Gibson Les Paul Classic 2019 honeyburst- Η Προτελευταία μου κιθάρα.

H πρώτη καλή Les Paul που έπιασα στα χέρια μου συγκαταλέγεται ακόμη στις κορυφαίες αναμνήσεις που έχω.

Κάποιες κιθάρες έχουν ψυχή.

 
Δεν ξέρω πώς να το θέσω. 

Η γενιά μου, η πόλη μου ίσως, η κοινωνική μας θέση....?, τι να πω...είχαμε κυρίως πρόσβαση σε ,strat

Έπιασα πολλές,  μην παρεξηγηθώ,  λατρεύω τις strat, και αν δήλωνα κάτι, strat guy θα ήταν 

Μεγάλωσα με strat.

Αυτό που έπαθα με την LP ήταν πρωτόγνωρο. 

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Αυτό που έπαθα με την LP ήταν πρωτόγνωρο. 
Και φαντάσου ότι είχες άλλες τρεις... Άρα το κούτσουρο έχει να πει. 

Αλλά έτσι κ. συνήγορε... Συμφωνώ και επαυξάνω σε αυτό που είπες ότι με οτιδήποτε μπορούμε να παίξουμε και ήχο να έχουμε. Τα χέρια μας είναι ο ήχος.

Όμως ένα όργανο που θα μας κλείσει το μάτι, που θα μας "φτιάξει" από το πρώτο touch, που θα μας μαγέψει, είναι αυτό που θα μας απογειώσει.

Όλα καλά παίζουν (φτηνά, ακριβά όργανα), είναι καλοφτιαγμένα, αλλά κάποια έχουν αυτό το "κάτι" ? και αυτό είναι πλέον το ζητούμενο μας σε μια αγορά.   

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Όμως ένα όργανο που θα μας κλείσει το μάτι, που θα μας "φτιάξει" από το πρώτο touch, που θα μας μαγέψει, είναι αυτό που θα μας απογειώσει.

Όλα καλά παίζουν (φτηνά, ακριβά όργανα), είναι καλοφτιαγμένα, αλλά κάποια έχουν αυτό το "κάτι" ? και αυτό είναι πλέον το ζητούμενο μας σε μια αγορά.   
Το θέμα όμως με ένα τέτοιο όργανο ξέρεις ποιο είναι?

Δεν θέλω να παίζω,  θέλω να το βάλω σε μια βιτρίνα να το κοιτάω?

 
Και φαντάσου ότι είχες άλλες τρεις... Άρα το κούτσουρο έχει να πει. 
Κοίτα. 

Δεν είναι το ίδιο. 

Και ξέρεις ότι εγώ δεν ψσρωνω με μάρκες. 

Δεν έχει καμία σχέση. 

Η epiphone είναι εξαιρετικό όργανο.....και τη συγκρίνω με αυτή γιατί έχει τα ίδια specs.

Είναι εντελώς άλλο πράγμα. 

Η studio, επίσης εξαιρετικό όργανο,  αλλά πάλι άλλο πράμα. 

Καλά η "melody maker style" epiphone , είναι κιθάρα των 135 ευρώ.

Μια χαρά είναι,  αλλά μην συγκρίνουμε εντελώς μη όμοια πράγματα. 

Δεν ξέρω αν είναι Η συγκεκριμένη lp , η αν όντως η πιο ακριβές gibson είναι όντως αλλη κατηγορία από μόνες τους.

Πάντως η epi tobacco burst μου, μου αρέσει πολύ παραπάνω από τη studio μου...και ας είναι Gilson η τελευταία. 

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
@LK το φινίρισμα είναι για μένα φοβερά σημαντικό στο όργανο...

Με ένα καλό φινίρισμα μια ηλεκτρική κιθάρα σου φαίνεται στο πιάσιμο ως η φυσική συνέχεια των ακουστικών οργάνων, νιώθεις και βλέπεις το ξύλο και όλο αυτό σε κάνει να θες να παίξεις και αρχίζει μια ανάδραση μετά: όσο πιο πολύ την κρατάς, τόσο καλύτερα τη μαθαίνεις, τόσο περισσότερο παίζεις με τον τρόπο που θέλει να παιχτεί το οργανο κι έτσι σου περνάει σιγά σιγά την ταυτότητά του και πριν το καταλάβεις γίνεσαι εσύ δικός του, γίνεσαι Les Paul player (όπου Les Paul ας βάλει ο καθένας το μοντέλο της αρεσκείας του).

Με ένα φθηνό παχύ φινίρισμα οι ηλεκτρικές μοιάζουν με πλαστικά παιχνίδια. Ας είναι και νίτρο το φινίρισμα, αν είναι στο επίπεδο μιας Les Paul Studio ή μιας Highway Strat τί να το κάνεις. 

Και για ολους εμάς τους τυχερούς που έχουμε πιάσει στα χέρια μας κιθάρες με φινίρισμα Κακανιάρη φυσικά, there is no turning back...

 

 

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
6 λεπτά πριν, LK είπε

Αντε να την ακούσουμε και λίγο


? Εύγε!

Σε Les Paul classic που έχουν αλλαχτεί οι μαγνήτες και έχουν μπει άλλοι με pickup covers και έχει φύγει το truss rod cover που μαρτυράει, υπάρχει άλλος τρόπος να καταλάβουμε ότι δεν είναι standard;

 
Όχι... πες μου τώρα: Αν είχες πάρει την SOUNDSATION Rider Standard S Fiesta Red, θα καθόσουν να γράψεις βίντεο μες την καλή χάρα; Ε... ε; ?

ΥΓ: Μήπως στο έχω ξανά ρωτήσει; Γιατί η μνήμη μου τώρα τελευταία δεν πάει και πολύ καλά ?

 
υπάρχει άλλος τρόπος να καταλάβουμε ότι δεν είναι standard;
Το υπόλοιπο του τραπεζικού μου λογαριασμού.....?

Όχι... πες μου τώρα: Αν είχες πάρει την SOUNDSATION Rider Standard S Fiesta Red, θα καθόσουν να γράψεις βίντεο μες την καλή χάρα; Ε... ε; ?

ΥΓ: Μήπως στο έχω ξανά ρωτήσει; Γιατί η μνήμη μου τώρα τελευταία δεν πάει και πολύ καλά ?
Λύσσαξες ?




 
Σε Les Paul classic που έχουν αλλαχτεί οι μαγνήτες και έχουν μπει άλλοι με pickup covers και έχει φύγει το truss rod cover που μαρτυράει, υπάρχει άλλος τρόπος να καταλάβουμε ότι δεν είναι standard;


Oι διαφορές τους είναι στα καπάκια των μαγνητών, στα ηλεκτρικά (η Classic εχει pcb-mounted controls με διαφορα push-pull για coil splits κλπ ενώ η Standard είναι τυπικο Gibson 4-knob), στο weight relief, στο μανίκι (νομίζω της Classic ειναι λίγο πιο λεπτό απο το 60's taper) και αν δεν απατώμαι οι Classic συνήθως έχουν plain-ish tops ενώ η Standard έχει το κλασσικο (sic) flame. 

 
Με γεια. Παντα προτιμουσα τις classic με το λεπτο τους μανικι απο κατι 58 R9, standard κ.λ.π που ειχαν μπρατσο σχεδον κλασσικης κιθαρας. Δεν ξερω αν αυτο ισχυει και με τις πιο συγχρονες classic. Added bonus το οτι δεν εχουν αυτα τα flame καπακια που για το γουστο μου δεν ταιριαζουν σε lp.

 
Με γεια. Παντα προτιμουσα τις classic με το λεπτο τους μανικι απο κατι 58 R9, standard κ.λ.π που ειχαν μπρατσο σχεδον κλασσικης κιθαρας. Δεν ξερω αν αυτο ισχυει και με τις πιο συγχρονες classic. Added bonus το οτι δεν εχουν αυτα τα flame καπακια που για το γουστο μου δεν ταιριαζουν σε lp.
Ναι, οι classic έχουν 60's profile στο μανίκι.

Για flame top ούτε και εγώ τρελαίνομαι.

Αν της άλλαζα κάτι, απλά θα την προτιμούσα σε cherry burst, αλλά.......beggars can't be choosers?

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Oι διαφορές τους είναι στα καπάκια των μαγνητών, στα ηλεκτρικά (η Classic εχει pcb-mounted controls με διαφορα push-pull για coil splits κλπ ενώ η Standard είναι τυπικο Gibson 4-knob), στο weight relief, στο μανίκι (νομίζω της Classic ειναι λίγο πιο λεπτό απο το 60's taper) και αν δεν απατώμαι οι Classic συνήθως έχουν plain-ish tops ενώ η Standard έχει το κλασσικο (sic) flame. 
Εξαρτάται από τις χρονιές.
Πριν το 2008 οι Std είχαν το κλασικό swiss cheese hole weight relief
Mετά για κάποια χρόνια πήγαν σε σχεδόν full hollowbody
Mετά άφησαν λίγο ξύλο παραπάνω και τις ονόμασαν modern weight relief
Σήμερα είναι solid.

Για πολλά χρόνια οι Std φορούσαν Nashville Bridges & Kluson Keystone tuners, αλλά σήμερα βγαίνουν και με ABR-1 & Grovers (Std 60s).

Και οι Classics είχαν πάρα πολλές διαφοροποιήσεις ανα τα χρόνια. Το 2018 πχ είχαν P-90s και ήταν solid!

O μόνος γενικός κανόνας είναι ότι στις Classic πηγαίνουν τα πιο βαριά μαόνια για "πλάτες" και τα πιο "αδιάφορα" maple tops. Και ότι έχουν λεπτό 60s μανίκι (που το πρότιμώ σε Les Paul). 

Κάτά τ' άλλα μια Gibson πρέπει να την ακούς από κοντά. Είναι πολλά τα λεφτά και η εταιρεία έχει περάσει από πολλές κακές φάσεις.

 
Νομίζω ωρίμασαν οι συνθήκες στο Noiz για να φτιάξουμε ένα συμπεριληπτικό οδηγό για Les Pauls. Ξεμύτησαν όλοι οι Gibson-άκηδες (καλή ώρα), άλλοι γενναία, άλλοι δειλά. The time is now...

 
Νομίζω ωρίμασαν οι συνθήκες στο Noiz για να φτιάξουμε ένα συμπεριληπτικό οδηγό για Les Pauls. Ξεμύτησαν όλοι οι Gibson-άκηδες (καλή ώρα), άλλοι γενναία, άλλοι δειλά. The time is now...
Ναι, ευκαιρία είναι. Έχω να δω και πολύ καιρό στο forum κάποιον hater από αυτούς που έκαναν τα θέματα για τις Gibson παιδική χαρά κι ίσως μπορέσουμε να το οργανώσουμε. Πάρα πολλοί εδώ μέσα έχουν δεκαετίες εμπειρίας με τη συγκεκριμένη εταιρεία, που είναι επίσης σημαντικό γιατί πέραν από τις 50ς Gibson, είναι οι κιθάρες αναφοράς αλλά δεν ξέρω πόσοι έχουν πιάσει στα χέρια τους, η εταιρεία πέρασε από χίλια μύρια κύματα και η συνταγή της Les Paul άλλαξε ισάριθμες φορές. 

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top