12AX7 είπε:
Η νομιμότητα δεν είναι κάτι αυθύπαρκτο που μας ήρθε ουρανοκατέβατο, αλλά ένα συμπεφωνημένο σύνολο κανόνων που αποδέχεται κάθε κοινωνία σε μία συγκεκριμένη στιγμή και μάλιστα κατ' αυτή την έννοια σε κάθε κοινωνία η νομιμότητα διαφέρει. Εκτός κι' αν είσαι οπαδός του φυσικού δικαίου. Σημαντικότερο ακόμα είναι ότι η νομιμότητα αλλάζει.
Βεβαίως, αλλά η περί-νομιμότητας-αντίληψη στις διάφορες κοινωνίες, έχει περισσότερους κοινούς παρανομαστές απ' ότι έχει ανομοιότητες. Δηλ, δε θα βρούμε πουθενά να επιτρέπεται η δολοφονία π.χ. ούτε η κλοπή. Ακόμη και αν κάποτε φτάσουν οι περισσότεροι άνθρωποι να δολοφονούν (σε σχέση με τους λιγότερους που δε θα δολοφονούν), και πάλι δε θα επιτρέπεται δια νόμου η δολοφονία - αντιθέτως, όταν εκείνη η σκοτεινή περίοδος τελειώσει, ο ιστορικός του μέλλοντος θα μιλά για "εκτροπή από τη νομιμότητα".
Όμως, ας περάσουμε στην ουσία : αυτό που γράφεις είναι ότι η αντίληψη μίας κοινωνίας για το τι είναι νόμιμο επηρρεάζεται από το πόσα μέλη της διενεργούν την μέχρι-πρότινος παράνομη πράξη. Όπως ξέρεις, υπάρχουν εξαιρέσεις (π.χ. εξακολουθεί να ισχύει η απαγόρευση χρήσης και διακίνησης ελαφρών ναρκωτικών, παρά το γεγονός ότι είναι σημαντικό το ποσοστό των πολιτών που το κάνουν.. μάλιστα τη δεκαετία του '80 ήταν μεγαλύτερο το ποσοστό όσων έκαναν χρήση ναρκωτικών απ' όσων κατέβαζαν πειρατικά mp3).
Το κριτήριο για το αν μία εκτροπη-από-την-ισχυουσα νομιμότητα θα γίνει ανεκτή, είναι η αναφορά στο φυσικό νόμο, δηλ στην ανάγκη ο άνθρωπος να ζει ελεύθερος, να εργάζεται, να απολαμβάνει το αποτέλεσμα της εργασίας του κλπ. Η μοιχεία - οσοδήποτε επαχθής ή αρεστή - ΔΕΝ εμποδίζει τους ανθρώπους από το να κάνουν κάτι από τα παραπάνω, συνεπώς ενσωματώθηκε στην τρέχουσα αντίληψη περί νομιμότητας.
Αν όμως ψηφιζόταν ένας νόμος που θα ανάγκαζε τους ανθρώπους να φάνε παγωτό βανίλια μέχρι να σκάσουν, τότε αυτό θα καταγραφόταν σαν εκτροπή (από τη νομιμότητα και τη κοινή λογική) διότι περιορίζει την ελευθερία των ανθρώπων (πρώτον) και τους οδηγεί στο θάνατο (δεύτερον). Αστείο παράδειγμα, αλλά με τραγικές επιπτώσεις.
Η καταπάτηση πνευματικών δικαιωμάτων στερεί από κάποιους ανθρώπους το αποτέλεσμα της εργασίας τους, οπότε δεν πρόκειται ποτέ να δικαιωθεί ιστορικά, ακόμη και αν φτάσει να το κάνει το 99% των πολιτών. Ότι μπορεί να βρεθεί ένα κοινοβούλιο ηλιθίων να το επικυρώσει προσωρινά.. ε, εντάξει, δε σημαίνει και τίποτε.. και όλες οι αποφάσεις του Αδόλφου επικυρωμένες από κάποιο κοινοβούλιο ήταν.
Αυτό που φαντάζομαι πως εννοεί ο σκάνζτος είναι πως ο νόμος ακολουθεί τις κοινωνικές εξελίξεις. Κάποτε ήταν ποινικό αδίκημα η μοιχεία, κάποια στιγμη λόγω του ότι η μισή κοινωνία θα ήταν εν δυνάμει ποινικά υπόδικη χρειάστηκε να αλλάξει ο νόμος, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει κάτι για την ηθική απαξίωση που αποδίδει ο καθένας μας στην πράξη της μοιχείας.
Δεν ξέρω τι εννοεί ο σκάντζος για να είμαι ειλικρινής. Αλλά θα αρπάξω την ευκαιρία να ρωτήσω κάτι βαθύ (χαχα) : δίνει κανείς σας μία δεκάρα τσακιστή για το αν ο σκάντζος ή οποιοσδήποτε άλλος κλέβει τη μουσική που ακούει; Δηλ. χθες δεν κοιμηθήκατε για να το σκεφτείτε; ΟΧΙ, βέβαια.. ο μόνος λόγος που συζητάμε για τη πειρατεία είναι διότι κάποιοι κομπάζουν για αυτήν, και ΑΥΤΟ είναι το πραγματικό θέμα της συζήτησης (και κάθε παρόμοιας συζήτησης). Φαντάζομαι π.χ. ότι όλοι όσοι διαβάζουν αυτό το ποστ φορούν εσώρουχα, ναι; Ε, για σκέψου ένας από αυτούς να αρχίσει να μας τα πρήζει ότι τα έχει κλέψει τα εσώρουχα που φοράει.. και ξαφνικά, ένα εντελώς αδιάφορο ζήτημα θα γινόταν θέμα συζήτησης (αν πρέπει, αν δεν πρέπει, που να τα πλύνει, γιατί να είναι τόσο ακριβά κλπ κλπ).
Παρόμοια, δεν αμφισβητείται γενικά το ηθικό και περιουσιακό δικαίωμα του δημιουργού επί του έργου του, όμως η τρομακτική έκταση της πειρατίας στις μέρες μας απαιτεί αντιμετώπιση που πιθανότατα δεν επικεντρώνεται σε μία κλασική λογική απαγορεύσεων.
Βεβαίως αμφισβητείται. Αρκετοί το γράφουν χύμα.. π.χ. λένε ότι γιατί η εταιρεία του Disney να έχει μόνο αυτή το δικαίωμα να φτιάχνει ταινίες με τον Ντόναλντ Ντακ; Και καλά που το έθιξες γιατί είναι μια ευκαιρία να αρχίσουμε να συνειδητοποιούμε ότι η φαινομενικά "αθώα" στάση του ότι "δεν έχω λεφτά να πάρω ένα δίσκο, ας τον κατεβάσω", όταν την ξεχειλώνεις στο ηθικό και νομικό της έπακρο καταλήγει να είναι εντελώς φασιστική και ασύμβατη με το φυσικό νόμο.. μία εκτροπή λοιπόν και τίποτε παραπάνω, κατά τη γνώμη μου.