Iliaspap είπε:
θα το δείς σε dvd στην ησυχία σου σύντομα, αλλα την συγκίνηση που ένιωσα μην περιμένεις να την νιώσεις στα 1080p σου.
Μια και εγώ είμαι ο φίλος των 1080p και διατηρώντας ελαφρύ τόνο (δηλ. δε θέλω να τσακωθώ, ούτε να "κόψω" εισιτήρια), μπορώ να ρωτήσω γιατί το λες αυτό;
Είχα αγοράσει το διπλό βινύλιο του Wall το 81 και το άκουγα μέσα από δύο τετράιντσα ηχειάκια, χωρίς καμία εικόνα εκτός από αυτές του πολυτελούς εξωφύλλου και... η συγκίνηση πήγαινε σύννεφο διότι ΗΤΑΝ μουσική και ΜΟΝΟ μουσική και καθόλου ΘΕΑΤΡΟ (αν με πιάνεις). Όταν θέλω να δω θέατρο, πάω στο θέατρο: στις συναυλίες πηγαίνω (σπάνια πλέον, ομολογώ) για να ακούσω μουσική.
Το light show στους Pink Floyd (τους οποίους έχω δει ζωντανά) ερχόταν πάντα σε μία λογική υπογράμμισης του νοήματος των τραγουδιών, λειτουργώντας συμπληρωματικά. Το Wall, έτσι όπως λειτουργεί στις μέρες μας είναι ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ light show, και δευτερευόντως μουσική (άλλωστε, σε καθαρά μουσικό επίπεδο ήταν πάντα "δεύτερο" υλικό, όπως είπε και ο Παπαλάμπραινα). Είναι λοιπόν ένα SHOW το οποίο στήθηκε ΓΙΑ να κινηματογραφηθεί και ΓΙΑ να κυκλοφορήσει στα 1080p, οπότε πως διανοείσαι να λες ότι η εμπειρία θα είναι κατώτερη;
Εγώ σου λέω (επειδή είμαι επαγγελματίας των media) ότι θα είναι ΑΝΩΤΕΡΗ και μάλιστα θα σου πω μερικά γιατί:
α) Διότι θα την παρακολουθήσω στην άνεση του σπιτιού μου χωρίς να μυρίζω τον ιδρώτα και τα λιβάνια των διπλανών (ελπίζω κάποια γλυκειά μέρα να μου εξηγήσει κάποιος για ποιο λόγο γίνονται οι εκδηλώσεις σε κλειστούς χώρους στην Ελλάδα, με 35 βαθμούς θερμοκρασία απ' έξω).
β) Διότι θα την παρακολουθήσω όταν ΕΓΩ θα έχω τη διάθεση να το κάνω, όχι το ημερολόγιο.
γ) Διότι δε θα ακούω/βλέπω τους ελληνάρες που μόνο από τα βίντεο που έχουν ανέβει στο Youtube με έχουν κάνει να φλιπάρω στην ιδέα ότι θα είχα πληρώσει για να πάω.
δ) Διότι ο ήχος θα είναι θαυμάσιος.
ε) Διότι θα μπορώ να επαναλάβω όσες φορές θέλω την ακρόαση/θέαση χωρίς να πληρώσω περισσότερα χρήματα.
στ) Διότι (ΑΥΤΟ κάνει η τέχνη του μοντάζ) θα μπορώ να παρακολουθώ τη σκηνική δράση σε πολλά επίπεδα, χωρίς να ξεβιδωθεί ο λαιμός μου.
ζ) Διότι, τελικά, χωρίς το "βάρος της στιγμής" θα σταθώ πιο ψύχραιμα απέναντι σε αυτό που θα δω και θα το εκτιμήσω καλύτερα.
---
Στο βίντεο με το Comfortably Numb που παρατέθηκε, είδα κάτι που ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ με χάλασε για πολλούς λόγους: με τη πρώτη νότα, οι ελληνάρες σηκωθήκαν όρθιοι, λες και είναι στην εκκλησία και άρχισε η ανάγνωση του ευαγγελίου - μιλάμε για ακραία οπαδική δουλικότητα εκ' μέρους του ακροατηρίου, ακριβώς εκείνη που ενέπνευσε τον δίσκο του 81. Οίκτο, οίκτο, οίκτο...
Επίσης, συγχαρητήρια στο φίλο που είχε το θάρρος να πει ότι τα γραφικά είναι της πλάκας (καθότι είναι όντως της πλάκας) και ετερόκλητα από διαφορετικές γραφιστικές σχολές... είναι και αυτή μία παρεξήγηση στο κεφαλάκι του Waters ο οποίος (επί 30 χρόνια) ακόμη δεν έχει καταλάβει ότι το έργο αυτό ΔΕΝ είναι δικό του, αλλά των Floyd και επίσης των συντελεστών της περιόδου 81 (κοινώς, δεν είναι όλοι Scarfe).
Αυτά.