Καταρχήν να πω ότι δηλώνω μεγάλος fan των Pink Floyd. Έχω (σχεδόν) τα πάντα σε βινύλιο και γενικά τους εκτιμώ πάρα πολύ. Τα πιο πρόσφατα μέχρι τα πιο παλιά.
Η συναυλία μου άρεσε. Ο ήχος ήταν πολύ καλός, ειδικά για τη θέση μας (πάνω δεξία, στο άνω διάζωμα, πίσω απ'τα ηχεία). Πολύ θετικό ότι δεν κουφαθήκαμε!
Δύο σημεία που ήθελά να σταθώ μόνο, για κυρίως "ακαδημαϊκούς" ή "φιλολογικούς" λόγους αν θέλετε.
1. Το "να γαμηθεί η κυβέρνηση" με ενόχλησε αρκετά. Όχι επειδή είμαι πασόκος ή κάτι τέτοιο αλλά γιατί, όχι μόνο περιμένει να αντιδράσουμε ως πρόβατα (και έτσι έγινε), αλλά επιπλέον ο Άγγλος επισκέπτης μας, τουρίστας , και αγαπησιάρης του τόπου μας, έχω την υποψία ότι διατηρεί τα φορολογικά του στοιχεία στην Αγγλία, οπότε τελικά κλασμένη την έχει την Ελλάδα, ή ακόμη καλύτερα πιθανόν να προτιμά να πέφτουν οι τιμές.
Καλά τα συνθήματα, αλλά ο συγκεκριμένος ας έβγαζε τα έσοδα για την μείωση του χρέους της Ελλάδας. Καλύτερο μου φαίνεται σαν πλάνο!
2. Δεν ένιωσα ιδιαίτερα την ιδέα της "συναυλίας", του ζωντανού παιξίματος. Αρκετά σημεία μου φάνηκαν υπερβολικά καλά (όσον αφορά την φωνή του Roger) και άλλα απλά ηχογραφημένα. Ο σταρ ήταν ένα ψύχουλο στη σκηνή που έδειχνε κυρίως σκηνές απ'την ταινία (που πολύ ωραια ήταν, αλλά εξακολουθεί να είναι προωθητικό προϊόν για τον δίσκο). τα καινούρια οπτικά εφε στον τοίχο ήταν αρκετά άσχημα (μιας και ασχολούμαι με παιχνίδια έχω υπόψην μου τι μπορεί να γίνει σήμερα με CGI), και το όλο στήσιμο με άφησε λίγο στο "απ'έξω", ή λίγο αποστασιοπημένο σε σχέση με τον τραγούδιστή, τη συναυλία κλπ.
Δεν ήταν ακριβώς συναυλία με άλλα λόγια. Μπορεί να φταίει το ότι ήμουν πολύ μακριά, μπορεί να φταίνε αρκετά πράγματα, αλλά και πάλι ένιωθα πολύ έντονα ότι έβλεπα την ταινία...