ez είπε:Επειδή όμως αναφέρεις το παράδειγμα διαστρέβλωσης αυθεντικού υλικού, αναρωτιέμαι, υπάρχει κάποια περίπτωση (δε μπορώ να σκεφτώ κάποια αυτή τη στιγμή) που κάποιος δημιουργός να "έχασε" κάτι επειδή ένας τυχάρπαστος "μαγάρισε" ούτως ειπείν κάποιο τραγούδι του; -πέρα απο την ψυχραιμία του ;D...
βρισκω ενδιαφερουσα συμπτωση πως ενα απο τα παλαιοτερα θεματα για τα πνευματικα δικαιωματα εκλεινε με την ιδια (σχεδον) τοποθετηση με αυτη που αρχισε ετουτο.Οι πιο πολλοί δημιουργοί θεωρούν τα τραγούδια παιδιά τους. Και ως γονείς, άλλοι δέχονται ότι, έστω μετά από λίγο καιρό, τα παιδιά αυτονομούνται, και άλλοι όχι.
Ευτυχώς δεν ανήκουν όλοι οι δημιουργοί στη δεύτερη κατηγορία, άσε που κανείς δεν είναι αθάνατοςαλλιώς αυτοί που παίζουμε μη πρωτότυπη μουσική ("διασκευές" τα λένε αυτοί που παίζουν ροκ, οι υπόλοιποι που παίζουν τζαζ, λαϊκά, δημοτικά, μπλούζ, ρεμπετικά, λάτιν λένε ότι απλώς παίζουν
) δε θα είχαμε τι να παίξουμε. Εκτός από αυτά που έχουν "μαγαριστεί" τόσο που τα λέμε παραδοσιακά
![]()
εδω ειναι το λινκ για οποιον θελει να ριξει μια ματια.
http://www.noiz.gr/index.php?topic=176262.60
σε αυτο το θεμα ειχα ποσταρει δυο συνεντευξεις, μια του αλκινοου ιωαννιδη που μιλαει για αυτο ακριβως που αναφερθηκε στα τελευταια μηνυματα, το δικαιωμα δηλαδη του δημιουργου πανω στο εργο του και μια δευτερη συνεντευξη, του ζακ στεφανου που μιλαει για το νταουνλοουντινγκ γενικοτερα.
Είδες ποτέ στην τηλεόραση το Fame Story; Όχι, ποτέ.
Έμαθες ότι είπαν ένα τραγούδι σου στο Fame Story;
Το έμαθα. Και όχι μόνο αυτό! Στο τελευταίο επεισόδιο -εγώ εκείνο το βράδυ έπαιζα στη Σπάρτη- βάλανε ένα τραγούδι μου για «χαλί» και μετά βγάλανε κάτι στίχους δικούς μου και από κάτω να λέει «Αλκίνοος Ιωαννίδης». Κι έτσι έκλεισε το Fame Story! Μιλάμε για τραγικά πράγματα.
Σε ρώτησαν;
Ποτέ και για τίποτα! Η πλάκα είναι ότι όταν ρώτησα κάποια στιγμή τον διευθυντή πωλήσεων της εταιρείας «πώς πάει ο δίσκος;», μου απάντησε: «Από τότε που παίξανε τον ”Προσκυνητή” στο Fame Story, πάει πολύ καλά. Συγχαρητήρια!»
Τι του είπες;
«Ευχαριστώ πολύ» (γέλια)
Αν σου ζητούσαν την άδεια θα' λεγες όχι;
Φυσικά και θα' λεγα όχι. Είναι ένας κόσμος που δεν τον αγαπάω και δεν τον θαυμάζω. Με πειράζει που ο άλλος χρησιμοποιεί τη δουλειά μου για να νομιμοποιήσει το καραγκιοζιλίκι του. Με πειράζει πολύ. Απ' την άλλη, δεν πρόκειται να κάνω κάτι για να το εμποδίσω.
Γιατί όχι;
Γιατί πιστεύω ότι ένα τραγούδι από τη στιγμή που εκδίδεται, εκδίδεται. Πάει τελείωσε! Μπορεί ο καθένας να το πάρει και να το κάνει ό,τι θέλει. Να το κουρελιάσει, να το σκίσει, να το σκοτώσει, να το βιάσει.
Χωρίς την άδειά σου;
Βεβαίως.
Αφού είναι δικό σου δημιούργημα!
Τι σημαίνει δικό μου; Είναι ιδιοκτησία μου;
Είσαι ο πατέρας!
Πατέρας όχι! Καθόλου δεν αισθάνομαι έτσι. Πιο πολύ αισθάνομαι ότι είμαι παιδί των τραγουδιών μου, παρά ότι τα τραγούδια είναι παιδιά δικά μου.
Έστω! Να σου βιάζουν τον πατέρα δεν είναι και λίγο! (γέλια)
Τότε, να το ξανακοιτάξω το θέμα! (σκέφτεται) ...Λοιπόν, όχι. Δεν πιστεύω ότι πρέπει να παρεμβαίνεις. Ας δεχτούμε ότι εγώ είμαι ο πατέρας. Ένα παιδί το μεγαλώνεις, το φροντίζεις, βλέπεις ποια είναι τα χαρίσματά του, ποια τα ελαττώματά του, το κατευθύνεις όπως μπορείς και στο τέλος το ντύνεις με τα πιο ωραία του ρούχα και το βγάζεις στον κόσμο. Από τη στιγμή εκείνη, δεν μπορείς πια να είσαι από πάνω του και να ελέγχεις πώς θα του συμπεριφερθεί ο καθένας-ο κάθε εραστής, ο κάθε φίλος, ο κάθε άγνωστος. Έχει πια τη δική του ζωή. Έτσι είναι και το τραγούδι. Κάθομαι, σκίζομαι, το λατρεύω, το φτιάχνω, του προσφέρω ό,τι έχω και δεν έχω για να γίνει καλύτερο κι από μένα τον ίδιο, αλλά όταν βγει πια στον κόσμο έχει τη δική του ζωή. Πονάω όταν του συμπεριφέρονται άσχημα, αλλά δεν θα κάνω παρέμβαση να πω: «Σας απαγορεύω να πείτε το τραγούδι μου». Εξάλλου ένα τραγούδι με αληθινή αξία δεν φοβάται καμία χρήση. Αυτό βέβαια σε καμιά περίπτωση δε δικαιολογεί αυτούς που δε μου ζήτησαν την άδεια.
οποιος θελει ας ριξει μια ματια!- Μου έχει κάνει φοβερή εντύπωση επίσης το ότι μέσα στο myspace έχεις βάλει ένα κουτάκι και λες ότι δίνεις τη μουσική σου δωρεάν σε όποιον δεν μπορεί να αγοράσει τα cd σου. Αυτό πως προέκυψε;- Κοίτα, αυτό πρώτα από όλα είναι παράνομο. Γιατί η μουσική μου (η μουσική μου είναι δικιά μου βέβαια), το αντικείμενο της μουσικής, η παραγωγή αυτού του δίσκου, ανοίκει στην Sony BMG, ανοίκει σε μια πολυεθνική εταιρεία, η οποία επιθυμεί να το πουλάει αυτό το προϊόν. Απλά η δικιά μου άποψη είναι ότι για κάποιους ανθρώπους οι οποίοι δεν έχουν την δυνατότητα να το αγοράσουνε, προτιμώ να το προσφέρω εγώ δωρεάν, μέσω email ή μέσω ενός link που δίνω, παρά να το κατεβάσουν σε κακή ψηφιακή ποιότητα μέσω σελίδων που πρακτικά είναι παράνομες, γιατί η μουσική δεν είναι δωρεάν, εκ των πραγμάτων. Όπως ένα βιβλίο δεν είναι δωρεάν, όπως οτιδήποτε δημιουργεί κάποιος δεν μπορεί να είναι δωρεάν, έτσι και η μουσική δεν είναι δωρεάν. Υπάρχει μια περίπτωση στην οποία μπορεί να είναι δωρεάν, όταν αποκτήσει έναν χορηγό. Δηλαδή όταν πεις ότι εγώ το κάνω αυτό δωρεάν, πληρώνομαι για αυτό από κάποιον ο οποίος κερδίζει από αυτό.
- Γενικά η άποψη σου για το peer to peer και για την ανταλλαγή αρχείων και όλα αυτά;
- Το peer to peer, κοίτα, μας ζημιώνει πάρα πολύ και έχει κάνει τον κόσμο να ξεχάσει τι σημαίνει πνευματική ιδιοκτησία. Γιατί, ναι μεν, 70 χρόνια αφού πεθάνω μπορείτε να κάνετε ότι θέλετε, σύμφωνα με το νόμο. Δηλαδή οποιοσδήποτε αυτή τη στιγμή μπορεί να πάρει και να παίζει ένα Μπαχ ή ένα Μότσαρτ σε ένα piano bar και να μην χρειάζεται να πληρώνει τίποτα. Γιατί 70 χρόνια αφού πέθανε ο συνθέτης μπορείς να το χρησιμοποιήσεις το έργο. Από τη στιγμή όμως που αυτό το πράγμα εγώ κάθισα, ξόδεψα φαιά ουσία, το δημιούργησα, ξόδεψα λεφτά να το ηχογραφήσω, δεν μπορεί εκ των πραγμάτων να είναι δωρεάν. Αυτό είναι που ξεχνάει ο κόσμος μέσα από τα peer to peer δίκτυα. Αν εγώ είχα κάποιον άλλο τρόπο για να κερδίζω για να είναι δωρεάν, αν δηλαδή εγώ έγραφα ένα τραγούδι για τον ΟΤΕ, και στο οποίο έλεγα: Ο ΟΤΕ, τον αγαπάμε τον ΟΤΕ παρόλο που μας ξεσκίζει στις χρεώσεις...
- Αυτό είναι σπόντα;
- Ναι. Αλλά αν έλεγα ότι... αν έγραφα ένα τραγούδι για τον ΟΤΕ και το διένειμα δωρεάν, προφανώς ο ΟΤΕ θα με πλήρωνε, και θα μπορούσε αυτό το τραγούδι να είναι δωρεάν. Αλλά γενικά να μην ξεχνιόμαστε, δηλαδή υπάρχει κόσμος, δεν είναι ακριβώς όπως εγώ, εγώ είμαι και τραγουδοποιός. Δηλαδή γράφω τα τραγούδια, γράφω και τους στίχους και μετά βγαίνω live και τα λέω. Κατά κάποιον τρόπο, το να ξέρει ο κόσμος τα τραγούδια τα δικά μου, είναι ένα έναυσμα για να βγαίνω στις συναυλίες και να τα παρουσιάζω και να έρχεται ο κόσμος εκεί και να με βλέπει. Για κάποιους άλλους ανθρώπους όμως που γράφουν απλά μουσική στο σπίτι τους, μπορεί να είναι δημόσιοι υπάλληλοι, μπορεί να είναι ιδιωτικοί υπάλληλοι, μπορεί να είναι ελεύθεροι επαγγελματίες, οτιδήποτε, και κάθονται κάποιες ώρες της ζωής τους, ή χωρίς να είναι τίποτα από όλα αυτά εδώ, και γράφουνε μουσική. Αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να πληρώνονται για αυτό το πράγμα. Και ο μόνος κόσμος να πληρωθούν είναι να γνωρίζει ο κόσμος ότι υπάρχουνε πνευματικά δικαιώματα και να εισπράττουν από αυτά. Άρα τα p2p δίκτυα έχουν δύο οπτικές γωνίες. Δηλαδή από τη μια είναι παράνομα και μας ζημιώνουν, από την άλλη μας κάνουνε γνωστούς, αλλά δεν είναι για όλους κερδοφόρο. Για εμένα είναι κερδοφόρο. Δηλαδή ξέρω ότι στο "Φτάσε στον πάτο" είχα γύρω στα 20 με 30 χιλιάδες downloads, το τραγούδι. Ενώ πούλησα 4000 δίσκους. Δηλαδή υπάρχει πολύς κόσμος στην Ελλάδα που ξέρει αυτό το τραγούδι. Για μένα είναι πολύ θετικό, αλλά αν αυτό το "φτάσε στον πάτο" το είχε γράψει κάποιος άλλος, όχι εγώ, κι εγώ απλά το τραγουδούσα, θα ήταν θετικό πάλι για μένα που το τραγουδούσα. Αυτός που το είχε γράψει, δεν θα είχε να κερδίσει τίποτα.
- Παρ' όλα αυτά στο εξωτερικό βλέπω τώρα κάποιες προσπάθειες για εναλλακτικούς τρόπους προώθησης, δηλαδή οι Radiohead ας πούμε βγάλανε το cd τους και το διένειμαν δωρεάν, πλήρωνες όσο ήθελες...
- Οι Radiohead είναι μια πολύ ιδιαίτερη περίπτωση, πρώτα απ' όλα αυτό το βγάλανε έχοντας διασφαλισμένο το γεγονός ότι ο κόσμος τους αγαπάει και τους εκτιμάει και θεωρεί ότι είναι ένα από τα καλύτερα ροκ συγκροτήματα γενικά, ever. Και το έχουν αποδείξει, δηλαδή έχουν βγάλει δισκάρες. Άρα εκ των πραγμάτων οι radiohead είχανε διασφαλισμένη την τσέπη τους, είχαν διασφαλισμένα ότι μπορεί να συμβεί, και διένειμαν ένα cd το οποίο είναι εξαιρετικό, είναι από τα αγαπημένα μου cd φέτος, είναι στο ipod μου συνέχεια...
- Το αγόρασες ή το κατέβασες;
- Το κατέβασα δίνοντας το ελάχιστο που μπορούσα να δώσω, μισό ευρώ νομίζω; Γιατί οι Radiohead κάνανε αυτή την κίνηση και κάνουν sold out συναυλίες όπου και να τις κάνουν, με ότι τιμή και να κάνουν. Εγώ αυτή τη στιγμή αν έρθουν οι Radiohead στην Ελλάδα και πουν ότι το εισιτήριο μας είναι 60 ευρώ, δεν έχω κανένα πρόβλημα να τα δώσω. Θα πάω να δω τους Radiohead, δηλαδή είναι όνειρο ζωής. Σίγουρα δεν θα κάνουν συναυλίες με τόσο ακριβά εισιτήρια, βέβαια στην Ελλάδα έχουμε εδώ τους άρπαγες από εδώ κι από εκεί, έρχονται με ένα budget οι Radiohead και ξαφνικά διπλασιάζεται το budget. Άρα οι Radiohead κάνουν μια κίνηση που μπορεί να την κάνει μόνο μια μπάντα που έχει φτιάξει το όνομά της, δηλαδή μια καινούργια μπάντα η οποία διανέμει το cd της δωρεάν, θα πρέπει ή να βρει κάποιους χορηγούς ή να βρει κάποιον εναλλακτικό τρόπο. Ας πούμε, υπάρχει μια μπάντα, η οποία είναι φίλοι μου κιόλας, οι οποίοι λέγονται "Ένα Βήμα Μπροστά". Οι "Ένα Βήμα Μπροστά", το site τους είναι www.1bm.gr, και αυτοί δίνουν το cd τους δωρεάν. Τα παιδιά έχουν κάνει ένα εναλλακτικό τρόπο. Ψάξανε, βρίκανε studio, βρήκαν εταιρείες παροχής ήχου, βρήκαν άλλες εταιρείες από 'δω κι από 'κει, κι είπαν, παιδιά, θέλουμε να κάνουμε ένα δίσκο που θα γίνει πολύ γνωστός σε όλη την Ελλάδα γιατί το διανέμουμε δωρεάν. Θέλετε να είστε χορηγοί; Και βρήκαν κάποιους χορηγούς τελικά. Δεν είναι δωρεάν. Ο κόσμος απλά το λαμβάνει δωρεάν. Είναι όπως βλέπουμε τηλεόραση και είναι δωρεάν.
![Smile :) :)](https://cdn.jsdelivr.net/joypixels/assets/8.0/png/unicode/64/1f642.png)