Ακριβές κιθάρες? Ναί γιατρέ μου, τις προτιμώ!

[spy]

Υπάρχουν τουλάχιστον 3 κατηγορίες αγοραστών ακριβών οργάνων.

α) Επαγγελματίες ή semi-pro μουσικοί με πολλά χρόνια εμπειρίας, με πολύ συγκεκριμένες απαιτήσεις για τα live και τα sessions στα οποία συμμετέχουν και με μηδενική ανοχή σε τυχόν προβλήματα ενός οργάνου τα οποία ένας ερασιτέχνης θα παρέβλεπε. Φυσικά, κάποιοι από αυτούς παθιάζονται περισσότερο από άλλους σχετικά με brand names, headstocks, mojo κλπ. αλλά και αυτό είναι μέρος του σεβασμού που έχουν προς αυτό που κάνουν.

β) Χομπίστες, συλλέκτες, bedroom players κλπ. οι οποίοι ακούν γνώμες τρίτων και προσανατολίζονται στα ακριβά όργανα αν και θα μπορούσαν να καλύψουν τις ανάγκες τους και με φτηνότερες επιλογές.

γ) Χομπίστες, συλλέκτες, bedroom players κλπ. οι οποίοι ακούν γνώμες τρίτων και όχι μόνο αγοράζουν μανιωδώς ακριβά όργανα, αλλά έχουν σχεδόν θρησκευτική προσήλωση σε brand names, headstocks, mojo κλπ. και επιπλέον απαξιώνουν τις φτηνότερες επιλογές χωρίς να διαθέτουν το απαραίτητο background για να κρίνουν.

Το λάθος που πολλές φορές γίνεται είναι ότι συγχέουμε την κατηγορία (α) με την κατηγορία (γ).

 

[theoctapus]

Γιατί η πρώτη σε κάποια χρόνια θα'χει διπλάσια/τριπλάσια αξία, ενώ οι 217 δεύτερες ούτε καν το 1/100 της αξίας της πρώτης.

Τέτοιες κιθάρες μόνο ως επενδύσεις μπορείς να τις δείς, εκτός αν σου τρέχουν απ'τα μπατζάκια και δεν έχεις πρόβλημα με το να γρατζουνίσεις 17 χιλλιάρικα.  ;D

Σωστά δεν διαφωνώ, αλλά οι διαφορές στις τιμές (και δεν αναφέρομαι σε αυτά τα ακραία παραδείγματα) είναι αστρονομικές. Οι πραγματικές διαφορές δεν είναι πάντα τόσο μεγάλες. Π.χ. μια κιθάρα που στοιχίζει 1000 ευρώ και μια της ίδιας κατηγορίας που στοιχίζει 2500 ευρώ, πολύ συχνά δεν διαφέρουν πολύ, εκτός από το brand και από το αν είναι signature ή όχι.

Και αν έχω 16000 για κιθάρα ως επένδυση, γιατί δεν τα βάζω στο χρηματιστήριο ή σε κάτι που είναι εξ ορισμού επένδυση?

Τέσπα. Σηκώστε τα ποτήρια σας και ας πιούμε στην υγειά των οργάνων μας (αυτό δεν ακούστηκε και πολύ καλά ε;  )

 

[X-minor]

Σωστά δεν διαφωνώ, αλλά οι διαφορές στις τιμές (και δεν αναφέρομαι σε αυτά τα ακραία παραδείγματα) είναι αστρονομικές. Οι πραγματικές διαφορές δεν είναι πάντα τόσο μεγάλες. Π.χ. μια κιθάρα που στοιχίζει 1000 ευρώ και μια της ίδιας κατηγορίας που στοιχίζει 2500 ευρώ, πολύ συχνά δεν διαφέρουν πολύ, εκτός από το brand και από το αν είναι signature ή όχι.

Και αν έχω 16000 για κιθάρα ως επένδυση, γιατί δεν τα βάζω στο χρηματιστήριο ή σε κάτι που είναι εξ ορισμού επένδυση?

Τέσπα. Σηκώστε τα ποτήρια σας και ας πιούμε στην υγειά των οργάνων μας (αυτό δεν ακούστηκε και πολύ καλά ε;  )

Όπως το βλέπει κανείς. Σίγουρα στις συγκεκριμένες δύο, που φαντάζομαι συμβολικά έβαλες, η διαφορά είναι όντως τεράστια, αλλά είναι και ποιοτικά, κακά τα ψέμματα. Σε μια squier από την άλλη, που κάνει 250 ευρώ, η διαφορά με μια αμερικάνα είναι 700-800 ευρώ. Προσωπικά, επειδή έχω δεί την τάση των φθηνών κιθαρών στα "φτιασίματα"/mods, προτιμώ να τα σκάσω εξ'αρχής, παρά να τα πληρώσω λίγα λίγα, και μετά να υποστηρίζω πως η squier μου πατάει Αμερικάνα fender. Και πρακτικά, μια squier για να φτάσει στο επίπεδο μιας American θέλει:

Νέο τρέμολο

Νέους μαγνήτες (και ηλεκτρικά) + shielding

Νέα κλειδιά

ΣΙΓΟΥΡΑ δουλειά στα τάστα

Με όλα αυτά να φτάνουμε στο κόστος μιας Αμερικάνικης, δεν βλέπω να αξίζει να πάρω μια squier - εκτός αν γι'αυτό που θέλω με καλύπτει.

Επειδή όμως θέλω μια κιθάρα που να κρατάει καλά το κούρδισμά της, να μη crap-άρει όταν της φοράω 13άρες χορδές, να μην είναι τίγκα στα dead spots, να μην μου βγάζει προβλήματα με τα ηλεκτρικά της κάθε φορά που γυρνάω το ποτενσιόμετρο ή τον επιλογέα και να με βγάζει και παλικάρι στις ηχογραφήσεις και τα συνεχή live, τότε θα προτιμήσω κάποια που πιθανότατα θα πληρώσω αναλόγως με τις προαναφερθείσες ανάγκες.

(Το συγκεκριμένο με τις squier και fender ήταν απλά ένα παράδειγμα, υπάρχουν κι άλλα!  )

 

[Fenderikos]

Ξεκίνησα να παίζω κιθάρα λίγο πριν τον στρατό, με την πρώτη μου κιθάρα μια squire strat. Όσο καιρό ήμουν μέσα έπαιζα με μια ψεύτικη κλασσική των 20 χιλιάδων δραχμών. Κάθε μέρα ονειρευόμουν να απολυθώ και να αγοράσω μια καλή κιθάρα. Μόλις απολύθηκα μάζεψα λεφτά και αγόρασα μετά από συμβουλές γνωστών μια αμερικάνα fender deluxe strat. Όταν την πήρα σχεδόν απογοητεύτηκα γιατί έσκασα 550 χιλιάρικα και δεν είδα και καμιά τραγική διαφορά με την squier. Να πω την αλήθεια σχεδόν ίδιες μου φαινόντουσαν..

Τα χρόνια πέρασαν έμαθα να παίζω λίγο καλύτερα μπλέχτηκα με την νύχτα και τα σκυλάδικα και έφτασα να έχω 6-7 χρονάκια στην νύχτα όταν η κιθάρα χρειάστηκε refret. Έτσι αναγκαστικά, σετάρισα μια χαρά την παρατημένη squier και την πήρα να δουλέψω για κάνα δυο τριήμερα που η αμερικάνα ήταν στον μάστορα. Ένα έχω να πω, μου βγήκε η παναγία, θέμα ήχου, playability, αίσθηση του οργάνου στο χέρι... καμία σχέση μέρα με την νύχτα. Και να επαναλάβω πως όταν αγόρασα αρχικά την fender έλεγα σιγά την διαφορά.. Έχω πάρει άλλες δύο ''φτηνές'' κιθάρες μια epi lp, και μια classic player 60's strat, και πάλι βλέπω ότι η άλλη είναι πράγματι deluxe.

Το θέμα πιστεύω πως είναι υποκειμενικό και άλλα μπορεί να ακούσει να δει και να νιώσει ο καθένας πιάνοντας ένα όργανο. Και εμένα μου φαίνονται τραγικά πολλά τα 5-6 χιλιάρικα μιας custom signature πχ αλλά κάποιος άλλος τα δίνει άνετα γιατί ακούει και βλέπει διαφορές που εγώ ούτε φαντάζομαι. Τώρα σίγουρα υπάρχει και κάποιος που τα δίνει χωρίς να ακούει τις διαφορές.. και πάλι μαγκιά του αφού τα έχει ας τα δώσει να κινείται και η αγορά.

 

[jkstigma]

ετσι ειναι φιλε μου.

Οταν κατι ειναι σωστα κατασκευασμενο..

Παντως ρε παιδια καλό θα ηταν μια αλλαγη νοοτροπίας γενικοτερα στο θέμα του ΄ηχου.

Οχι τιποτα αλλο αλλα δεν σεβομαστε τα αυτια του κόσμου ετσι.

Παει η καθε  μπαντα να βγει live...καλει κόσμο, πάει ο κόσμος πληρωνει εισητηριο..

και μετα βλέπεις μια μπαντα ας πουμε να μην εχει πάρει μαζί της ουτε ΕΝΑ καλωδιο της προκοπής, οργανα οτι να είναι(καλα για τους drummer μη μιλήσω..δεν φερνουν τιποτα κ συνηθως ζητανε απο τους υπολοιπους drummers),,,εξοπλισμό οτι να 'ναι και παει το noiz συννεφο ,

Στο τελος και ο κοσμος ξενερωνει κ λυπατε τα αυτια του και η μπαντα δεν το ευχαριστιεται κ της φταίει ο ηχοληπτης

οπότε ..καλο οργανακι..καλα ρευματα..και καλα καλωδια για ηχο σωστο

κ μιας κ ειναι επικαιρο

Οχι σκουπιδια ,,οχι πλαστικα σε θαλασσες κ ακτες  8)

 

[ffmakis]

Ως μη-κιθαρίστας, ευχαριστώ τον Silot που έθεσε αυτό το κατα-ταλαιπωρημένο θέμα σε μία ρεαλιστική / πρακτική βάση. Πρέπει να παραδεχθώ ότι στο κάθε τι με το οποίο έχω ασχοληθεί στη ζωή μου, κάθε φορά που προσπάθησα να "κάνω οικονομία" αγοράζοντας κάτι φθηνότερο.. τελικά κατέληξα να το πληρώσω πολλές-πολλές φορές. Οπότε, μου φαίνεται λογικό να ισχύει και για τις κιθάρες.

Τα είπε όλα ο Wow!.

Σαβούρα τέλος δεν έχω χρήματα....θα αγοράσω όταν θα υπάρχουν.

 

[blue]

Λοιπον, θα συμμετασχω κι εγω στο θεμα , προσθετωντας αλλη μια παραμετρο που ελπιζω να ειναι χρησιμη στη συζητηση

Πρωτιστως, αναρωτιεμαι εδω και παρα πολυ καιρο γιατι ενω για την πειρατεια γινεται τόσο θεμα κατα καιρους στο φορουμ (με αποψεις νομικών, ανθρωπων της οικονομίας και αλλων σχετικών κλαδων) δεν εχει εναφερθει κατι για το νομικο κομματι της μαϊμούς κιθάρας. Ξεφυλλιζα χτες κατι παλια περιδιοδικα που θα εστελνα για ανακυκλωση και πετυχα ενα αρθρο που συζητουσε για τα μαϊμου κινεζικα προϊοντα (από κινεζικες ηλεκτρονικες συσκευες μεχρι ρουχα και τσάντες Louis Vuitton) . Μου εκανε εντυπωση (κακώς) οτι οι οροι που χρησιμοποιουσε το αρθρο δεν ηταν καθολου διαφορετικοι απο αυτους που χρησιμοποιουνται για τη μουσικη πειρατεία (για το πως βλαπτει την καινοτομία και την εξελιξη υποστηριζοντας κυκλωματα που αντιγραφουν απλα κατι πρωτοτυπο και εχουν μεριδιο στο κερδος χωρις να εχουν συνεισφερει δημιουργικα πουθενα).

Αν καταλαβαίνετε που το παω, υποστηριζω οτι αγοράζοντας μια επωνυμη κιθαρα, αγοραζουμε και την καινοτομία που εφερε η κατασκευή της. Αλλοι το λενε mojo, αλλοι το λενε "το αυθεντικο", αλλα η ουσια ειναι οτι ειναι το κλασικο πρωτοτυπο που εγινε καλόυπι και ειδος προς "ανατύπωση". Αγοράζοντας μια rockinger πχ , πληρωνουμε μια ακριβη κοπια που παιζει καλα. Προσωπικα εχω την απορια γιατί ανάμεσα στους κιθαριστες μια rockinger tele δεν θεωρείται μαϊμού ενω οι καλτσες abibas και puwa θεωρουνται...

Τελικα, καταλαβαινω οτι αγοραζοντας μια τσεχικη/κινεζικη/you-name-it κοπια, πληρωνω τζαμπα μαγκες που δεν προσφερουν τιποτα παραπανω απο μια φωτοτυπια ενος καλου βιβλιου.

ΥΓ. Δε συζηταω για το ποσο καλη ειναι η φωτοτυπια ή αν εμενα μου κανει ή αν ειναι καλύτερη απο το αυθεντικο βιβλιο, γιατι ειναι ζητηματα που εχουν ηδη εξαντληθει.

 

[evris]

Λοιπον, θα συμμετασχω κι εγω στο θεμα , προσθετωντας αλλη μια παραμετρο που ελπιζω να ειναι χρησιμη στη συζητηση

Πρωτιστως, αναρωτιεμαι εδω και παρα πολυ καιρο γιατι ενω για την πειρατεια γινεται τόσο θεμα κατα καιρους στο φορουμ (με αποψεις νομικών, ανθρωπων της οικονομίας και αλλων σχετικών κλαδων) δεν εχει εναφερθει κατι για το νομικο κομματι της μαϊμούς κιθάρας. Ξεφυλλιζα χτες κατι παλια περιδιοδικα που θα εστελνα για ανακυκλωση και πετυχα ενα αρθρο που συζητουσε για τα μαϊμου κινεζικα προϊοντα (από κινεζικες ηλεκτρονικες συσκευες μεχρι ρουχα και τσάντες Louis Vuitton) . Μου εκανε εντυπωση (κακώς) οτι οι οροι που χρησιμοποιουσε το αρθρο δεν ηταν καθολου διαφορετικοι απο αυτους που χρησιμοποιουνται για τη μουσικη πειρατεία (για το πως βλαπτει την καινοτομία και την εξελιξη υποστηριζοντας κυκλωματα που αντιγραφουν απλα κατι πρωτοτυπο και εχουν μεριδιο στο κερδος χωρις να εχουν συνεισφερει δημιουργικα πουθενα).

Αν καταλαβαίνετε που το παω, υποστηριζω οτι αγοράζοντας μια επωνυμη κιθαρα, αγοραζουμε και την καινοτομία που εφερε η κατασκευή της. Αλλοι το λενε mojo, αλλοι το λενε "το αυθεντικο", αλλα η ουσια ειναι οτι ειναι το κλασικο πρωτοτυπο που εγινε καλόυπι και ειδος προς "ανατύπωση". Αγοράζοντας μια rockinger πχ , πληρωνουμε μια ακριβη κοπια που παιζει καλα. Προσωπικα εχω την απορια γιατί ανάμεσα στους κιθαριστες μια rockinger tele δεν θεωρείται μαϊμού ενω οι καλτσες abibas και puwa θεωρουνται...

Τελικα, καταλαβαινω οτι αγοραζοντας μια τσεχικη/κινεζικη/you-name-it κοπια, πληρωνω τζαμπα μαγκες που δεν προσφερουν τιποτα παραπανω απο μια φωτοτυπια ενος καλου βιβλιου.

ΥΓ. Δε συζηταω για το ποσο καλη ειναι η φωτοτυπια ή αν εμενα μου κανει ή αν ειναι καλύτερη απο το αυθεντικο βιβλιο, γιατι ειναι ζητηματα που εχουν ηδη εξαντληθει.

Νομιζω οτι και στις κιθαρες θα υπαρχει αντιστοιχο background ιστοριων αντιγραφων και copyrights.

Πχ υπαρχει η κατηγορια "επισημες/εγκεκριμενες μαιμουδιες" με τις ευλογιες της μαμας που φανταζομαι ισως αυτο να σημαινει οτι μπορει να εισπρατει και καποιο ποσοστο απο την καθε κοπια...πιστευω οτι κατι τετοιο θα συμβαινει με τα  σταμπαρισμενα ως Licensed by Fender μπρατσα.

Καποιες αποπειρες μαιμουδιας που διωχθηκαν (πχ open book headstock lawsuits) και καποια πραγματα που κινηθηκαν προνοητικα και προλαβαν και τα πατενταραν (strat headstock).

Και καποια απο αδρανεια των δικηγορων, απο ελλιπη περιγραφη specs, απο διαφορετικες νομοθεσιες ανα κρατος, απο ελλειψη διορατικοτητας, απο το οτι εληξαν τα 20-30 χρονια (τυχαιο νουμερο) διακρατησης καποιας πατεντας, δεν θωρακιστηκαν αρκετα και εμειναν νομικα απροστατευτα απο την απομιμηση του σχηματος απο τριτους.

Βλεπω παρολα αυτα μια μικρη διαφορα απο τα abibas. Η rockinger ενω μιμειται πληρως το παγκοσμιως γνωστο σχημα της Τελε δεν εχει πιασει τον απολυτο πατο... δεν προσπαθει δηλαδη να κοροιδεψει τον κοσμο που δεν ξερει καλα αγγλικα οτι αγοραζει την γνησια Fender, γραφοντας Fenber, αλλα το λανσαρει περηφανα ως την δικη της προσπαθεια για δημιουργια μιας Τελε type guitar.

 

[taq]

  Επειδή όλα είναι υποκειμενικά στο θέμα ηλεκτρικής κιθάρας, ώς γνωστόν, και ο καθένας όπως έχει χιλιογραφτεί σε σχετικά θέματα του noiz.gr, επιμένει με γνώμονα την αυστηρή του ατομική ματιά, αρνείται να ρίξει λίγο νερό στο κρασί του και να πεί... " ας το δώ και αλλιώς"... "μπορεί εγώ να θεωρώ ηλίθιους όσους αγοράζουν ακριβές, πανάκριβες και butique κιθάρες, αλλά μπάς και τελικά υπάρχουν κάποια πράγματα που πρίν αφορήσω (γιατί μου χαλάνε την αλήθεια μου? τα ψάξω? ανοίξω κάποια στιγμή τα αυτιά μου? μάθω να συμμερίζομαι και άλλες απόψεις?.....) θα πρέπει να σεβαστώ??

  Το ίδιο ισχύει και αντίστροφα, ας σκεφτεί λοιπόν και κάποιος που νομίζει ότι αγόρασε την super duper κιθάρα του περνώντας από 100 στάδια πειραματισμού, σύγκρισης, ενδεχομένως και μέσα από την ανάγκη της δουλειάς του αν ζεί από αυτό να ρίξει ομοίως λίγο νερό στο κρασί του και να πεί... " εντάξει ο καθένας δεν είναι υποχρεωμένος να κάνει ό, τι έκανα εγώ, πιθανότατα να μην τον ενδιαφέρει, μα μην ακούει ή καν βλέπει τις οφθαλμοφανέστατες για μένα διαφορές...."

 Πάντως όσο και υποκειμένικά να είναι τα κριτήρια, όσο ατομικά και προσωπικά να το βλέπουν οι περισσότεροι, καλό θα ήταν κάποια στιγμή να βάλουμε και κάποια αντικειμενικά κριτήρια στο παιχνίδι..... οι τιμές είναι ένα κριτήριο, αλλά ας μην είμαστε  για παράδειγμα τόσο αρνητικοί π.χ στο μάρκετινγκ των εταιρειών και το βλέπουμε σαν κόκκινο πανί!!

  Όταν π.χ η Fender σου λέει Mexico made stratocaster X ποσό και American strd stratocaster Χ plus ποσό, σαφέστατα πρέπει να το αντιληφθούμε όλοι και να το θέσουμε αντικειμενικά ότι έχει και ένα δίκιο... καλώς ή κακώς, όχι ώς προς την τιμή , δεν κρίνω αν καλά κάνει ή κακώς που μπορεί να έχει διπλάσια τιμή η μία από την άλλη ούτε είμαι κοστολογητής τους, αυτό που μένει ώς συμπέρασμα είναι ότι είτε το θέλουμε είτε όχι η American strd είναι καλύτερη και δεν το λέω εγώ το λένε οι ίδιοι που τις παράγουν αλλά και η συντριπτική πληοψηφία των κιθαριστών του πλανήτη, τώρα όποιος εξακολουθεί και πιστέυει ότι η Μεξικανική του είναι καλύτερη από την αντίστοιχη Αμερικανική μάλλον χρίζει ψυχολογικής στήριξης.

  Τα περί headstock junkies, είναι προσωπικά για μένα κουραφέξαλα, αλλά σίγουρα όσοι τα προτιμούν έχουν τους λόγους τους και πρέπει να είναι απόλυτα σεβαστό.

  Η αποψή μου συντάσσεται πλήρως με το αρχικό πόστ, δεν είμαι δικηγόρος κανενός, θεωρώ το νόιζ ως "καμβά" ανταλλαγής απόψεων - εμπειριών εξαιρετικό, αλλά η ιστορίες με το Yugo και την Ferrari μηχανή του πλέον θα πρέπει να ανήκουν στα ανέκδοτα....

Ας συνοψίσουμε λοιπόν και ας παραδεχτούμε μιά φορά ότι ναι!! είναι γεγονός, υπάρχουν και κάποια μίνιμουμ αντικειμενικά κριτήρια σε αυτή την ιστορία... είναι γεγονός λοιπόν ότι όλα δεν είναι ίσα και όμοια, όυτε μπορούν να γίνουν με updates και αλχημίες... μιά φτηνή κιθάρα θα είναι πάντα φτηνή για το μέσο όρο των παικτών. ό, τι και να κάνεις θα την κάνεις στα σίγουρα καλύτερη φτηνή κιθάρα. Μια ακριβή ό, τι μετατροπή και να της κάνεις αυτό που θα καταφέρεις είναι να κάνεις μια ήδη πολύ καλή κιθάρα πιό κοντά στις απαιτήσεις σου.

  Τώρα αν η κιθάρα κάνει τον παίκτη ή ο παίκτης την κιθάρα, μου θυμίζει την ιστορία με την κότα και το αυγό. Και η ιστορία αυτή δεν αλλάζει την πραγματικότητα, την οποία επιτέλους ας παραδεχτούμε όλοι αντικειμενικά ότι δηλαδή η φτηνή είναι κακή και μέτρια και η πιό ακριβή σίγουρα καλύτερη. Πάντα λαμβάνοντας υπόψη την αλήθεια και η αλήθεια είναι ότι αν ήταν το ίδιο καλές όλες όλοι όσοι ζούν μέσα από αυτή την δουλειά θα έπαιζαν με ό, τι τους βρίσκονταν μπροστά τους. Και για να προλάβω σίγουρα υπάρχουν εξαιρέσεις που μπορέι καλλιτέχνες να πάιζουν π.χ με Squier, σίγουρα όμως δεν είναι αυτοί ο κανόνας.

  Τώρα όσο αφορά τις κόπιες συμφωνώ με το πιό πάνω πόστ επίσης..

 

[blue]

Βλεπω παρολα αυτα μια μικρη διαφορα απο τα abibas. Η rockinger ενω μιμειται πληρως το παγκοσμιως γνωστο σχημα της Τελε δεν εχει πιασει τον απολυτο πατο... δεν προσπαθει δηλαδη να κοροιδεψει τον κοσμο που δεν ξερει καλα αγγλικα οτι αγοραζει την γνησια Fender, γραφοντας Fenber, αλλα το λανσαρει περηφανα ως την δικη της προσπαθεια για δημιουργια μιας Τελε type guitar.

Αλλο ηθελα να περασω. Οι fake τσαντες Louis Vuitton ειναι κακες απομιμησεις των αυθεντικων (χωρις αλλοιωση του λογοτυπου ομως) και κανεις δεν τις αγοραζει επειδη τις νομιζει για αυθεντικες (στην πραγματικοτητα δεν καταλαβαινω γιατι καποιος τις αγοραζει, ειτε τις αυθεντικες ειτε τις κοπιες ;D). Τις αγοραζουν παντως επειδη μοιαζουν με κατι αναγνωρισιμο, εχουν το ιδιο σχημα, παρομοια χρωματα κλπ. Το ιδιο υποστηριζω οτι γινεται και με τις κοπιες. Συμφωνεις με τον παραλληλισμο?

 

[kosh]

Μα, με αυτή τη λογική και όσοι κατασκευάζουν κλασικές κιθάρες, πιάνα, βιολιά κλπ με τις παραδοσιακές φόρμες είναι αντιγραφείς. Άραγε η σημερινή τεχνολογία δέν θα επέτρεπε διαφοροποιήσεις στα όργανα αυτά χωρίς να χειροτερέψει ο ήχος και η εργονομία τους; Πάντως αρκετές απο τις λεπτομέρειες των παραπάνω είναι καθαρά αισθητικού περιεχομένου, που όμως αναπαράγονται με παραλλαγές. Απλά όταν κάποιος άσχετος σκέφτεται κλασική κιθάρα, σκέφτεται τη γνωστή κλασική κιθάρα, ενώ άν σκέφτεται ηλεκτρική κιθάρα σκέφτεται τη γνωστή ηλεκτρική κιθάρα (stratocaster). Αλλά και να μήν μείνουμε στα μουσικά όργανα, οι τηλεοράσεις, ποδήλατα, αυτοκίνητα μοιάζουν, αλλά δέν νομίζω ότι κοιτάμε να δούμε ποιός σχεδίασε το πρώτο πολυμορφικό πχ αυτοκίνητο για να αγοράσουμε απο αυτόν άν θέλουμε πολυμορφικό. Και οι  κατασκευαστές αναγκάζονται συνήθως να ακολουθούν την πλειοψηφία άν θέλουν να έχουν μερίδιο στην αγορά, ιδίως στις χαμηλότερες κατηγορίες τιμής. Για πολλούς ακριβό και διαφορετικό ίσον εξεζητημένο, ενώ φτηνό και διαφορετικό ίσον περιθωριακό και γελοίο.

 

[blue]

Μα, με αυτή τη λογική και όσοι κατασκευάζουν κλασικές κιθάρες, πιάνα, βιολιά κλπ με τις παραδοσιακές φόρμες είναι αντιγραφείς.

Oχι, δεν ειναι αυτή η λογική. Δεν γνωρίζω πολλά για πιάνα και βιολιά (ουτε ιδιαίτερα πολλά για κιθάρες), αλλα ξερω οτι υπαρχουν κατασκευαστικές διαφορές που χαρακτηριζουν ενα οργανο για τον ηχο του και την ποιότητα του (πχ τα διαφορετικα bracings, οι διαφορετικες υλοποιήσεις στις γεφυρες, διαφορετικοι τροποι κατασκευης laminated υλικων κλπ). Αυτά είναι αποτελεσματα μελέτης ενος κατασκευαστή που σκοπευουν στην καινοτομία και οι κατασκευες του ειναι δικά του δημιουργήματα.

Δεν υποστηριζω οτι ειναι κοπια μια rockinger επειδη ειναι ιδια στο σχημα μονο. Εχει και ιδιους μαγνητες στις ιδιες θεσεις, ιδια σκαλα , ιδια γεφυρα κλπ. Αυτο ειναι μια κοπια, να μετρησεις το αυθεντικο και να φτιαξεις ενα ακριβες αντιγραφο.

 

[kosh]

Δέν ξέρω τι bracing έχουν τα βιολιά, αλλά αυτό το στριφογυριστό στο headstock παιζει πολυ  ;D Τώρα, εταιρίες όπως οι yamaha, cort, peavey βγάζουν όντως tele και strat style με λίγο διαφορετικές διαστάσεις και αναλογίες. Για να μήν κρυβόμαστε πίσω απο το δάκτυλό μας όμως, και αυτές αντίγραφα είναι. Απλά προσπαθούν αργά και ανώδυνα να τα καθιερώσουν ώς αναγνωρίσιμα.

 

[blue]

Δε διαφωνουμε.Χρησιμοποιησα τη Rockinger ως παραδειγμα γιατι ταιριαζει με την επιχειρηματολογία μου

 

[evris]

Αλλο ηθελα να περασω. Οι fake τσαντες Louis Vuitton ειναι κακες απομιμησεις των αυθεντικων (χωρις αλλοιωση του λογοτυπου ομως) και κανεις δεν τις αγοραζει επειδη τις νομιζει για αυθεντικες (στην πραγματικοτητα δεν καταλαβαινω γιατι καποιος τις αγοραζει, ειτε τις αυθεντικες ειτε τις κοπιες ;D). Τις αγοραζουν παντως επειδη μοιαζουν με κατι αναγνωρισιμο, εχουν το ιδιο σχημα, παρομοια χρωματα κλπ. Το ιδιο υποστηριζω οτι γινεται και με τις κοπιες. Συμφωνεις με τον παραλληλισμο?

Δεν ξερω αυτο και εμενα με μπερδευει, ισως βλεπω ελαφρα διαφορετικους στοχους (απλα επειδη πρεπει να βρω να πω κατι)

θα ελεγα οτι η κυρια που παιρνει μαιμου Louis Vuitton με το logo να ειναι οσο πιο παραπλησιο γινεται, μαλλον το κανει μπας και πιστεψουν οι φιλες της οταν περναει απο την παραλια οτι εχει το οριτζιναλ (προσπαθει να ξεγελασει το κοινο της).

Ο κυριος που παιρνει Lidl Cola με logo διαφορετικο, αλλα ουσιαστικα με περιεχομενο παρεμφερες με το οριτζιναλ μαλλον το κανει για να γευτει στο καθημερινο του τραπεζι καποια φτηνοτερη version του γνωστου ακριβου προιοντος (προσπαθει να ξεγελασει τον εαυτο του)

 

[funky_bassman]

Επειδή νομίζω πως χάνουμε λίγο την μπάλα... Εγώ δηλαδή την έχασα... Δεν ξέρω για σας αλλά εγώ μετά από τα λίγα (σε σχέση με άλλους εδώ μέσα) χρόνια που ασχολούμαι με κιθάρες και μπάσα έχω δει το εξής:

Στα μπάσα όντως υπάρχουν διαφορετικοί σχεδιασμοί και στη θέση των μαγνητών και στα σχήματα και στις γέφυρες κλπ... Ίσως επειδή οι μπασίστες βαριόμαστε πιο εύκολα και θέλουμε ανανέωση? Ίσως επειδή έχουμε μεγαλύτερη φαντασία? Δεν ξέρω γιατί... Αλλά στις κιθάρες πόσα μοντέλα υπάρχουν πια? Πόσα σχήματα? Strato, Tele, Les Paul, SG, Explorer, Flying V και RG (που και αυτή stratoειδές είναι στην ουσία) Και μετά οι καμένες κιθάρες της BC Rich που τις έχεις για να κόβεις ξύλα... Μετά από πόσα χρόνια? 60? Δεν υπάρχει καμία ανανέωση στα σχήματα... Όλοι προσπαθούν να φτιάξουν αυτό το σχήμα και όσο πιο πιστή αντιγραφή του αυθεντικού γιατί είναι πιο αναγνωρίσιμο... Για αυτό το λόγο μέχρι το 85 (κάπου εκεί ήταν) βγαίναν κιθάρες ίδιες στην τρίχα με fender και gibson... Ακόμα και στο headstock δεν υπήρχε διαφορά... Όλα αυτά τα λέω όχι για να διαφωνήσω με κάποιον (έτσι και αλλιώς από μόνος μου χρησιμοποιώ την λέξη αντιγραφή!!!!) αλλά για να θυμίσω πιο ήταν το θέμα του ποστ... Για να φέρω και εγώ ένα παράδειγμα... Δεν κοιτάμε 2 αμάξια πόσο ίδια είναι εξωτερικά (ή εσωτερικά) Κοιτάμε γιατί είναι καλύτερο το αμάξι που κοστίζει το διπλάσιο από το άλλο... Και τώρα που είπα αμάξια θα σας πω κάτι άλλο που εγώ το έχω και σχετικά πρόσφατο... Εμένα από μικρός μου αρέσανε τα αυτοκινητάκια μινιατούρες τύπου hotweels.. Επειδή όμως λεφτά δεν υπήρχαν και πολλά τότε έπαιρνα τα μούφα από το χ,ψ γνωστό κατάστημα... Κάθε φορά που τα "έβαζα σε αγώνες" παρόλο που τα πρόσεχα και τα γυάλιζα και τους έριχνα λαδάκι στους άξονες αυτά πάντα ερχόντουσαν δεύτερα πίσω από τα αυθεντικά hotweels... Κάποια στιγμή (ήμουν 9 χρονών) ο ξάδελφός μου επειδή μεγάλωσε μου έδωσε κάτι παλιά αμαξάκια που μέσα ήταν και ένα hotweels... Είναι το μοναδικό που μου έχει μείνει από τότε (μετά από 13 χρόνια) και ήταν και το πρώτο που κέρδισε αγώνα... Ηλίθιο παράδειγμα το ξέρω αλλά είναι απλά τα πράγματα για εμένα... Αν θέλεις κάτι για αγώνες θα τα σκάσεις... Γιατί θα σου μείνει, γιατί θα σου αρέσει και γιατί θα σου πάρει και μια νίκη... Αν πάλι θες κάτι απλώς για να το έχεις και να παίζεις στο σπίτι και να μη σε νοιάζει αν πάθει μία γρατζουνιά και να μη σε νοιάζει αν πέσει ή οτιδήποτε, δεν σε ενδιαφέρει η απόδοση του κλπ τότε δεν τα σκας και κοιτάς να τη βγάλεις όσο πιο φθηνά γίνεται...

 

[pinhead]

Δεν ξέρω αν είμαι σωστός αλλά νομίζω οτι έχουν πληρώσει κάποιες εταιρίες το δικαίωμα χρήσης του σχήματος τελε,στρατ κτλ οπότε δεν είναι το ίδιο με τις adibas.

Εγω δεν καταλαβαίνω τον όρο "ακριβή" κιθάρα.Εννοουμε κατι εντελώς ποσοτικό πχ.1000,2000,5000 ευρώ.Την σημερον ημέρα με τόσα μερη παραγωγής,τρόπους παραγωγής κτλ δεν νομίζω απο μόνο του να λέει κάτι αυτό χωρίς να λέω οτι δε λέει τιποτα.Για μένα προτιμώ να βλέπω τα specs μια κιθάρας και δοκιμάζοντας τες και ρωτώντας να βλέπω την ποιότητα υλοποίησης τους.Ετσι γλυτώνεις και χρήματα και πέρνεις αυτό που θες.Ολοι ξέρουμε ιστορίες για ακριβα όργανα στα οποία κάτω απο το λουστρο κρυβανε πολλές εκπλήξεις....και είμαι σίγουρος οτι οι ιδιοκτήτες τους ήταν τουλάχιστον περήφανοι για τα ξύλα των οργάνων τους.

Δεν λέω όχι στις ακριβές ισα ισα το αντίθετο.Προτιμώ τις ποιοτηκές και ας κοστίζουν κατι παραπάνω.Απλά όπως όλα αν το ψάξεις λίγο θα πάρεις το καλύτερο στην καλύτερη τιμή.Όχι όμως στη κοροιδία και σίγουρα όχι στη μουρη της μάρκας.Απο τη στιγμή που κράζω τις γκόμενες(φίλες και μη...) για τις vuitton θα κράξω και εμας που πέρνουμε μια gibson επειδή είναι gibson...

Στο όλο θέμα ξεχωρίζω εντελώς τις 100% χειροποίητες οπως οι huber γιατί δεν είναι κιθάρες μαζικής παραγωγής.

 

[zebric]

και γω σαν πρωτο οργανο ειχα μια ibanez rg entry level καταστασεις..μετα απο μερικα χρονια αγορασα μια ltd mh-400...σε καποια φαση σκεφτηκα να παω να σεταρω τη ibanez γιατι την ειχα παρατησει τελειως και λεω κριμα ειναι να παει στραφη το οργανο ας τη φτιαξω για ενναλακτικα κουρδισματα...εδωσα 100 ευρω για set up-χορδες και ενα mafia bridge το οργανο πραγματικα εγινε σαν καινουριο αν οχι και καλυτερο και ομως λυπηθηκα τα 100 που εδωσα γιατι απλα ειναι η μερα με τη νυχτα με την ltd..

προσεξτε και αυτο...ibanez rg240dx  απο τοπικο μαγαζι 440 ευρω

                          esp ltd mh-400 nt 700 ευρω με σκληρη θηκη απο internet

μικρη διαφορα τιμης χαωδης διαφορα ποιοτητας/ηχου/παιξιματος

οποτε σιγουρα χρειαζετε καλο ψαξιμο πανω στις δικες μας απαιτησεις...

p.s δε θελω οργανα που υποσχονται πολλα...--π.χ παιζω blues jazz death metal  εξαιρετικα... το καθε οπλο εχει αλλο ρολο στο μουσικο πολεμο...χααχχα

 

[AB]

Είπα να κρατηθώ αλλά τελικά με τρώει, οπότε θα πω κι εγώ την ταλαίπωρη γνώμη μου.

1.    Γνωστή μάρκα μπορεί πια να έχει κάθε κιθάρα άσχετα αν θα την βάλει Αμερικάνος

    ή  Κινέζος.  Η τωρινή Epiphone είναι η παλιά Gerley ή Maya.

2.    Υπάρχουν ακριβές κιθάρες που είναι καλές και ακριβές κιθάρες που είναι κακές.

    Ενώ ακριβώς το ίδιο ισχύει και για τις φτηνές (με κάποια σχέση ποιότητας-τιμής

  φυσικά).

3.    Όπως έχω παρατηρήσει όσο περισσότερο ασχοληθείς με ένα όργανο  τόσο 

    καλύτερο θα βγει.Εκ των πραγμάτων λοιπόν μία φτηνή κιθάρα το μόνο που τη

  σώζει είναι μια καλή μελέτη κατασκευής ,γιατί ούτε τα καλύτερα υλικά ,ούτε και

  πολλές ώρες εργασίας θα έχει πάνω της.

    Απ'την άλλη πρέπει κανείς να μπορεί να κρίνει γιατί παίρνει μια ακριβή κιθάρα.Αν το

  μόνο που τον καλύπτει είναι το headstock με γεια του και χαρά του.

  Αλλά έχει διαφορά, κατά τη γνώμη μου ,ένα συνονθύλευμα  υλικών, σε σχέση με 

  ένα ολοκληρωμένο  όργανο.  Πχ. να μην κοιτάμε απλώς αν έχει ανοξείδωτα τάστα

  αλλά και αν λειτουργούν σωστά με την ταστιέρα. 

          Τελευταίο κουραστικό παράδειγμα:

    Αν 2 μάγειρες έχουν ακριβώς τα ίδια υλικά στη διάθεσή τους,το φαγητό που θα

  φτιάξουν έχει να κάνει με το ποιος απ'τους 2 είναι καλύτερος αλλά και πόσο χρόνο

  έχει στη διάθεσή του.

      Πιστεύω ότι η πληθώρα φτηνών κιθαρών έχει κατεβάσει λιγάκι τον πήχη (των

    καλών κατασκευών, όχι των παιχτών) και ότι καθένας  "παινεύει το σπίτι του" όταν

    χρειάζεται.

 

[jkstigma]

παιδια εδω ενας τυπος αλλαζει κιθαρες κατα τη δειαρκεια του κομματιου με τις ιδιες ρυθμισεις.

αυτος τα ιδια παιζει αλλα κιθαρα με κιθαρα,,,εχει διαφορα