Ξύπνησα σήμερα το πρωί κρανιωμένος, γιατί συνειδητοποίησα ότι δεν πρόκειται να πάω διακοπές.
Μεσολάβησαν διάφορες σκέψεις σχετικά με τη ματαιότητα της ύπαρξης, την εγγενώς καταθλιπτική υπόσταση του χόμο σάπιενς και τη δυσκολία του να παίξεις ένα inverted paraddidle, σε 5 against 7.
Και εκεί με χτύπησε. Όχι μόνο δεν χρειάζεται το κλειδί του φα αλλά ούτε η νότα φα.
Δηλαδή τι σκατά κάνει το φα, που δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αυτό;
Θα σας πω εγώ: Τίποτα. Καταργήστε τη γαμημένη νότα και θα ξαλαφρώσετε.
Τι να την κάνεις τη Φα, εφόσον υπάρχει η Μι#? Είναι ΤΟ ΙΔΙΟ. Αν χρησιμοποιούσαμε μόνο υφέσεις και διέσεις, θα είχαμε το μισό πεντάγραμμο! Λιγότερες γραμμές! Διάολε ακόμα και σε μία γραμμή μπορούσε να γίνει! Μία=καμία, άρα δε χρειαζόμαστε πεντάγραμμο!
Τι να την κάνεις τη Φα, εφόσον υπάρχει η Μι#? Είναι ΤΟ ΙΔΙΟ. Αν χρησιμοποιούσαμε μόνο υφέσεις και διέσεις, θα είχαμε το μισό πεντάγραμμο! Λιγότερες γραμμές! Διάολε ακόμα και σε μία γραμμή μπορούσε να γίνει! Μία=καμία, άρα δε χρειαζόμαστε πεντάγραμμο!
Μπορεί να έχει "λυθεί" η προβληματική που έθεσε ο killbill σε αυτό το post.
Θα ήθελα να πω κι εγώ την εμπειρία μου.
Σταμάτησα την μουσική λόγω του κλειδιού του ΦΑ, νομίζω.
Πριν από καμιά 30αριά χρόνια αυτό.
Ταυτίζομαι απόλυτα με τον killbill. Αυτό που κερδίσαν με την επινόηση του κλειδιού του ΦΑ είναι λιγότερο από αυτό που έχασαν.
Ναι, πιστεύω ότι είναι ευκολότερο να μάθεις ότι στην 3 ή 4 ή και 5 βοηθητική γραμμή είναι αυτές οι νότες παρά να φέρεις όλο το Πεντάγραμμο τούμπα.
Γιατί θα το μάθεις για ένα Πεντάγραμμο και τέλος.
Είμαι μεσήλιξ πια και θέλω να ξαναξεκινήσω το πιάνο. Του εξήγησα του νέου μου δασκάλου. Εγώ, κλειδί του ΦΑ δεν μαθαίνω. Φέρε μου παρτιτούρες και θα τις μεταγράφω εγώ.
Τρομάζουν τα καημένα τα παιδάκια, όπως ορθώς λέει ο killbill να αρχίζουν να παίζουν με τα δύο χέρια και από πάνω του λες ότι άλλο ισχύει στο ένα χέρι και άλλο στο άλλο...
Σαν να διαβάζεις ένα κείμενο και μισές λέξεις να τις προφέρεις αγγλικά και άλλες γαλλικά...
Το ξέρω ότι για όσους ανδρώθηκαν με την καθεστηκυία μεθοδολογία, τους φαίνεται αλλόκοτο αυτό.
Κάποια στιγμή, αυτό που προτείνει ο killbill μπορεί να τύχει ευρείας αποδοχής.
Εγώ πιστεύω ότι περισσότερα παιδιά θα συνέχιζαν έτι περαιτέρω τις σπουδές τους στο πιάνο, αν απλοποιούταν αυτή η κατάσταση.
(killbill, χάρηκα που δεν είμαι ο μόνος που το είχε σκεφτεί. Εγώ στον γιο μου έτσι θα τον διδάξω. Ναι, δεν θα μπορέσει να διαβάσει παρτιτούρα άλλων. Ίσως βρεθεί λύση και γι' αυτό, ίσως και απλά να πρέπει να κάνει χωρίς αυτές. Σίγουρα, θα απογοητευτεί από την ενασχόλησή του με το πιάνο πολύ αργότερα απ' ότι άλλοι, άποψή μου.)
Μα μόλις μία γραμμή (ή μόνο ενα διάστημα) είναι η διαφορά μεταξύ γνώμονα φα και γνώμονα σολ. Αν θες να παίξεις τη νότα ΦΑ στο πιάνο, τότε στο γνώμονα σολ η νότα θα γράφει στη 5η γραμμή ενώ αν έχεις γνώμονα φα πρέπει να γραφτεί στην 4η. Μικρή διαφορά.
Άρα οι 800 βοηθητικές γραμμές που λες στο γνώμονα σολ, γίνονται 799 στο γνώμονα φα! Δεν βλέπω κάποιο όφελος στη χρήση του γνώμονα φα...
Χαίρομαι πού βρίσκω συμπαραστάτη. Ενα θα πω μόνο. Αν δεις παρτιτούρα από φλάουτο θα δεις νότες με 4 καί πάνω βοηθητικές γραμμές!!! πού αμέσως τις αναγνωρίζεις από την εμπειρία σου. Γιατί να μην γίνεται τό ίδιο και με το αριστερό?
Λενε ότι είναι θέμα χώρου στο πεντάγραμμο. Μα ο γνώμονας Φα "τρώει" μόλις μια γραμμή στο πεντάγραμμο. Σιγά το χώρο πού κερδίζεις. Βλέπεις νότα στη 1η γραμμή σου λέει αυτή είναι σολ δεν είναι το μι!. Ε γραψε σολ κατευθείαν τί τό κουράζεις. Μόλις μια γραμμή πάνω στο πεντάγραμμο
Και στην τελική, θα πω και γω και κάτι άλλο κι ας σηκωθεί η τρίχα πολλών.
Από το να σκεφτούν αυτό με το Κλειδί του ΦΑ, για ποιο λόγο να είναι ΠΕΝΤΑΓΡΑΜΜΟ και όχι ΕΞΑΓΡΑΜΜΟ ή ΕΦΤΑΓΡΑΜΜΟ, εάν δεν θες πολλές βοηθητικές γραμμές;
Υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος που πρέπει οι γραμμές να ξεκινούν από την ΜΙ και να τελειώνουν στην ΦΑ; Γιατί να μην τελειώνουν στην ΛΑ; Πιο γρήγορα θα εξοικειωθείς και πάλι με αυτό.
Προφανώς, γιατί για τα περισσότερα κομμάτια, αυτές οι νότες επαρκούν για το ΔΕΞΙ χέρι.
Δεν επαρκούν όμως για το ΑΡΙΣΤΕΡΟ χέρι. Υιοθέτησε το 6-γραμμο τότε.
Αυτό που σκέφτηκαν με το ΦΑ ήταν για πολύ dedicated άτομα. Είναι γνωστό πόσο ξύλο έφαγαν κάποιοι μεγάλοι μουσουργοί από δασκάλους και γονείς για να προχωρήσουν. Στην σημερινή εποχή θέλουμε να κάνουμε την μουσική προσβάσιμη σε όσο γίνεται περισσότερο κόσμο
Πρωτα απο ολα, θα χρειαζομασταν ετσι και αλλιως δυο κλειδια ( τουλαχιστον). Εγω σα βαρυτονος ειμαι μια χαρα με ενα κλειδι που εχει το Φα ακριβως κατω απο την πρωτη γραμμη, και το Ρε πανω απο την πρωτη πανω βοηθητικη, κουτι μου ερχεται. Και η μετζο σοπρανο ειναι μια χαρα να εχει αντιστοιχα το ρε και το Σι, δεν καταλαβαινω γιατι θα πρεπει να μπλεκουμε με εξτρα βοηθητικες γραμμες επειδη εσυ βαριεσαι να μελετησεις ?
Παμε τωρα στην ουσια:
Κατσε στο πιανο.
Βαλε τους δυο αντιχειρες στο μεσο Ντο.
Λοιπον, στο δεξι χερι εχουμε το κλειδι του Σολ, και στο αριστερο το κλειδι του Φα.
Λοιπον. Μην γκρινιαζεις και ακου. Λοιπον.
Στο δεξι ο Αντιχειρας στο Μεσο Ντο. Ειμαστε στην πρωτη ΑΠΟ ΚΑΤΩ βοηθητικη γραμμη. Το κλειδι του Σολ μια πεμπτη ΨΗΛΟΤΕΡΑ. Το Ντο μια οκταβα πανω στο προτελευταιο ΑΠΟ ΠΑΝΩ διαστημα. Το Ντο ΔΥΟ οκταβες πανω στη δευτερη ΑΠΟ ΠΑΝΩ βοηθητικη γραμμη.
Παμε τωρα στο αριστερο χερι, και προσεξε τη ΜΑΓΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΡΙΑ. Στο αριστερο ο αντιχειρας στο μεσο Ντο. Το Μεσο ντο στην πρωτη ΑΠΟ ΠΑΝΩ βοηθητικη γραμμη. Το κλειδι του Φα μια πεμπτη ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΑ. Το ντο μια οκταβα πιο κατω στο δευτερο ΑΠΟ ΚΑΤΩ διαστημα. Η Ντο δυο οκταβες πιο κατω στη δευτερη ΑΠΟ ΚΑΤΩ βοηθητικη γραμμη.
Συμμετρια φιλε μου: Απολυτη συμμετρια. Το δεξι χερι που αφορα τις υψηλες νοτες, ξεκιναει με βαση το μεσο ντο στην πρωτη ΚΑΤΩ βοηθητικη γραμμη και ΑΝΕΒΑΙΝΕΙ, και το αριστερο ξεκιναει με το μεσο Ντο στην πρωτη ΠΑΝΩ βοηθητικη γραμμη και ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ. Δηλαδη τι πιο λογικο και τι πιο συμμετρικο.
Και ας μην βαζουμε σα δικαιολογια τα παιδακια για τη δικη μας τεμπελια, ετσι; Ετσι και αλλιως, τα πρωτα μαθηματα και οι πρωτες ασκησεις για παιδια, με κλειδι του Σολ γινονται μονο. Στην πορεια, και αν καποιος θελει να συνεχισει με τη μουσικη, και το κλειδι του Φα θα μαθει, και τα κλειδια του Ντο, και τα μεταφερομενα οργανα και σε δουλεια να βρισκόμαστε. Το Grand Staff αλλωστε ειναι το ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ προβλημα απο οσους θελουν να προχωρησουν στο πιανο, οταν θα σε παρει στα γονατακια του ο μεγαλος και θα σε αρχισει στα πρελουδια και τις φουγκιτσες θα πεις το δεσποτη παναγιωτη, και μετα εχει τις ντουζιερες της φυλακης των ρομαντικων, αν κολλησες απο τωρα στο κλειδι του Φα αστο, πανε σε κανα μπλουζ με την τελε, ωραιο ειναι και αυτο.
Δεν είναι δα και καμμιά...Πυρηνική Φυσική! Γραμμούλες με νότες στη σειρά είναι!
Είναι η Λα#.
Ιδού:
με # δίπλα.
Εσύ μπορείς να ΠΑΙΞΕΙΣ αυτό;
Πώς θα τό παίξεις άν δεν τό έχεις ακούσει και δεν έχεις δεί να τό παίζουν; Εξήγησέ μας επίσης ΓΙΑΤΙ και με ποιά λογική επέλεξες αυτό τον τρόπο.
Η παρτιτούρα σού δείχνει ΜΟΝΟ νότες, όχι πού θα τίς παίξεις.
(Βασικά, και ΜΟΝΟ που μπορείς με ένα γραπτό μήνυμα να μού δείξεις ΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ παίζεις κάτι στη κιθάρα ΧΩΡΙΣ να μού τό δείξεις στη κιθάρα και ΧΩΡΙΣ να μού στείλεις ηχητικό...ήδη κερδίζει η ταμπλατούρα)
Ο James Hetfield (που σημειωτέον ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕ να διαβάζει παρτιτούρα όταν τό έγραψε και κάλεσε την Ορχήστρα να τό παίξουν) τό παίζει έτσι:
Νομίζω κατάλαβες πού τό πάω, δεν χρειάζεται να γράψω όλους τους 7.140 διαφορετικούς τρόπους [οι 3 νότες (Μι, Σολ, Σι) του κομματιού που παρέθεσα μέσα στις 36 φορές που αυτές επαναλαμβάνονται στη ταστιέρα, άν υποθέσουμε ότι έχουμε 24 τάστα, άρα η κάθε νότα επαναλαμβάνεται 12 φορές, 2 φορές σε καθεμιά από τις 6 χορδές της κιθάρας, ειδικά άν βάλουμε στην εξίσωση και το tapping, που εξαφανίζει το πρόβλημα δυσκολίας πιασίματος απομακρυσμένων νοτών με ένα χέρι στη ταστιέρα]. Ο αριθμός 7.140 προκύπτει από έναν απλό combinations calculator, όπου "πλήθος στοιχείων συνόλου: 36, στοιχεία σε κάθε συνδυασμό: 3"
ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ θα τό παίζεις σωστά, ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ θα παίζεις αυτό ΑΚΡΙΒΩΣ που γράφει η παρτιτούρα.
Έχεις όμως ΜΟΝΟ 1 στις 7.140 πιθανότητες να τό παίξεις ΑΚΡΙΒΩΣ όπως ο συνθέτης.
Άν ΔΕΝ έχεις ΑΚΟΥΣΕΙ το κομμάτι, ΟΥΤΕ έχεις ΔΕΙ σε συναυλία ή βίντεο ΠΩΣ τό παίζει...
...ΠΩΣ μπορείς να αναπαράγεις ΑΚΡΙΒΩΣ τον τρόπο παιξίματος από τη παρτιτούρα;....
Απάντηση:
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ.
Τόσο απλά.
Ενώ μπορούσες τώρα εδώ, με δύο σειρές κειμένου, να μού δείξεις πώς θα τό έπαιζες...
Ακριβώς όπως έκανα εγώ παραπάνω.
ΧΩΡΙΣ να σέ κοιτάζω, ΧΩΡΙΣ να σέ ακούω.
ΤΟΣΟ σαφής είναι η ταμπλατούρα.
Σκέψου και το άλλο:
Θέλεις να παίξεις άλλο έγχορδο, πχ γιουκαλίλι.
Δεν βοηθάει ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ η ταμπλατούρα να παίξεις συγχορδίες στο...σχεδόν παράλογα κουρδισμένο γιουκαλίλι;
Κάτσε τώρα εσύ ψάξε τις νότες για να σχηματίσεις τη συγχορδία.
Ενώ με ταμπλατούρα...η ταστιέρα του νέου αυτού οργάνου αρχίζει και "ξεκλειδώνει" πολύ εύκολα...
Χώρια και το άλλο:
Η παρτιτούρα συχνά χρειάζεται εκτός από το πεντάγραμμο ακόμη 3 και 4 βοηθητικές γραμμές, και πάνω αλλά και κάτω, χαλώντας τη συμμετρία και εικόνα όλης της σελίδας με τη παρτιτούρα.
Άς τό έκαναν επτάγραμμο καλύτερα μπάς και τούς χωρέσουν οι νότες! Γιατί πέντε γραμμές δηλαδή;
Και σκεφτείτε ότι το πεντάγραμμο περιέχει ΜΟΝΟ τις 7 νότες κι όχι και τις 12. Τις υπόλοιπες τίς αναφέρει με το σύμβολο της δίεσης ("#"). Φανταστείτε δηλαδή να τίς έγραφε και τις 12! Χαμός από βοηθητικές γραμμές!
Τώρα που τό σκέφτομαι, αφού χρησιμοποιεί το "#", γιατί να μήν είναι...μονόγραμμο;!
Να έχει δηλαδή πχ μονο τη Ντο: η Ντο# θα είναι η "C#", η Ρε θα ειναι η "C##", η Ρε# θα είναι η "C###" η Μι θα είναι η "C####", κλπ!
Άν είναι χρησιμοποιούμε τη "#" άς τό πάμε all the way! Και θα γλιτώναμε και τις ασύμμετρες βοηθητικές.
Και γιατί η εμμονή με τη παρτιτούρα;
Άλλωστε, το να μή ξέρουν να διαβάζουν παρτιτούρα δεν εμπόδισε τους:
- James Hetfield (που όταν έφερε την Ορχήστρα του San Fransisco για το "Nothing Else Matters" που έγραψε ντρεπόταν να τούς πεί πώς να παίξουν διότι δεν ήξερε πεντάγραμμο)
- Hansi Kürsch
- Dave Grohl
- Jimmi Hendrix
- Bob Dylan
- Hans Zimmer
- Βαγγέλη Παπαθανασίου
- Michael Jackson (που υποδείκνυε με τη φωνή του στα όργανα τί ήθελε να παίξουν)
από το γράψουν μουσική... Κι όχι απλά μουσική... ΜΟΥΣΙΚΑΡΕΣ.
Αντίθετα εσείς, κι άν ξέρετε παρτιτούρα, δεν γράφετε τίποτα παραπάνω από ανούσιους και "ασφαλείς" πάνω στη μινόρε πεντατονική αυτοσχεδιασμούς που δεν οδηγούν πουθενά, ή γράφετε μισά και ολόκληρα με άπειρο reverb και delay και τό ονομάζετε (και καλά) "ambient", ή παριστάνετε τους μουσικούς με vst, daw, κι άλλα τέτοια δυσνόητα αρχικά (προγράμματα για τον υπολογιστή που δεν χρειάζεται ΚΑΝ να γνωρίζει κάποιος μουσική για να χρησιμοποιήσει), όπως τα 15χρονα παριστάνουν τους managers παίζοντας manager στο playstation
Κι επιτίθεστε με ειρωνίες σε 'μένα που...ΑΠΛΩΣ εξέφρασα μία προσωπική επιλογή!
Γιατί;
Πολύ απλα διότι, καθώς δεν είστε παραγωγικοί και δημιουργικοί μουσικά και καλλιτεχνικά, θέλετε να αισθάνεστε σπουδαίοι.
Έτσι, γίνεστε ελιτιστές και μάλιστα ΧΩΡΙΣ προσόντα που να δικαιολογούν ελιτισμό!
Έν προκειμένω, ελιτιστές με τη παρτιτούρα.
Αλλού, ελιτιστές με τα ξύλα.
Πάντα σε κάτι.
Τα μέλη του νόιζ: πλούσιοι αργόσχολοι που αγοράζουν όργανα μόνο για συλλογή κι όχι για δημιουργία μουσικής, που αγοράζουν όργανα μόνο για να τά μεταποιήσουν και να τά μεταπωλήσουν (άρα απλοί μεταποιητές κι έμποροι και όχι μουσικοί: άλλωστε το να μεταπωλούν όργανα είναι το μόνο που μπορούν να κάνουν με αυτά) και που χασομεράνε στο διαδικτυακό καφενείο τους λέγοντας κάθε μέρα τα ίδια και τα ίδια αστεία (για telecasters ή με το "ασσούμε"), χωρίς ποτέ να είναι παραγωγικοί ή δημιουργικοί μουσικά και καλλιτεχνικά.
Αντίθετα εσείς, κι άν ξέρετε παρτιτούρα, δεν γράφετε τίποτα παραπάνω από ανούσιους και "ασφαλείς" πάνω στη μινόρε πεντατονική αυτοσχεδιασμούς που δεν οδηγούν πουθενά, ή γράφετε μισά και ολόκληρα με άπειρο reverb και delay και τό ονομάζετε (και καλά) "ambient", ή παριστάνετε τους μουσικούς με vst, daw, κι άλλα τέτοια δυσνόητα αρχικά (προγράμματα για τον υπολογιστή που δεν χρειάζεται ΚΑΝ να γνωρίζει κάποιος μουσική για να χρησιμοποιήσει), όπως τα 15χρονα παριστάνουν τους managers παίζοντας manager στο playstation
Χωρίς τιε γνώσεις μουσικής δεν θσ μπορούσα νσ χρησιμοποιήσω τα VST και χωρίς τιε γνώσεις από το στρατό δεν θα έπαιζα τόσο καλό battlefield κσι call of duty στο PC
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να σας βοηθήσει να εξατομικεύσετε το περιεχόμενο, να προσαρμόσετε την εμπειρία σας και να σας κρατήσει συνδεδεμένους εάν εγγραφείτε.
Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε αυτόν τον ιστότοπο, συναινείτε στη χρήση των cookies από εμάς.