Παντως παιδια χρειαζονται και οι ταμπλατουρες. Χρειαζονται. True story για να γελασουμε: Εχει βγει slayer season in the abyss, μας εχουν πεσει τα σαγονια, εχουμε βαρεσει επιληψια.
Επομενο πλανο, οι καφροι στο μουσικο οικο, αγοραζουν την παρτιτουρα.
Πρωτο κομματι war ensemble. Τα ριφ οκ, κατανοητα. Το beat 220, παω να δω το σολο, τι να δω, δε φτανει που ηταν 16α στα 220, ειχε μια θαλασσα απο αλλοιωσεις, σενμπεργκ να διαβαζα πιο διατονικος θα ηταν, αμαν, ειπαμε οχι και ετσι, τι μουσικαρες ειναι αυτοι, δεν την παλευω, κατσε να δω τι λεει η ταμπλατουρα.
Ταμπλατουρα: 12-13-15, επομενη χορδη 12-13-15, επομενη χορδη 12-13-15, επομενη χορδη 12-13-15 ?
Και μια που μιλαμε θεωρητικα, η αποθεωση: Παμε την παρτιτουρα στο δασκαλο, μπετοβεν τωρα στον τοιχο, πιανο και τετοια, τη βλεπει, την ανοιγει, "γρηγορο ειναι εεε;", γελακια εμεις, και ξεκιναει ενα war ensemble στο πιανο πριμα βιστα, τυφλα να εχει ο kerry king, να ναι καλα εκει που ειναι.