ακριβως θα παιχτουν αυτες και χρονους

Τί λειπει;

Όσο πιο παλιά πάμε, οι σημειογραφίες είναι αρκετά πιο βασικές σε πληροφορίες. Ειναι συνηθεια του 20 αιώνα να βάζουν οι συνθέτες πολλές πληροφορίες πάνω στο κείμενο για διάφορα πράγματα που θέλουν.

Αν κοιτάξεις πίσω στο μπαρόκ, οι παρτιτούρες είναι πολύ βασικές και μερικές φορές χρειάζεται να υποθέσουμε πράγματα για την ερμηνεία, αξιοποιώντας πληροφορίες απο την ιστορία, γνώση που προέρχεται απο συγκρίσεις με άλλες συνθέσεις, συνθέτες κλπ, ακόμα και οργανοποιία.

Παρεμπιπτόντως η ταμπλατούρα σαν κόνσεπτ μονο καινούριο θέμα δεν ειναι. Τη χρησιμοποιούσαν κατα κόρον στην αναγέννηση στα λαούτα και τις βιχουέλες και εντελώς θεωρητικά ξέρω οτι υπάρχουν και για όργανο (αλλα δεν εχω δει).

Αλλά όπως σου ξαναείπα, αυτές οι ταμπλατούρες δύσκολα γίνονται αντιληπτές απο έναν μουσικό που δεν ειναι familiar με τα συγκεκριμένα όργανα και πως λειτουργούν. Δηλαδή εγώ μπορώ να πάρω μια γερμανική ταμπλατούρα λαούτου, να καταλάβω και να την κάνω μεταγραφή για κιθάρα. Αλλά αν με ακούσει ένας βιολιστής ή φλαουτίστας και του αρέσει αυτό που ακούει, η ταμπλατούρα δεν τον βοηθάει. Θα το κάνει ντικτέ. Ενώ αντιστοιχα με τη στανταρ σημειογραφία μιλάμε όλοι μια γλώσσα.

Αν θέλεις να μπορεις να τσιμπάς μουσικές απο παντού και να τις δινεις παντού και να γινεσαι κατανοητός, πρεπει να παιξεις όπως παιζουν οι πολλοι. Και αυτή τη στιγμή οι πολλοι γράφουν με στανταρ. Αν δε σε νοιάζει και απλά βγάζεις κομμάτια, δεν έχει σημασία. Έξω όπου και να πας να παιξεις, η μουσική επικοινωνείται στους μουσικούς σε standard music notation ή το πολυ πολυ σε οδηγούς που ειναι μια πιο απλοποιημένη μορφή. Στη χειρότερη σου δινουν τα κομμάτια να τα ακούσεις και γράφεις οδηγούς μονος σου. Ταμπλατούρα δεν εχω δει ποτέ και ο λόγος ειναι οτι δεν την διαβάζουν ολοι.

Στην στανταρ σημειογραφία μπορεις μια χαρά να σημειοωσεις τα πάντα, όπως και στην ταμπλατούρα.

Μερικές φορές στην ιστορία της μουσικής, ωραίες ιδέες και κατασκευές έχουν χαθει γιατι πολύ απλά κανένας δεν έδειξε ενδιαφέρον να ξεμάθει αυτό που ήδη ήξερε και τον εχει βολεψει. Τόσο απλά.

Και εγω που διαβάζω και τα δυο, δεν κρυβω οτι η ταμπλατούρα με κουράζει γιατι απλα δεν την εχω δουλεψει όσο την παρτιτούρα.

 

[LK]

Η ταμπλατούρα είναι ακριβώς αυτό που κάναμε στα Αγγλικά, το 1980.
Μαθαίναμε τραγούδια με English Greek, ήτοι :"Σάιλεντ νάιτ, χόλυ νάιτ".
Το είπαμε το τραγούδι στη γιορτή, αλλά ούτε Αγγλικά μάθαμε έτσι, ούτε γραμματική...ούτε συντακτικό.
Θα το παίξεις με την ταμπλατουρα , αλλά ποτέ δεν θα εμβαθύνεις στη μουσική θεωρία..βασικά ούτε καν θα την ακουμπήσεις.

 

[Shelter]

Όσο πιο παλιά πάμε, οι σημειογραφίες είναι αρκετά πιο βασικές σε πληροφορίες. Ειναι συνηθεια του 20 αιώνα να βάζουν οι συνθέτες πολλές πληροφορίες πάνω στο κείμενο για διάφορα πράγματα που θέλουν.

Αν κοιτάξεις πίσω στο μπαρόκ, οι παρτιτούρες είναι πολύ βασικές και μερικές φορές χρειάζεται να υποθέσουμε πράγματα για την ερμηνεία, αξιοποιώντας πληροφορίες απο την ιστορία, γνώση που προέρχεται απο συγκρίσεις με άλλες συνθέσεις, συνθέτες κλπ, ακόμα και οργανοποιία.

Παρεμπιπτόντως η ταμπλατούρα σαν κόνσεπτ μονο καινούριο θέμα δεν ειναι. Τη χρησιμοποιούσαν κατα κόρον στην αναγέννηση στα λαούτα και τις βιχουέλες και εντελώς θεωρητικά ξέρω οτι υπάρχουν και για όργανο (αλλα δεν εχω δει).

Αλλά όπως σου ξαναείπα, αυτές οι ταμπλατούρες δύσκολα γίνονται αντιληπτές απο έναν μουσικό που δεν ειναι familiar με τα συγκεκριμένα όργανα και πως λειτουργούν. Δηλαδή εγώ μπορώ να πάρω μια γερμανική ταμπλατούρα λαούτου, να καταλάβω και να την κάνω μεταγραφή για κιθάρα. Αλλά αν με ακούσει ένας βιολιστής ή φλαουτίστας και του αρέσει αυτό που ακούει, η ταμπλατούρα δεν τον βοηθάει. Θα το κάνει ντικτέ. Ενώ αντιστοιχα με τη στανταρ σημειογραφία μιλάμε όλοι μια γλώσσα.

Αν θέλεις να μπορεις να τσιμπάς μουσικές απο παντού και να τις δινεις παντού και να γινεσαι κατανοητός, πρεπει να παιξεις όπως παιζουν οι πολλοι. Και αυτή τη στιγμή οι πολλοι γράφουν με στανταρ. Αν δε σε νοιάζει και απλά βγάζεις κομμάτια, δεν έχει σημασία. Έξω όπου και να πας να παιξεις, η μουσική επικοινωνείται στους μουσικούς σε standard music notation ή το πολυ πολυ σε οδηγούς που ειναι μια πιο απλοποιημένη μορφή. Στη χειρότερη σου δινουν τα κομμάτια να τα ακούσεις και γράφεις οδηγούς μονος σου. Ταμπλατούρα δεν εχω δει ποτέ και ο λόγος ειναι οτι δεν την διαβάζουν ολοι.

Στην στανταρ σημειογραφία μπορεις μια χαρά να σημειοωσεις τα πάντα, όπως και στην ταμπλατούρα.

Μερικές φορές στην ιστορία της μουσικής, ωραίες ιδέες και κατασκευές έχουν χαθει γιατι πολύ απλά κανένας δεν έδειξε ενδιαφέρον να ξεμάθει αυτό που ήδη ήξερε και τον εχει βολεψει. Τόσο απλά.

Και εγω που διαβάζω και τα δυο, δεν κρυβω οτι η ταμπλατούρα με κουράζει γιατι απλα δεν την εχω δουλεψει όσο την παρτιτούρα.

Και για να το βάλουμε και στην τωρινή βάση,

Η ταμπλατούρα αν και δεν ειναι άμεσα προφανές, ακολουθεί μια διαγραμματική λογική. Στο 2ο μισο του 20ου αιώνα, στην πρωτοπορία του μοντερνισμού, οι σημειογραφίες που προτάθηκαν απο τον Ξενάκη κυριως αλλά τις ακολούθησαν μέσες ακρες και άλλοι, ήταν διαγραμματικής λογικής γιατι η στανταρ σημειογραφια δεν ηταν ευκολο να αποδώσει κάποια πράγματα.

Λοιπον πήγαινε δες τι λενε οι μουσικοι στις ορχήστρες κάθε φορά που τους πέφτει Ξενάκης ή Χρήστου ή Αντωνιου, Pedercki κλπ. βριζουν ολούθε γιατι καποιος τους βγάζει απο τη μανιέρα που εχουν μαθει να κανουν καθε βδομάδα. Εκεί το κουπι το τραβάει ο μαέστρος και οι προγυμναστές του που πρεπει να διδαξουν το έργο στους μουσικούς.

Φυσικα δεν εχουν δικιο, αλλά σου λεω τι γινεται. Και ειναι εδεικτικό του οτι όταν καποιος εχει μαθει κάτι μετά και εχει συνηθισει έτσι, μετά ειναι πολύ δύσκολο να το δει διαφορετικα.

 

[Spyros Delta]

Καθώς αναφέρθηκε πολύ πρόσφατα σε συζήτηση, δράττομαι της ευκαιρίας να περιγράψω γιατί κατά τη γνώμη μου η παρτιτούρα υπολείπεται της ταμπλατούρας.

Θυμησε μας ποσες οκταβες εχει η κιθαρα, για να μπει στο νοημα οποιος δεν ξερει.