"Roger Waters - The Wall" live στην Αθήνα 8-9-12 Ιουλίου 2011
- Thread starter Papalampraina
- Start date
- Πρόσφατη δραστηριότητα Πρόσφατη δραστηριότητα:
- Απαντήσεις: Απαντήσεις 310
- Εμφανίσεις: Εμφανίσεις 53K
Δεν καταλαβαίνω τη διάκριση ανάμεσα σε επίκτητες και πραγματικές εμπειρίες. Οι εμπειρίες(βιώματα) μπορούν μόνον να υφίστανται ή όχι. Γι αυτόν τον λόγο η έκφραση "πραγματικές εμπειρίες" είναι πλεονασμός, κατά τη γνώμη μου.marathon είπε:
Πάντως, ό,τι κι αν εννοείς, νομίζω πως η αναβίωση μιας καλλιτεχνικής εμπειρίας είναι εξ ορισμού κιτς. Το να ξαναπαρουσιαστεί ένα έργο, πιστά, όπως ακριβώς παρουσιάστηκε 30 χρόνια πριν, δεν έχει κανένα καλλιτεχνικό ενδιαφέρον, καθώς η τέχνη προσδιορίζεται άμεσα από το πλαίσιο εντός του οποίου συμβαίνει. Αυτό είναι το νόημα της συμφωνίας μου με τον trolley.
- Μηνύματα
- 1,635
- Πόντοι
- 36
Με αυτη την λογικη ολες οι cover band δεν ειναι καλλιτεχνες...kostri είπε:
- Μηνύματα
- 12,221
- Λύσεις
- 1
- Πόντοι
- 928
Ακριβώς, ήτοι +1.kostri είπε:
Βέβαια, η απάντησή τους είναι ότι το έργο είναι διαχρονικό.
Εν' τούτοις, τους διαφεύγει το εξής απλό γεγονός: ότι αυτό που καθιστά ένα έργο διαχρονικό δεν είναι η αέναη επιθυμία του αρχικού δημιουργού του να το επαναλαμβάνει, αλλά η επιθυμία ΑΛΛΩΝ να το αναπαράγουν, ίσως να το τροποποιήσουν λίγο και - εν' τέλει - να του εμφυσήσουν ζωή. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, όχι απλώς δε συμβαίνει τίποτε τέτοιο, αλλά μάλλον μπορούμε να αναπολήσουμε ότι εδώ και 20 χρόνια, κανείς δεν έχει ασχοληθεί με αυτό το πράγμα.
- Μηνύματα
- 20
- Πόντοι
- 1
καλησπερα κυριοι. μετα απο εκτενη παρακολουθηση της συζητησης κατεληξα οτι to prog-rock, to classic rocκ Και το πανκ εχουν πεθανει απο μια φορα τουλαχιστον το καθενα.
κριμα και σπαταλησα τοσα χρονια να ακουω πεθαμενες μουσικες. κακως καποιοι μας κοροιδευαν τοσα χρονια οτι η μουσικη ειναι αθανατη. ποιος μοτσαρτ και ποιος μπετοβεν και ποιοι floyd εχουν ολοι πεθανει. καλο βραδυ. παω να ακουσω ηχους απο κατσαρολικα μεσα σε πηγαδι.
κριμα και σπαταλησα τοσα χρονια να ακουω πεθαμενες μουσικες. κακως καποιοι μας κοροιδευαν τοσα χρονια οτι η μουσικη ειναι αθανατη. ποιος μοτσαρτ και ποιος μπετοβεν και ποιοι floyd εχουν ολοι πεθανει. καλο βραδυ. παω να ακουσω ηχους απο κατσαρολικα μεσα σε πηγαδι.
- Μηνύματα
- 1,815
- Πόντοι
- 1,038
Επιτρέψτε μου μερικές σκέψεις στα περι prog, punk και λοιπών.
Πιστεύω πως κάθε μουσική που γεννιέται με αγνή προαίρεση αξίζει τον σεβασμό και τη προσοχή μας. Το μεν πρώτο κατηγορήθηκε έως και για το θάνατο του ροκ σε κάποιες ακραίες προσεγγίσεις, το δε έτερον έσβησε γιατί κατ'ουσίαν πολεμούσε ένα απο τα βασικά συστατικά που το γέννησαν, δηλαδή τη μουσική. Το πανκ ήταν άρρηκτα δεμένο με κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές συσχετίσεις, έθρεψε τη δίψα των νεαρών για αμφισβήτηση -όπως κάποτε κατά μία έννοια το RnR- και μοιραία νικήθηκε απο τις νότες. Δεν σταμάτησαν όμως να βγαίνουν βιβλία, να γυρίζονται ταινίες, να γράφονται κείμενα στο πνεύμα που το ίδιο ξεπήδησε, κι ούτε πρόκειται να πάψει το φαινόμενο, με την ίδια λογική που όσο υπάρχουν παιδιά και γονείς, αμόρφωτοι έφηβοι και τρέντυ γκόλντεν μπόιζ, άνεργοι νέοι και καλοβολεμένοι μεσήλικες, ο πόλεμος καλά θα κρατεί.
Αντίστοιχα, στο prog, παρά τις όποιες διακυμάνσεις και εττικέτες, όσο η μουσική θα κυριεύει δημιουργικά μυαλά, η ανάγκη θα παραμένει, όποια ονομασία κι αν θέλει κάποιος να δώσει.
Η ανάγκη εξερεύνησης ήχων και μελωδιών, πέρα απο αξιολόγηση αποτελεσμάτων.
Αυτό κάνουν σήμερα "βαμμένοι" εκπρόσωποι του είδους και γεμίζουν στάδια όπως οι Pendragon, σούπερ γκρούπς σαν τους Transatlantic αλλά και η Joanna Newsom.
Αλλά φίλοι μου, το ίδιο δεν κάνουν στο μέτρο που τους αναλογεί και οι Allman bros, Gov't Mule, Blues Traveler και το ίδιο δεν έκαναν κάποτε οι John McLaughlin, Sun Ra, Paul Butterfield blues band και τόσοι άλλοι;
Κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να ακούσει με το ζόρι "ματαιόδοξα" κομμάτια 50 λεπτών, ούτε να χτυπηθεί με δίλεπτα φάλτσα speed τραγούδια.
Μπορούμε όμως να διακρίνουμε το βασικό συστατικό πίσω απο την παρουσίαση οιουδήποτε μουσικού έργου/τραγουδιού. Εφόσον αγαπάμε τη μουσική κι όχι τους εαυτούς μας γιατί ασχολούνται με τη μουσική, επενδύουμε με τα όποια κόστη, ψάχνουμε, γουστάρουμε ή "ξυνιζόμαστε" κατά περίπτωση, δεν ξεχνάμε όμως τι ήταν εκείνο που σπρώχνει κάποιους να γράφουν ό,τι παρουσιάζουν. Όχι πάντα, αλλά πολλάκις.
Δεν είναι ζήτημα επιλογών, αλλά αναγκών.
Πιστεύω πως κάθε μουσική που γεννιέται με αγνή προαίρεση αξίζει τον σεβασμό και τη προσοχή μας. Το μεν πρώτο κατηγορήθηκε έως και για το θάνατο του ροκ σε κάποιες ακραίες προσεγγίσεις, το δε έτερον έσβησε γιατί κατ'ουσίαν πολεμούσε ένα απο τα βασικά συστατικά που το γέννησαν, δηλαδή τη μουσική. Το πανκ ήταν άρρηκτα δεμένο με κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές συσχετίσεις, έθρεψε τη δίψα των νεαρών για αμφισβήτηση -όπως κάποτε κατά μία έννοια το RnR- και μοιραία νικήθηκε απο τις νότες. Δεν σταμάτησαν όμως να βγαίνουν βιβλία, να γυρίζονται ταινίες, να γράφονται κείμενα στο πνεύμα που το ίδιο ξεπήδησε, κι ούτε πρόκειται να πάψει το φαινόμενο, με την ίδια λογική που όσο υπάρχουν παιδιά και γονείς, αμόρφωτοι έφηβοι και τρέντυ γκόλντεν μπόιζ, άνεργοι νέοι και καλοβολεμένοι μεσήλικες, ο πόλεμος καλά θα κρατεί.
Αντίστοιχα, στο prog, παρά τις όποιες διακυμάνσεις και εττικέτες, όσο η μουσική θα κυριεύει δημιουργικά μυαλά, η ανάγκη θα παραμένει, όποια ονομασία κι αν θέλει κάποιος να δώσει.
Η ανάγκη εξερεύνησης ήχων και μελωδιών, πέρα απο αξιολόγηση αποτελεσμάτων.
Αυτό κάνουν σήμερα "βαμμένοι" εκπρόσωποι του είδους και γεμίζουν στάδια όπως οι Pendragon, σούπερ γκρούπς σαν τους Transatlantic αλλά και η Joanna Newsom.
Αλλά φίλοι μου, το ίδιο δεν κάνουν στο μέτρο που τους αναλογεί και οι Allman bros, Gov't Mule, Blues Traveler και το ίδιο δεν έκαναν κάποτε οι John McLaughlin, Sun Ra, Paul Butterfield blues band και τόσοι άλλοι;
Κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να ακούσει με το ζόρι "ματαιόδοξα" κομμάτια 50 λεπτών, ούτε να χτυπηθεί με δίλεπτα φάλτσα speed τραγούδια.
Μπορούμε όμως να διακρίνουμε το βασικό συστατικό πίσω απο την παρουσίαση οιουδήποτε μουσικού έργου/τραγουδιού. Εφόσον αγαπάμε τη μουσική κι όχι τους εαυτούς μας γιατί ασχολούνται με τη μουσική, επενδύουμε με τα όποια κόστη, ψάχνουμε, γουστάρουμε ή "ξυνιζόμαστε" κατά περίπτωση, δεν ξεχνάμε όμως τι ήταν εκείνο που σπρώχνει κάποιους να γράφουν ό,τι παρουσιάζουν. Όχι πάντα, αλλά πολλάκις.
Δεν είναι ζήτημα επιλογών, αλλά αναγκών.
- Μηνύματα
- 6,355
- Πόντοι
- 36
Για να το εξηγήσουμε αυτό λίγο. Μια όπερα πχ, μια παράσταση θεατρική ή όποια γενική συναυλία επανεκτέλεσης ενός κλασσικού έργου, είναι άλλη μια αναπαράσταση ενός έργου.kostri είπε:
Στην πράξη ποτέ δεν θα είναι η ίδια και ούτως ή άλλως θα πάρει τη χροιά του "καλλιτεχνικού διευθυντή", μαέστρου ή ότι άλλο.
Δεν βλέπω γιατί χάνει κάποιο καλλιτεχνικό ενδιαφέρον.
Καθόλου δεν λέω κάτι τέτοιο. Υπάρχουν εξαιρετικές διασκευές οι οποίες, λόγω της μεγάλης δημιουργικής διάθεσης και ικανότητας των μουσικών, πράγματι δημιουργούν νέο πλαίσιο αναφοράς και "λένε" κάτι καινούργιο. Ένα πρόχειρο παράδειγμα που μου έρχεται στο μυαλό είναι η δουλειά της cat power στην μουσική των rolling stones. Αλλά ας μην επεκταθούμε, έχουμε ήδη βγει εκτός.warwickplayer είπε:
Συμφωνώ.
Εγραψες "Αντώνιε, μόνο στο μυαλό των κολλημένων με το prog περνά το prog μία δεύτερη άνθηση", και καθως μονο εγω εγραψα για "απιστευτη ανθηση" του Prog, ε, σε ποιον αραγε να αναφερεσαι? :
Η "ψύχραιμη εκτίμηση της κατάστασης" λοιπον ειναι οτι το (τριτης γενιας) Prog Rock εχει κανει μια τεραστια ποιοτικη και ποσοτικη ανακαμψη τα τελευταια 20+ χρονια με εκπληκτικα γρουπς και αλμπουμς. Το σημερινο (τριτης γενιας) Prog Rock ειναι ενα υγιες μουσικο ειδος, αποτελουμενο απο εξαιρετικους μουσικους, παλιας και νεας "κοπης, και συγκρινομενο πολλες φορες με την πρωτη χρυση περιοδο του ειδους.
Αυτο ειναι fact για οσους συνεχιζουν και ακουνε αυτο το ειδος, και οποιος δεν το ξερει απλα δεν ακουει πλεον αυτο το ειδος.
Απ'την αλλη, κανεις (μας) δεν περιμενει να ξαναδει ενα Prog γκρουπ να γεμιζει σταδια οπως στα 70s, οι καιροι εχουν αλλαξει, παρολαυτα το ειδος ειναι σε πραγματικη ανθηση σε συγκριση παντα με το παρελθον του. Μια ανθηση που πραγματικα μερικες φορες σε κανει να απορεις.
Ωραια.
Εγω ομως εγραψα
"οτι η σχεση σου με το Prog Rock ειναι οπως η σχεση μου με την αστροφυσικη: Ανυπαρκτη."
Απο το παραπανω δεν νομιζω να βγαινει οτι εχεις ή οχι σχεση με την αστροφυσικη...
- Μηνύματα
- 1,635
- Πόντοι
- 36
Αυτο που δεν μπορω να κατανοησω ειναι οι ταμπελες..γιατι κατι να ειναι σκετο ροκ κατι blues και κατι prog...ολα ροκ δεν ειναι?η ροκ ειναι η εξελιξη της blues...οντας μουσικη μοιραια θα εξελιχθει οπως και η ροκ...Ακουω οτι οι King Crimson παιζουν prog...μαλιστα ενα παιδι με ειχε ρωτησει...πως παιζω prog?τι κανουν δηλαδη ολες αυτες οι μπαντες?παιζουν περιεργα μετρα?παιζουν περιεργες κλιμακες?η απλα γραφουν κομματια των 20 λεπτων?δεν λεω οτι δεν γινεται επιτηδευμενα απο καποιους αυτο...αλλα δεν τον κανουν ολοι...Δηλαδη η μουσικη ειναι μονο 4/4?η οι κλιμακες ειναι μονο 7τονες?οι 8 τονες και οι 6 τονες κλιμακες δεν ειναι?γιατι μια δεσποζουσα να εχει 5η καθαρη?οι αυξημενες 5ες δεν εμπεριεχονται σε δεσποζουσες?ολα αυτα μοιραια δινουν και αλλα ακουσματα...και το παω παρακατω...γιατι 2 5 1 η 4 5 1...γιατι οχι κατι αλλο?το carefull with tha axe eugene και το thrack τι ειναι?ροκ κομματια και τα 2 δεν ειναι?γιατι τα blues να μην ειναι jazz blues?γιατι βαζουμε ταμπελες σε ολα?Για μενα ολα ροκ ειναι...και οπως λεει και ο Fripp...ειμαι Ροκ μουσικος γιατι μεσα στη Ροκ μπορω και ΕΞΕΛΙΣΣΟΜΑΙ
Στα κλασσικά έργα, τίθεται περισσότερο το ζήτημα της ερμηνείας. Έχουμε συνηθίσει να αξιολογούμε την αναμέτρηση του καλλιτέχνη με το έργο και να αποφαινόμαστε για την καλλιτεχνική αξία του εγχειρήματος. Ίσως γιατί το έργο "χωράει" πολλές ερμηνείες. Και πράγματι, μια ερμηνεία της Μ. Κάλλας μπορεί να έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον, αλλά πάντως για τους ίδιους λόγους: δημιουργεί νέα συγκίνηση, αναδεικνύοντας την αξία του έργου για μας, σήμερα.Evilnye είπε:
Βέβαια, είναι κακό πράγμα να γενικεύουμε, άλλο η κλασσική μουσική, άλλο κλασσικά θεατρικά έργα κ.ο.κ.
Αλλά και πάλι βγαίνουμε εκτός θέματος..
- Μηνύματα
- 520
- Πόντοι
- 16
Προσπαθώντας να κρατηθώ On topic..θα σου πω το εξής..warwickplayer είπε:
της προάλλες συζήταγα μετά τις εξετάσεις του RGT στο ωδείο μου... για το lcm και το rgt μια κοπελα που έδινε μαζί μου θεωρία..μου είπε οτι γενικά το lcm και το rgt γουστάρει όταν γράφεις εκθέσεις για τους floyd μιας και ο dave.. είναι official υποστηρικτής του προγράμματος...και γουστάρουν επειδής οι floyd πέρασαν απο ΟΛΕΣ τις φάσεις ενος συγκροτήματος πρώτοι...psychedelic rock...prog...rock...politics...religion..4/4..7/4...they did everything..
και το σκευτικα λιγο...
τα κάνανε ολα...πολυ πριν γεννηθούμε οι περισσότεροι απο δω μεσα...
- Μηνύματα
- 12,221
- Λύσεις
- 1
- Πόντοι
- 928
Ε, μακάρι όλοι να είχαν τις αντιλήψεις του Φριπ (ή του Μεθήνη, μιας και τον ανέφερα πριν). Οι άνθρωποι κάνουν άλλα πράγματα κάθε πέντε χρόνια. Τι να πει και ο Waters...;;warwickplayer είπε:
Το λάθος στο συλλογισμό σου είναι ότι δεν πρόσεξες την παρακάτω πρόταση σε αυτό που έγραψε ο kostri:
Αυτό δεν ισχύει ποσώς στην όπερα, και όντως αντιμετωπίστηκε σαν κεφαλαιώδες πρόβλημα στην αναζήτηση ερμηνειών του ρεπερτορίου της κλασσικής μουσικής, με ένθεν και ένθεν παρεκλίσεις που εννίοτε οδήγησαν σε έκτροπα. Η τρέχουσα κατάσταση, για το κλασσικό ρεπερτόριο, είναι ότι ουδείς διαννοείται να προτείνει έστω μία ερμηνεία που να μην έχει να προσφέρει κάτι νέο - οι δε εταιρείες έχουν πάψει να ασχολούνται με βλακώδη αναμασήματα παλαιοτέρων ερμηνειών.
Για να επιστρέψουμε στον Waters (εν΄μέρει, διότι είμαι επίμων) όλοι οι υπέρμαχοι του σώου που παρουσιάστηκε στην Αθήνα (χωρίς ΚΑΜΙΑ εξαίρεση) επικαλούνται βελτιώσεις που αφορούν τεχνολογικές παραμέτρους και ΤΙΠΟΤΕ άλλο. Αντιθέτως, ακόμη και στην περιορισμένη έκταση που αφήνει η κατά-Waters αντίληψη για το θέμα, ΟΛΟΙ πιστοποιούν ότι ερμηνευτικά το έργο είναι κατώτερο πλέον.
Αυτό, εμένα μου φαίνεται φυσιολογικό: έχω εξηγήσει ότι ο Waters ήταν μέλος μίας μπάντας που είχε σημαίνοντα ρόλο στη διαμόρφωση του ύφους και του περιεχομένου όλων των δίσκων της περιόδου. Άλλοι όμως το περνάνε στο ντούκου, εκστασιασμένοι από τις τεχνολογικές καραμέλες.
Είναι τυπική αυτή η σύγχυση στα σύγχρονα ακροατήρια και δεν αφορά μόνο τις συναυλίες βέβαια: θυμήσου τους αντίστοιχους αλλαλαγμούς για το Avatar (μια πραγματικά κακή ταινία), ΠΑΛΙ επί της βάσεως της τεχνολογικής υπεροχής της.
Οψόμεθα να δούμε το The Wall σε 3D.
- Μηνύματα
- 1,635
- Πόντοι
- 36
Το να εχεις διαφορετικα προσωπα σαν μπαντα η σαν καλλιτεχνης ειναι τεραστια συζητηση...ειναι και το ζητουμενο καθε ενος απο εμας...trolley είπε:
Φυσικα μαλλον αγνωεις οτι ο waters πριν 6 χρονια παρουσιασε την....Ca Ira
- Μηνύματα
- 1,635
- Πόντοι
- 36
Χαχαχαχαχαχα..το ηξερα οτι θα το ελεγες αυτο....trolley είπε:
Τον Waters πως τον κρινεις?σαν μπασιστα,μουσικο,ποιητη,ακτιβιστη,ιδεολογο?
Με ποια απ τις 167 και 1 διαφορετικες ιδιοτητες του δεχεται την κριτικη μας?
- Μηνύματα
- 4
- Πόντοι
- 1
Καταρχάς να τονίσω οτι πήγα 2 φορές, την Παρασκευή και την Τρίτη.
Οι 2 παραστάσεις είχαν μικρές διαφορές.Κοινό στοιχείο ο ΗΧΟΣ.
Κάποιος είπε οτι σιγά το πράμα.Ας μου πει που έχει ακούσει καλύτερο ήχο σε συναυλία
με τόσα όργανα πάνω στην σκηνη (ή πίσω από τον τοίχο
) στην ΕΛΛΑΔΑ.
(Εξαιρείται το home cinema του trolley ;D )
Διάβασα για κονσέρβα χειροκροτήματα.ΧΑΧΑ.Καλό.Προφανώς κάποιοι εννοούν τις φωνές ανάμεσα στο Run like hell και το waiting for the worms.Μηπως τους ενόχλησε και το αεροπλάνο στο πρώτο in the flesh?Ίδιο με το δίσκο και αυτό...
Κονσέρβα φωνητικά του Waters.ΧΑΧΑΧΑ.Καλό και αυτό.Είχε λαθάκια σε διαφορετικά σημεία και τις 2 μερες και το έμπειρο αυτί τα κατάλαβε.Και ειδικά στο Trial.Και ναι, η μουσική στο συγκεκριμένο είναι του δίσκου.Πως αλλιώς θα γινότανε χωρίς ορχήστρα επί σκηνής?
Eπίσης στο Trial επιτυχημένη η χρήση του βίντεο από την ταινία.Είναι πολύ τέλειο για να γράψουν καινούριο.Σε όποιους δεν αρέσε αυτό και τα υπόλοιπα βίντεο,Μπομπ Σφουγγαρακης και Power Ranger σε Blu-ray τότε 8)
Cover band oι μουσικοί που είχε μαζί! ROFL
Mαλλον κάποιοι δεν γνωρίζουν τον snowy white όπως και το γεγονός οτι οι ίδιοι οι Floyd των είχανε μαζί σε τουρ..
Στη σύγκριση Waters Gilmour: ναι,ο Waters ήταν κάποτε κωλοχαρακτήρας και ο Gilmour και οι υπόλοιποι σε άλλο λεβελ.Δεν διαφωνώ.Αυτό όμως τα τελευταία 10-15 χρόνια ήρθε τούμπα.Εγώ στα live σε ΟΑΚΑ και Μαλακάσσα είδα έναν Waters με πάθος και όρεξη,με απίστευτο ήχο και συναίσθημα.Σόρρυ,αλλά τα live του Gilmour τον τελευταίο καιρό είναι απείρως κατώτερα του Waters.Και σου δίνω και σενα trolley απάντηση με αυτό.Ναι,αν παίζανε και οι 2 την ίδια μερα το wall (λέμε τώρα) στον Waters θα πήγαινα.Δικό του έργο είναι,τι να κάνουμε.
Και μια ερώτηση:γιατί βρίζετε τον Waters που μετέφερε στη σκηνή 2 ΔΙΣΚΑΡΕΣ?
Ο Gilmour τι έκανε?Kαι πριν πείτε για το Pulse,εννοώ στην σόλο καριέρα του.
Στην τελική το Wall είναι δικό του παιδί.Όπως και το Final Cut.Kαι ειδικά σε αυτούς τους δίσκους δεν είναι σε καμία περίπτωση "λιγότερος" όπως έγραψε ένας φίλος.Το αντίθετο μάλιστα!
Τα άλλα περί μη επίκαιρων μηνυμάτων που διάβασα είναι και αυτά αστεία και εκτός τόπου και χρόνου.Τα μηνύματα των Floyd ήταν πάντα μπροστά για την εποχή τους και εχουν πέσει μέσα σε πολλές προβλέψεις.
Ανακεφαλαίωση:Όσοι θέλανε και δεν το είδαν-άκουσαν-παρακολούθησαν,το σόου,παράσταση,συναυλία, όπως θέλετε πείτε το, έχασαν εμπειρία ζωής.
Αυτοί που δεν πήγαν και γραφουν πικρόχολα πράματα για έναν τέτοιο καλλιτέχνη,
ας το δουν το δουν από τον καναπέ τους.Καλύτερα για μας ;D
Οι 2 παραστάσεις είχαν μικρές διαφορές.Κοινό στοιχείο ο ΗΧΟΣ.
Κάποιος είπε οτι σιγά το πράμα.Ας μου πει που έχει ακούσει καλύτερο ήχο σε συναυλία
με τόσα όργανα πάνω στην σκηνη (ή πίσω από τον τοίχο
) στην ΕΛΛΑΔΑ.(Εξαιρείται το home cinema του trolley ;D )
Διάβασα για κονσέρβα χειροκροτήματα.ΧΑΧΑ.Καλό.Προφανώς κάποιοι εννοούν τις φωνές ανάμεσα στο Run like hell και το waiting for the worms.Μηπως τους ενόχλησε και το αεροπλάνο στο πρώτο in the flesh?Ίδιο με το δίσκο και αυτό...
Κονσέρβα φωνητικά του Waters.ΧΑΧΑΧΑ.Καλό και αυτό.Είχε λαθάκια σε διαφορετικά σημεία και τις 2 μερες και το έμπειρο αυτί τα κατάλαβε.Και ειδικά στο Trial.Και ναι, η μουσική στο συγκεκριμένο είναι του δίσκου.Πως αλλιώς θα γινότανε χωρίς ορχήστρα επί σκηνής?
Eπίσης στο Trial επιτυχημένη η χρήση του βίντεο από την ταινία.Είναι πολύ τέλειο για να γράψουν καινούριο.Σε όποιους δεν αρέσε αυτό και τα υπόλοιπα βίντεο,Μπομπ Σφουγγαρακης και Power Ranger σε Blu-ray τότε 8)
Cover band oι μουσικοί που είχε μαζί! ROFL
Mαλλον κάποιοι δεν γνωρίζουν τον snowy white όπως και το γεγονός οτι οι ίδιοι οι Floyd των είχανε μαζί σε τουρ..
Στη σύγκριση Waters Gilmour: ναι,ο Waters ήταν κάποτε κωλοχαρακτήρας και ο Gilmour και οι υπόλοιποι σε άλλο λεβελ.Δεν διαφωνώ.Αυτό όμως τα τελευταία 10-15 χρόνια ήρθε τούμπα.Εγώ στα live σε ΟΑΚΑ και Μαλακάσσα είδα έναν Waters με πάθος και όρεξη,με απίστευτο ήχο και συναίσθημα.Σόρρυ,αλλά τα live του Gilmour τον τελευταίο καιρό είναι απείρως κατώτερα του Waters.Και σου δίνω και σενα trolley απάντηση με αυτό.Ναι,αν παίζανε και οι 2 την ίδια μερα το wall (λέμε τώρα) στον Waters θα πήγαινα.Δικό του έργο είναι,τι να κάνουμε.
Και μια ερώτηση:γιατί βρίζετε τον Waters που μετέφερε στη σκηνή 2 ΔΙΣΚΑΡΕΣ?
Ο Gilmour τι έκανε?Kαι πριν πείτε για το Pulse,εννοώ στην σόλο καριέρα του.
Στην τελική το Wall είναι δικό του παιδί.Όπως και το Final Cut.Kαι ειδικά σε αυτούς τους δίσκους δεν είναι σε καμία περίπτωση "λιγότερος" όπως έγραψε ένας φίλος.Το αντίθετο μάλιστα!
Τα άλλα περί μη επίκαιρων μηνυμάτων που διάβασα είναι και αυτά αστεία και εκτός τόπου και χρόνου.Τα μηνύματα των Floyd ήταν πάντα μπροστά για την εποχή τους και εχουν πέσει μέσα σε πολλές προβλέψεις.
Ανακεφαλαίωση:Όσοι θέλανε και δεν το είδαν-άκουσαν-παρακολούθησαν,το σόου,παράσταση,συναυλία, όπως θέλετε πείτε το, έχασαν εμπειρία ζωής.
Αυτοί που δεν πήγαν και γραφουν πικρόχολα πράματα για έναν τέτοιο καλλιτέχνη,
ας το δουν το δουν από τον καναπέ τους.Καλύτερα για μας ;D
