Απορίες σχετικά με την Gibson

TheSpace

Νέο μέλος
Μηνύματα
9
Πόντοι
1
Παιδιά καλησπέρα,

Δεν συμμετέχω τόσο στις συζητήσεις, αλλά διαβάζω συχνά το forum για διάφορα θέματα. Πήρα το θάρρος να σας γράψω σχετικά με κάτι που με παραξένεψε στην Gibson μου. Όντας κολλημένος PRS-άκιας την είχα παρατήσει την καημένη, αλλά πρόσφατα έγινε ένα περιστατικό που μου έκανε φοβερή εντύπωση.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Έχω μια Gibson Les Paul Studio την οποία αγόρασα το 2001 (για να το επιβεβαιωσω κοιτάζω το πρώτο και τον τρίτο αριθμό του serial σωστά;). Το μοντέλο είναι το wine red, gold hardware. Η κιθάρα ηχούσε πάντα καταπληκτικά, αλλά είχε τρομερό (για τα γούστα μου) βάρος το οποιο με δυσκόλευε στα λάιβς. Αυτός ήταν και ο μοναδικός λόγος που άρχισα να ψάχνω κάτι άλλο τότε. Τέλος πάντων, πρόσφατα λοιπον (12 χρόνια μετά) έπαιξα με μια αντίστοιχη studio που αγοράστηκε τώρα από φίλο. Τρελάθηκα. Η κιθάρα ήταν πούπουλο (σε σημείο που με ενοχλούσε, μου έδινε την εντύπωση ψεύτικης-το άλλο άκρο δηλαδή) και ηχούσε απαίσια. Απαίσια όμως. Σχεδόν δεν το πίστευα (κάτι epiphone les paul custom που είχα ακούσει της ρίχνανε σκόνη χαλαρά και σαν αίσθηση και στον ήχο). Η δική μου έχει χαρακτηριστικό gibson ήχο στα leads ειδικά μετά το 12ο τάστο (αυτό το κελάηδισμα, χαρακτηριστικό των gibsons). Το παλικάρι νομίζω την πήρε γύρω στα 1100 ευρώ από τόμαν, ενώ εχώ τότε γύρω στα 1500 από ελληνικό καταστημα (αν και νομίζω ότι αυτό δεν λέει κάτι γιατί τότε χτυπούσαν τις τιμές). Το έψαξα λίγο σε fora και διάβασα κάποια πράγματα σχετικά με Chambered και Unchambered κατασκευές. Δεν είμαι ειδικός όσο εσείς σε αυτά τα θέματα αλλά νομίζω πως κάτι σκαμπάζω αν κάποιος μου το εξηγήσει σωστά.χαχαχ! Αυτές οι κιθάρες, πλέον έχουν μεγαλύτερη αξία; (αν και δεν σκέφτομαι να την πουλήσω όντας το πρώτο μου όργανο). Και θα ρωτήσετε γιατί τα γράφω όλα αυτά; Ο λόγος είναι ότι ξαναθυμήθηκα το κιθαράκι μου και το εκτίμησα πολύ, έτσι μου μπήκαν ιδεες να δώ και για κάτι καλύτερο σε gibson. Όμως η ποιοτητα της νεας studio με αποθάρρυνε. Δεν νομίζω βέβαια ότι μπορώ να πάω σε Std. αλλά είδα ότι υπάρχουν και ενδιάμεσα μοντελα. Κάτι traditional, special κλπ. Πριν αρχίσω να πάρω τους δρόμους ψάχνοντας τα, πείτε μια εντύπωση σχετικά με όλο αυτό το ζήτημα. Από ότι φαίνεται ο κανόνας 'οσο παλιοτερο τόσο καλύτερο' μαλλον ισχύει για τις gibson..(Επίσης άσχετο αλλά θυμάμαι μια περίοδο τέλη της δεκαετίας του 90 που οι studio κόστιζαν περίπου 300.000 δραχμές και μετά εκτινάχθηκαν -όταν την αγόρασα εγώ) τι λέτε για όλα αυτά;

 
τι λέτε για όλα αυτά;
οτι τα περισσοτερα απο αυτα που γραφεις ανηκουν στο χωρο του...φανταστικου κινηματογραφου... ;D

οχι η κιθαρα σου δεν εχει μεγαλυτερη αξια απο τις τωρινες Gibson

& οχι οι...παλαιοτερες Gibson δεν ειναι καλυτερες απο τις σημερινες,το αντιθετο μαλιστα ,με εξαιρεση την περιοδο 1954-1969 οι σημερινες Gibson ειναι οι καλυτερες κιθαρες που εχει βγαλει ποτε η εταιρεια.  

φυσικα σε καθε διαφορετικο επιπεδο τιμων

(δεν θα συγκρινεις δηλ. μια VOS με μια studio)

 
Γεια χαρά και ευχαριστώ για την απάντηση, αν και νιώθω ότι δεν απαντήθηκαν τα ερωτήματα μου.  ;D δεν με νοιάζει τόσο η αξία, αυτή ήταν μια ερώτηση περιέργειας. Το ότι η κιθάρα (η συγκεκριμενη παντα) ήταν πανάλαφρη και χωρίς χαρακτήρα, δίνοντας την εντύπωση ενός φθηνού, πρόχειρου οργάνου όμως είναι γεγονός. Μπορεί να μην είμαι φοβερός γνώστης τεχνικών ζητημάτων και γι αυτό ρωτάω, αλλά παίζω πολλά χρόνια και δοκιμάζω διάφορα όργανα. Μου έκανε τρομερή εντύπωση και γι αυτό το έθεσα.  :) θενκς anyway!

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Για να δεις του ποτε ειναι η κιθαρα σου μπες εδω: http://www.guitardaterproject.org/gibson.aspx

Για τα καινουρια μοντελα της gibson (αν εννοεις 2012-13) δεν ξερω να σου πω αλλα ειχα και εγω μια Gibson Les Paul Studio wine red-chrome hardware του 2003 και ηταν πολυ καλο οργανο! Καλυτερο μερικες φορες και απο ακριβοτερες gibson μεταγενεστερες που ειχα πιασει, και δεν το ελεγα μονο εγω(παιζει ρολο και το setup βεβαια)! Απορουσα γιατι ειχαν βγαλει μαπα τις studio! Βεβαια δωθηκε για μια strat plus του '89 κυριως λογο βαρους και αλλαγη πλευσης!!! Δεν με επαιρνε και για τα δυο! Αν μπορεις κρατα τη!

 
σε ευχαριστώ πολύ για το λινκ φίλε μου! κι εγώ έχω την ίδια γνώμη, δεν ξέρω αν ήταν μοντέλο του 12-13 θα ρωτήσω όμως από περιέργεια. δεν παίζει να δώσω με τίποτα το όργανο, απλά θα πέσει πολύ ψάξιμο για κάτι καινούργιο. ίσως και να έτυχε, και ο φίλος μου να ήταν άτυχος, τι να πώ. κι εκείνος πάντως κατάλαβε την διαφορά.

 
Το ότι η κιθάρα (η συγκεκριμενη παντα) ήταν πανάλαφρη και χωρίς χαρακτήρα, δίνοντας την εντύπωση ενός φθηνού, πρόχειρου οργάνου όμως είναι γεγονός

και το οτι η δικια σου ειναι 100 κιλα κομπρεσσαρισμενη γκουμουτσα.. ;D ειναι επισης γεγονος... ;D

ειναι λοιπον καθαρα θεμα οπτικης & γουστου

προσωπικα μισω τα βαρια οργανα και για αυτο οι νεες πολυ πιο resonant chambered Gibson LP μου αρεσουν πολυ...επιτελους και μερικες LP που δεν παιζουν μονο Guns & Roses... :)

να υποθεσω οτι παιζεις αποκλειστικα με παραμορφωση?

 
Θα συμφωνισω μαλλον στο οτι οι παλιοτερες στις περισσοτερες περιπτωσεις εχουν καλυτερο ηχο .... τωρα σε τι ωφειλεται ειναι μεγαλη ιστορια που κανενας  δεν θα μπορεσει να δωσει καποια αντικειμενικη απαντηση...προφατη συγκρηση Gibson standard 2012-2013 με gibson standard του 2003-2004.... το οτι το ιδιο συμβαινει και με αλλες μαρκες οπως fender kai PRS, το οτι συμβαινει με αρκετες μαρκες τεινω να πιστεψωοτι εχει να κανει με την ποιοτητα  υλικων και τον τροπο κατασκευης....

 
Καλησπέρα,

έχω μία studio του '91, wine red, με ebony fretboard και χρυσό hardware (που μόνο χρυσό δεν είναι πλέον βέβαια, μετά από τόσα χρόνια). Δεν έχω κανένα λόγο να αμφισβητήσω τα λεγόμενα του superfunk, αλλά ούτε μόνο με distortion παίζω και έχω παίξει με πολύ πιο ακριβές LP, αλλά τον ήχο αυτής της κιθάρας δεν τον έχω ξαναπετύχει. Έχει το κλασικό βάρος των LP (έχει τις "τρύπες" στο σώμα που έχουν ολες οι LP από τα μέσα των 80s νομίζω, αλλά δεν είναι chambered). Έχω πολύ πιο ακριβές και "περίεργες" κιθάρες, αλλά ό,τι και να γίνει, η συγκεκριμένη δεν θα πουληθεί ποτέ. Κάπου είχα διαβάσει μια ιστορία σχετικά με τις studio των ετών αυτών, που έλεγε ότι η ζήτηση ήταν τόσο μεγάλη που η gibson για να προλάβει δεν έκανε διαλογή στις πρώτες ύλες, και η μόνη διαφοροποίηση ήταν το binding (εξού και οι εβένινες ταστιέρες σε κάποια κομμάτια). Θα έλεγα να την κρατήσεις.

 
TheSpace είπε:
Ο λόγος είναι ότι ξαναθυμήθηκα το κιθαράκι μου και το εκτίμησα πολύ, έτσι μου μπήκαν ιδεες να δώ και για κάτι καλύτερο σε gibson. Όμως η ποιοτητα της νεας studio με αποθάρρυνε. Δεν νομίζω βέβαια ότι μπορώ να πάω σε Std. αλλά είδα ότι υπάρχουν και ενδιάμεσα μοντελα. Κάτι traditional, special κλπ. Πριν αρχίσω να πάρω τους δρόμους ψάχνοντας τα, πείτε μια εντύπωση σχετικά με όλο αυτό το ζήτημα.
Γειά σου Space, στις νέες Gibson, τόσο τις studio όσο και τις Standard το σώμα είναι chambered. Επομένως, εφόσον δεν σου αρέσει η αίσθηση της ελαφριάς Gibson, απόφυγε και την Standard. Οι traditional , απότι ξέρω, είναι non-chambered και είναι οι αντιστοίχες με τις ''παραδοσιακές'' les paul std. των προηγούμενων δεκαετιών, εξού και το όνομα.

 
Από που και ως που μια ελαφριά κιθάρα , έχει αίσθηση ψευτικης κιθάρας επειδή είναι ελαφριά; Αλλο και τούτο πάλι...... Oi custom shop fender δηλ που είναι 2,5-3,5 κιλά είναι ψεύτικες στην αίσθηση τους; Η απλά ειναι με τισ les το θεμα; για να είναι les Paul πρέπει να είναι 4,5 κιλά; Η les Paul 1 tou page που είναι ο ορισμός και το σημείο αναφοράς είναι μόνο 7,5 pounds δηλ. 3.5 κιλά! Αρα η σωστή les Paul να ευθυμολογησω θα έπρεπε να είναι ελαφριά! Τα αλλά περί βάρους και σημαντικοτητασ στις les Paul είναι δικαιολογίες για να αισθάνεται κάποιος καλύτερα όταν πονάει η μέση του!

 
όντας ευτυχισμένος κάτοχος (και άρα όχι αντικειμενικός... αλλά... ποιός είναι άραγε;) μιας 2008 std (chambered) και έχοντας παίξει με traditional αρκετά μπορώ να πώ οτι σαφώς και είναι διαφορετικά όργανα. Αλλά η chambered μπορεί να βγάλει τον ήχο της traditional (αν κάποιος το προσπαθήσει)/ η traditional δεν μπορεί να βγάλει τον ήχο της chambered. Συγκεκριμένα, με το tone στο 8 (ή έστω λίγο κομμένο) λίγο λιγότερο gain απο τον ενισχυτή απ' ότι σε μια traditional και λίiiγο πουσαρισμένο σήμα πρίν απο τον ενισχυτή ο ήχος είναι ο κλασσικός ήχος les paul. Η traditional όμως να "ανοίξει" όπως η std δεν μπορεί, και έτσι σου κόβει μεγάλη γκάμα ήχων (πιό σύγχρονων) που μπορεί να σου προσφέρει η std. Απο την άλλη αυτό ισχύει για λίγο εως πολύ overdriven ήχο. Για τα απολύτως καθαρά δεν μπορεί να πλησιάσει το ένα όργανο το άλλο, απλά. Εμένα και στα καθαρά μου αρέσει παραπάνω το chambered γιατί μου κάνει λίιιιγο σα να έχει επιρροές απο κουφωτές κιθάρες.   :D

Ο ηχητικός σου προσανατολισμός είναι που πρέπει να σε καθοδηγήσει εδώ, και το αυτί σου. Εφόσον είσαι σαφής οτι σου αρέσει αυτό που έχεις πρέπει να είσαι και χαρούμενος. Απλά η gibson αποφάσισε να βγάλει και ένα άλλο όργανο... δεν είναι καλύτερο ή χειρότερο, είναι απλά διαφορετικό. ;)

edit: η στουντιο που αναφέρεις έχει τα ίδια σκαψίματα με την traditional γι' αυτό κάνω αυτή τη σύγκριση.

 
co_malli είπε:
το οτι το ιδιο συμβαινει και με αλλες μαρκες οπως fender
Αγνοωντας τα υπολοιπα, τα τωρινα fender οργανα ειναι ετη φωτος μπροστα απο αυτα που εβγαιναν πριν μια 10ετια (που κι αυτα ηταν πολυ καλυτερα απο εκεινα των 90s).

 
Ναι προφανώς και ειναι θέμα γούστου.

Εμένα παρότι μου αρέσει ο ήχος της studio που αναφέρθηκα δεν μου αρέσει το βάρος της (πραγματικά σου βγαίνει η μέση). Από την άλλη σε αυτή που ήταν πιο ελαφριά δεν με ενόχλησε το ότι ήταν ελαφριά (σαφώς) αλλά ότι δεν άκουσα gibson tone (αυτό το αλά guns) που είπε και ο άλλος φίλος (οι οποιοι παρεπιπτόντως δεν μου αρέσουν lol)! Η προσέγγιση ότι η gibson έβγαλε διαφορετικά όργανα είναι μάλλον η πιο σωστή από όλες, και αν την ονόμαζε αλλιώς δεν θα άνοιγα καν το thread αυτό. Απλά εδώ η σύγκριση είχε να κάνει μεταξύ δυο 'studio'. Όσον αφορά τις strat, ειναι ελαφριές αλλά ειναι συμπαγείς (οπως και οι prs). Αυτό το πράγμα που έπιασα εγώ ήταν αφρός.. :P Anyway, από ότι κατάλαβα πρέπει να πάω να δοκιμάσω κάποια traditional..θα είναι πιο κοντά στα γούστα μου (με ζώνη στην μέση).

 
Nikoubis είπε:
Αγνοωντας τα υπολοιπα, τα τωρινα fender οργανα ειναι ετη φωτος μπροστα απο αυτα που εβγαιναν πριν μια 10ετια (που κι αυτα ηταν πολυ καλυτερα απο εκεινα των 90s).
Και εμένα έτσι μου έλεγαν μέχρι που έπεσε στα χέρια μου η strat του '89! Για εμένα μετά από εκείνη την ημέρα άλλαξαν τα δεδομένα!

 
TheSpace είπε:
Η προσέγγιση ότι η gibson έβγαλε διαφορετικά όργανα είναι μάλλον η πιο σωστή από όλες, και αν την ονόμαζε αλλιώς δεν θα άνοιγα καν το thread αυτό.
Σ' αυτό έχεις απόλυτο δίκιο.  ;) Η ίδια η gibson βεβαια όταν είχε βγάλει αυτό το chambered σώμα το θεώρησε "καλύτερο" και γι' αυτό το έβαλε στην ναυαρχίδα της τονίζοντας οτι αλλάζει τον ορισμό του std. Απλά επειδή οι περισσότεροι gibsonάκηδες ήταν παραδοσιακολάτρεις και εκνευριστήκανε αναγκάστηκε να ανασκεβάσει τα παραπάνω. Εκεί έγινε το μπάχαλο κατ' εμέ.

Οι 2011 (νομίζω... οι 2012 σίγουρα) και μετά έχουν πάλι καινούριο σύστημα τρυπήματος που είναι κάτι ανάμεσα απο το παλιό (traditional) και το νεο (chambered). Δεν χάνεις κάτι να δοκιμάσεις μια απο αυτές... ίσως και να βρήκαν την χρυσή τομή  βάρους και παραδοσιακού ήχου :P

 
Καταρχάς η Les Paul είτε αρέσει είτε δεν αρέσει σε κάποιους είχε κάποιους συγκεκριμένους κανόνες στην κατασκευή της από τότε που ο αείμνηστος νονός της την συνέλαβε ως ιδέα.

Ο πρώτος και απαράβατος κανόνας είναι ένα πολύ σκληρό και ΚΑΘΟΛΟΥ resonant top. Ο Les Paul αν μπορούσε θα έφτιαχνε ολόκληρη την κιθάρα από συμπαγές κελεμπέκι (γνωστό και ως solid maple) αλλά δεν το έκανε γιατί αυτή θα ζύγιζε 100 κιλά. Ο λόγος: Ήθελε μια κιθάρα στην οποία το ξύλο δεν θα απορροφούσε ενέργεια από τις χορδές και άρα θα κέρδιζε άπειρο sustain, μηδενική ανάδραση και φυσικό compression χωρίς dead spots.

Γεγονός επίσης είναι ότι οι chambered και οι weight relieved Les Pauls, πολλές φορές πάσχουν από κακό resonance κι ακούγονται boxy (τίγκα στα χαμηλομεσαία), το οποίο είναι εντελώς απάλευτο και δεν διορθώνεται με τίποτα, ενώ το ακουστικό sustain τους είναι ανύπαρκτο. Με λίγα λόγια δεν έχουν κανένα από τα "original" σχεδιαστικά χαρακτηριστικά του ιστορικού αυτού μοντέλου.

Γεγονός επίσης είναι πως πάντα και σε όλες της τις εποχές η Gibson USA έβγαζε πολλά άθλια όργανα με κακοκομμένα nut και τετράγωνα τάστα που φυσικά ακούγονταν μουντά και άθλιά και βελτιώνονταν άρδην με μια επίσκεψη (όχι φθηνή) σε έναν καλό μάστορα.

Εν τέλει εμένα μου φαίνεται πολύ λογικό να θέλει κάποιος που αγοράζει μια Les Paul να ακούγεται όπως οι Les Pauls που έπαιζαν στα British Blues του '60 και όχι σαν μια Tele των 400 ευρώ, γεμάτη ανισορροπίες, που κανονικά θα έπρεπε να χαρίζεται μαζί της κι ο compressorας αλλά γούστα είν' αυτά... ;D

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
kpeyos είπε:
Εν τέλει εμένα μου φαίνεται πολύ λογικό να θέλει κάποιος που αγοράζει μια Les Paul να ακούγεται όπως οι Les Pauls που έπαιζαν στα British Blues του '60 και όχι σαν μια Tele
+1

 
kpeyos είπε:
Καταρχάς η Les Paul είτε αρέσει είτε δεν αρέσει σε κάποιους είχε κάποιους συγκεκριμένους κανόνες στην κατασκευή της από τότε που ο αείμνηστος νονός της την συνέλαβε ως ιδέα.

Ο πρώτος και απαράβατος κανόνας είναι ένα πολύ σκληρό και ΚΑΘΟΛΟΥ resonant top. Ο Les Paul αν μπορούσε θα έφτιαχνε ολόκληρη την κιθάρα από συμπαγές κελεμπέκι (νωστό και ως solid maple αλλά δεν το έκανε γιατί αυτή θα ζύγιζε 100 κιλά. Ο λόγος: Ήθελε μια κιθάρα στην οποία το ξύλο δεν θα απορροφούσε ενέργεια από τις χορδές και άρα θα κέρδιζε άπειρο sustain, μηδενική ανάδραση και φυσικό compression χωρίς dead spots.
Πολύ σωστή τοποθέτηση (άλλωστε ακόμα φέρει το όνομά του η κιθάρα)

Γεγονός επίσης είναι ότι οι chambered και οι weight relieved Les Pauls, πολλές φορές πάσχουν από κακό resonance κι ακούγονται boxy (τίγκα στα χαμηλομεσαία), το οποίο είναι εντελώς απάλευτο και δεν διορθώνεται με τίποτα, ενώ το ακουστικό sustain τους είναι ανύπαρκτο. Με λίγα λόγια δεν έχουν κανένα από τα "original" σχεδιαστικά χαρακτηριστικά του ιστορικού αυτού μοντέλου.
Εδώ διαφωνώ με βάση την εμπειρία μου με την δικιά μου: το resonance μου φαίνεται πολύ καλύτερο, χαμηλομεσαία πολλά δεν έχει (μάλλον λίγα παραπάνω πρίμα θα έλεγα edit: αυτό στον ηλεκτρικό ήχο, γιατί στον ακουστικό είναι λίγο παραπάνω boxy αυτό που περιέγραψα παραπάνω σαν επιρροή απο κουφωτή - εμένα πχ μ' αρέσει αυτό) ενώ το ακουστικό sustain είναι ικανοποιητικό (όχι το ίδιο με τις παλιές... αλλά στον ηλεκτρικό ήχο δεν φαίνεται ουσιαστική διαφορά... αν είναι και overdriven δε...).

Γεγονός επίσης είναι πως πάντα και σε όλες της τις εποχές η Gibson USA έβγαζε πολλά άθλια όργανα με κακοκομμένα nut και τετράγωνα τάστα που φυσικά ακούγονταν μουντά και άθλιά και βελτιώνονταν άρδην με μια επίσκεψη (όχι φθηνή) σε έναν καλό μάστορα.
Γεγονός που όμως απο τις 2006 και μετά έχει εκλείψει πλήρως. Οι αυτοματοποιημένοι τρόποι παραγωγής και ιδίως τα συστήματα για τα τάστα και το nut έχουν αποδώσει πάρα πολύ καλά. Καινούρια std με κακοδουλειά στα τάστα και το nut δεν υπάρχει.

Εν τέλει εμένα μου φαίνεται πολύ λογικό να θέλει κάποιος που αγοράζει μια Les Paul να ακούγεται όπως οι Les Pauls που έπαιζαν στα British Blues του '60 και όχι σαν μια Tele των 400 ευρώ, γεμάτη ανισορροπίες, που κανονικά θα έπρεπε να χαρίζεται μαζί της κι ο compressorας αλλά γούστα είν' αυτά... ;D
Κακίες... ;D αν και το να ταιριάζει το όνομα με την φυσιογνωμία του οργάνου όπως σχεδιάστηκε το βρίσκω πολύ σωστό και λογικό ως απαίτηση.  ;)

 
parasvag είπε:
όντας ευτυχισμένος κάτοχος (και άρα όχι αντικειμενικός... αλλά... ποιός είναι άραγε;) μιας 2008 std (chambered) και έχοντας παίξει με traditional αρκετά μπορώ να πώ οτι σαφώς και είναι διαφορετικά όργανα. Αλλά η chambered μπορεί να βγάλει τον ήχο της traditional (αν κάποιος το προσπαθήσει)/ η traditional δεν μπορεί να βγάλει τον ήχο της chambered. Συγκεκριμένα, με το tone στο 8 (ή έστω λίγο κομμένο) λίγο λιγότερο gain απο τον ενισχυτή απ' ότι σε μια traditional και λίiiγο πουσαρισμένο σήμα πρίν απο τον ενισχυτή ο ήχος είναι ο κλασσικός ήχος les paul. Η traditional όμως να "ανοίξει" όπως η std δεν μπορεί, και έτσι σου κόβει μεγάλη γκάμα ήχων (πιό σύγχρονων) που μπορεί να σου προσφέρει η std. Απο την άλλη αυτό ισχύει για λίγο εως πολύ overdriven ήχο. Για τα απολύτως καθαρά δεν μπορεί να πλησιάσει το ένα όργανο το άλλο, απλά. Εμένα και στα καθαρά μου αρέσει παραπάνω το chambered γιατί μου κάνει λίιιιγο σα να έχει επιρροές απο κουφωτές κιθάρες.   :D

Ο ηχητικός σου προσανατολισμός είναι που πρέπει να σε καθοδηγήσει εδώ, και το αυτί σου. Εφόσον είσαι σαφής οτι σου αρέσει αυτό που έχεις πρέπει να είσαι και χαρούμενος. Απλά η gibson αποφάσισε να βγάλει και ένα άλλο όργανο... δεν είναι καλύτερο ή χειρότερο, είναι απλά διαφορετικό. ;)

edit: η στουντιο που αναφέρεις έχει τα ίδια σκαψίματα με την traditional γι' αυτό κάνω αυτή τη σύγκριση.
Εμένα πάλι γιατί μου φαίνεται ότι όλα αυτά που λες οφείλονται σε άλλους μαγνήτες και setup;

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top