πως παω το παιξιμο μου στο επομενο επιπεδο?

[Minoru]

Όσα είπαν οι προηγούμενοι ισχύουν.

Βελτιώθηκα κάπως έτσι ....

Όσες φορές "αναγκάστηκα" να παίξω-συμμετάσχω σε μπάντα που δεν ήταν το στυλ στις προτιμήσεις μου. Προσέγγισα άλλο επίπεδο.

Όσες φορές ηχογράφησα και άκουσα την ψυχρή αλήθεια του μικροφώνου και ΤΟΥ ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΥ , "αναγκάστηκα"        να παίξω καλύτερα και εν τέλει βελτιώθηκα.

Όσες φορές προέκυψε ζωντανή εμφάνιση "εκτός προγράμματος" και η χρονική πίεση με "ανάγκασε" να βγάλω δουλειά που αλλιώς δεν θα το έκανα.

Όσες φορές άλλαζαν τα μέλη του συγκροτήματος που εν καιρώ συμμετείχα. Άλλαζαν οι νοοτροπίες "αναγκαζόμουν" να βρω τον "χώρο μου" και την θέση μου. Εν τέλει κατέληγα "βελτιωμένος".

Όσες φορές είχα αυτιά μάτια και ψυχή ανοικτά να εισπράξω αυτά που μου έδιναν συνπαίκτες "δάσκαλοι"  .

Όσες φορές άλλοι μουσικοί με εμπιστεύθηκαν να "ρίξω μια πενιά" σε τραγούδια τους και έπρεπε να στρώσω το πωπουδάκι μου κάτω να βρω τιστοδιαολοθέλειναπειοποιητήςεδώαχτιτοήθελακαιέμπλεξα.

Και δεν είμαι επαγγελματίας, ούτε καν μέτριος ερασιτέχνης.

+1000ποτέ δεν θα ξεχάσω το σοκ όταν κλήθηκα να βοηθήσω μπάντα φίλων παικταράδων που το πήγαιναν προς djent και που ήταν πολύ έξω απο τα νερά μου,

με περίεργους χρόνους και ανώμαλες ρυθμικές αξίες και άλλα ανώμαλα πραγματα  .

Με βοήθησε να γίνω πολύ καλύτερος κιθαρίστας και για μένα ήταν τότε το δικό μου next level άσχετα αν δεν ηταν στα ακούσματα μου και στα παιξίματα μου και άσχετα το οτι δεν χρειάστηκε να ξαναπαίξω έτσι, απλα είναι κάποια πράγματα που σου ανοίγουν το μυαλό και αρχίζεις να αντιλαμβάνεσαι διαφορετικά την μουσική και το πως την διαχειρίζεσαι παικτικά .

 

[BillTrantos]

Αυτό που λένε τα 2 τελευταία παιδιά είναι για μένα η ουσία στην ερώτησή σου. Μεγαλώνοντας και ωριμάζοντας θα ακούσεις πράγματα που δεν ακούς τώρα στη μουσική. Άσε στο πλάι την κιθάρα, άκου τη μουσική που σου αρέσει, αλλά πήγαινε δειλά δειλά και στα "διπλανά" της είδη κι ας σου φαίνονται ξένα.

Όταν ήμουν στις αρχές του μουσικού ταξιδιού μου είχα εντελώς άλλες επιδιώξεις, άλλα ακούσματα, άλλες προτεραιότητες. Με ένοιαζε η ταχύτητα, τα τρελά σολίδια, τα sweeps και όλα αυτά. Αυτά αν έχεις πειθαρχία είναι το εύκολο κομμάτι. Κάθεσαι κάτω με τον μετρονόμο και μέρα με τη μέρα ανεβαίνεις από 2-3 έως 5 bpm. Αργά ή γρήγορα θα παίξεις αυτό που θέλεις. Η ουσία για μένα δεν είναι εκεί.

Πέρασα 2-3 χρόνια χαμένος σε αυτό το παραμύθι που είχα φτιάξει περί ταχύτητας και πουθενά δεν οδήγησε. 2-3 τενοντίτιδες και 1-2 "ούαου, γρήγορα παίζεις για την ηλικία σου" ήταν η ανταμοιβή μου. Κάθε φορά όμως που με άκουγε ένας καλός-έμπειρος παίκτης μου έλεγε "πρόσεξε τα bends και τα vibratα σου, αυτά ξεχωρίζουν τις μηχανές από τους κιθαρίστες".

Μετά έμπλεξα με μία μπάντα που δεν ήταν ακριβώς του γούστου μου, αντί για metal έπαιζα modern pop-rock. Εκεί κατάλαβα αυτό που σου λένε τα παιδιά πιο πάνω. Άκουσα κι άλλα πράγματα, από jazz και blues έως post rock και Djent. Έτσι άρχισα να βρίσκω τη μουσική μου ταυτότητα και πάντα παρέα με τον μετρονόμο προσπαθώ να παίξω όπως θέλω αυτά που έρχονται καμιά φορά στο κεφάλι μου.

Χρησιμοποίησε την κιθάρα για να παίξεις μουσική, να βγάλεις από μέσα σου αυτό που έχεις, όχι για να τρέχεις πάνω σε μια ταστιέρα και να ακούσεις 2-3 ουάου. Αυτά από έναν ακόμα κουλό κιθαρίστα, ούτε καν ερασιτέχνη δε θα με χαρακτήριζα. ;D

*Παίζοντας Μύρωνα Στρατή ρίχνω γκομενάκια, όχι με Zakk Wylde και Steve Vai. ;D ;D

 

[Alter]

για μενα για να προχωρας σα μουσικος χρειαζεται δουλεια πανω σε τρεις βασικους τομεις.

1. και βασικοτερο να μαθεις τη μουσικη που θελεις να παιξεις. Ακου τα παντα στα ειδη που σ ενδιαφερουν, στα παρεμφερη ειδη, στα ειδη που επηρεασαν η προυπηρχαν, στα ειδη που ακουγαν οι αγαπημενοι σου μουσικοι κτλ.. Δουλεια ακροασης για πολλες ζωες.. 

2. Παιξε με κοσμο οσο μπορεις παραπανω. Ακομα και μια μετρια μπαντα η μια που αυτα που παιζουν δεν ειναι ακριβως οτι θελεις ειναι απειρως καλυτερα απο το καθολου μπαντα.

3 και τελευταιο μελετα μεχρι τελικης πτωσεως   .. εδω θελει συστημα και προσπαθεια. Ολοι οι μουσικοι που εγιναν γνωστοι σα βιρτουοζοι παιχτες εχουν αφιερωσει τη ζωη τους σε αυτο, με πολλα χρονια ολοημερης μελετης και παιξιματος. Απο καποια στιγμη και μετα, το ποσο καλα παιζεις εχει να κανει με τις ωρες που περνας καθημερινα με το οργανο, και καλως η κακως ειναι ενα ειδος "πρωταθλητισμου", - παντα εβρισκα πολλα κοινα στοιχεια σε βιρτουοζους μουσικους και σε αθλητες που κανουν πρωταθλητισμο - 

 

[stolzer]

περναω αρκετες ωρες με τις κιθαρες μου συνηθως μετα και πριν τη δουλεια ασχολουμαι 95% με αυτες.τωρα μελεταω κλιμακες με αυτο το καναλι https://www.youtube.com/user/tziras/videos εαν ξερετε και αλλους ελληνες με τετοια καναλια πειτε κανεναν δυο μερες βλεπω τζιρα και εχω βοηθηθει αρκετα

 

[schreivox]

Σε όλα τα είδη μουσικής ισχύει ένας κανόνας: να μην ακούγεται βιαστικό το παίξιμο. Μπορεί να έχεις βγάλει τις φράσεις και να θέλουν ελάχιστα πιο αργο παίξιμο σαν αίσθηση.

Αυτό σε πάει και στο feel της εκάστοτε μουσικής. Συνήθως συνδέεται με την άρθρωση (articulation) και με το groove.

Σε πιο αρχάριο επίπεδο βέβαια δεν είμαστε στη φάση του ''βιαστικού παιξίματος''. Είμαστε στη φάση που θέλουμε ασκήσεις να πάρουν τα δάχτυλα όπως  κλίμακες κλπ.