Τον Σεπτέμβριο δημιουργήσαμε ένα ακουστικό σχήμα με δύο ακόμα άτομα (ακουστική, ηλεκτρική, πλήκτρα) στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Παίζαμε μόνο διασκευές από ξένα ροκ κομμάτια. Όχι κλασσικά πράματα. Kings of leon, arctic monkeys, white stripes, και πολλά άλλα.
Αρχίσαμε να παίζουμε σε διάφορα μαγαζιά της πόλης. ΔΕΝ υπήρχε ούτε ένα που δεν μας ζήτησε να πάμε δικό μας κόσμο και ούτε ένα που δεν μας έκανε θέμα με τα λεφτά (40 ευρώ το άτομο). Ειλικρινα, επειδή έπαιζα χρόνια στον παπαγάλο με άλλες μπάντες, (και όποιος έχει παίξει ξέρει πολύ καλά τι εννοώ) έχω σιχαθεί αυτή τη λογική. Έχω βαρεθεί να βλέπω λαμόγια αφεντικά που θέλουν ναι μεν να κάνουν λάιβ σε ένα μαγαζί που δεν τα πάει καλά έτσι και αλλιώς επειδή το έχει βαρεθεί ο κόσμος, να μην πληρώσουν διαφήμιση για το λάιβ, να χρεώσουν 7μιση ευρώ την μπύρα και να γεμίσει και το μαγαζί τους και ΕΑΝ έχουν πάει τόσο καλά όσο περίμεναν να σε πληρώσουν. Δεν έχω δει πιο αντεπαγγελματίες ανθρώπους και έτσι είναι όλοι (αυτοί που έχω συναντήσει εγώ τουλάχιστον που δεν είναι και λίγοι). Κορυφαία στιγμή ήταν το τελευταίο μας λάιβ στο lost dogs όπου παίξαμε 3 ώρες ήρθαν καμία 25αριά άτομα και δεν πήραμε ΤΙΠΟΤΑ ούτε φράγκο. Ούτε τα λεφτα για τα ταξί ουτε πληρώσαμε για να μεταφέρουμε τον εξοπλισμό. Θεωρήσαμε ότι επειδή ήταν σχετικά καινούριο το μαγαζί θα ξέφευγε από την λογική Παπαγάλου - Φανκι, αλλά από ότι φαίνεται είναι η κατάρα του κτιρίου που δεν επιτρέπει αλλαγές.
Και ερωτώ: ποιός είναι ο κατάλληλος τρόπος για να δουλέψεις και να πληρώθεις χωρίς να πρέπει να κάνεις τη δουλειά του κράχτη εκτός από του μουσικού?
Σορρυ, για το offtopic, αλλά θεωρώ ότι ίσως έτσι να δημιουργηθούν ενδιαφέρουσες συμβουλές για πράματα τα οποία πρέπει να αποφεύγεις φίλε maurogato.