messalion είπε:
σορρυ που μαμαω το θρεντ αλλα......παιζει κανα tutorial για το decoupage ? γιατι το google επαψε να ειναι φιλος μου και με ενδιαφερει να το κανω στο επομενο μου project (οποιος μπορει με p.m. ακομα καλυτερα) ευχαριστω ;D
Δεν έχει και πολλά να περιγράψεις... αλλά έχει αρκετά να προσέξεις.
1) Καθαριότητα και γενικά καθαρό περιβάλλον από σκόνες, κλπ. Προτείνεται η χρήση χειρουργικών γαντιών, για να μην αφήνουμε... δακτυλικά αποτυπώματα.
2) Πωλούνται διάφορες κόλλες στην αγορά, αλλά κατά τη γνώμη μου η κλασσική, αραιωμένη ατλακόλ κάνει μια χαρά.
3) Η τεχνική είναι απλή: κόβεις τα χαρτιά και εν συνεχεία τα εμβαπτίζεις σε ένα λεκανάκι με την ατλακόλ. Όσο πιο γρήγορα γίνεται τοποθετείς στο σώμα, και φροντίζεις να τεντωθεί καλά το χαρτί, ακολουθώντας τις καμπύλες. Μπορείς να προσθέσεις και λίγη υγρή ατλακόλ από πάνω. Αφαιρείς με ένα μαλακό χαρτί,
ευγενικά, ό,τι κόλλα περισσεύει και έχει τρέξει.
4) Θέλει υπομονή. Μην κολλάς δεύτερο κομμάτι κοντά στο προηγούμενο, αν δεν έχει στεγνώσει το πρώτο αρκετά.
5) Γενικά δεν υπάρχει πρόβλημα να είναι overlapping τα κομμάτια (μάλιστα, είναι απαραίτητο), αλλά ας μην το παρακάνουμε. Είναι πολύ λεπτό το χαρτί, αλλά αν βάλεις 10 κομμάτια το ένα πάνω στο άλλο... Άσε που θα υπάρχει πρόβλημα και στην κόλληση.
6) Κάποια σημεία
θα έχουν ζάρες ό,τι και να κάνεις, αν μιλάμε για τύπου Strat σώμα. Μια τεχνική είναι να περνάς με πιστολάκι για τα μαλλιά τα προβληματικά σημεία, προσπαθώντας να τεντώσεις το χαρτί.
7) Αφού ολοκληρωθεί η δουλειά, και στεγνώσει καλά, το στάδιο της προστασίας είναι σημαντικό. Οι εναλλακτικές είναι, είτε σπρέυ, είτε πινέλο. ΠΡΟΣΟΧΗ! ΔΕΝ μπορεί να χρησιμοποιηθεί βερνίκι νίτρο, ή ο,τιδήποτε άλλο μπορεί να αντιδράσει με το ξύλο. Γιατί το ριζόχαρτο ΕΙΝΑΙ προϊόν ξύλου, και το τελευταίο που θέλουμε είναι να το λιώσουμε.
8) Εγώ αν το ξαναέκανα (που δεν βλέπω να το γλυτώνω...) θα περνούσα αρχικά 5-6 λεπτά χέρια ακρυλικού καθαρού βερνικού σε σπρέυ (ταχυστέγνωτο), χρησιμοποιώντας τεχνική dusting. Αυτό θα "έδενε" την επιφάνεια, δημιουργώντας ένα στρώμα προστασίας. Ακολούθως θα περνούσα
με πινέλο, 3-4 χέρια ακρυλικό βερνίκι, δημιουργώντας ένα κάπως παχύ στρώμα. Αφού στέγνωνε τελείως, στη συνέχεια θα το περνούσα με υγρό ντουκόχαρτο 600-800-1000 βαθμών, συν ίσως αλοιφή για γυάλισμα, ανάλογα αν το ήθελα γυαλιστερό, σατινέ ή ματ. Με το πινέλο θέλει προσοχή να μην παγιδεύεται αέρας, οπότε η ποιότητα της τρίχας παίζει ρόλο. Μην χρησιμοποιείτε τσίπικα πινέλα, και θα χρειαστούν και 1-2 πιο λεπτά για εσοχές.
Αυτή είναι σε γενικές γραμμές η διαδικασία... Δεν είναι δύσκολη νομίζω. Σημασία έχουν βέβαια και τα υλικά. Αλλιώς δουλεύεται το κλασσικό χαρτί ντεκαπάζ, αλλιώς ένα χαρτί εφημερίδας, αλλιώς οι.... ετικέτες από μπύρες. Για κάποιον που ενδιαφέρεται, θα πρότεινα να δοκιμάσει πρώτα σε ένα απλό βαμμένο κομμάτι ξύλο πριν διαλύσει την κιθάρα του.
Ωστόσο το αποτέλεσμα είναι πραγματικά μοναδικό, πρωτότυπο και πολύ όμορφο. Οι περισσότεροι που θα σας δουν σε live με τέτοια κιθάρα θα γουρλώσουν τα μάτια και, από απόσταση >1 μέτρου φαίνεται σαν βαμμένη.