Ρε Βαγγέλη άκουσέ με λίγο.
Εγώ θα πάω "ανάποδα".
Το βασικό σου πρόβλημα-αδυναμία που διέκρινα δεν είναι μουσικό ή παιχτικό.
Είναι αυτό που ονομάζεται "εικόνα εαυτού".
Δεν έχει τόσο σημασία αν παίζεις καλά ή όχι, όσο σημασία έχει τι πιστεύεις εσύ γι' αυτό.
Όσο πιστεύεις ότι είσαι καλός (με τον τρόπο που το πιστεύεις) τόσο δεν θα μπορείς να βελτιωθείς.
Σκέψου ότι τεράστιοι κιθαρίστες θεωρούν ότι δεν παίζουν καλά (πχ Scott Henderson).
Το θέμα αυτό θα σε εμποδίσει να ωφεληθείς και από δάσκαλο, γιατί θα νομίζεις ότι παίζεις σαν κι αυτόν ή και καλύτερα, και ξέρεις όσα και αυτός στην θεωρία της μουσικής.
Κανείς μας δεν παίζει καλά όσα χρόνια κι αν παίζουμε, κάποιοι είναι απλά πιο επαρκείς στο να παίζουν αυτό που θέλουν.
1. Μην δουλεύεις μόνο σόλα.
2. Ξέχνα ότι θεωρείς ότι ξέρεις θεωρία
3. Ξέχνα ότι παίζεις καλά, να σκέφτεσαι αν παίζεις επαρκώς, και σε ποιό βαθμό.
4. Μην ακούς τους φίλους σου ούτε στα καλά ούτε στα κακά, δεν ξέρω τα κριτήρια αξιολόγησής τους, ούτε τις ακουστικές τους δυνατότητες.
5. Μπες σ' αυτό το site
http://www.earbeater.com/online-ear-training
και ξεκίνα κάθε μέρα από λίγο. Αν δεις ότι βρίσκεις κάποιο μέσο όρο, συνέχισε στο επόμενο.
Θα πάρεις μια ιδέα του τι ακούς.
Όλα αυτά από έναν κακό κιθαρίστα, που κάποτε ήταν καλύτερος, και πια δεν σταυρώνει νότα.
Εμένα.