Θα μιλήσω για τον εαυτό μου: Τα ξύλα είναι η βάση της κιθάρας, εγώ ξύλινες κιθάρες γνώρισα και αυτές προτιμώ. Όπως προτιμώ και τους δίσκους αλλά μουσική ακούω και από CD και files και οποιαδήποτε πηγή αφού η μουσική είναι πιο σημαντική από τη πηγή. Θα παίξω με κιθάρες με συνθετικά υλικά όταν το αποφασίσω εγώ, όχι η κάθε εταιρεία.
Είμαι ο ορισμός του anti-vintage correct τύπου, καμία partcaster μου δε θυμίζει οπτικά Fender. Επικροτώ "νεοτερισμούς" τύπου contoured heel, two point tremolo κλπ. Τη Les Paul Custom τη θέλω όπως τη γνώρισα, ειδικά όταν η
Gibson τη κοστολογεί 3500 ευρώ. Όταν υπάρχουν εταιρείες όπως οι Reverend, Jackson, Charvel, Bacchus και πολλές άλλες που κυκλοφορούν κιθάρες με έβενο κάτω των 1000 ευρώ εγώ
Gibson δε θα πάρω. Δεν είναι θέμα αν το richlite είναι καλύτερο ή χειρότερο, είναι προσωπικό γούστο.
Θα πάρω ακουστική με ανθρακονήματα, θα έπαιρνα Parker αν με βόλευε το μπράτσο αλλά πήρα στα μισά χρήματα Γιαπωνέζικη LPC με έβενο. Η αλήθεια είναι ότι στη περίπτωση της LPC η τιμή ήταν το πρώτο κριτήριο για μένα, όλες ακόμα και οι μεταχειρισμένες ήταν πάνω του budget μου. Όμως δίλημμα για τη ταστιέρα ποτέ δεν είχα. Από τη στιγμή που είναι ακόμα διαθέσιμες κιθάρες με έβενο τότε το richlite δεν είναι επιλογή για μένα. Οι περισσότεροι προτιμούν να γράφει
Gibson η κιθάρα τους, εγώ θέλω Les Paul. Αν γράφει ή δε γράφει
Gibson λίγο με νοιάζει.
