Υπάρχουν διάφορα είδη "κλεψίματος",αυτά οπού είναι εμφανές και αποτυχημένα χωρίς καμία φαντασία,αυτά που είναι διακριτικά και λένε κάτι χωρίς όμως να δημιουργούν νέες συνθήκες προσέγγισης για κάτι καινούργιο και αυτά που είναι μή διακριτά η καί,εώς κάποιον βαθμό,αλλά δημιουργούν πραγματικά κάτι όμορφο,ξεφεύγοντας κατά πολύ απο την αρχική βάση και προσφέρουν μία καινούργια οπτική,η οποία μπορεί να ανοίξει καινούργιους μουσικούς ορίζοντες.
Ειμαι απο αυτούς,που έχω γράψει επανειλημμένα εδώ μέσα,να κλέβετε μέχρι και πρώτου βαθμού συγγένειας.
Το πρόβλημα είναι οτί αν δέν έχεις στύλ,παραμένεις πάντα προσκολλημένος στην πρώτη κατηγορία που ανέφερα παραπάνω.
Κανένα πρόβλημα με το "κλέψιμο" και απο εμένα,με την κατηγορία οπού ανήκει αυτό η όποια ένσταση.
Στην τρίτη κατηγορία,υπήρξαν αρκετοί άνθρωποι/συγκροτήματα οπού επηρέασαν πόλεις,δημιουργήθηκαν σκηνές,άρχισαν να βγαίνουν παραγωγές και να εξαπλώνεται ένα νέο είδος.
Ειτε απο θέμα τύχης,είτε απο συντονισμένη προσπάθεια,αυτό λειτούργησε.
Υπάρχει και ένας μύθος που μου είχαν διηγηθεί παλιότερα,ενός εξ αυτών,οπού μετά την απομάκρυνση του λόγο προβλημάτων υγείας απο την πόλη που ζούσε,οι τοπικοί καλλιτέχνες έστελναν μηνύματα μέσω του ραδιοφώνου να ξαναμπεί στα υποδείματα του,ζητώντας στην ουσία την επιστροφή του στην πόλη που καθιερώθηκε και καθιέρωσε.
Ελληνας.
Εψαξα τότε να βρώ πληροφορίες,αλλά δέν βρήκα τίποτα,πουθενά ο τύπος,φάντασμα.
Λογικά θα έβγαλε πολλά λεφτά απο αυτό και θα είναι αραχτός σε καμιά βίλα στο εξωτερικό.