Μαριάννα, η κλασική αρμονία αποδυκνύεται και αιτιολογείται. Με λίγα λόγια έχει αποδειχτεί ότι όντως έτσι είναι και αν ακολουθήσεις τους κανόνες θα έχεις αρμονικό αποτέλεσμα. Το 90% των κανόνων αποδεικνύεται με τους αρμονικούς.
Και θα σου δώσω ένα μικρό παράδειγμα:
Γιατί νομίζεις ότι οι 8ες και οι 5ες παράλληλες απαγορεύονται? επειδή έτσι τους ήρθε στο μυαλό?
Η σειρά των αρμονικών είναι γνωστή. Αρχίζουμε με οκτάβα και παμε σε πέμπτη. Το να παίζεις δηλαδη δυο ντο σε απόσταση οκτάβας (πχ. ντο2 με ντο3) είναι σαν να παίζεις μία νότα διότι μέσα στο ντο2 βρίσκεται μισό ντο3. και γενικώς οι περισσότεροι αρμονικοί αυτων των νοτών συμπίπτουν. Αυτό σημαίνει ότι το άκουσμα αυτό σαν ενέργεια θα είναι ασθενές και το να μεταβείς απο ένα ασθενές άκουσμα σε ένα άλλο ασθενές, ακούγεται κούφιο και άδειο. Το ίδιο συμβαίνει και με το διάστημα 5ης αφού είναι η αμέσως επόμενη αρμονική.
Κατα παρόμοιο τρόπο μπορείς να αιτιολογήσεις όλους σχεδόν τους κανόνες τις αρμονίας.
Όλή αυτήν την πάρλα την είπα για να σου δείξω ότι η αρμονία δεν αφορά μόνο την κλασική μουσική. Είναι το απο τη φύση αρμονικό και σωστό, οπότε είναι η αρχή και ο σκελετός δημιουργίας όλων των ειδών.
Δεν είναι τυχαίο ότι τα μεγαλύτερα αριστουργήματα όλων των εποχών γράφτηκαν εκείνη την εποχή. Τι τα κάνει και είναι αριστουργήματα? Η τέλεια αρμονία η οποία συμφωνεί με τους νόμους της φύσης => με τους νόμους του αυτιού.
Φυσικά αυτά στις μέρες μας έχουν αλλάξει και το αυτί μας έχει γίνει πιο ...δεκτικό, αλλα και πάλι: Ακούς Mozart και ξεχνάς τους πάντες...
Αυτά για να ξεφύγουμε απο τα κλισέ "είναι άχρηστο αλλα το κάνω για τη μούρη" ή "για να πάρω το κωλοπτυχίο" ή δεν ξέρω εγώ ποιούς άλλους λόγους μπορεί να έχει ο καθένας. Η αρμονία και η θεωρία της μουσικής είναι χρήσιμα πράγματα και ειδικά για να συνθέσεις μουσική πρέπει να περάσεις πρώτα απο αυτό. Εκτός αν η μουσική που σκοπεύεις να γράψεις είναι ντιγλι ντίγλι 4 ακκόρντα στην κιθάρα και ένα τραγουδάκι.
Στον Σούπερφανκ κάτι:
Με αφορμή αυτά που λές φίλε περί έμπνευσης κλπ ξέρεις τι συλλογισμό μου δημιούργησες και θα ήθελα να μου πείτε αν έχω δίκιο? Γιατί αν έχω δίκιο είναι ανατριχιαστικό το συμπέρασμα! Έστω ότι έχουμε έναν άνθρωπο και του κάνουμε το εξής πείραμα: τον βάζουμε απο μικρό να μαθαίνει αρμονία. Μετά αντίστιξη, φούγγα και σύνθεση. Με την προυπόθεση να μην ακούσει ΠΟΤΕ ούτε μια νότα στη ζωή του. Θα έχει όμως ΑΨΟΓΕΣ θεωρητικές γνώσεις των θεωρητικών μέχρι και σύνθεση. Πιστεύετε ότι αυτός ο άνθρωπος θα μπορούσε να γράψει εγκεφαλικά κάτι το - αν όχι τέλειο - κάτι το οποίο θα ακούγεται? Χωρίς να έχει ακούσει ποτέ του μουσική? Ήδη απο την αρμονία μπορείς να βάλεις κάτω μια τυχαία μελωδία, και να την εναρμονίσεις. Ιδού το πρώτο εγκεφαλικό τέλειο χωρικό.
???
Τί πιστεύετε εσείς?
