Θα μου πεις "ε και τι να κάνουμε? να μην προσπαθήσουμε? να τα παρατήσουμε όλα?".
Όχι.
Απλά να έχουμε επίγνωση ότι αυτό που κάνουμε είναι κατά βάση για τον εαυτό μας, και δεν έχουμε ελπίδα να αλλάξουμε την κοινωνία.
Aυτό που κατάλαβα όσο περνάν τα χρόνια, είναι ότι κάποιοι δεν είχαν καν πρόθεση να αλλάξουν την κοινωνία και αν κάποτε διατείνονταν κάτι τέτοιο, ήταν απλά μια πρόφαση..
Ο φούσιον έχει δίκιο, είναι η συλλογική κοινωνική συνείδηση που μπορεί να επιφέρει αλλαγές.
jazzjoker, θα ήθελα να μοιραστώ την αισιοδοξία σου, αλλά δεν το βλέπω στην πράξη..
Οι κοινωνικές αλλαγές, απαιτούν κοινωνική συνείδηση, επαναπροσδιορισμό αξιών, αλληλεγγύη,
αλτρουισμό, ακόμη και αυτοθυσία..
Δεν πάμε προς αυτή την κατεύθυνση,δυστυχώς..
Α, οι κοινωνικές αλλαγές θέλουν και φρέσκα μυαλά, θέλουν νιάτα..
Επίσης η ιστορία κάνει κύκλους,απλά στον επόμενο κύκλο παίζει να έχεις γίνει κάτι άλλο ή να μην υπάρχεις καν. Εδώ ολόκληρες αυτοκρατορίες κατέρρευσαν και αφανίστηκαν..
Οπότε όσοι περιμένετε ότι ο λαός θα αντιδράσει, το "μπαμ",κ.λ.π. θα περιμένετε πολύ.
Οι άνθρωποι σήμερα καταφεύγουν σε ατομικές λύσεις.
Άλλος κάνει μπαμ και αποχαιρετά τα εγκόσμια,
άλλος γυρνάει στο πατρικό του,άλλος πιάνει και 3η δουλειά,άλλος πάει στο εξωτερικό..
Γράψατε περί θρησκείας,για δεισιδαιμονίες,κ.λ.π.
Τα κοινωνικά μας αντανακλαστικά τις τελευταίες δεκαετίες ήταν ίσως τα χειρότερα της Ευρώπης.
Οι περισσότεροι τα ξέρετε, αν όχι, απλά googlάρετε για το νερό του Καματερού,την "Αγία Αθανασία" του Αιγάλεω,την φραπελιά,τον Σώρρα,τα χειρόγραφα του Ιησού και άλλα πράγματα, που μια κοινωνία με υγιή κοινωνικά αντανακλαστικά, θα τα είχε αποδομήσει σε χρόνο dt.
Εμείς όχι..Αυτό δείχνει πολλά.