"Roger Waters - The Wall" live στην Αθήνα 8-9-12 Ιουλίου 2011
- Thread starter Papalampraina
- Start date
- Πρόσφατη δραστηριότητα Πρόσφατη δραστηριότητα:
- Απαντήσεις: Απαντήσεις 310
- Εμφανίσεις: Εμφανίσεις 53K
- Μηνύματα
- 12,681
- Πόντοι
- 38
Επιμένω στο όχι αν και η λέξη "επάρκεια" σηκώνει κουβέντα.marathon είπε:
Μπορώ να υποθέσω τι θα κάνει, τι και πως θα τραγουδήσει στο live ο Χ, βασιζόμενος σε υποθέσεις βάσει ιστορικότητας. Δεν γνωρίζω όμως το ακριβές γεγονός και συνεπώς δεν μπορώ να έχω την επάρκεια για να κάνω κριτική στο γεγονός (όχι τον Χ που αποφάσισα αν θέλω ή όχι να τον δω στο (β) ).
- Μηνύματα
- 12,221
- Λύσεις
- 1
- Πόντοι
- 928
Κοιτάξτε.. αν αυτοί που πήγαν, επέστρεφαν με αναφορές ότι "είδα και άκουσα κάτι που δεν περίμενα από τον Waters" ομολογώ ότι θα είχα μάλλον μετανιώσει για το ότι δεν πήγα.
Φαντάσου (λέμε τώρα) να μαθαίναμε ότι τραγούδησε ο ίδιος (με την όχι και τόσο σωστή φωνή του) το περιβόητο Comfortably Numb (είμαι βέβαιος ότι θα συγκινούσε και θα δεχόταν θερμό χειροκρότημα). Ή να μαθαίναμε ότι στο σώου υπάρχουν δύο νέα τραγούδια. Ή ότι υπήρχαν εκλεκτοί προσκεκλημένοι (όπως στην παρουσίαση του Wall στο Βερολίνο, με Van Morrisson κλπ). Κάτι τέλος πάντων.. που να προδίδει μία καλλιτεχνική εγρήγορση, μία διάθεση για ανανέωση.
Αντίθετα, αυτά που μαθαίνουμε (από όσους πήγαν), είναι ότι είχαμε ένα πλούσιο σώου (σώώώώπα), στημένο με υπολογιστές (άάάάάάντεεεε) και ότι ο ήχος ήταν απίστευτος (τι λες ρε παιδί μου...). ΟΚ, αλλά αυτά είναι τεχνικοί και όχι καλλιτεχνικοί άθλοι, οπότε ας μην μπερδεύουμε τη λούτσα με τη νέα μάκρη.
Επί της ουσίας, ο άνθρωπος είχε κάποτε μία σπουδαία καλλιτεχνικώς μπάντα με την οποία διέπρεψε, και τώρα έχει μία σποδαία cover μπάντα, με την οποία προσπαθεί να βγάλει τον ήχο και το ύφος της παλιάς του μπάντας. Περί αυτού πρόκειται.
Φαντάσου (λέμε τώρα) να μαθαίναμε ότι τραγούδησε ο ίδιος (με την όχι και τόσο σωστή φωνή του) το περιβόητο Comfortably Numb (είμαι βέβαιος ότι θα συγκινούσε και θα δεχόταν θερμό χειροκρότημα). Ή να μαθαίναμε ότι στο σώου υπάρχουν δύο νέα τραγούδια. Ή ότι υπήρχαν εκλεκτοί προσκεκλημένοι (όπως στην παρουσίαση του Wall στο Βερολίνο, με Van Morrisson κλπ). Κάτι τέλος πάντων.. που να προδίδει μία καλλιτεχνική εγρήγορση, μία διάθεση για ανανέωση.
Αντίθετα, αυτά που μαθαίνουμε (από όσους πήγαν), είναι ότι είχαμε ένα πλούσιο σώου (σώώώώπα), στημένο με υπολογιστές (άάάάάάντεεεε) και ότι ο ήχος ήταν απίστευτος (τι λες ρε παιδί μου...). ΟΚ, αλλά αυτά είναι τεχνικοί και όχι καλλιτεχνικοί άθλοι, οπότε ας μην μπερδεύουμε τη λούτσα με τη νέα μάκρη.
Επί της ουσίας, ο άνθρωπος είχε κάποτε μία σπουδαία καλλιτεχνικώς μπάντα με την οποία διέπρεψε, και τώρα έχει μία σποδαία cover μπάντα, με την οποία προσπαθεί να βγάλει τον ήχο και το ύφος της παλιάς του μπάντας. Περί αυτού πρόκειται.
Eπειδή λοιπόν, είναι τεχνικοί άθλοι, που σπάνια βλέπουμε στην Ελλάδα (παρακολουθώ συναυλίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό από το 1976 περίπου) αλλά τέτοιο ήχο (συγχρονισμό και τελικό αποτέλεσμα) σε κλειστό χώρο στην Ελλάδα δεν έχω ξανακούσει...και είμαι και γρουσούζης και γκρινιάρηςtrolley είπε:
...γράφω ότι γράφω, και σίγουρα ξέρω καλά τη Νέα Μάκρη ;D ;DΜάλλον είδαμε και ακούσαμε κάτι, που δεν περιμέναμε από κανέναν...
Δεν είναι κακό...εμείς να θυμόμαστε τα νειάτα (ήταν πολύ ωραία εποχή τα 80s
) μα και οι μικρότεροι να μαθαίνουν πώς ήταν τα νειάτα μας. Περί αυτού πρόκειται. 
Θα επαναλάβω ότι δεν κρίνω το The Wall σαν έργο (το έχω κρίνει όταν πρωτοβγήκε...και εκεί κάπου χώρισαν οι δρόμοι μου με τους Floyd), κρίνω το performance που είδα προχθές.
- Μηνύματα
- 12,221
- Λύσεις
- 1
- Πόντοι
- 928
Δε νομίζω ότι αυτή η μεγαλόσχημη αντίληψη που λέει ότι "αγοράζουμε τον κιθαρίστα που προπαθεί να ακούγεται σαν τον κιθαρίστα με τον οποίο τσακωθήκαμε και στον οποίο χρωστάμε τη μισή μας καριέρα" ή "ας ψάξουμε να βρούμε τον πιο νέο και πιο ακριβό τρόπο για να στήσουμε ένα light show" ή "ας συνεχίσουμε να παίζουμε ένα έργο που γράφτηκε πριν 30 χρόνια, ακριβώς όπως το παίζαμε πριν 30 χρόνια"...marathon είπε:Δεν είναι κακό...εμείς να θυμόμαστε τα νειάτα μας και οι μικρότεροι να μαθαίνουν πώς ήταν τα νειάτα μας. Περί αυτού πρόκειται.
Θα επαναλάβω ότι δεν κρίνω το The Wall σαν έργο (το έχω κρίνει όταν πρωτοβγήκε...και εκεί κάπου χώρισαν οι δρόμοι μου με τους Floyd), κρίνω το performance που είδα προχθές.
... έχουν σχέση με τα νειάτα οποιουδήποτε. Αυτοκολακεύσαι σεβαστέ Μάραθον.. τα νειάτα έκαναν την επιλογή τους στα τέλη της δεκαετίας του '70 στη Μεγ. Βρεττανία και έστειλαν όλες αυτές τις "μουσικές" (μη χέσω) αντιλήψεις στο χρονοντούλαπο της ιστορίας (έλα Παναγία μου). Μετά το πανκ, όλα αυτά έχουν αλλάξει και (για να το θέσω όπως το έθεσε ο Keith Emerson πριν λίγα χρόνια: people don't buy that clever shit anymore).
Τώρα, για το έλλειμα άρτου και θεαμάτων στο Ελλάντα... πάρτε Blu-Ray όσοι δεν έχετε, έχουν πέσει και οι τιμές.
Δεν αυτοκολακεύομαι...απλά υπάρχω και σαν παρατηρητής...είχα την τύχη σε κάποια πράγματα να είμαι παρών στα 80strolley είπε:
. Όλα αυτά που λές, πιθανόν να μπήκαν στο χρονοντούλαπο (εχω ήδη γράψει για τέτοιου είδους shows που δεν προλάβαμε).Όσο για το punk...ακόμα γεμίζουν τα στάδια οι Stones των 60s...ενώ οι punkήρωες διαφημίζουν γαριδάκια...
Mπααααα...ευτυχώς υπάρχει και η Easyjet ;D ;D
- Μηνύματα
- 12,221
- Λύσεις
- 1
- Πόντοι
- 928
Το πραγματικό ερώτημα είναι, αν ο κ. Waters θα είχε ποτέ τα κοχόνες να γράφει πάνω στα ψεύτικα τούβλα του "να λαμηθεί η κυβέρνηση" αν δεν είχε υπάρξει το πανκ. Η απάντηση είναι, νομίζω, προφανής.marathon είπε:Όσο για το punk...ακόμα γεμίζουν τα στάδια οι Stones των 60s...ενώ οι punkήρωες διαφημίζουν γαριδάκια...
Πέραν αυτού όμως, για πολλοστή φορά (εσύ και ο SF το κάνετε αυτό και μου σπάτε τα νεύρα), αδίστακτα αρχίζετε και μιλάτε για το musicianship σα να είναι καριέρα σε πολυεθνική. Του λες του SF "μαλακία η Μαντόνα" και σου απαντάει "ναι, αλλά γεμίζει στάδια". Σου θυμίζουν εσένα ότι τύποι σαν τον Waters έχουν ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ από το 81, και απαντάς με το ότι οι Stones "γεμίζουν στάδια" και ότι οι πρωταγωνιστές του πανκ μουσικού κινήματος "πουλάνε γαριδάκια". Ε, δεν είναι σοβαρά αυτά τα πράγματα.
Με την ίδια λογική, να δίνουμε στα δίχρονα να πίνουν κόκα-κόλα που πάει με όλα, και να μην τα πιέζουμε για γάλα το οποίο είναι λιγότερο εμπορικό προϊόν.
Καλά, το σχόλιο με τα Blu-Ray ήταν γενικό, δεν πήγαινε για 'σένα, αλλά αφού επιμένεις να σου θυμίσω ότι υπάρχουν και αεροπορικά δυστυχήματα.
- Μηνύματα
- 8,601
- Πόντοι
- 1,168
Where are the punk heroes?marathon είπε:Όσο για το punk...ακόμα γεμίζουν τα στάδια οι Stones των 60s...ενώ οι punkήρωες διαφημίζουν γαριδάκια...
Where's Captain Kirk? (A Spizzenergi classic)
Πέραν της πλακός η συγκεκριμένη εποχή γέννησε αριστουργήματα.
- Μηνύματα
- 757
- Πόντοι
- 18
Έγραψες!!! Αυτό περίμενα κάποτε να το διαβάσω σ'αυτό το thread. Έχεις απόλυτο δίκιο και είναι μια αντικειμενική αλήθεια.trolley είπε:
και μην μπερδεύετε το punk με τα στάδια και τις δόξες. Στην εποχή που βγήκε, το πανκ ήταν μία μουσική κατάσταση καθαρά μεταξύ των νέων που ακούγανε αυτή τη μουσική. Δεν υπάρχουν ροκ σταρ στο πανκ. Αυτό θέλανε να αποτάξουν, το σταριλίκι. Όλα τα μετέπειτα μπερδέματα οφείλονται αποκλειστικά στη μουσική βιομηχανία.
- Μηνύματα
- 854
- Πόντοι
- 16
ωρες ωρες αναλυετε μεχρι αηδιας παντως... ελεος
ειπαμε ο καθενας λεει τη γνωμη του, αλλα να ειναι εντος θεματος εστω.
εδω νομιζω οτι ειναι : "ακουσα-ειδα : R .Waters στην Αθηνα"
ειπαμε ο καθενας λεει τη γνωμη του, αλλα να ειναι εντος θεματος εστω.
εδω νομιζω οτι ειναι : "ακουσα-ειδα : R .Waters στην Αθηνα"
- Μηνύματα
- 757
- Πόντοι
- 18
NikolasAth, ο σκοπός είναι να αναλύουμε μεχρι αηδίας. Το θέμα Roger Waters νομίζω ότι στα βασικά του σημεία έχει ολοκληρωθεί αρκετές σελίδες πίσω. Το τί γράφεται έπειτα, πάντα έχει σχέση με το αρχικό θέμα 'όσο και να εκτροχιάζεται το θέμα'. Όταν εγω δω κάτι που με ενδιαφέρει να συμμετάσχω και να πω τη γνώμη μου θα το κάνω, και δεν είναι κάτι που γίνεται σε ολα τα thread του forum. Ούτε το έχουμε κάνει 'παιδική χαρά' για την ώρα.
Τώρα, αν νομίζει κάποιος ότι η αναφορά ακόμα και στο πανκ 'ως αντίδραση' δεν κολλάει στην πρόσληψη της ροκ παράστασης ως έννοια, τότε κατά τη γνώμη μου αντιμετωπίζει τα ζητήματα μουσικής και παράστασης μονόπλευρα.
Τώρα, αν νομίζει κάποιος ότι η αναφορά ακόμα και στο πανκ 'ως αντίδραση' δεν κολλάει στην πρόσληψη της ροκ παράστασης ως έννοια, τότε κατά τη γνώμη μου αντιμετωπίζει τα ζητήματα μουσικής και παράστασης μονόπλευρα.
