• Το Noiz σας εύχεται χρόνια πολλά και ένα ευτυχισμένο 2025! 🎊

Η Fender ξεκινά να αντικαθιστά το rosewood...

Rebel_Of_South είπε:
τώρα θα μου αλλάξεις τα προσωπικά μου γούστα ..........

Όχι φίλε μου, τίποτα δεν θέλω να σου αλλάξω. Συζήτηση κάνουμε. Απλά προτιμώ να συζητώ με επιχειρήματα. Δεν θα πω στον καθένα πώς να ξοδέψει τα λεφτά του.

 
Δεν βλέπω προσπάθεια για συζήτηση 

σταυροφορία απόψεων βλέπω . Να καταλήξουμε στο " μπράβο έχεις δίκιο "

αλλιώς δεν υπάρχει κανένας λόγος όταν κάποιος λέει " μου αρέσει αυτό " να μπαίνουμε στη λούπα " αυτό το έχεις δοκιμάσει ;; Γιατί ;; Πως που πότε "

Και τα γούστα δεν έχουν πάντα επιχειρήματα. Είναι έτσι γιατί έτσι είναι

 
Ποια πολυτέλεια και ποιο λούγκζουρι ρε παιδιά; 5 ευρώ έχει μια ταστιέρα από indian rosewood, 7 ευρώ μια εβένινη (άντε 10 άμα είναι κατάμαυρη σαν...richlite ;D).

Δεν υπάρχει καμία έλλειψη. Όλη η ιστορία γίνεται για να ΜΗΝ υπάρξει η έλλειψη και κατά τη γνώμη μου ΚΑΛΩΣ.

Τώρα, για το πώς θα διαφημίσει ή θα δικαιολογήσει τη στροφή σε εναλακτικά υλικά (που σιγά το εναλλακτικό, πάλι για κσύλο περίπου ίδιο με rosewood μιλάμε) είναι δικό της θέμα.

Είναι λάθος πολιτική, να αποφασίζει μια εταιρεία να δείξει υπεύθυνο -οικολογικά- πρόσωπο; Ασχέτως αν άλλος είναι ο λόγος που το κάνει. Είπαμε. Δεν συμφέρει να βγάζει διαβατήρια για κσύλα.

Ιστορία, η κάθε εταιρεία, πουλάει με τη βοήθεια των καλλιτεχνών που κάποτε κρέμασαν μια κιθάρα στο λαιμό και έπαιξαν με αυτή σε δίσκους και σε συναυλίες, είτε παίρνοντας τη τζίφρα τους είτε όχι. Πουλάει επίσης με την άνθιση στα τέλη 70ies της vintage-o-μανίας. Mέχρι τότε, μια Strat του '54, ή μια D-28 του '42 ήταν απλά used. Και είναι έτη φωτός μακριά από το hype του "it ain't what they used to be". Oι κιθάρες πλέον είναι κατά πολύ, καλύτερες σε όλα, πρώτη ύλη και ποιότητα κατασκευής και ήχος. Τώρα λοιπόν, αυτό το hype δεν θα κάτσουν να το λουστούν, αλλά θα πασάρουν το Πάω Φέρω ως σουπερ οικολογική λύση, κι αν θέλεις rosewoodάκι φίλως, θα πλερώ, κατιτίς παραπάνω, γιατί νομίζεις πως "νταξ, δεν είναι και σαν το rosewood". Win-win.

H μεγάλη δυσκολία θα υπάρξει άμα αρχίσουν τα μαόνια και τα σφεντάμια να εκλείπουν. Οι ταστιέρες είναι παιχνιδάκι.

Διαφορά θα καταλάβαινα αισθητικά
Στα 10 εκατοστά απόσταση και με μεγεθυντικό φακό.

Την προτίμησή σου όμως σε ταστιέρες από διάφορα άλλα είδη (rosewoods και μη) τη συμμερίζομαι και τη θεωρώ μέγα κομμάτι της εμφάνισης και κατ' επέκταση της ελκυστικότητας που ασκεί ένα όργανο. Και επαυξάνω.

 
Rebel_Of_South είπε:
Δεν βλέπω προσπάθεια για συζήτηση 

σταυροφορία απόψεων βλέπω . Να καταλήξουμε στο " μπράβο έχεις δίκιο "

αλλιώς δεν υπάρχει κανένας λόγος όταν κάποιος λέει " μου αρέσει αυτό " να μπαίνουμε στη λούπα " αυτό το έχεις δοκιμάσει ;; Γιατί ;; Πως που πότε "

Και τα γούστα δεν έχουν πάντα επιχειρήματα. Είναι έτσι γιατί έτσι είναι

...είπε ο άνθρωπος που δεν έχει παραθέσει ένα επιχείρημα.

Δεν μπορούμε να συζητήσουμε γιατί διαφωνούμε σε στοιχειώδεις ορισμούς. Το προσωπικό γούστο του καθενός είναι απείρως σεβαστό. Αλλά... γούστο / προτίμηση / άποψη, έχεις μόνο για κάτι με το οποίο είχες προσωπική εμπειρία. Όταν έχεις άποψη για κάτι με το οποίο ουδέποτε είχες προσωπική εμπειρία, τότε έχεις προκατάληψη. Αυτό τουλάχιστον είναι κατανοητό...;

 
Πνοή και Νύξη είπε:
Ποια πολυτέλεια και ποιο λούγκζουρι ρε παιδιά; 5 ευρώ έχει μια ταστιέρα από indian rosewood, 7 ευρώ μια εβένινη (άντε 10 άμα είναι κατάμαυρη σαν...richlite ;D).

Δεν υπάρχει καμία έλλειψη. Όλη η ιστορία γίνεται για να ΜΗΝ υπάρξει η έλλειψη και κατά τη γνώμη μου ΚΑΛΩΣ.
ναι αλλά πόση διαφορά έχει μια gibson με ταστιέρα indian rosewood από μια εβένινη?

στον πελάτη πώς μεταφράζονται αυτά τα 2 ευρώ? ;)

 
Έκτορας είπε:
...είπε ο άνθρωπος που δεν έχει παραθέσει ένα επιχείρημα.

Δεν μπορούμε να συζητήσουμε γιατί διαφωνούμε σε στοιχειώδεις ορισμούς. Το προσωπικό γούστο του καθενός είναι απείρως σεβαστό. Αλλά... γούστο / προτίμηση / άποψη, έχεις μόνο για κάτι με το οποίο είχες προσωπική εμπειρία. Όταν έχεις άποψη για κάτι με το οποίο ουδέποτε είχες προσωπική εμπειρία, τότε έχεις προκατάληψη. Αυτό τουλάχιστον είναι κατανοητό...;
σταμάτα να με προσβάλεις

δεν χρειάζεται ούτε να μου πεις την ιστορία της Les Paul custom , ούτε να με ρωτάς αν είναι κατανοητό κάτι που λες

Δεν μιλάς σε χαζό

και ούτε με ξέρεις για να λες τι προσωπική εμπειρία έχω

Δε νομίζω να μίλησα εγώ έτσι σε κάποιο μέλος . Ως επί το πλείστον γενικά μιλάω και σπάνια προσωπικά

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Δεν με πολυαπασχολεί το θέμα -όχι γιατί έχω 4 RW Strats αλλά γιατί έχω τον ίδιο ήχο με ότι παίζω.

Αναφέρω γεγονός σε live@Lazy από πολύ καλό μου φίλο και δυνατό παίκτη (σημ. έπαιζα με vintage 62 strat re με original μαγνήτες).

-Νέστορα, δεν λέω καλός ήταν ο ήχος, αλλά μου έμοιαζε με Les Paul.  ::)

 
Πνοή και Νύξη είπε:
...Στα 10 εκατοστά απόσταση και με μεγεθυντικό φακό...
Σε ελαφρά μεγαλύτερη απόσταση και χωρίς μεγεθυντικό φακό. Ακόμα βλέπω...

Το θέμα όμως δεν είναι η απόσταση, και αυτό που πόσταρα πριν το χάνεις όταν απομακρύνεσαι από τη κιθάρα. Όμως το έβαλα και το πλήρωσα παραπάνω γιατί με φτιάχνει. Εγώ τις κιθάρες τις φτιάχνω για μένα, όχι για τους φίλους μου ή το κοινό. Μου φτάνει που το βλέπω εγώ. Και το να έχει έβενο η κιθάρα μου με φτιάχνει όπως φτιάχνει κάποιον ότι η κιθάρα του έχει το Χ όνομα στο headstock.

Πρόκειται περί προσωπικού γούστου και καλώς υπάρχουν επιλογές για όλους.

...Όταν έχεις άποψη για κάτι με το οποίο ουδέποτε είχες προσωπική εμπειρία, τότε έχεις προκατάληψη. Αυτό τουλάχιστον είναι κατανοητό...;
Δε θέλουν όλοι να έχουν εμπειρία με τα πάντα, αυτό είναι κατανοητό; Κανείς δεν έχει εμπειρίες με τα πάντα σε κάθε πτυχή της ζωής του, επιλογές κάνουμε και συνήθως δε μπορούμε να έχουμε εμπειρίες απ' όλα. Το να κατηγορείς κάτι χωρίς δοκιμή είναι απαράδεκτο για μένα. Δηλαδή πρέπει να δοκιμάσω φίδι ή έντομα αφού και μόνο η ιδέα με αηδιάζει; Δε κατηγορώ όμως κάποιον που τα τρώει και υπάρχουν αρκετοί. Αν ο οποιοσδήποτε θέλει richlite στη κιθάρα του πολύ σωστά θα πράξει να αγοράσει μία με richlite.

Επιλογές υπάρχουν και όλοι τις κάνουμε, δεν είμαστε στο 1950.

 
dimsonic είπε:
ναι αλλά πόση διαφορά έχει μια gibson με ταστιέρα indian rosewood από μια εβένινη?

στον πελάτη πώς μεταφράζονται αυτά τα 2 ευρώ? ;)
Mεταφράζονται τόσο όσο έχει λόγο ύπαρξης αυτή συζήτηση. Τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο. Δεν έχει σημασία πόσο μεταφράζονται στον πελάτη. Έχει σημασία να μετατρέπονται σε τζίρο για την εταιρεία. Πολλά πράγματα δεν έχουν λόγο ύπαρξης (ειδικά σε μια Les Paul) αλλά είναι εκεί για να ικανοποιηθούν οι, αιωνίως διψούντες για hype, κιθαρισταί. Αν αντιστραφούν οι όροι (έβενος σε φθηνή σειρά, rosewood σε ακριβή), αμέσως χαλάει η ισορροπία αλλά και η τιμολογιακή ιεράρχηση της γκάμας μιας εταιρείας. Εκτός αν μιλάμε για ακριβή reissue, οπότε το rosewood πρέπει να χρησιμοποιηθεί αυστηρά έναντι του εβένου. Είναι παράνοια.

Το θέμα όμως δεν είναι η απόσταση, και αυτό που πόσταρα πριν το χάνεις όταν απομακρύνεσαι από τη κιθάρα. Όμως το έβαλα και το πλήρωσα παραπάνω γιατί με φτιάχνει. Εγώ τις κιθάρες τις φτιάχνω για μένα, όχι για τους φίλους μου ή το κοινό. Μου φτάνει που το βλέπω εγώ. Και το να έχει έβενο η κιθάρα μου με φτιάχνει όπως φτιάχνει κάποιον ότι η κιθάρα του έχει το Χ όνομα στο headstock.
Ξεκάθαρο, κατανοητότατο ειλικρινές και ορθόν. My apologies αν έδειξα αγένεια, εν είδει υπερβολής.

 
7 σελίδες thread σε μισή μέρα και κάποιοι θα επιμείνουν ακόμα στο ότι τα ξύλα δεν παίζουν ρόλο. :P :P

Επειδή δε μιλάμε για κριθαράκι χονδρό, αλεύρι, ή φασόλια γίγαντες αλλά για κιθάρες, καταλαβαίνουμε πιστεύω ότι η προσέγγιση του πελάτη απέναντι στο προϊόν είναι εξαρχής... ερωτική. Και ως τέτοια είναι και ξεροκέφαλη, και εμμονική, και κυκλοθυμική, και και και...

Αν το καλοσκεφτείτε όμως, ακόμα και στο supermarket όμως ουκ ολίγοι πελάτες επιμένουν στη δική τους αλήθεια: ποτέ το X κριθαράκι, λασπώνει, ή πάντα Ψ γίγαντες, όποτε έχω πάρει άλλους έχουν τον άβραστο κλπ.

Αν το κριθαράκι εμπνέει brand loyalty δε θα εμπνεύσει η Martin και η PRS;

Σημασία λοιπόν δεν έχει το τί θέλουμε, τί νομίζουμε, τί θα κάναμε αν και εφόσον...

Σημασία έχει ότι η στροφή προς το sustainable αλλά και το man-made έχει ξεκινήσει προ πολλού. Δύσκολα η βιομηχανία θα στρίψει προς την παλιά ρότα, δύσκολα θα επιμείνει σε ένα μονοπάτι γεμάτο γραφειοκρατικά δόκανα.

Ψυχραιμία λοιπόν, δεν αξίζει να κάνουμε ντέρμπι τέτοια ζητήματα. Είναι που είναι συναισθηματικής φύσης η σχέση μας με τα όργανα, αν πέσουμε και σε απολυτότητες/αφορισμούς, χάθηκε το τόπι.

 
Πνοή και Νύξη είπε:
5 ευρώ έχει μια ταστιέρα από indian rosewood, 7 ευρώ μια εβένινη (άντε 10 άμα είναι κατάμαυρη σαν...richlite ;D).
Να ρωτήσω κι εγώ με την σειρά μου, αν γνωρίζεις πόσο περίπου κοστίζει μια ταστιέρα από καλό (με ωραία νερά, όχι πολύ σκοτεινό, κλπ) snakewood?

Σοβαρά, με ενδιαφέρει.

 
Earendil είπε:
7 σελίδες thread σε μισή μέρα και κάποιοι θα επιμείνουν ακόμα στο ότι τα ξύλα δεν παίζουν ρόλο. :P :P

Επειδή δε μιλάμε για κριθαράκι χονδρό, αλεύρι, ή φασόλια γίγαντες αλλά για κιθάρες, καταλαβαίνουμε πιστεύω ότι η προσέγγιση του πελάτη απέναντι στο προϊόν είναι εξαρχής... ερωτική. Και ως τέτοια είναι και ξεροκέφαλη, και εμμονική, και κυκλοθυμική, και και και...

Αν το καλοσκεφτείτε όμως, ακόμα και στο supermarket όμως ουκ ολίγοι πελάτες επιμένουν στη δική τους αλήθεια: ποτέ το X κριθαράκι, λασπώνει, ή πάντα Ψ γίγαντες, όποτε έχω πάρει άλλους έχουν τον άβραστο κλπ.

Αν το κριθαράκι εμπνέει brand loyalty δε θα εμπνεύσει η Martin και η PRS;

Σημασία λοιπόν δεν έχει το τί θέλουμε, τί νομίζουμε, τί θα κάναμε αν και εφόσον...

Σημασία έχει ότι η στροφή προς το sustainable αλλά και το man-made έχει ξεκινήσει προ πολλού. Δύσκολα η βιομηχανία θα στρίψει προς την παλιά ρότα, δύσκολα θα επιμείνει σε ένα μονοπάτι γεμάτο γραφειοκρατικά δόκανα.

Ψυχραιμία λοιπόν, δεν αξίζει να κάνουμε ντέρμπι τέτοια ζητήματα. Είναι που είναι συναισθηματικής φύσης η σχέση μας με τα όργανα, αν πέσουμε και σε απολυτότητες/αφορισμούς, χάθηκε το τόπι.
+1000 

οσο και να νοιωθω τη συζήτηση, οσο και να αντιλαμβάνομαι το πνεύμα των συμφορουμιτων... η συζητηση εμπίπτει στην κατηγορία προβλημάτων του τυπου:

ζωη ειναι αυτη; μουχλιασμενο το τυρι, παλιο το κρασι, ωμο το ψαρι κλπ

 
fusiongtr είπε:
Να ρωτήσω κι εγώ με την σειρά μου, αν γνωρίζεις πόσο περίπου κοστίζει μια ταστιέρα από καλό (με ωραία νερά, όχι πολύ σκοτεινό, κλπ) snakewood?

Σοβαρά, με ενδιαφέρει.
Aνάλογα την προέλευση του προμηθευτή (Ευρώπη ή Αμερική), για ένα καλό snakewood, με μπόλικα speckles σε όλη την επιφάνεια, νομίζω χρειάζεται τουλάχιστον 80άρι. Υπάρχουν και φθηνότερα με κανα 50άρικο αλλά είναι λαχείο. Αν ο προμηθευτής είναι Αμερική παίζει και πάνω από 100άρικο. Επίσης, κυκλοφορούν και ebay κομμάτια, αν έχεις υπομονή να βρεις και να "χτυπήσεις" .

 
otto## είπε:
+1000 

οσο και να νοιωθω τη συζήτηση, οσο και να αντιλαμβάνομαι το πνεύμα των συμφορουμιτων... η συζητηση εμπίπτει στην κατηγορία προβλημάτων του τυπου:

ζωη ειναι αυτη; μουχλιασμενο το τυρι, παλιο το κρασι, ωμο το ψαρι κλπ
Οκ, λογικό είναι, αλλά δεν είναι κακό.

Μιλάμε σε ένα forum μουσικής τεχνολογίας, άρα εξ΄ορισμού σε ένα forum με «είδη πολυτελείας».

Προφανώς κανένας που ενδεχομένως «αντιπαρατίθεται» με κάποιον άλλο, δεν έχει πρόθεση (ούτε και ουσιαστικό κίνητρο) να προσβάλει κανέναν.

Αυτές οι κουβέντες (καλώς , αν με ρωτήσεις), έχουν μια δόση «υπερβολής», του στυλ «τα καρμπυρατέρ είναι καλλίτερα από τα injection». ;D ;D

Επίσης είναι προφανές ότι όλοι κατανοούμε ότι μιλάμε για κιθάρες και όχι για τη θεραπεία του καρκίνου.  ;D

Τέλος, καλό είναι και το «χαϊλίκι», αρκεί να μην γίνει τρόπος ζωής αν δεν υπάρχουν οι προϋπόθεσης, ακόμα και στο μέτρο που σε βοηθάει να ξεκολλήσεις από κάτι πιο μίζερο.

Αν διάβασες , από την πρώτη μου τοποθέτηση, το τόνισα ότι «τέτοια προβλήματα» ξεκίνησαν από τύπους σαν εμένα…..τον ΛΚ. ;D

Παρ’ όλα αυτά, αν και κάνοντας αυτοκριτική και φτάνοντας  σε σημείο να με χλευάζω, δεν μπορώ να παραβλέψω ότι χωρις αυτά «τα προβλήματα» η ζωή (μου-μας) θα ήταν πιο βαρετή.

Χωρίς «αυτά τα προβλήματα» δεν θα υπήρχε καν…..το Noiz.  ;D

 
Πνοή και Νύξη είπε:
Επίσης, κυκλοφορούν και ebay κομμάτια, αν έχεις υπομονή να βρεις και να "χτυπήσεις" .
Έχω βρει, αλλά μάλλον πάνω από τις τιμές που έγραψες, ή περίπου εκεί.

Ευχαριστώ πολύ πάντως. :)

 
LK είπε:
Οκ, λογικό είναι, αλλά δεν είναι κακό.

Μιλάμε σε ένα forum μουσικής τεχνολογίας, άρα εξ΄ορισμού σε ένα forum με «είδη πολυτελείας».

Προφανώς κανένας που ενδεχομένως «αντιπαρατίθεται» με κάποιον άλλο, δεν έχει πρόθεση (ούτε και ουσιαστικό κίνητρο) να προσβάλει κανέναν.

Αυτές οι κουβέντες (καλώς , αν με ρωτήσεις), έχουν μια δόση «υπερβολής», του στυλ «τα καρμπυρατέρ είναι καλλίτερα από τα injection». ;D ;D

Επίσης είναι προφανές ότι όλοι κατανοούμε ότι μιλάμε για κιθάρες και όχι για τη θεραπεία του καρκίνου.  ;D

Τέλος, καλό είναι και το «χαϊλίκι», αρκεί να μην γίνει τρόπος ζωής αν δεν υπάρχουν οι προϋπόθεσης, ακόμα και στο μέτρο που σε βοηθάει να ξεκολλήσεις από κάτι πιο μίζερο.

Αν διάβασες , από την πρώτη μου τοποθέτηση, το τόνισα ότι «τέτοια προβλήματα» ξεκίνησαν από τύπους σαν εμένα…..τον ΛΚ. ;D

Παρ’ όλα αυτά, αν και κάνοντας αυτοκριτική και φτάνοντας  σε σημείο να με χλευάζω, δεν μπορώ να παραβλέψω ότι χωρις αυτά «τα προβλήματα» η ζωή (μου-μας) θα ήταν πιο βαρετή.

Χωρίς «αυτά τα προβλήματα» δεν θα υπήρχε καν…..το Noiz.  ;D
καλα τα λες.

 
Είναι αναπόφευκτη η σταδιακή μετάβαση σε συνθετικά υλικά για κιθάρες παραγωγής. Όχι βέβαια σύντομα αλλά κάποια στιγμή η μαζική υλοτομία θα απαγορευτεί. Ασφαλώς και θα χρησιμοποιείται το ξύλο αλλά όχι στις κλίμακες που απαιτούν οι μεγάλες βιομηχανίες.

Ας κρατήσουμε κατά νου ότι μέχρι πριν από 50-60 χρόνια ήταν απόλυτα φυσιολογικό τα πλήκτρα του πιάνου να είναι καλυμμένα με ελεφαντόδοντο. Η YAMAHA μόνο, θα έπρεπε σήμερα  να σκοτώνει 500 ελέφαντες την ημέρα, να κόβει τα δόντια τους φέτες και να τα κολλάει στα πλήκτρα.

 
harilatron είπε:
Ας κρατήσουμε κατά νου ότι μέχρι πριν από 50-60 χρόνια ήταν απόλυτα φυσιολογικό τα πλήκτρα του πιάνου να είναι καλυμμένα με ελεφαντόδοντο.
And what about the guitar nut? ::)

 
Η 7εnδεr αντικαθιστά τον παλίσανδρο και συζητάτε για Gibson.    :o

Κλάιν η αντικατάσταση επί προσωπικού. Με κελεμπέκι τα γουστάρω τα εγγόνια του Leo .

Και για να μη χαλιόμαστε , ένας οργανοποιός που θέλει να φτιάξει ηλεκτρικό όργανο , το φτιάχνει με χίλια δυο υλικά. Δόξα τον γιαραμπή , με ένα αυτοκόλλητο έχεις κάτι ξύλινα νερά, μα κάτι νερά, στο σταυρό που σας κάνω, σαν του Νιαγάρα .

;)

και για να παραφράσω τον ποιητή

Pine sells but who's buying ...

 
δεν διαβασα ολα τα γραφομενα ,

οπτικα και μονο βαση προσωπικου γουστου που μου αρεσουν τα φυσικα χρωματα στα ξυλα που να κανουν και 'νερα ' , καποτε ειχα δει μια φανταστικου χρωματος ταστιερα σε μια κιθαρα που δεν ηταν ουτε maple και ουτε σκουρα σαν rosewood και ρωτησα και μου ειπαν οτι ειναι pau ferro , αν δεν κανω λαθος καποιες  suhr εχουν τετοιες ταστιερες . Οποτε οπτικα bird's eye maple και pau ferro ειναι για μενα οι πιο ενδιαφερουσες οπτικα ταστιερες .

 

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top